nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
21-04-10
23:52
Για ποιον λόγο έχει οφέλη η εκκλησία? Δεν κατάλαβα...
Με την γνωστή ηθική και κοινωνική συγκράτηση (πνευματική οπισθοδρόμηση) του ποιμνίου 400 χρόνια (ήταν θέλημα Θεού η Πόλις να τουρκέψει, φόβος της Θείας δίκης, μύθος του μαρμαρωμένου βασιλιά,...κ.α παλαβά) από το δυτικοευρωπαϊκό γίγνεσθαι με σκοπό τις διπλωματικές φιλίες (έναντι προνομίων) με την Οθωμανική διοίκηση και την εθνική υποταγή του ποιμνίου στους Οθωμανούς (αποφυγή επαναστάσεων). Μη ξεχνάμε τα προνόμια που είχε αποσπάσει (π.χ. βακούφια, μοναστηριακές περιουσίες,...κ.α) με τα «γλυψίματα» από τους Οθωμανούς και τον ρόλο της στο Ελληνικό έθνος (αμφιλεγόμενη στάση). Βέβαια οι απλοί παπάδες και διάκοι, ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης...και αυτοί μια μάζα ραγιάδων ήταν. Λέτε να ενδιέφερε τους τουμπανισμένους (χορτάτους από φαϊ και λεφτά) μητροπολίτες και τον Πατριάρχη, η χαροκαμμένη μάνα με το σφαγμένο βρέφος στην αγκαλιά της, στην σφαγή των Ψαρών; Ως εκκλησία αναφέρω την άρχουσα τάξη με τις ρουμπινάτες χρυσοποίκιλτες βυζαντινές μήτρες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
21-04-10
23:21
Όλοι όσοι αναφέρεις ήταν οι Παπανδρέηδες και οι Καραμανλήδες της εποχής (εκτός από τον Κολοκοτρώνη). Άνθρωποι που είχαν σπουδασει έξω, ξένα προς την Ελλάδα ήθη και έθιμα. Και αυτά ακριβώς έφεραν και εδώ όταν έγιναν αρχηγοί. Πολύ κρίμα για τον απλό κοσμάκη που πολεμούσε και πεινούσε...
Η οικονομική κατάσταση στην σκλβωμένη Ελλάδα, ήταν χάλια. Δεν πολεμούσαν όλοι. Οι περισσότεροι ήταν τραυματίες από επιθέσεις Τούρκων ή «πγιγμένων» επαναστάσεων στο αίμα και πολύς άμαχος αγράμματος πληθυσμός (με χαμηλό δείκτη παιδείας). Ο ραγιάς ζούσε μια ζωή βιοπορισμού υπό τις «επιταγές» του Οθωμανικού μοντέλου εξουσίας (χαράτσι, παιδομάζωμα, αγρότης σε ξένα κτήματα,...κ.α). Όντως oι Κολέτηδες, οι Μαυροκορδαταίοι,...κ.α είχαν σπουδάσει έξω και ζούσαν στην χλιδή μέσα στις αυλές ξένων ηγεμόνων (Διαφωτισμός). Μάχονταν για άλλα ιδανικά...«χρησιμοποιώντας» τους γνήσιους πατριώτες αρβανίτες, όπως Κολοκοτώνη, Καραϊσκάκη,...κ.α για ιδιοτελή οφέλη (μελλοντικά οφέλη). Κρίμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
21-04-10
22:51
Δεν έχουμε προσάψει κανένα στοιχείο εις βάρος των οπλαρχηγών. Τα ιστορικά στοιχεία μιλάνε από μόνα τους, όταν ο Καποδίστριας ήρθε στην χώρα μας για να κυβερνήσει, είδε μίση φατριών, οπισθοδρομικές λογικές, ανομία και δίκαιο του ισχυρού με μορφή τσιφλικά ή κοτζαμπάση, μάχη συμφερόντων, ...κ.α και μια Ελλάδα κατεστραμμένη με πεινασμένους ανθρώπους σε πρωτόγονη μορφή (όπως αναφέρει σε γράμμα στον Αδ.Κοραή στην Γαλλία) από τους εμφυλίους των Κολοκοτρωναίων, Μαυρομιχαλαίων, Κολέτηδων, Μαυροκορδάτων,...κ.α. που «ονειρεύονταν» την επαγγελματική αποκατάστασή τους με την αλλαγή των πραγμάτων (απελευθέρωση του έθνους των Ελλήνων) σε φιλέτα πόστα εξουσίας οθωμανικού τύπου.
Νομίζω ότι ο George Kanning ήταν πρωθυπουργός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και επί θητείας του προωθήθηκε ευνοηκή πολιτική στο «Ελληνικό» ζήτημα χωρίς(?) όφελος (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο η βρετανική διπλωματία λειτούργησε επί Κάννιγκος ανιδιοτελώς, έχω μάθει να μην πιστεύω ούτε τον πωπό μου). Ο Kanning ήταν ένας «φιλέλληνας» σε ακατάλληλη χρονική στιγμή για τον αγώνα! Την στιγμή που τον χρειαζόμασταν ως έθνος, επί Καποδίστρια (ώρα των επίσημων Δανείων Ανεξαρτησίας) δεν ήταν πρωθυπουργός. Μάλιστα, ο Καποδίστριας στην κηδεία του, στην Αγγλία, έφαγε διπλωματική πόρτα από τον Βασιλιά...της τελευταίας στιγμής, ενώ είχε ρυθμιστεί συνάντηση ηγετών...και ως «φυσικό» για την εποχή, η Ελλάδα θα ήταν διπλωματικά απούσα. Η στάση των Ευρωπαίων Ηγεμόνων, Βασιλιάδων,...κ.α ήταν διφορούμενη...λόγω της πρόσφατης Γαλλικής και Αμερικάνικης Επανάστασης, οι οποίες τάραξαν την ηρεμία που υπήρχε παγκοσμίως από πλευράς πολιτικής ευστάθειας (μοναρχίες πάσης φύσεως). Οι οπλαρχηγοί κ.α μπορώ να πω ότι λάμβαναν τα μηνύματα της Ευρώπης για την βοήθεια του αγώνα, αλλά τα αναμεταξύ τους μίση και πάθη, τους χώριζαν, αντί να είναι ενωμένοι εκείνη την στιγμή. Η Ευρώπη έστελνε φράγκα μέσω εράνων, φιλελληνικών δωρεών, ποιητικών βραδιών στα Ιλίσια Πεδία, φιλολογικές βραδιές στα Ανάκτορα της Βιέννης,..κ.α αλλά τα φράγκα κατέληγαν ως γνωστό, σε διεφθαρμένες τσέπες και σε εξαγορά οπαδών,...κ.α. Μην ξεχνάμε τις κόντρες του Υπουργού Εσωτερικών Παπαφλέσσα με την Άτυπη Κυβέρνηση του Γ.Κουντουριώτη και με τους προκρίτους της Πελοποννήσου...τα οποία τον έστειλαν στην σφαγή (Μανιάκι). Αυτοί που αγωνίστηκαν πραγματικά για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας μας (που δεν εκτιμούμε σήμερα), ήταν πραγματικά ελάχιστοι για το μέγεθος της ανιδιοτελούς προσφοράς τους (π.χ. Μακρυγιάννης, κ.α).
Νομίζω ότι ο George Kanning ήταν πρωθυπουργός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και επί θητείας του προωθήθηκε ευνοηκή πολιτική στο «Ελληνικό» ζήτημα χωρίς(?) όφελος (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο η βρετανική διπλωματία λειτούργησε επί Κάννιγκος ανιδιοτελώς, έχω μάθει να μην πιστεύω ούτε τον πωπό μου). Ο Kanning ήταν ένας «φιλέλληνας» σε ακατάλληλη χρονική στιγμή για τον αγώνα! Την στιγμή που τον χρειαζόμασταν ως έθνος, επί Καποδίστρια (ώρα των επίσημων Δανείων Ανεξαρτησίας) δεν ήταν πρωθυπουργός. Μάλιστα, ο Καποδίστριας στην κηδεία του, στην Αγγλία, έφαγε διπλωματική πόρτα από τον Βασιλιά...της τελευταίας στιγμής, ενώ είχε ρυθμιστεί συνάντηση ηγετών...και ως «φυσικό» για την εποχή, η Ελλάδα θα ήταν διπλωματικά απούσα. Η στάση των Ευρωπαίων Ηγεμόνων, Βασιλιάδων,...κ.α ήταν διφορούμενη...λόγω της πρόσφατης Γαλλικής και Αμερικάνικης Επανάστασης, οι οποίες τάραξαν την ηρεμία που υπήρχε παγκοσμίως από πλευράς πολιτικής ευστάθειας (μοναρχίες πάσης φύσεως). Οι οπλαρχηγοί κ.α μπορώ να πω ότι λάμβαναν τα μηνύματα της Ευρώπης για την βοήθεια του αγώνα, αλλά τα αναμεταξύ τους μίση και πάθη, τους χώριζαν, αντί να είναι ενωμένοι εκείνη την στιγμή. Η Ευρώπη έστελνε φράγκα μέσω εράνων, φιλελληνικών δωρεών, ποιητικών βραδιών στα Ιλίσια Πεδία, φιλολογικές βραδιές στα Ανάκτορα της Βιέννης,..κ.α αλλά τα φράγκα κατέληγαν ως γνωστό, σε διεφθαρμένες τσέπες και σε εξαγορά οπαδών,...κ.α. Μην ξεχνάμε τις κόντρες του Υπουργού Εσωτερικών Παπαφλέσσα με την Άτυπη Κυβέρνηση του Γ.Κουντουριώτη και με τους προκρίτους της Πελοποννήσου...τα οποία τον έστειλαν στην σφαγή (Μανιάκι). Αυτοί που αγωνίστηκαν πραγματικά για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας μας (που δεν εκτιμούμε σήμερα), ήταν πραγματικά ελάχιστοι για το μέγεθος της ανιδιοτελούς προσφοράς τους (π.χ. Μακρυγιάννης, κ.α).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
21-04-10
00:53
μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία είχε και έχει οφέλη από την «διαστρεβλωμένη» ιστορική πραγματικότητα του 1453-1821...η οποία και «έριξε» την Βυζαντινή Αυτοκρατορία παλιότερα με την «στάση» της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.