Θέλετε η γυναίκα σας να μην δουλεύει;

Θέλετε η γυναίκα σας να δουλεύει;

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 78)
  • Ναι, επειδή φοβάμαι ότι δεν θα την εκτιμώ αν δεν δουλεύει

    Ψήφοι: 9 11.5%
  • Ναι, επειδή δεν θέλω να της στερήσω την δημιουργία

    Ψήφοι: 27 34.6%
  • Ναι, επειδή αλλιώς θα υπάρξει οικονομικό πρόβλημα

    Ψήφοι: 3 3.8%
  • Ναι επειδή στο σπίτι σίγουρα είναι βαρετά και φοβάμαι ότι θα αποκτήσει νεύρα.

    Ψήφοι: 3 3.8%
  • Όχι, επειδή κάποιος πρέπει να καθαρίζει το σπίτι

    Ψήφοι: 4 5.1%
  • Όχι, επειδή τα λεφτά που βγάζω αρκούν.... γιατί να κουράζεται και αυτή;

    Ψήφοι: 1 1.3%
  • Όχι δεν θα αντέχω τον ανταγωνισμό

    Ψήφοι: 1 1.3%
  • Όχι επειδή φοβάμαι το κέρατο

    Ψήφοι: 5 6.4%
  • Δεν με νοιάζει, ό,τι αποφασίσει....

    Ψήφοι: 25 32.1%

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Φυσικά και πότε δεν είπα ότι την (αρχική) πνευματική καλλιέργεια να την δώσει κάποιος άλλος. Αλλά την φρουτοκρεμμα γιατί όχι;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Φυσικά και πότε δεν είπα ότι την (αρχική) πνευματική καλλιέργεια να την δώσει κάποιος άλλος. Αλλά την φρουτοκρεμμα γιατί όχι;

Γιατί η φρουτόκρεμα είναι απλά ένα μισάωρο μέσα στη μέρα...
Η καλλιέργεια όμως του παιδιού είναι όλη τη μέρα και την παίρνει απ όλα τα ερεθίσματα... ακόμα κι απ το τάισμα της φρουτόκρεμας.
Ο τρόπος που θα ταΐσεις το μωρό σου, όσο απίστευτο κι αν είναι, παίζει το - μικρό ίσως- ρόλο του στη μετέπειτα συμπεριφορά του.
Το να ασχολείται και να παίζει κάποιος με ένα μωρό, το να του μιλάει και να του τραγουδάει, το να του κουνάει τα χέρια κουπεπε σαν χαϊβάνι, παίζουν τον ρόλο τους στην ανάπτυξη του παιδιού. Πνευματική ΚΑΙ σωματική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
κι αυτό προκείπτει μόνο απ το να βγει κάποιος στην αγορά εργασίας?
δλδ το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι δημιουργικό και χρήσιμο? :confused:

προσωπικά θα αναφέρω για άλλη μια φορά το τρομερό και φοβερό μπας κλάς και μπανάλ....
Για μένα δεν υπάρχει κάτι πιο δημιουργικό και χρήσιμο απ το να μεγαλώσω σωστούς ανθρώπους...
Τίποτα δεν θα με κάνει πιο περήφανη από αυτό...
Κανένα έργο μου... καμία επαγγελματική μου εργασία
Το όνομα μου αυτή τη στιγμή σε μια συγκεκριμένη "πιάτσα" είναι αρκετά γνωστό...
Με αφήνει παγερά αδιάφορη κάτι τέτοιο πλέον και το μόνο που εύχομαι είναι να μπορέσω να μεγαλώσω σωστούς και ευτυχισμένους γεμάτους σιγουριά και αγάπη ανθρώπους.

Δεν προκύπτει μόνο απο την αγορά εργασίας, και ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί χωρίς να δουλεύει (ή κάνοντας μια μη δημιουργική δουλειά) δημιουργεί. Και ένας καθηγητής πανεπιστημίου που κάνει έρευνα δημιουργεί, παρ'οτι δεν είναι ακριβώς "αγορά εργασίας".
Πάντως το να μεγαλώνεις παιδιά, προσωπικά δεν το θεωρώ δημιουργικό. A priori η δημιουργία παράγει κάτι καινούριο. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι κάτι που κάνουν εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Αναπαραγωγικό σύστημα έχουν (σχεδόν) όλοι. Που είναι η δημιουργία σε αυτό; Δεν λέω οτι δεν είναι χρήσιμο, χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε ανθρώπινο είδος, αλλά όχι και δημιουργικό, μην τρελαθούμε τώρα. Μήπως να βγάλουμε και νόμπελ μητρότητας;
Και μη μου πεις οτι άλλο να διαπαιδαγωγείς σωστά ένα παιδί και άλλο απλώς να το μεγαλώνεις, διότι εγώ δεν έχω δει καμία διαφορά στα παιδιά που η μαμά τους ήταν νοικοκυρά. Τουλάχιστον καμία θετική διαφορά.
Όσο για το τι έκαναν οι πρωτόγονοι, αλοίμονο αν έχουμε τους πρωτόγονους ως παράδειγμα προς μίμησιν! Το οτι κάτι υιοθετήθηκε τότε, που οι άνθρωποι είχαν και μικρότερη νοημοσύνη, δεν σημαίνει οτι είναι και το σωστό, είναι απλά μια συνήθεια. Βέβαια, μέσω της εξέλιξης, οι άνθρωποι προσαρμόστηκαν στις συνήθειες των πρωτόγονων, αλλά αυτό αλλάζει, η εξέλιξη δεν σταματά ποτέ.
Επίσης, θεωρώντας δεδομένο οτι η γυναίκα δεν είναι για να δημιουργεί, ακυρώνεται και ο συνολικός της ρόλος, τουλάχιστον όταν μεγαλώνει κορίτσια. Διότι ποιό το νόημα να μορφώσεις την κόρη σου, αν ξέρεις οτι δεν θα δημιουργήσει τίποτα; Οτι δεν θα αξιοποιήσει ποτέ αυτές τις γνώσεις και απλώς θα τις περάσει στο παιδί της ως ερασιτέχνις δασκάλα; (jesus, δεν περίμενα ποτέ οτι εν έτει 2007 θα πρέπει να επιχειρηματολογήσω υπερ της γυναικείας εργασίας!).

Τελικά μετά απο όσα έχω διαβάσει εδω μέσα, έχω διαμορφώσει την άποψη οτι οι γυναίκες κάπου κοντά στα 30 κάτι παθαίνουν με τις ορμόνες τους και το κύριο μέλημα τους γίνεται το να μεγαλώνουν παιδιά. Σαν να τους δίνουν ψυχοφάρμακα ένα πράγμα. Έχω αρχίσει και φοβάμαι. :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chimera

Δραστήριο μέλος

Η Chimera αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 723 μηνύματα.
Δε δημοιυργείται μόνο θέμα δημιουργικότητας όταν δε δουλεύει μια γυναίκα. Ναι πιστεύω ότι είναι πολύ δημιουργικό να μεγαλώνεις παιδιά αν και για πολλές γυναίκες δεν αρκεί αυτό για να νιώσουν δημιουργικές. Αυτό μου φαίνεται λογικό γιατί κατά την άποψή μου για να αισθάνεται κανείς καλά με τον εαυτό του θα πρέπει να κάνει και πράγματα μόνο για τον εαυτό του ακόμα και αν έχει αποκτήσει παιδιά.
Ωστόσο το κύριο θέμα που δημιουργείται είναι ότι αν μια γυναίκα δε δουλεύει δε νιώθει ανεξάρτητη.

:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Indeed πάντως, το μεγάλωμα των παιδιών δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο... :/:

Εγώ πάντως το θεωρώ και αυτό δημιουργικό (είμαι off-topic τώρα :P) γιατί δημιουργείς έναν χαρακτήρα που θα ενσωματωθεί αργότερα στο κοινωνικό σύνολο.
Το πώς θα το μεγαλώσεις... καθορίζει πολλά σ' ένα παιδί.

Αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία, ωριμότητα στο να κρίνει τις παρέες του, συνέπεια. Το πώς θα το μεγαλώσεις απ' τα μικρά χρόνια καθορίζει το αν θα είναι ψυχοσωματικά ώριμο στα 18 ή με ψυχολογικά προβλήματα στα 18. :|




Βασικά το θέμα είναι αν ο άντρας ο "κουβαλητής" θα άφηνε τη γυναίκα του να δουλεύει, αλλά nevermind, ωραία κουβέντα γίνεται... :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Γιατί η φρουτόκρεμα είναι απλά ένα μισάωρο μέσα στη μέρα...
Η καλλιέργεια όμως του παιδιού είναι όλη τη μέρα και την παίρνει απ όλα τα ερεθίσματα... ακόμα κι απ το τάισμα της φρουτόκρεμας.
Ο τρόπος που θα ταΐσεις το μωρό σου, όσο απίστευτο κι αν είναι, παίζει το - μικρό ίσως- ρόλο του στη μετέπειτα συμπεριφορά του.
Το να ασχολείται και να παίζει κάποιος με ένα μωρό, το να του μιλάει και να του τραγουδάει, το να του κουνάει τα χέρια κουπεπε σαν χαϊβάνι, παίζουν τον ρόλο τους στην ανάπτυξη του παιδιού. Πνευματική ΚΑΙ σωματική.

Γιατί όμως δεν λες και τα αρνητικά της στάσης αυτής;
  • Η νοικοκυρά μένοντας όλη μέρα στο σπίτι σπάνε τα νεύρα της και τα ξεσπάει στο παιδί.
  • Ο άντρας της, όντας "αυτός που φέρνει τα λεφτά" περιμένει οτι η γυναίκα του θα τον υπηρετεί, κάτι που την κάνει να αισθάνεται ακόμα πιο άσχημα.
  • Η γυναίκα επειδή ασχολείται μόνο με το παιδί, περιμένει πάρα πολλά απο αυτό ώστε κατα κάποιο τρόπο να της "ξεπληρώσει" όσα έχασε, και όταν βλέπει οτι το παιδί της είναι μέτριο απογοητεύεται και ξεσπάει πάνω του.
  • Γίνεται υπερπροστατευτική απέναντι στο παιδί, καταπιέζοντας το.
  • Επειδή είναι το μόνο της μέλημα το παιδί, του προσφέρει ο,τι μπορεί, καθιστώντας το στο τέλος ανίκανο να κάνει κάτι μόνο του (κλασσικό παράδειγμα οι μανάδες που στέλνουν με το ταχυδρομείο φαγητό στους φοιτητές γιούς τους!). Αν δε το παιδί είναι αγόρι, το μαθαίνει να είναι υπερβολικά εξαρτημένο και να περιμένει τα πάντα απο αυτή, δημιουργώντας του πρόβλημα στις μελλοντικές του σχέσεις.
  • Το παιδί, όταν μεγαλώσει κατα βάθος υποτιμά τη μητέρα του διότι βλέπει οτι αν ο πατέρας του δεν υπήρχε δεν θα μπορούσαν να ζήσουν. Αν η μητέρα του όμως δεν υπήρχε, απλά δεν θα είχε εξίσου καλή διαπαιδαγώγηση (και αυτό παίζεται). Τι είναι πιο σημαντικό;
  • Αν το παιδί είναι κορίτσι, βλέποντας τη μητέρα του να μένει στο σπίτι και να μην δημιουργεί, διαμορφώνει τέτοιο γυναικείο πρότυπο, οπότε αργότερα γίνεται αρνητικό στη μόρφωση μιας και βλέπει οτι στη μητέρα του δεν χρειάστηκε.
Ωστόσο το κύριο θέμα που δημιουργείται είναι ότι αν μια γυναίκα δε δουλεύει δε νιώθει ανεξάρτητη.

:)

+1000!!

Αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία, ωριμότητα στο να κρίνει τις παρέες του, συνέπεια. Το πώς θα το μεγαλώσεις απ' τα μικρά χρόνια καθορίζει το αν θα είναι ψυχοσωματικά ώριμο στα 18 ή με ψυχολογικά προβλήματα στα 18. :|

Πως ακριβώς παρέχει στο παιδί ανεξαρτησία μια γυναίκα που του παρέχει τα πάντα επειδή δεν έχει τι άλλο να κάνει και ακόμα και η ίδια χαρτζιλικώνεται απο τον άντρα της;
Πως του μαθαίνει να είναι ώριμο τη στιγμή που η μόνη της υπευθυνότητα είναι η καθαριότητα του σπιτιού και το μεγάλωμα του;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
αδυνατώ να απαντήσω αυτή τη στιγμή
εχω απίστευτα νεύρα
έγραφα μια ώρα μια τεράστια απάντηση και την έχασα όλη

θα απαντήσω αύριο ελπίζω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Πως ακριβώς παρέχει στο παιδί ανεξαρτησία μια γυναίκα που του παρέχει τα πάντα επειδή δεν έχει τι άλλο να κάνει και ακόμα και η ίδια χαρτζιλικώνεται απο τον άντρα της;
Πως του μαθαίνει να είναι ώριμο τη στιγμή που η μόνη της υπευθυνότητα είναι η καθαριότητα του σπιτιού και το μεγάλωμα του;
Το να δουλεύει η μητέρα είναι αναγκαία ή/και ικανή συνθήκη για να κάνει ένα παιδί υπεύθυνο, ώριμο κι ανεξάρτητο από μικρή ηλικία;


Ικανή πάντως.... δεν είναι. Μπορεί να εργάζεται, αλλά μέ χίλιες-δυο απαγορεύσεις μία υπερπροστατευτική μητέρα να κάνει ένα παιδί κλειστό κι αντικοινωνικό.


Όσο για το πώς κάνεις ένα άτομο ανεξάρτητο... Βασική προϋπόθεση είναι να δείξεις στο παιδί σου ότι του έχεις εμπιστοσύνη. Και κατ' εμέ αυτό είναι ανεξάρτητο από τη δουλειά (δηλαδή μπορεί να το πετύχει τόσο μία εργαζόμενη όσο και μία μη εργαζόμενη μητέρα).
Άρα κατ' εμέ ούτε αναγκαία είναι. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Το να δουλεύει η μητέρα είναι αναγκαία ή/και ικανή συνθήκη για να κάνει ένα παιδί υπεύθυνο, ώριμο κι ανεξάρτητο από μικρή ηλικία;
Όχι. Αλλά είναι απαραίτητο να δημιουργεί.
Και το να βοηθάει σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες.
Η δουλειά σου δημιουργεί άλλη αυτοπεποίθηση.
Πχ μια νοικοκυρά αν ο άντρας της αποδειχθεί σκάρτος πως θα χωρίσει;; Είτε θα χωρίσει και θα ζει μες τη φτώχια (γιατί ένας μέσος υπάλληλος τι διατροφή να πληρώσει) είτε θα μείνει μαζί του κάνοντας κακό στο παιδί.
Ικανή πάντως.... δεν είναι. Μπορεί να εργάζεται, αλλά μέ χίλιες-δυο απαγορεύσεις μία υπερπροστατευτική μητέρα να κάνει ένα παιδί κλειστό κι αντικοινωνικό.
Σαφώς. Αλλά ούτε και το αντίστροφο είναι ικανή συνθήκη.
Για να μην πω οτι πιο συχνά οι σκάρτοι άνθρωποι προέρχονται απο νοικοκυρές μανάδες παρά απο εργαζόμενες (αυθαίρετη προσωπική εικασία, βασισμένη σε προσωπική εμπειρία και μόνον)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
ήταν σε άλλο παράθυρο για να μην χάσω τη σύνδεση και έκλεισε το παράθυρο
άσε με, αν με πιάσεις απ τη μύτη θα σκάσω
θα απαντήσω πάντως σίγουρα αύριο (τώρα δεν έχω τα ψυχικά αποθέματα να το κάνω...το ξέρεις μου αρέσουν αυτά τα θέματα, ειδικά όταν η συζήτηση γίνεται όμορφα με επιχειρήματα κλπ κλπ )

ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ όταν γράφεις μεγάλο κείμενο ανα τακτά χρονικά διαστήματα να πατάς Ctrl+A και μετά Ctrl+C για να το αντιγράφεις στο πρόχειρο.
Κι εμένα μου αρέσουν αυτές οι συζητήσεις, αν και φοβάμαι μην τσαντιστείς με τις απόψεις μου λόγω εγκυμοσύνης :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Για να μην πω οτι πιο συχνά οι σκάρτοι άνθρωποι προέρχονται απο νοικοκυρές μανάδες παρά απο εργαζόμενες (αυθαίρετη προσωπική εικασία, βασισμένη σε προσωπική εμπειρία και μόνον)
Δεν ξέρω τι ισχύει μ' αυτό...


Πάντως εγώ προσωπικά χαίρομαι που βλέπω τη μητέρα μου που δουλεύει και δημιουργεί. :)

Τώρα... το αν ο χαρακτήρας μου θα ήταν διαφορετικός εάν έμενε σπίτι.... μάλλον ναι.
Γιατί θα είχα άλλη μητέρα τότε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
ξαφνικά άνοιξε μόνο του το παράθυρο με τη χαμένη μου απάντηση :confused:
μέχρι το σημείο λοιπόν που απαντούσα... :P


Δεν προκύπτει μόνο απο την αγορά εργασίας, και ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί χωρίς να δουλεύει (ή κάνοντας μια μη δημιουργική δουλειά) δημιουργεί. Και ένας καθηγητής πανεπιστημίου που κάνει έρευνα δημιουργεί, παρ'οτι δεν είναι ακριβώς "αγορά εργασίας".
Πάντως το να μεγαλώνεις παιδιά, προσωπικά δεν το θεωρώ δημιουργικό. A priori η δημιουργία παράγει κάτι καινούριο. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι κάτι που κάνουν εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Αναπαραγωγικό σύστημα έχουν (σχεδόν) όλοι. Που είναι η δημιουργία σε αυτό; Δεν λέω οτι δεν είναι χρήσιμο, χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε ανθρώπινο είδος, αλλά όχι και δημιουργικό, μην τρελαθούμε τώρα. Μήπως να βγάλουμε και νόμπελ μητρότητας;
Με το σκεπτικό αυτό, είναι πολύ λίγα και τα επαγγέλματα που είναι δημιουργικά τότε.
Τι το δημιουργικό έχει το να είσαι ταμίας σε τράπεζα? Αν δουλεύεις σε σούπερ μάρκετ και γεμίζεις ράφια? Αν είσαι στο εργοστάσιο? Αν είσαι πωλήτρια ρούχων? Αν είσαι γραμματέας σε πολυεθνική?
Που είναι η συγκρίσιμη και υπολογίσιμη δημιουργικότητα ώστε να πω ότι, ναι να δουλεύω στη δουλειά μου γιατί είναι πιο δημιουργικό απ το να μεγαλώνω τα παιδιά μου.





Και μη μου πεις οτι άλλο να διαπαιδαγωγείς σωστά ένα παιδί και άλλο απλώς να το μεγαλώνεις, διότι εγώ δεν έχω δει καμία διαφορά στα παιδιά που η μαμά τους ήταν νοικοκυρά. Τουλάχιστον καμία θετική διαφορά.
εγώ πάλι, στην σημερινή κοινωνία βλέπω μεγάλες διαφορές γύρω μου.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη μαμά τους να ασχολείται μαζί τους είναι πιο σίγουρα για τον εαυτό τους και τα μάλα λιγότερο κακομαθημένα και υστερικά.
Όποτε έχω θαυμάσει ένα παιδάκι για τους τρόπους του, για την εξυπνάδα του, για την σπιρτάδα του, ήταν πάντα παιδάκι που μεγάλωνε η μαμά του. Ούτε καν η γιαγιά του.
Κι αυτό είναι κάτι που είδα πρόσφατα... επειδή πρόσφατα άρχισα να παρατηρώ κι εγώ γύρω μου παιδάκια :P


Όσο για το τι έκαναν οι πρωτόγονοι, αλοίμονο αν έχουμε τους πρωτόγονους ως παράδειγμα προς μίμησιν! Το οτι κάτι υιοθετήθηκε τότε, που οι άνθρωποι είχαν και μικρότερη νοημοσύνη, δεν σημαίνει οτι είναι και το σωστό, είναι απλά μια συνήθεια. Βέβαια, μέσω της εξέλιξης, οι άνθρωποι προσαρμόστηκαν στις συνήθειες των πρωτόγονων, αλλά αυτό αλλάζει, η εξέλιξη δεν σταματά ποτέ.
παράδειγμα προς μίμηση όχι...
δεν είπα αυτό... άλλωστε οι πρωτόγονοι άνθρωποι είχαν κι ένα μέσο όρο ζωής κάπου τα 25
ένστικτο επιβίωσης όμως... ναι, αυτό είπα.
Ενστικτο!




Επίσης, θεωρώντας δεδομένο οτι η γυναίκα δεν είναι για να δημιουργεί, ακυρώνεται και ο συνολικός της ρόλος, τουλάχιστον όταν μεγαλώνει κορίτσια. Διότι ποιό το νόημα να μορφώσεις την κόρη σου, αν ξέρεις οτι δεν θα δημιουργήσει τίποτα; Οτι δεν θα αξιοποιήσει ποτέ αυτές τις γνώσεις και απλώς θα τις περάσει στο παιδί της ως ερασιτέχνις δασκάλα; (jesus, δεν περίμενα ποτέ οτι εν έτει 2007 θα πρέπει να επιχειρηματολογήσω υπερ της γυναικείας εργασίας!).
Ποιο το νόημα... ας το ξαναπώ...
Δεν αναπτύσονται όλοι οι άνθρωποι με τα ίδια θέλω και τις ίδιες ανάγκες...
Αν εγώ μεγαλώσω μια κόρη η οποία θα είναι σαν εσένα για παράδειγμα, θα έχει άλλου είδους ανάγκες και θα χρειάζεται να έχει σπουδάσει ώστε να μπορέσει να τις καλύψει μέσω της εργασίας της.
Δε θεωρώ κάτι κακό το να μην θέλει κάποια να θυσιάσει την καριέρα της ή τη δουλειά της για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Το θεωρώ επιλογή της και δικαίωμα της. Το ίδιο λοιπόν δικαίωμα επιλογής, έχω "χρέος" να το δώσω απλόχερα και στην μορφωμένη κόρη μου.
Και δεν ξέρω για ποιο λόγο ένιωσες ότι πρέπει να επιχειρηματολογίσεις για την γυναικεία εργασία... δεν είμαι κατά... εργαζόμενη είμαι!

Τελικά μετά απο όσα έχω διαβάσει εδω μέσα, έχω διαμορφώσει την άποψη οτι οι γυναίκες κάπου κοντά στα 30 κάτι παθαίνουν με τις ορμόνες τους και το κύριο μέλημα τους γίνεται το να μεγαλώνουν παιδιά. Σαν να τους δίνουν ψυχοφάρμακα ένα πράγμα. Έχω αρχίσει και φοβάμαι. :worry:
Απλά γύρω στα 30 σου, έχεις αποκομήσει τις Χ επαγγελματικές εμπειρίες και ίσως νιώθεις μέσα σου καλύτερα τι είναι αυτό που πραγματικά θες.
Ναι να ανησυχείς κατά τα 29 σου :P


Συμπληρώνω....
Ουδέποτε είπα ότι η γυναίκα πρέπει να κάθετε σπίτι της ώσπου τα παιδιά της να γίνουν 18 ...
Μιλάω πάντα για τα πρώτα χρόνια του παιδιού πριν πάει σχολείο...
Θεωρώ μικρή πραγματικά τη θυσία των 3-4ων χρόνων μακρυά απ την εργασία (αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα) μπροστά στα οφέλη που πιστεύω ότι έχει το παιδί με τη μαμά του σπίτι του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Να ρωτήσω κάτι; Έχουμε κάποιον (π.χ. μια μητέρα) που αποφασίζει να αφοσιωθεί στα παιδιά της, όταν φτάσουν σε μια ηλικία (π.χ. 20) που θα αναζητούν λύσεις σε κάπως πιο εξειδικευμένα θέματα αν η μητέρα δεν έχει κάποιο έργο πως το παιδί θα εμπιστευτεί την απάντηση της. π.χ. Το παιδί θέλει να μάθει για το πως θα κάνει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό ή έχει απορία με κριτήρια θα επιλέξει ανάμεσα από δύο σχολές ιατρικής.

Επίσης οι έφηβοι όταν ψάχνουν πρότυπα συνήθως ψάχνουν πρότυπα με βάση την φήμη τους και την δόξα τους (για αυτό οι περισσότεροι έφηβοι έχουν σαν πρότυπα αθλητές, τραγουδιστές, ηθοποιούς κτλ). Ένας τέτοιο παιδί γιατί να θαυμάζει την μητέρα του; Επειδή τα τελευταία χρόνια τον μεγάλωσε και ξέχασε τον εαυτό της; Το πρότυπο "Μανά τερέζα" έχει πεθάνει.

Οι συμμαθητές μου θυμάμαι ότι όταν μίλαγαν για τους γονείς τους αφορούσε το έργο των γονιών τους ή την μόρφωση των γονιών τους. Δεν θυμάμαι κάποιο παιδί να θαύμαζε τους γονείς του για το πως τον μεγάλωσαν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Πάνω που έλεγα οτι θα δουλέψω και λίγο :P
Με το σκεπτικό αυτό, είναι πολύ λίγα και τα επαγγέλματα που είναι δημιουργικά τότε.
Τι το δημιουργικό έχει το να είσαι ταμίας σε τράπεζα? Αν δουλεύεις σε σούπερ μάρκετ και γεμίζεις ράφια? Αν είσαι στο εργοστάσιο? Αν είσαι πωλήτρια ρούχων? Αν είσαι γραμματέας σε πολυεθνική?
Που είναι η συγκρίσιμη και υπολογίσιμη δημιουργικότητα ώστε να πω ότι, ναι να δουλεύω στη δουλειά μου γιατί είναι πιο δημιουργικό απ το να μεγαλώνω τα παιδιά μου.
Δεν εξαρτάται μόνο απο τη δουλειά αλλά και απο τον εργαζόμενο. Σίγουρα πάντως οι δουλειές που αναφέρεις δεν έχουν και μεγάλα περιθώρια δημιουργικότητας και δεν είχα αυτές στο μυαλό μου. Πάντως ο ίδιος ο εργαζόμενος σίγουρα ξέρει πότε η δουλειά του είναι δημιουργική.
Πάντως ακόμα και αυτές οι δουλειές παρέχουν την ανεξαρτησία που μια housewife ποτέ δεν έχει.
εγώ πάλι, στην σημερινή κοινωνία βλέπω μεγάλες διαφορές γύρω μου.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη μαμά τους να ασχολείται μαζί τους είναι πιο σίγουρα για τον εαυτό τους και τα μάλα λιγότερο κακομαθημένα και υστερικά.
Όποτε έχω θαυμάσει ένα παιδάκι για τους τρόπους του, για την εξυπνάδα του, για την σπιρτάδα του, ήταν πάντα παιδάκι που μεγάλωνε η μαμά του. Ούτε καν η γιαγιά του.
Κι αυτό είναι κάτι που είδα πρόσφατα... επειδή πρόσφατα άρχισα να παρατηρώ κι εγώ γύρω μου παιδάκια :P
Εγώ πάλι το αντίθετο. Ίσως να έχουμε διαφορετικά κριτήρια για τα παιδάκια, τι να πω. Ας το αφήσουμε καλύτερα αυτό το επιχείρημα διότι δεδομένου οτι βασίζεται σε προσωπική εμπειρία, ο καθένας θα λέει τα δικά του υποκειμενικά συμπεράσματα.
παράδειγμα προς μίμηση όχι...
δεν είπα αυτό... άλλωστε οι πρωτόγονοι άνθρωποι είχαν κι ένα μέσο όρο ζωής κάπου τα 25
ένστικτο επιβίωσης όμως... ναι, αυτό είπα.
Ενστικτο!
Η εξέλιξη έχει δώσει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να αξιολογεί με τη λογική του πότε αυτό που του υπαγορεύουν τα ένστικτα του είναι λογικό/σωστό και πότε όχι. Αλοίμονο αν θεωρούσαμε το ένστικτο το μόνο σωστό συμβουλάτορα.
Ποιο το νόημα... ας το ξαναπώ...
Δεν αναπτύσονται όλοι οι άνθρωποι με τα ίδια θέλω και τις ίδιες ανάγκες...
Αν εγώ μεγαλώσω μια κόρη η οποία θα είναι σαν εσένα για παράδειγμα, θα έχει άλλου είδους ανάγκες και θα χρειάζεται να έχει σπουδάσει ώστε να μπορέσει να τις καλύψει μέσω της εργασίας της.
Δε θεωρώ κάτι κακό το να μην θέλει κάποια να θυσιάσει την καριέρα της ή τη δουλειά της για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Το θεωρώ επιλογή της και δικαίωμα της. Το ίδιο λοιπόν δικαίωμα επιλογής, έχω "χρέος" να το δώσω απλόχερα και στην μορφωμένη κόρη μου.
Και δεν ξέρω για ποιο λόγο ένιωσες ότι πρέπει να επιχειρηματολογίσεις για την γυναικεία εργασία... δεν είμαι κατά... εργαζόμενη είμαι!
Όσο και να πιστεύεις οπτι της έδωσες τέτοιο δικαίωμα επιλογής, ο γονιός λειτουργεί σαν πρότυπο.
Όσο για το άλλο, οκ όχι της γυναικείας εργασίας, της μητρικής εργασίας.
Απλά γύρω στα 30 σου, έχεις αποκομήσει τις Χ επαγγελματικές εμπειρίες και ίσως νιώθεις μέσα σου καλύτερα τι είναι αυτό που πραγματικά θες.
Ναι να ανησυχείς κατά τα 29 σου :P
Εξαρτάται τι όνειρα έχει ο καθένας και πόσο εύκολα ικανοποιούνται. Δεν πιστευω οτι θα έχω πετύχει στα 30 τα όνειρα μου και ούτε θέλω να σταματήσω να έχω τότε όνειρα (ή έστω να έχω όνειρα μόνο για τα παιδιά μου). Μου φαίνεται πολύ ...ηττοπάθεια, πολύ ...πρόωρο γήρας, δεν ξέρω πως αλλιώς να το χαρακτηρίσω. Εκτός πια αν έχεις την επαγγελματική πορεία του Στιβ Τζόμπς :P
Συμπληρώνω....
Ουδέποτε είπα ότι η γυναίκα πρέπει να κάθετε σπίτι της ώσπου τα παιδιά της να γίνουν 18 ...
Μιλάω πάντα για τα πρώτα χρόνια του παιδιού πριν πάει σχολείο...
Θεωρώ μικρή πραγματικά τη θυσία των 3-4ων χρόνων μακρυά απ την εργασία (αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα) μπροστά στα οφέλη που πιστεύω ότι έχει το παιδί με τη μαμά του σπίτι του.
Και πιστεύεις πραγματικά οτι μετά απο 3-4 χρόνια θα μπορέσεις να επανενταχθείς στην αγορά εργασίας; Ίσως μόνο για δουλειές όπως αυτές που ανέφερες στην αρχή...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Judge Dredd

Νεοφερμένος

Ο Judge Dredd αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Οι εποχες εχουν αλλαξει στις παλιοτερες δεκαετιες οι οικονομικες απαιτησεις ηταν λιγοτερες, επισης δεν υπηρχαν πολλες δουλειες για γυναικες και εντελει υπαρχουν και δημιουργικες δουλειες (δεν ειναι ολες χαλια)Αν καποια αποφασισει να μεγαλωσει τα παιδια της δεν θα το κανει για 3,4 χρονια αλλα μπορει να το κανει κ για 15, μετα τι θα κανει? Θα ειναι αλλη μια παραμελημενη νοικοκυρα που θα εχει μετανιωσει για την επιλογη της. Σαφως και ειναι χρησιμο να μεγαλωνει τα παιδια της αλλα αν το δεις ρεαλιστικα με εναν μισθο εστω και καλο δεν βγαινει, στην τελικη αν ο γαμος παει κατα διαολου δεν θα εχει οικονομικη ανεξαρτησια η γυναικα να μπορει να ζησει μονη της και θα πεταει το κλισε "εμεινα για τα παιδια μου"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Insomniac

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
Οι συμμαθητές μου θυμάμαι ότι όταν μίλαγαν για τους γονείς τους αφορούσε το έργο των γονιών τους ή την μόρφωση των γονιών τους. Δεν θυμάμαι κάποιο παιδί να θαύμαζε τους γονείς του για το πως τον μεγάλωσαν.

Κακο του κεφαλιου τους! Αν δεν εκτιμαω αυτο το πραγμα που εκαναν / κανουν οι γονεις μου τι θα εκτιμησω; Και δεν το λεω μονο τωρα, απο μικρος τους θαυμαζα για αυτα. Δηλαδη, ο οποιοσδηποτε θα θαυμαζει περισσοτερο τους γονεις του αν ειναι επιτυχημενοι επιστημονες παρα αν τον διαπαιδαγωγησαν σωστα; :worry:

Υ.Γ: Την συζητηση αυτη, οπως ειπε και ο Κρονος, ειμαι βεβαιος οτι την εχουμε ξανακανει. Και απο ο,τι εχω καταλαβει, κανεις μας δεν αλλαξε εστω και λιγο. Προφανως ειναι στον καθε ανθρωπο, να θετει διαφορετικες προτεραιοτητες στη ζωη του, και βασει αυτων να κρινει τα παντα. Εχω μαλλον καταληξει οτι ο,τι επιχειρηματα να δωσεις ειτε στην μια ειτε στην αλλη πλευρα, τα keystrokes σου θα σπαταλας...:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Κακο του κεφαλιου τους! Αν δεν εκτιμαω αυτο το πραγμα που εκαναν / κανουν οι γονεις μου τι θα εκτιμησω; Και δεν το λεω μονο τωρα, απο μικρος τους θαυμαζα για αυτα. Δηλαδη, ο οποιοσδηποτε θα θαυμαζει περισσοτερο τους γονεις του αν ειναι επιτυχημενοι επιστημονες παρα αν τον διαπαιδαγωγησαν σωστα; :worry:

Εγώ πάντως αν και θαυμάζω τη μητέρα μου για τον τρόπο που με μεγάλωσε, πολύ περισσότερο τη θαυμάζω για τις επιλογές της και το πρότυπο που αποτέλεσε για μένα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Insomniac

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
Εγώ πάντως αν και θαυμάζω τη μητέρα μου για τον τρόπο που με μεγάλωσε, πολύ περισσότερο τη θαυμάζω για τις επιλογές της και το πρότυπο που αποτέλεσε για μένα.

Τις επιλογες της οσον αφορα κατι συγκεκριμενο ή γενικα; Αν μιλας γενικα, αυτο δεν ειναι μερος του τροπου διαπαιδαγωγησης της; :confused:

EDIT: Το ιδιο ακριβως θεμα (τουλαχιστον με την τροπη που εχει παρει τωρα) πριν 4 μηνες:

Θεμα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Τις επιλογες της οσον αφορα κατι συγκεκριμενο ή γενικα; Αν μιλας γενικα, αυτο δεν ειναι μερος του τροπου διαπαιδαγωγησης της; :confused:

Εννοώ τις επιλογές της όσον αφορά την εργασία, το γάμο της κοκ.
Δεν νομίζω οτι η δουλειά της αποτελεί μέρος του τρόπου διαπαιδαγώγησης :confused:

ΥΓ: Για το θέμα θα συζητηθεί με την ΟΔ αν θα γίνει merge ή καθαρισμός απο τα offtopic ή κάτι ανάμεσα (να πάνε τα offtopic στο άλλο)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,796 μηνύματα.
Πάντως στην ψηφοφορία που υπάρχει στο site, χωρίς να υποτιμώ τις άλλες επιλογές, εντελώς αντανακλαστικά ψήφισα το: «Ναι επειδή στο σπίτι σίγουρα είναι βαρετά και φοβάμαι ότι θα αποκτήσει νεύρα.»

Βέβαια αν το δούμε ρεαλιστικά, έχω την εντύπωση ότι και ένα υψηλό ποσοστό από καριερίστριες σε ανταγωνιστικά επαγγέλματα έχουν νεύρα. Η διαφορά είναι ότι η καριερίστρια συνήθως αντιστέκεται στα αντικαταθλιπτικά γιατί φοβάται ότι θα μειωθεί η παραγωγικότητά της, ενώ η νοικοκυρά δεν νοιάζεται και πολύ γιʼ αυτό.

Γνωρίζω πολλές υψηλόμισθες που πίνοντας το καφεδάκι τους εξομολογούνται στη φιλενάδα τους ότι ονειρεύονται μια ζωή σε ένα ωραίο σπιτάκι, να πλένουν, να μαγειρεύουν για τον ανδρούλη τους και να μεγαλώνουν τα παιδάκια τους. Κατά ένα περίεργο τρόπο, ποτέ δεν το κάνουν, συνεχίζουν στον ίδιο ρυθμό και «ανανεώνονται» μέσα από καινούργιες σχέσεις. Φτάνουν τα 35 και το πρωί ουρλιάζουν σαν υστερικές κάθε φορά που φορά που ένας προμηθευτής αργεί να παραδώσει την παρτίδα, ενώ το βράδυ τρέχουν για μαθήματα γιόγκας! :P

Όλες οι γνώμες που ακούστηκαν για την εργασία της γυναίκας είναι όμορφες. Θα πρέπει νομίζω όμως συμπληρωματικά ως κοινωνία να βοηθήσουμε περισσότερο την εργαζόμενη μητέρα. Δεν είναι όλες οι γυναίκες σκληρές, ανταγωνιστικές και μανιακές με τα λεφτά και την καριέρα. Ούτε μπορούν να αντέξουν τα εξουθενωτικά ωράρια. Όση βοήθεια και να έχουν από τον άνδρα τους, αισθάνονται ότι παραμελούν τα παιδιά τους με άσχημες συνέπειες στην ψυχολογία όλης της οικογένειας.

Αυτό το δημόσιο ρε παιδιά, θα το έχουμε μόνο για τα «βύσματα»; Τις δουλειές γραφείου πρέπει να τις καταλαμβάνουν αποκλειστικά και μόνο άνθρωποι με φυσικές αδυναμίες, απολυμένοι 50άρηδες και….οι γυναίκες μας! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top