Anonyme
Δραστήριο μέλος
Η Anonyme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 645 μηνύματα.
10-05-16
22:59
Λατρεύει τις γλώσσες (έως πρόσφατα τα γαλλικά τα οποία και θέλει να τα σταματήσει) ενώ στα αγγλικά η καθηγήτρια της πιστεύει πως θα μπορούσε να πάρει και το proficiency τώρα.
Καλό θα είναι οι καθηγητές να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στον τρόπο που εκφράζονται. Ένα παιδί 13 χρονών δεν θεωρείται... proficient στην ελληνική, που είναι και η μητρική του γλώσσα, πόσο μάλλον σε μια ξένη. Δεν λέω πως δεν γίνεται να δώσει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία εξετάσεις και να πετύχει, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Υποτίθεται πως το πιστοποιητικό αποδεικνύει την τεράστια ευχέρεια σε μια ξένη γλώσσα, ευχέρεια η οποία μεταφράζεται σε κάθε έκφανση του βίου, δηλαδή συζητήσεις γενικού, κοινωνικού, οικονομικού, πολιτικού περιεχομένου, απρόσκοπτη ανάγνωση λογοτεχνίας και κατανόηση των γλωσσικών επιπέδων κοκ.
2 χρόνια γαλλικά σε φροντιστήριο (από την 5η δημοτικού) το οποίο και σταματήσαμε για να έχουμε καλύτερη ποιότητα διδασκαλίας και συνεχίσαμε με ιδιαίτερο εντατικό το καλοκαίρι για να καλύψουμε τα κενά του φροντιστηρίου και βεβαιότητα του (με συστάσεις , καθηγητής και σε φροντιστήριο και εξεταστής του Γαλλικού Ινστιτούτου) καθηγητή για εξετάσεις Β1 τον Δεκέμβρη του 2015, με μάθημα 2,5 ώρες την εβδομάδα.
Ένα-ένα:
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως ένα μικρό παιδί δεν έχει κανένα λόγο να κάνει εντατικά μαθήματα σε οτιδήποτε. Τα εντατικά δεν προορίζονται για άτομα νεαρής ηλικίας, αλλά για ενήλικες, οι οποίοι αφενός λόγω της ωριμότητάς τους κι αφετέρου λόγω εξωτερικής ανάγκης (π.χ. άμεση λήψη πιστοποιητικού για σπουδές ή για κάποια εργασία), μπορούν να αντεπεξέλθουν στην κατανόηση μεγάλης ύλης, σε μικρό χρονικό διάστημα, με το απαιτούμενο διάβασμα, φυσικά. Είναι άλλο το να κάνει ένα παιδί μάθημα το καλοκαίρι σε φυσιολογικούς ρυθμούς, κι άλλο πράγμα τα εντατικά μαθήματα που δεν του αφήνουν περιθώριο να καταλάβει τι μαθαίνει. Ένα παιδί 12 χρονών δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται έτσι, έχει όλο τον χρόνο μπροστά του.
Δεύτερον, ο καθηγητής πριν σας βεβαιώσει για το Β1, είχε δει το επίπεδο της μικρής; Αν όχι, έπρεπε να το υποψιαστείτε από την αρχή πως κάτι δεν πάει καλά. Πολλοί υπόσχονται φύκια και μεταξωτές κορδέλες βάσει των επιτυχιών ή της φήμης τους, αλλά η επιτυχία του μαθητή δεν εξαρτάται αποκλειστικά απ' τις ενδεχόμενες γνώσεις του καθηγητή, αλλά κυρίως απ' την προσωπική του προσπάθεια.
Τέλος, μου φαίνεται απίθανο ένα παιδάκι να καλύψει μέσα σε 2,5 χρόνια όλη την ύλη για Β1. Πότε να μάθει το απαραίτητο λεξιλόγιο και τα απαιτούμενα γραμματικά φαινόμενα; Επίσης, δεν μας διευκρινίζετε αν έχει δώσει στο παρελθόν Α1 κι αν ναι, ποια ήταν η επίδοσή της. Ακόμα και η εξοικείωση με το ίδιο το διαγώνισμα, απαιτεί χρόνο. Κι όσο άχρηστα κι αν είναι αυτά τα πιστοποιητικά από άποψη ισχύος, είναι πολύ σημαντικά για να δει το παιδί τον τρόπο οργάνωσής τους.
Μετά από 2 μήνες μας πληροφόρησε πως έχουμε πρόβλημα με το λεξιλόγιο και δεν έχουμε επάρκεια για το Β1 οπότε φτάνουμε σήμερα να δώσουμε το Α2 και πάλι μας λέει πως παίζεται εάν θα το περάσει..... Θεωρώ πως με σχεδόν 100 ώρες διδασκαλίας και μόλις να πιάνει την βάση σε 3 τέστ που έκανε στα 3τελευταία μαθήματα. Δεν κάνανε άλλα πιο πρίν, κάτι δεν πάει καλά, κάτι δεν είναι λογικό.
Σας χρέωνε, βέβαια, αυτούς τους 2 μήνες κανονικά για επίπεδο Β1. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας καθηγητής με τόση πείρα όπως λέτε, δεν αντιλήφθηκε το επίπεδο και τις ικανότητες της μαθήτριάς του και του χρειάστηκαν μάλιστα 2 ολόκληροι (!) μήνες.
Επίσης, το παιδί θέλει να σταματήσει τα γαλλικά όταν πριν της άρεσαν τόσο πολύ ώστε ήθελε να σπουδάσει στη Γαλλία. Πιστεύω πως μεγάλο μέρος έχει παίξει ο τρόπος του καθηγητή ο οποίος μιλάει πολύ αποκαρδιωτικά στο παιδί, το αποθαρρύνει συνεχώς και δεν το επιβραβεύει ποτέ. Με στεναχωρεί το ότι θέλει να αφήσει την γλώσσα που έχει δώσει 3,5 χρόνια από την ζωή της και είναι κρίμα να πάνε χαμένα.
Σκέφτομαι πως πρέπει να αλλάξουμε καθηγητή όμως δεν γνωρίζω κάποιον. Αν έχετε να προτείνετε κάτι και σε προσωπικό μήνυμα θα σας ήμουν ευγνώμων.
Πως πιστεύεται οτι πρέπει να το χειριστώ? Πως να κάνω το παιδί να ξαναβρεί τον ενθουσιασμό του?
Πως σας ακούγονται όλα αυτά? Μήπως τα βλέπω λάθος?
Σας ευχαριστώ.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να ρωτήσετε το παιδί σας πώς αισθάνεται με τον καθηγητή που έχει. Ίσως στην αρχή να μην εκφράσει κάποια δυσαρέσκεια, από φόβο μη τυχόν σας στεναχωρήσει (τα κάνουν αυτά τα παιδιά). Αλλά ρωτήστε την με ειλικρίνεια γιατί δεν θέλει να συνεχίσει κι αν θα ήθελε μήπως να αλλάξει διδάσκοντα.
Ακόμα κι αν αρνηθεί, δεν είναι χαμένα αυτά τα χρόνια απλά και μόνο επειδή δεν πήρε μια πιστοποίηση. Μπορεί να θελήσει να κάνει ένα μικρό διάλειμμα κι ύστερα να τα ξαναρχίσει. Δεν χάνονται έτσι οι γνώσεις κι είναι πολύ κρίμα να μετράμε τα όσα προσφέρει μια ξένη γλώσσα με χαρτιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.