nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
21-04-10
23:21
Όλοι όσοι αναφέρεις ήταν οι Παπανδρέηδες και οι Καραμανλήδες της εποχής (εκτός από τον Κολοκοτρώνη). Άνθρωποι που είχαν σπουδασει έξω, ξένα προς την Ελλάδα ήθη και έθιμα. Και αυτά ακριβώς έφεραν και εδώ όταν έγιναν αρχηγοί. Πολύ κρίμα για τον απλό κοσμάκη που πολεμούσε και πεινούσε...
Η οικονομική κατάσταση στην σκλβωμένη Ελλάδα, ήταν χάλια. Δεν πολεμούσαν όλοι. Οι περισσότεροι ήταν τραυματίες από επιθέσεις Τούρκων ή «πγιγμένων» επαναστάσεων στο αίμα και πολύς άμαχος αγράμματος πληθυσμός (με χαμηλό δείκτη παιδείας). Ο ραγιάς ζούσε μια ζωή βιοπορισμού υπό τις «επιταγές» του Οθωμανικού μοντέλου εξουσίας (χαράτσι, παιδομάζωμα, αγρότης σε ξένα κτήματα,...κ.α). Όντως oι Κολέτηδες, οι Μαυροκορδαταίοι,...κ.α είχαν σπουδάσει έξω και ζούσαν στην χλιδή μέσα στις αυλές ξένων ηγεμόνων (Διαφωτισμός). Μάχονταν για άλλα ιδανικά...«χρησιμοποιώντας» τους γνήσιους πατριώτες αρβανίτες, όπως Κολοκοτώνη, Καραϊσκάκη,...κ.α για ιδιοτελή οφέλη (μελλοντικά οφέλη). Κρίμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
21-04-10
22:51
Δεν έχουμε προσάψει κανένα στοιχείο εις βάρος των οπλαρχηγών. Τα ιστορικά στοιχεία μιλάνε από μόνα τους, όταν ο Καποδίστριας ήρθε στην χώρα μας για να κυβερνήσει, είδε μίση φατριών, οπισθοδρομικές λογικές, ανομία και δίκαιο του ισχυρού με μορφή τσιφλικά ή κοτζαμπάση, μάχη συμφερόντων, ...κ.α και μια Ελλάδα κατεστραμμένη με πεινασμένους ανθρώπους σε πρωτόγονη μορφή (όπως αναφέρει σε γράμμα στον Αδ.Κοραή στην Γαλλία) από τους εμφυλίους των Κολοκοτρωναίων, Μαυρομιχαλαίων, Κολέτηδων, Μαυροκορδάτων,...κ.α. που «ονειρεύονταν» την επαγγελματική αποκατάστασή τους με την αλλαγή των πραγμάτων (απελευθέρωση του έθνους των Ελλήνων) σε φιλέτα πόστα εξουσίας οθωμανικού τύπου.
Νομίζω ότι ο George Kanning ήταν πρωθυπουργός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και επί θητείας του προωθήθηκε ευνοηκή πολιτική στο «Ελληνικό» ζήτημα χωρίς(?) όφελος (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο η βρετανική διπλωματία λειτούργησε επί Κάννιγκος ανιδιοτελώς, έχω μάθει να μην πιστεύω ούτε τον πωπό μου). Ο Kanning ήταν ένας «φιλέλληνας» σε ακατάλληλη χρονική στιγμή για τον αγώνα! Την στιγμή που τον χρειαζόμασταν ως έθνος, επί Καποδίστρια (ώρα των επίσημων Δανείων Ανεξαρτησίας) δεν ήταν πρωθυπουργός. Μάλιστα, ο Καποδίστριας στην κηδεία του, στην Αγγλία, έφαγε διπλωματική πόρτα από τον Βασιλιά...της τελευταίας στιγμής, ενώ είχε ρυθμιστεί συνάντηση ηγετών...και ως «φυσικό» για την εποχή, η Ελλάδα θα ήταν διπλωματικά απούσα. Η στάση των Ευρωπαίων Ηγεμόνων, Βασιλιάδων,...κ.α ήταν διφορούμενη...λόγω της πρόσφατης Γαλλικής και Αμερικάνικης Επανάστασης, οι οποίες τάραξαν την ηρεμία που υπήρχε παγκοσμίως από πλευράς πολιτικής ευστάθειας (μοναρχίες πάσης φύσεως). Οι οπλαρχηγοί κ.α μπορώ να πω ότι λάμβαναν τα μηνύματα της Ευρώπης για την βοήθεια του αγώνα, αλλά τα αναμεταξύ τους μίση και πάθη, τους χώριζαν, αντί να είναι ενωμένοι εκείνη την στιγμή. Η Ευρώπη έστελνε φράγκα μέσω εράνων, φιλελληνικών δωρεών, ποιητικών βραδιών στα Ιλίσια Πεδία, φιλολογικές βραδιές στα Ανάκτορα της Βιέννης,..κ.α αλλά τα φράγκα κατέληγαν ως γνωστό, σε διεφθαρμένες τσέπες και σε εξαγορά οπαδών,...κ.α. Μην ξεχνάμε τις κόντρες του Υπουργού Εσωτερικών Παπαφλέσσα με την Άτυπη Κυβέρνηση του Γ.Κουντουριώτη και με τους προκρίτους της Πελοποννήσου...τα οποία τον έστειλαν στην σφαγή (Μανιάκι). Αυτοί που αγωνίστηκαν πραγματικά για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας μας (που δεν εκτιμούμε σήμερα), ήταν πραγματικά ελάχιστοι για το μέγεθος της ανιδιοτελούς προσφοράς τους (π.χ. Μακρυγιάννης, κ.α).
Νομίζω ότι ο George Kanning ήταν πρωθυπουργός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και επί θητείας του προωθήθηκε ευνοηκή πολιτική στο «Ελληνικό» ζήτημα χωρίς(?) όφελος (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο η βρετανική διπλωματία λειτούργησε επί Κάννιγκος ανιδιοτελώς, έχω μάθει να μην πιστεύω ούτε τον πωπό μου). Ο Kanning ήταν ένας «φιλέλληνας» σε ακατάλληλη χρονική στιγμή για τον αγώνα! Την στιγμή που τον χρειαζόμασταν ως έθνος, επί Καποδίστρια (ώρα των επίσημων Δανείων Ανεξαρτησίας) δεν ήταν πρωθυπουργός. Μάλιστα, ο Καποδίστριας στην κηδεία του, στην Αγγλία, έφαγε διπλωματική πόρτα από τον Βασιλιά...της τελευταίας στιγμής, ενώ είχε ρυθμιστεί συνάντηση ηγετών...και ως «φυσικό» για την εποχή, η Ελλάδα θα ήταν διπλωματικά απούσα. Η στάση των Ευρωπαίων Ηγεμόνων, Βασιλιάδων,...κ.α ήταν διφορούμενη...λόγω της πρόσφατης Γαλλικής και Αμερικάνικης Επανάστασης, οι οποίες τάραξαν την ηρεμία που υπήρχε παγκοσμίως από πλευράς πολιτικής ευστάθειας (μοναρχίες πάσης φύσεως). Οι οπλαρχηγοί κ.α μπορώ να πω ότι λάμβαναν τα μηνύματα της Ευρώπης για την βοήθεια του αγώνα, αλλά τα αναμεταξύ τους μίση και πάθη, τους χώριζαν, αντί να είναι ενωμένοι εκείνη την στιγμή. Η Ευρώπη έστελνε φράγκα μέσω εράνων, φιλελληνικών δωρεών, ποιητικών βραδιών στα Ιλίσια Πεδία, φιλολογικές βραδιές στα Ανάκτορα της Βιέννης,..κ.α αλλά τα φράγκα κατέληγαν ως γνωστό, σε διεφθαρμένες τσέπες και σε εξαγορά οπαδών,...κ.α. Μην ξεχνάμε τις κόντρες του Υπουργού Εσωτερικών Παπαφλέσσα με την Άτυπη Κυβέρνηση του Γ.Κουντουριώτη και με τους προκρίτους της Πελοποννήσου...τα οποία τον έστειλαν στην σφαγή (Μανιάκι). Αυτοί που αγωνίστηκαν πραγματικά για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας μας (που δεν εκτιμούμε σήμερα), ήταν πραγματικά ελάχιστοι για το μέγεθος της ανιδιοτελούς προσφοράς τους (π.χ. Μακρυγιάννης, κ.α).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
21-04-10
00:53
μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία είχε και έχει οφέλη από την «διαστρεβλωμένη» ιστορική πραγματικότητα του 1453-1821...η οποία και «έριξε» την Βυζαντινή Αυτοκρατορία παλιότερα με την «στάση» της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
20-04-10
23:18
Στην Ιστορία Γενικής αλλά και σε άλλα βιβλία Ιστορίας (ξενόγλωσσα) είδα μέσα από πηγές, ότι αν οι μεγάλες δυνάμεις δεν έδιναν το ok, θα είμασταν Τουρκία σήμερα με την Πελοπόννησο να ανήκει στην Αίγυπτο (η Πελοπόννησος είχε ταχθεί δώρο στον Ιμπραήμ από τον Σουλτάνο της Οθωμ.Αυτοκρατορίας σε περίπτωση που ο Ιμπραήμ «έπνιγε» την Επανάσταση στην Πελοπόννησο στο αίμα, αλλά δυστυχώς γι' αυτόν, πρόεκυψε η ξαφνική Ναυμαχία του Ναυρίνου κτλ). Συγκεκριμένα, η Αγγλία ήθελε την Ελλάδα (!) ένα μικρό ναυτικό κράτος με αυξημένες (συμμαχικές με την Αγγλία) αρμοδιότητες πάταξης της θαλάσσιας πειρατείας από το Αιγαίο (και την Μεσόγειο) ώστε να περνούν ανενόχλητα τα πλοία της με τα εμπορεύματα προς τις αποικίες της (Ινδίες) αλλά και την «παρεμπόδιση» της εχθρικής ως προς την Αγγλία, Ρωσίας να κατέβει προς την Μεσόγειο. Η Αγγλία ήταν το «μάτι» της Μεσογείου λόγω της θαλάσσιας παρουσίας της (στόλος) και λόγω της αποικίας της (τα Ιόνια Νησιά). Η μόνη χώρα πιστεύω που προώθησε διπλωματικά και αναίμακτα το θέμα «Ελλάδα» στα σαλόνια της Ευρώπης, ήταν η Αγγλία (καλώς ή κακώς), όταν οι άλλες δυνάμεις (Αυστρία, Ρωσία) μέσω του καγγελάριου Μέτερνιχ, πρότειναν ισχυρές δυνάμεις καταστολής των Ελληνικών επαναστατικών πυρήνων στα πλαίσια επαναφοράς της «νομιμότητας» (παλινόρθωση συνταγματικής μοναρχίας ή ελέω θεώ μοναρχίας ή απόλυτης μοναρχία, πάντως κάποιο μοντέλο μονάρχη με μορφή βασιλιά ή αυτοκράτορα)...ύστερα από την πτώση της Ναπολεόντιας περιόδου. Η Γαλλία γενικά είχε ψιλοουδέτερη στάση μέσω της διφορούμενης πολιτικής «φιλίας» και «φιλελληνισμού» τόσο των Λουδοβίκων (στα 400 χρόνια σκλαβιάς) και των Ιακωβίνων όσο και του Ναπολέοντα αλλά και των άλλων πραξικοματιών «βασιλιάδων» όπως Κάρολος ο Ι',...κ.α Οι Έλληνες ήρωες της Επανάστασης πιστεύω ότι συνέβαλαν ελάχιστα και αυτό φαίνεται τόσο στους Εμφύλιους σπαραγμούς (φυλάκιση Κολοκοτρώνη, εκτέλεση Ανδρούτσου,...κ.α) όσο και στα «πακέτα» οικονομικής βοήθειας από το εξωτερικό με μορφή Δανείων Ανεξαρτησίας (πριν τον Καποδίτρια) τα οποία σπαταλίθηκαν στην εξαγορά οπαδών στις αντιπαλλόμενες ομάδες (εμφύλιοι πόλεμοι) και στην εξαγορά θέσεων εξουσίας στην άτυπη Ελληνική Επαναστατική Κυβέρνηση πριν τον Καποδίστρια. Το θέμα της απελευθέρωσης ήταν καθαρά πολιτικό, οικονομικό και διπλωματικό. Όλη η ισχυρή Ευρώπη εκείνη την εποχή είχε συμφέροντα από την «ελαφρώς» παροικμαζόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία...και η Αγγλία, απλά η Αγγλία το έπαιζε σε διπλό ταμπλό (ύπουλος και απρόβλεπτος «σύμμαχος»).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.