Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Cogito ergo sum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' γυμνασίου. Έχει γράψει 1,242 μηνύματα.
09-08-09
18:20
Και άμεσο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Cogito ergo sum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' γυμνασίου. Έχει γράψει 1,242 μηνύματα.
04-08-09
15:46
Πωπω… Αυτό θα πει σχολαστικότητα. :p Δε θα παραθέσω τη γνώμη μου για κάθε σου παράγραφο αλλά θα σου απαντήσω με αυτά που αποκόμισα από το terra- post σου. :p
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου και αυτό ήθελα να θέσω ως προβληματισμό (προφανώς έμμεσα για να μη γενικεύω τις απόψεις μου). Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μεριμνά για το χτίσιμο της δικής του προσωπικότητας και να αλλάζει όταν θεωρεί πως αυτό πρέπει να πράξει. Να αναθεωρεί, να μπορεί να μεταβάλει απόψεις του και να αναδιαμορφώνει συμπεριφορές που δεν τον εκφράζουν. Κανένας δεν είναι αρμόδιος για να υποδείξει στο συνάνθρωπό του την ώρα της αλλαγής. Αν το κάνει δεν ξέρω κατά πόσο αποτελεσματικές και αναγκαίες θα είναι στο αντίστοιχο άτομο. Η γνώμη της κοινωνίας σαφώς και μετρά. Πρέπει να μπορούμε να κατανοούμε οι ίδιοι τα ελαττώματα μας χωρίς αυτό να συνεπάγεται, αδιαφορία στα λεγόμενα των άλλων. Οι άλλοι πράγματι μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα όπως πολύ σωστά ανέφερες οπότε η όποια αδιαφορία απέναντι σε αυτούς δε θα ήταν και η καλύτερη των λύσεων κατʼ εμέ.
Όσον αφορά την κοινωνία και τον τρόπο που επιβάλει αλλαγές στη στάση ζωής, στις συμπεριφορές, πολλές φορές ακόμα και στις αντιλήψεις κάποιου είναι μία πραγματικότητα. Δε στέκομαι στην αλληλεπίδραση που έχουμε με το σύνολο αλλά στην επιβολή αλλαγών για να συμβαδίσουμε με αυτό. Θα το χαρακτήριζα αναγκαίο κακό. Συμβαίνει και αυτό είναι γνωστό αλλά θα έπρεπε;
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου και αυτό ήθελα να θέσω ως προβληματισμό (προφανώς έμμεσα για να μη γενικεύω τις απόψεις μου). Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μεριμνά για το χτίσιμο της δικής του προσωπικότητας και να αλλάζει όταν θεωρεί πως αυτό πρέπει να πράξει. Να αναθεωρεί, να μπορεί να μεταβάλει απόψεις του και να αναδιαμορφώνει συμπεριφορές που δεν τον εκφράζουν. Κανένας δεν είναι αρμόδιος για να υποδείξει στο συνάνθρωπό του την ώρα της αλλαγής. Αν το κάνει δεν ξέρω κατά πόσο αποτελεσματικές και αναγκαίες θα είναι στο αντίστοιχο άτομο. Η γνώμη της κοινωνίας σαφώς και μετρά. Πρέπει να μπορούμε να κατανοούμε οι ίδιοι τα ελαττώματα μας χωρίς αυτό να συνεπάγεται, αδιαφορία στα λεγόμενα των άλλων. Οι άλλοι πράγματι μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα όπως πολύ σωστά ανέφερες οπότε η όποια αδιαφορία απέναντι σε αυτούς δε θα ήταν και η καλύτερη των λύσεων κατʼ εμέ.
Όσον αφορά την κοινωνία και τον τρόπο που επιβάλει αλλαγές στη στάση ζωής, στις συμπεριφορές, πολλές φορές ακόμα και στις αντιλήψεις κάποιου είναι μία πραγματικότητα. Δε στέκομαι στην αλληλεπίδραση που έχουμε με το σύνολο αλλά στην επιβολή αλλαγών για να συμβαδίσουμε με αυτό. Θα το χαρακτήριζα αναγκαίο κακό. Συμβαίνει και αυτό είναι γνωστό αλλά θα έπρεπε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cogito ergo sum
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Cogito ergo sum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' γυμνασίου. Έχει γράψει 1,242 μηνύματα.
04-08-09
13:52
Μετά από σχετική αναζήτηση δεν εντόπισα παρόμοιο θέμα.
Πολλές φορές ζητούμε από τους ανθρώπους να αλλάξουν. Μάλιστα, η προσδοκία αλλαγής της προσωπικότητας κάποιου αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχεια της συναναστροφής μας με αυτό. Συνειδητά ή ασυνείδητα απαιτούμε από άλλους ανθρώπους να αναδιαμορφώσουν στοιχεία του χαρακτήρα τους έτσι ώστε να ταιριάζουν με εμάς. Με τις δικές μας ανάγκες. Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και για τον εκάστοτε άνθρωπο.
Τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι; Αν το κάνουν πιστεύετε πως πρέπει να γίνεται αυτό;
Προσωπικά, θεωρώ πως οι άνθρωποι εκ των πραγμάτων αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό. Αλλάζουν όχι επειδή τους επιβάλλεται ή επειδή τους ζητείται αλλά εξαιτίας παραγόντων όπως η εμπειρία, τα βιώματα κ.α. Όταν όμως οι αλλαγές δεν πηγάζουν από τους ίδιους αλλά από εξωτερικούς παράγοντες τότε δεν είναι ουσιαστικές, άρα και ωφέλιμες. Κάθε άνθρωπος έχει αρνητικά γνωρίσματα που καλείται να βελτιώσει. Θα πρέπει όμως να επηρεάζεται σε τόσο σημαντικό βαθμό από τους άλλους ώστε να αλλάξει ριζικά ; Προφανώς και η γνώμη του συνόλου έχει κάποια βαρύτητα (για εμένα τουλάχιστον) αλλά ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν είναι ικανή και αν έχει την αρμοδιότητα να πράξει τα παραπάνω. Αν όντως ένα άτομο πρέπει να αλλάξει (υποθέτοντας πως εμείς είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε μιας και συναναστρεφόμαστε με το εξεταζόμενο άτομο) μπορούμε να το βοηθήσουμε; Μπορούμε να έχουμε αυτό το ρόλο;
Πολλές φορές ζητούμε από τους ανθρώπους να αλλάξουν. Μάλιστα, η προσδοκία αλλαγής της προσωπικότητας κάποιου αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχεια της συναναστροφής μας με αυτό. Συνειδητά ή ασυνείδητα απαιτούμε από άλλους ανθρώπους να αναδιαμορφώσουν στοιχεία του χαρακτήρα τους έτσι ώστε να ταιριάζουν με εμάς. Με τις δικές μας ανάγκες. Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και για τον εκάστοτε άνθρωπο.
Τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι; Αν το κάνουν πιστεύετε πως πρέπει να γίνεται αυτό;
Προσωπικά, θεωρώ πως οι άνθρωποι εκ των πραγμάτων αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό. Αλλάζουν όχι επειδή τους επιβάλλεται ή επειδή τους ζητείται αλλά εξαιτίας παραγόντων όπως η εμπειρία, τα βιώματα κ.α. Όταν όμως οι αλλαγές δεν πηγάζουν από τους ίδιους αλλά από εξωτερικούς παράγοντες τότε δεν είναι ουσιαστικές, άρα και ωφέλιμες. Κάθε άνθρωπος έχει αρνητικά γνωρίσματα που καλείται να βελτιώσει. Θα πρέπει όμως να επηρεάζεται σε τόσο σημαντικό βαθμό από τους άλλους ώστε να αλλάξει ριζικά ; Προφανώς και η γνώμη του συνόλου έχει κάποια βαρύτητα (για εμένα τουλάχιστον) αλλά ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν είναι ικανή και αν έχει την αρμοδιότητα να πράξει τα παραπάνω. Αν όντως ένα άτομο πρέπει να αλλάξει (υποθέτοντας πως εμείς είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε μιας και συναναστρεφόμαστε με το εξεταζόμενο άτομο) μπορούμε να το βοηθήσουμε; Μπορούμε να έχουμε αυτό το ρόλο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.