tropical
Νεοφερμένος
Ο tropical αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
04-01-14
02:37
Προς θεού δεν είπα οτι δεν κατάλαβα τι γράφεις Αυτό έλειπε.
Απλώς είπα οτι η ανάδειξη του γλωσσικού (σου) πλούτου δε χρειάζεται αρχαϊσμούς Αν όπως λες εκφράζεσαι έτσι και στον προφορικό λόγο φαντάζομαι θα βλέπεις αρκετά έκπληκτα μάτια σε καθημερινή βάση.
Συγγνώμη αλλά εάν πάρεις και διαβάσεις μια σοβαρή εφημερίδα από αυτές που εκδίδονται σήμερα θα διαπιστώσεις ότι γλωσσικά κινούμαι περίπου γύρω από τον ίδιο άξονα. Ως εκ τούτου, όχι, δεν βλέπω αρκετά έκπληκτα μάτια σε καθημερινή βάση. Απλώς όταν πρωτογνωρίζομαι με ένα άτομα γρήγορα επισημαίνει την έφεσή που έχω πάνω στη γλώσσα και συχνά μου το εκφράζει εν είδει θαυμαστικού σχολίου προσθέτοντας ότι πρέπει να εντρυφήσω και επαγγελματικά στον τομέα αυτόν.
Σημασία έχει, αρχικά, το τι λες.
Αν εξασκηθείς εξαρχής στο τι λες, αναπόφευκτα θα αναγκαστείς να εξασκηθείς και στο πως να το λες.
Αν εξασκηθείς εξαρχής στο πως το λες, κινδυνεύεις να μην εξασκήθείς ποτέ στο τι, και, κάτω από το πέπλο των ωραίων και αρχαιοπρεπών λέξεων , να χαθείς σε ανούσιους και ξύλινους βερμπαλισμούς. Το ωραίο λεξιλόγιο έχει νόημα μόνο όταν είναι μονόδρομος στην επεξήγηση σύνθετων και λεπτών εννοιών, όπου οι λεπτές διακρίσεις απαιτούν χρήση εκλεπτυσμένης γλώσσας. Το να χρησιμοποιείς ωραίες λέξεις για επίδειξη, δεν έχει νόημα.
Επίσης, σημασία έχει αυτό που λες να το λες απλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα το αποδόσεις με όλες του τις λεπτομέρειες. Γιατί πάνω απ' όλα, η γλώσσα έχει επικοινωνιακό και όχι επιδεικτικό σκοπό.
Φιλικά, transient.
Πρέπει να καταλάβεις όμως πως έπεσε σε διορθωτή-εξαίρεση, καθώς οι περισσότεροι διορθωτές πιστεύω πως κατακρίνουν το βερμπαλισμπο με ο,τι αυτος αναποφευκτα συνεπάγεται (την επιφανειακά ωραιά αλλά στην ουσία ξύλινη γλώσσα και την κενολογία.)
Επαναλαμβάνω, το ωραίο και αρχαιοπρεπές λεξιλόγιο έχει νόημα μόνο όταν προκύπτει ως ΑΝΑΓΚΗ για την επεξήγηση πολύ σύνθετων και λεπτών ιδεών.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκτιμούν το πλούσιο λεξιλόγιο όταν ο σκοπός χρήσης του είναι η επίδειξη ή η προσωπική ευχαρίστηση του αρθρογράφου.
Ας πιάσουμε τα πράγματα ένα ένα. Βερμπαλισμός κατ'αρχάς ορίζεται η χρησιμοποίηση στο λόγο εντυπωσιακών και εξεζητημένων λέξεων που όμως δεν έχουν σαφήνεια και ουσία. Κατ'επέκταση δηλαδή, η άσκοπη φλυαρία. Όσον αφορά το δικό μου το λόγο λοιπόν, δε μπορεί να χαρακτηριστεί επ'ουδενί βερμπαλιστικός. Και, πίστεψέ με, δεν το λέω εγώ αυτό, μου το έχουν πει πάνω από 15 φιλόλογοι τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβανομένων των δύο φιλολόγων που κάνω ιδιαίτερα. Μάλιστα ο καθηγητής της έκθεσής μου στο σχολείο μου είχε πει το εξής προ καιρού: "Είσαι ο δεύτερος μαθητής που μου τυχαίνει με τέτοια γνώση πάνω στην ελληνική γλώσσα. Πριν από πολλά χρόνια είχα έναν μαθητή της ετέρας κατευθύνσεως ο οποίος διέθετε μεν πλούσιο λεξιλόγιο, υπέπιπτε ωστόσο συχνά σε βερμπαλισμούς και παρεκβάσεις. Εσύ όμως πέραν του ότι διαθέτεις πλούσιο λεξιλόγιο και χειρίζεσαι απταίστως τη γλώσσα, τα λόγια σου έχουν ουσία." Παρεμφερή σχόλια έχω ακούσει κατά καιρούς και από τους υπόλοιπους καθηγητές. Και όλα αυτά δεν τα αναφέρω σε καμία περίπτωση για να περιαυτολογήσω, αλλά για να καταλήξω στο ακόλουθο: Το ωραίο λεξιλόγιο δεν έχει νόημα μόνο όταν είναι μονόδρομος στην επεξήγηση σύνθετων και λεπτών εννοιών. Δηλώνω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι επιδειξίας δεν υπήρξα ποτέ. Χρησιμοποιώ εκλεπτυσμένο λόγο γιατί θεωρώ πως είναι πραγματικά κρίμα ο πλούτος της γλώσσας μας να επισκιάζεται από την πενιχρότητα της πεζής καθομιλουμένης γλώσσας. Τάσσομαι γενικότερα κατά των ενεργειών που γίνονται με απώτερο σκοπό την επίδειξη. Η γλώσσα, ως κώδικας επικοινωνίας, έχει καθαρά επικοινωνιακό σκοπό. Σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Έχει καταδειχθεί όμως από έρευνες ότι όσο πλουσιότερο λεξιλόγιο διαθέτει κανείς τόσο πιο διευρυμένη είναι η σκέψη του. Και λογικά να το σκεφτείς δηλαδή, αυτό το πράγμα ισχύει πλήρως. Ωστόσο πιστεύω ακράδαντα πως από το να μιλά κανείς σύνθετα κάνοντας διαρκώς λάθη ή καθιστώντας το λόγο του επιτηδευμένο είναι απείρως προτιμότερο να μιλά απλά και σωστά. Όταν φερ'ειπείν εγώ πρέπει να μιλήσω στα αγγλικά, που ξέρω ότι το επίπεδό μου δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό θα προτιμήσω να διατηρήσω τον λόγο απλό χωρίς να υπεισέλθω σε πολυσύνθετες έννοιες. Κι αυτό διότι έχω επίγνωση του γεγονότος ότι εάν επιχειρήσω κάτι τέτοιο θα υποπέσω σε ατοπήματα και βερμπαλισμούς. Στον ίδιο ακριβώς συλλογισμό πρέπει να οδηγείται και ο οποιοσδήποτε δεν κατέχει τη γλώσσα σε ικανοποιητικό βαθμό. Όποιος πάλι είναι δεινός χειριστής της γλώσσας πρέπει να αξιοποιεί αυτή του τη δεινότητα εις το έπακρον και όχι να καταντά ενεργούμενο μιας κοινωνίας της οποίας ο επικοινωνιακός κώδικας περιορίζεται σε πεντακόσιες λέξεις, σημαντικό ποσοστό εκ των οποίων τυγχάνουν επείσακτες. Καταληκτικά λοιπόν ο εκλεπτυσμένος λόγος δε μπορεί επ'ουδενί λόγω να εξομοιωθεί με το βερμπαλισμό, επομένως δε θεωρώ πως διατρέχω ουσιαστικό κίνδυνο στις τελικές εξετάσεις. Επιπλέον, στην περίπτωση του φίλου μου, εκ των πραγμάτων δε μπορεί να ισχύει αυτό που υποστήριξες καθώς το κάθε μάθημα ελέγχεται και βαθμολογείται από δύο διαφορετικούς διορθωτές. Βάσει αυτού είναι σχεδόν αδύνατον όλοι οι διορθωτές να αποτελούσαν εξαιρέσεις στον κανόνα.
Φιλικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tropical
Νεοφερμένος
Ο tropical αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
03-01-14
03:47
Όπως και να 'χει, η έκφρασή σου, τόσο λεξιλογικά όσο και από άποψη συντακτικής δόμησης, είναι αξιέπαινη!
Ευχαριστώ για το υμνητικό σου σχόλιο. : )
Δεν δε κατακρίνω, αυτό έλειπε άλλωστε. Ξέρεις όμως αρκεί ένα πλούσιο λεξιλόγιο και μια άρτια σύνταξη και ροή του λόγου σου για να είσαι σε υψηλό επίπεδο και ταυτόχρονα κατανοητός. Η χρήση όμως αρχαϊσμών όπως ρημάτων και πτώσεων σε ύφος λογοτεχνίζον, είναι κάπως κουραστικά για τον ωε αναγνώστη. Θα έχεις ως θεωρητικός υπόψιν σου το κείμενο “μίλα για να σε καταλαβαίνουν και όχι ια να μιλάς“. Επίσης στην έκθεση το λογοτεχνίζον ύφος και η καθαρεύουσα δεν έχουν θέση, εξετάζεσαι στο κατά πόσο κατέχεις τη νέα ελληνική και όχι την καθαρεύουσα
Και αυτό που σου λέω είναι γεγονός. 100% προϊδεάζεις αρνητικά το βαθμολογητή.
Αναντίρρητα ο λεξιλογικός πλούτος και η άρτια σύνταξη αρκούν για την ύπαρξη γλωσσικής μεστότητας. Επειδή ένα σημαντικό ποσοστό των κειμένων που διαβάζω, ως ερασιτεχνική απασχόληση, είναι σε αμιγή καθαρεύουσα σε διαβεβαιώ πως ο δικός μου τρόπος γραφής πόρρω απέχει από αυτή. Έχω την ακλόνητη πεποίθηση πως η καθαρεύουσα συνιστά μια ιδιαίτερα κομψή και εξευγενισμένη έκφανση της γλώσσας, όμως για να είμαστε ειλικρινείς, είναι συνάμα ξύλινη γλώσσα. Έχοντας μεγαλώσει σε μια κοινωνία η οποία μεταχειρίζεται ως κώδικα επικοινωνίας την κοινή νέα ελληνική, εύκολα συνάγει κανείς το συμπέρασμα ότι η χρησιμοποίηση της καθαρεύουσας θα ήταν προσποιητή και επιτηδευμένη. Μολαταύτα, ο συνεχής εμπλουτισμός του λεξιλογίου και η γενικότερη λάξευση του λόγου επιτυγχάνονται με μακρά εξάσκηση, ειδικότερα όταν κάποιος παρουσιάζει μία έμφυτη κλίση στη γλώσσα. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, έχω πράγματι μια ιδιόβουλη τάση στην αρχαιοπρέπεια, όμως ο λόγος μου δεν εκφεύγει των ορίων της νέας ελληνικής. Η αλήθεια είναι πως πολλοί έχουν τη σφαλερή πεποίθηση ότι η νεοελληνική ισοδυναμεί με γνήσια δημοτική. Και χρησιμοποιώ επί τούτω το "πολλοί", διότι κάποτε το πίστευα κι εγώ. Ύστερα λοιπόν από μια επισταμένη μελέτη που έκανα πάνω στη γλώσσα με αφορμή το μάθημα της ιστορίας και πιο συγκεκριμένα το γλωσσικό ζήτημα που απασχόλησε επί σειρά ετών το ελληνικό κράτος, ανακάλυψα ότι τα νέα ελληνικά με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι ένα σύμφυρμα δημοτικής και καθαρεύουσας. Άλλωστε, από περιέργεια και μόνο, ανέγνωσα και κείμενα σε γνήσια δημοτική διαπιστώνοντας τότε και ο ίδιος τις υπάρχουσες διαφορές. Οιονδήποτε πλήρες λεξικό της νέας ελληνικής κι αν ανοίξεις εμπεριέχει όλα όσα εγώ χρησιμοποιώ στο λόγο μου. Απλώς για κάποιον αναγνώστη ή συνομιλητή ίσως είναι τρόπον τινά ανοίκειος για τον πασίδηλο λόγο ότι παρεκκλίνει της καθομιλουμένης (ειδικά της διαλέκτου που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των συνομηλίκων μου!). Ειλικρινά όμως, με το ίδιο ακριβώς ύφος εκφράζομαι και προφορικά, δεν είναι δηλαδή ένα ύφος προσποιητό που αποσκοπεί στην αποκόμιση εξυμνητικών σχολίων. Ούτε και πιστεύω πως υπάρχουν εδώ άτομα που δεν κατανοούν τα αναρτηθέντα υπ'εμού μηνύματα. Ακόμη κι αν μια λέξη είναι άγνωστη, είμαι βέβαιος πως μπορούν να βγάλουν σαφές νόημα από τα συμφραζόμενα.
Αναφορικώς προς τις επίσημες εξετάσεις τώρα, οι απόψεις διίστανται. Μου έχουν πει γενικά ότι καλό θα ήταν για τις εξετάσεις και μόνο να απαμβλύνω κάπως αυτήν την ελαφρά αρχαιοπρέπεια γιατί ενδέχεται να πέσει το γραπτό σε χέρια είτε ακραιφνούς δημοτικιστή είτε αδαούς διορθωτή που θα θεωρήσει ότι γράφω τοιουτοτρόπως ορμώμενος από ελιτισμό -πράγμα, φυσικά, παντελώς ανυπόστατο. Αρκετοί ωστόσο καθηγητές, συμπεριλαμβανομένης της καθηγήτριας με την οποία κάνω ιδιαίτερο μάθημα, μου έχουν πει πως ο διορθωτής θα ανιχνεύσει ευθύς εξαρχής τη μεστότητα του λόγου και θα προδιατεθεί ευμενώς. Και για να εκφέρω κλείνοντας και την προσωπική μου άποψη επί του θέματος, θεωρώ πως ο διορθωτής θα πρέπει να είναι απαράδεκτα ανεπιτήδειος για να βαθμολογήσει αρνητικά έναν μεστό λόγο. Ένας φίλος μου ο οποίος έδωσε πέρυσι Πανελλήνιες, με πολύ μεγαλύτερη ροπή στην αρχαιοπρέπεια εισήχθη στη νομική γράφοντας άριστα σε όλα τα μαθήματα και δίχως να έχει απαμβλύνει στο ελάχιστο το αρχαϊστικό του ύφος. Ως εκ τούτου δε νομίζω πως είναι σκόπιμο να προβώ κι εγώ σε οποιαδήποτε απάμβλυνση, που ούτως ή άλλως ο λόγος μου κινείται στα πλαίσια της νεοελληνικής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tropical
Νεοφερμένος
Ο tropical αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
02-01-14
15:38
Είναι απαραίτητοι τόσοι αρχαϊσμοί;
Απαραίτητοι προφανώς δεν είναι, από την άποψη ότι θα μπορούσα δυνητικά να καταστήσω τον λόγο μου πολύ απλούστερο. Επειδή όμως, όπως έγραψα και στο μήνυμά μου, έχω εξασκηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια πάνω στη γλώσσα,αυτό το ύφος πλέον το αρχαιοπρεπές μου βγαίνει αυθόρμητα τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο. Δεν υφίσταται καμία διαφοροποίηση από υφολογικής πλευράς. Και ο λόγος για τον οποίο έχω επιδιώξει κάτι τέτοιο είναι διότι φρονώ πως ο λεξιλογικός πλούτος και το κάπως αρχαιοπρεπέστερο ύφος καθιστούν το λέγειν πολύ γλαφυρότερο. Προσωπική μου άποψη πάντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tropical
Νεοφερμένος
Ο tropical αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
02-01-14
05:17
Πραγματικά μαγεύτηκα από το κείμενό, σου! Απίστευτο λεξιλόγιο... Κι εμένα μου αρέσουν πολύ τα αρχαία ελληνικά, και κυρίως το άγνωστο.
Σου εύχομαι να ακολουθήσεις αυτό που πραγματικά σε ενδιαφέρει!
Γ λυκείου είσαι;
Αρχικά να πω ότι έχεις αρκετά καλό λεξιλόγιο. Έπειτα θα σου πρότεινα μιας και σε ενδιαφέρει η γλώσσα να εμβαθύνεις σ'αυτό το "αντικείμενο" και να επιλέξεις την Γλωσσολογία, ως σχολή. Αλλά αυτό είναι δική σου επιλογή. Καλή επιτυχία να έχεις σε ό,τι και να επιλέξεις.
Ευχαριστώ πολύ για τα εγκωμιαστικά σας λόγια. Όπως έχω δηλώσει πλέον και στο προφίλ μου, είμαι μαθητής της τρίτης λυκείου φέτος και από το φθινόπωρο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ξεκινήσω να διανύω τη φοιτητική μου πορεία.
Για να είμαι ειλικρινής η γλωσσολογία μου κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον εν συγκρίσει με τη δημοσιογραφία. Πρέπει ωστόσο να λάβω υπόψη μου και τις επαγγελματικές προοπτικές που θα μου διανοίξει το καθένα από τα υποψήφια αντικείμενα. Και από την αναζήτηση που έχω κάνει ως τώρα έχω συναγάγει ότι μάλλον το επαγγελματικό φάσμα της δημοσιογραφίας είναι ευρύτερο από το αντίστοιχο της γλωσσολογίας. Βέβαια, σκοπεύω κατόπιν των σπουδών να συνεχίσω κάνοντας ένα μεταπτυχιακό εκτός Ελλάδος, πράγμα που σημαίνει ότι ό,τι επιλέξω τώρα δεν είναι δεσμευτικό. Η εξειδίκευση που προσφέρει το μεταπτυχιακό είναι αυτή που θα καθορίσει την ακριβή επαγγελματική μου ειδικότητα. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι σπουδές αποτελούν το μορφωτικό υπόστρωμα και ως εκ τούτου είναι συνετό η απόφαση που θα λάβω να είναι προϊόν ωρίμου σκέψεως.
Όπως ειπώθηκε και σε ένα εκ των ανωτέρω μηνυμάτων, η γλωσσολογία συνιστά κλάδο της φιλοσοφικής. Αν ενθυμούμαι ορθώς η επιλογή του ακριβούς κλάδου γίνεται στο τρίτο έτος των σπουδών. Επομένως η τωρινή αμφιταλάντευση συνίσταται στην επιλογή μεταξύ της φιλοσοφικής και του τμήματος δημοσιογραφίας/ΜΜΕ.
Συμφωνώ απολύτως. Στο γυμνάσιο είχαμε μια καθηγήτρια στα μαθηματικά η οποία ήταν απίστευτα αυστηρή. Μας έβαζε συνέχεια απροειδοποίητα διαγωνίσματα, ακόμα και αυτά του τριμήνου απροειδοποίητα ήταν, και περιττό να πω ότι δεν τολμούσαμε να ρωτήσουμε απορίες που είχαμε. Και έτσι λοιπόν μίσησα τα μαθηματικά και ήμουν σίγουρη από τη δευτέρα γυμνασίου και μετά ότι θα πάω θεωρητική,αλλά τελικά έκανα λάθος... Στην πρώτη λυκείου γνώρισα καθηγητές στα μαθηματικά και στη φυσική που πραγματικά με ενέπνευσαν και με έκαναν να αγαπήσω τα μαθήματα αυτά, αλλά αυτοί φυσικά ήταν στο φροντιστήριο. Και έτσι λοιπόν όσοι με ήξεραν από το γυμνάσιο έμεναν έκπληκτοι ότι τελικά πήγα τεχνολογική και αντί για αγγλική φιλολογία θέλω να δώσω για αρχιτεκτονική.
Τέλος πάντων, είναι όντως κρίμα που κάποιοι κακοί εκπαιδευτικοί κόβουν τα φτερά των παιδιών και τα κάνουν να νομίζουν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με τα θετικά μαθήματα επειδή αυτοί οι συγκεκριμένοι δεν μπορούσαν να τους διδάξουν. Πιστεύω ότι ο καθένας πρέπει να αποφασίζει ανάλογα με το επάγγελμα που θέλει να ακολουθήσει, με το όνειρό του. Αν νομίζει πως δεν είναι καλός σε κάτι αλλά θέλει να πραγματοποιήσει το όνειρό του,να το προσπαθήσει.
Όσο για το τελευταίο, θα έπρεπε να το αφήσω ασχολίαστο αλλά όχι, δεν είναι μια απλή αποστήθιση τύπων.
Συμφωνώ στο ότι υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί οι οποίοι ασκούν πλημμελώς τα καθήκοντά τους και αποθαρρύνουν τη μαθητιώσα νεολαία από την αφοσίωση στο εκάστοτε μάθημα. Σίγουρα όμως το προαναφερθέν δεν μπορεί να διατυπωθεί ως κανόνας. Εμένα φερ'ειπείν μου έχουν τύχει αρκετές φορές σε μη αρεστά μαθήματα αξιόλογοι καθηγητές και οφείλω να ομολογήσω ότι με τον τρόπο που εν πολλοίς δίδασκαν το μάθημα, απάλειφαν την πλήξη μου. Παρ'όλα αυτά ήξερα από τα τέλη του δημοτικού κιόλας ποια μαθήματα με άφηναν αδιάφορο και ποια μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Και, φυσικά, με την πάροδο των ετών επιβεβαίωνα όλο και περισσότερο την αίσθηση αυτή. Ιδίως στην πρώτη λυκείου θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η καθηγήτρια των αρχαίων ελληνικών μου είχε εμφυσήσει σε μείζονα βαθμό την αγάπη για τη γλώσσα και υποσυνείδητα με οδήγησε στην κατανόηση και αναγνώριση της βαθύτερης αξίας των αρχαίων τα οποία, μέχρι τότε, παραδέχομαι ότι δεν είχα περί πολλού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tropical
Νεοφερμένος
Ο tropical αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
31-12-13
03:38
Προσωπικά δεν με προβλημάτισε καθόλου η επιλογή κατευθύνσεως. Κι από το δημοτικό ακόμη να μου ετίθετο το ρώτημα αναφορικά με την κατεύθυνση που σκέφτομαι να ακολουθήσω θα απαντούσα ευθύς αμέσως τη θεωρητική. Ομολογώ βέβαια πως όντας μαθητής γυμνασίου, ιδίως στο ξεκίνημα, είχα αντιμετωπίσει κάποιες δυσκολίες στο μάθημα των αρχαίων τις οποίες προοδευτικά ξεπέρασα αρχίζοντας ιδιαίτερο μάθημα από την ίδια κιόλας χρονιά. Από τα μέσα της τρίτη γυμνασίου περίπου άρχισα να μελετώ την ελληνική γλώσσα ως ερασιτεχνική απασχόληση και προϊόντος του χρόνου το ενδιαφέρον μου επιτάθηκε έτι περαιτέρω. Εν πρώτοις ξεφύλλιζα ανά τακτά χρονικά διαστήματα το λεξικό, ενασχόληση η οποία βαθμηδόν μετατράπηκε σε επισταμένη μελέτη του προαναφερθέντος. Ειδικότερα από την έναρξη της φοίτησής μου στο λύκειο συνειδητοποίησα πραγματικά πόσο με μαγεύει αυτή η εντρύφηση πάνω στη γλώσσα και μου προκαλούσε έκδηλο ενθουσιασμό το γεγονός ότι τοιουτοτρόπως καταλάβαινα λέξεις και ετυμολογίες που πρωτύτερα αγνοούσα παντελώς. Έτσι, από τη μελέτη του λεξικού προχώρησα και στην ανάγνωση εφημερίδων και δοκιμίων μέσω των οποίων σμίλευσα ουσιωδώς το γλωσσικό μου υπόβαθρο και αισθητήριο.
Αναφορικώς προς την αρχαία ελληνική γλώσσα, όταν ήμουν ακόμη μαθητής γυμνασίου έθετα στον εαυτό μου την εξής διερώτηση: Σε τι μας χρησιμεύει εμάς η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής; Κι όμως, μεγαλώνοντας, βρήκα ο ίδιος απάντηση στο προρρηθέν ερώτημα. Και αυτή έγκειται στο ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι αρραγώς συνδεδεμένη με την σύγχρονη ελληνική. Η γλώσσας και εν γένει ο πολιτισμός μας δεν επιδέχεται διασπάσεις. Όταν λοιπόν ξεκίνησα -όντας πλέον μαθητής του λυκείου- να μελετώ εθελουσίως την αρχαία ελληνική εντυπωσιάστηκα από αυτή τη διαπίστωση. Εντούτοις η αλήθεια είναι πως οι γνώσεις μου επί της νέας ελληνικής είναι σαφώς εμβριθέστερες από τις αντίστοιχες επί της αρχαίας. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο φέτος θέλω να εστιάσω στα αρχαία ελληνικά, προκειμένου το άγνωστο κείμενο στις τελικές εξετάσεις να μη με βρει ανέτοιμο. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια τη γραμματική την κατέχω καλά, καθότι μεγάλο μέρος της συμπίπτει με αυτή της καθαρευούσης. Στο συντακτικό πρέπει να επιστήσω την προσοχή, καθ' όσον ανέκαθεν με δυσκόλευε -λένε πως είναι για μαθητικά μυαλά- και ως εκ τούτου έχω ορισμένες ελλείψεις.
Αναφορικώς προς την αποστήθιση έχω να κάνω τις ακόλουθες επισημάνσεις: Κατ' αρχάς δεν αφορά σε όλα τα μαθήματα της θεωρητικής κατεύθυνσης συλλήβδην. Αφορά στην ιστορία, το γνωστό κείμενο των αρχαίων, τα λατινικά και την βιολογία (για όσους την επιλέγουν). Επιπροσθέτως κάποιος ο οποίος απομνημονεύει ένα κείμενο αυτό δε συνεπάγεται κιόλας πως δεν κατανοεί το περιεχόμενό του. Ναι, ασφαλώς υπάρχουν μαθητές οι οποίοι μαθαίνουν ένα κείμενο παπαγαλιστί δίχως να καταλαβαίνουν τι εκστομίζουν. Και προσωπικά ξέρω τέτοια παιδιά από την κατεύθυνσή μου. Σίγουρα όμως δεν είναι κάτι γενικευμένο. Για να αναφερθώ και στον εαυτό μου, ουδέποτε κατόρθωσα να απομνημονεύσω ένα κείμενο χωρίς να καταλαβαίνω τι λέει και, κατά συνέπεια, χωρίς να δύναμαι να το αναπαραγάγω με τον δικό μου τρόπο άνευ, φυσικά, αλλοιώσεως του ίδιου του κειμένου. Αν και για να είμαι ειλικρινής τα μαθήματα που απαιτούν αποστήθιση, ιδίως η ιστορία, δεν είναι τα αγαπημένα μου, ωστόσο φέτος καταβάλλω τόση προσπάθεια που το καταφέρνω. Είναι χρονοβόρο βέβαια, αλλά αναγκαίο. Γενικά εφέτος αποδύομαι σε τιτάνιο αγώνα για να διεκδικήσω μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Καταληκτικά λοιπόν και βάσει των προειρημένων ευκόλως συνάγεται ότι η απόφασή μου να επιλέξω θεωρητική ήταν κάτι παραπάνω από αυτονόητη. Με τα θετικά μαθήματα δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Ή μάλλον, για να το θέσω εναργέστερα, ήμουν καλός ως την τετάρτη δημοτικού. Από την πέμπτη άρχισα κλιμακωτά να χωλαίνω και στο γυμνάσιο τα διάβαζα μεν, αλλά τα έβλεπα ως αγγαρεία. Ε, από την πρώτη λυκείου και εντεύθεν τα παράτησα και αφοσιώθηκα καθ' ολοκληρίαν στα θεωρητικά. Και για να κλείσω το όλο θέμα, αμφιταλαντεύομαι μεταξύ δύο σχολών: Γλωσσολογίας και δημοσιογραφίας. Ακόμη δεν έχω κατασταλάξει αναφορικά με εκείνη στην οποία θα δώσω προτεραιότητα συμπληρώνοντας το μηχανογραφικό δελτίο.
Αναφορικώς προς την αρχαία ελληνική γλώσσα, όταν ήμουν ακόμη μαθητής γυμνασίου έθετα στον εαυτό μου την εξής διερώτηση: Σε τι μας χρησιμεύει εμάς η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής; Κι όμως, μεγαλώνοντας, βρήκα ο ίδιος απάντηση στο προρρηθέν ερώτημα. Και αυτή έγκειται στο ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι αρραγώς συνδεδεμένη με την σύγχρονη ελληνική. Η γλώσσας και εν γένει ο πολιτισμός μας δεν επιδέχεται διασπάσεις. Όταν λοιπόν ξεκίνησα -όντας πλέον μαθητής του λυκείου- να μελετώ εθελουσίως την αρχαία ελληνική εντυπωσιάστηκα από αυτή τη διαπίστωση. Εντούτοις η αλήθεια είναι πως οι γνώσεις μου επί της νέας ελληνικής είναι σαφώς εμβριθέστερες από τις αντίστοιχες επί της αρχαίας. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο φέτος θέλω να εστιάσω στα αρχαία ελληνικά, προκειμένου το άγνωστο κείμενο στις τελικές εξετάσεις να μη με βρει ανέτοιμο. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια τη γραμματική την κατέχω καλά, καθότι μεγάλο μέρος της συμπίπτει με αυτή της καθαρευούσης. Στο συντακτικό πρέπει να επιστήσω την προσοχή, καθ' όσον ανέκαθεν με δυσκόλευε -λένε πως είναι για μαθητικά μυαλά- και ως εκ τούτου έχω ορισμένες ελλείψεις.
Αναφορικώς προς την αποστήθιση έχω να κάνω τις ακόλουθες επισημάνσεις: Κατ' αρχάς δεν αφορά σε όλα τα μαθήματα της θεωρητικής κατεύθυνσης συλλήβδην. Αφορά στην ιστορία, το γνωστό κείμενο των αρχαίων, τα λατινικά και την βιολογία (για όσους την επιλέγουν). Επιπροσθέτως κάποιος ο οποίος απομνημονεύει ένα κείμενο αυτό δε συνεπάγεται κιόλας πως δεν κατανοεί το περιεχόμενό του. Ναι, ασφαλώς υπάρχουν μαθητές οι οποίοι μαθαίνουν ένα κείμενο παπαγαλιστί δίχως να καταλαβαίνουν τι εκστομίζουν. Και προσωπικά ξέρω τέτοια παιδιά από την κατεύθυνσή μου. Σίγουρα όμως δεν είναι κάτι γενικευμένο. Για να αναφερθώ και στον εαυτό μου, ουδέποτε κατόρθωσα να απομνημονεύσω ένα κείμενο χωρίς να καταλαβαίνω τι λέει και, κατά συνέπεια, χωρίς να δύναμαι να το αναπαραγάγω με τον δικό μου τρόπο άνευ, φυσικά, αλλοιώσεως του ίδιου του κειμένου. Αν και για να είμαι ειλικρινής τα μαθήματα που απαιτούν αποστήθιση, ιδίως η ιστορία, δεν είναι τα αγαπημένα μου, ωστόσο φέτος καταβάλλω τόση προσπάθεια που το καταφέρνω. Είναι χρονοβόρο βέβαια, αλλά αναγκαίο. Γενικά εφέτος αποδύομαι σε τιτάνιο αγώνα για να διεκδικήσω μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Καταληκτικά λοιπόν και βάσει των προειρημένων ευκόλως συνάγεται ότι η απόφασή μου να επιλέξω θεωρητική ήταν κάτι παραπάνω από αυτονόητη. Με τα θετικά μαθήματα δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Ή μάλλον, για να το θέσω εναργέστερα, ήμουν καλός ως την τετάρτη δημοτικού. Από την πέμπτη άρχισα κλιμακωτά να χωλαίνω και στο γυμνάσιο τα διάβαζα μεν, αλλά τα έβλεπα ως αγγαρεία. Ε, από την πρώτη λυκείου και εντεύθεν τα παράτησα και αφοσιώθηκα καθ' ολοκληρίαν στα θεωρητικά. Και για να κλείσω το όλο θέμα, αμφιταλαντεύομαι μεταξύ δύο σχολών: Γλωσσολογίας και δημοσιογραφίας. Ακόμη δεν έχω κατασταλάξει αναφορικά με εκείνη στην οποία θα δώσω προτεραιότητα συμπληρώνοντας το μηχανογραφικό δελτίο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.