Εθελοντισμός

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Όσοι είναι ενταγμένοι σε ΜΚΟ έχουν λύσει θεωρείς τα οικονομικά τους; Ή το κάνουν επειδή έχουν μέσα τους, το να προσφέρουν στον άλλον βοήθεια που είναι ύψιστη προτεραιότητα ;

Σοφακι, μου φαινεται πως τα βλεπεις ολα πιο αθωα απ' ο,τι ειναι. Το τελευταιο κινητρο καποιου για να κανει εθελοντισμο ειναι να προσφερει στο συνανθρωπο. Ειναι κι αυτος ενας παραγοντας αλλα οχι ο πρωταρχικος. Οι κυριοι λογοι για να ασχοληθει καποιος με καποια ΜΚΟ ειναι η συσχετιση του οργανισμού με τις σπουδες του, ο ελευθερος χρονος του, η κοινωνικοτητα του κλπ. Ολοι κατι θελουμε να παρουμε απο τη συμμετοχη μας σε ΜΚΟ, εστω κι αν αυτο ειναι η ηθικη ικανοποιηση που θα μας κανει να νιωσουμε γαματοι ανθρωποι. Επισης ναι, προφανως κι αυτοι που γινονται εθελοντες δεν αντιμετωπιζουν οικονομικα προβληματα (τουλαχιστον μεγαλα) γιατι εθελοντισμος σημαινει πως δεν πληρωνεσαι αλλα οχι πως δεν βαζεις κι εσυ ο ιδιος λεφτα απο την τσεπη σου ή οτι δεν αφιερωνεις χρονο σε κατι που δεν σου εξασφαλιζει χρηματικη απολαβη.
Οσο ουτοπικα κι αν σε βολευει να το βλεπεις, το να γινεις εθελοντης ειναι πιο εγωιστικο απ' ο,τι φαινεται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Σοφακι, μου φαινεται πως τα βλεπεις ολα πιο αθωα απ' ο,τι ειναι. Το τελευταιο κινητρο καποιου για να κανει εθελοντισμο ειναι να προσφερει στο συνανθρωπο. Ειναι κι αυτος ενας παραγοντας αλλα οχι ο πρωταρχικος. Οι κυριοι λογοι για να ασχοληθει καποιος με καποια ΜΚΟ ειναι η συσχετιση του οργανισμού με τις σπουδες του, ο ελευθερος χρονος του, η κοινωνικοτητα του κλπ. Ολοι κατι θελουμε να παρουμε απο τη συμμετοχη μας σε ΜΚΟ, εστω κι αν αυτο ειναι η ηθικη ικανοποιηση που θα μας κανει να νιωσουμε γαματοι ανθρωποι. Επισης ναι, προφανως κι αυτοι που γινονται εθελοντες δεν αντιμετωπιζουν οικονομικα προβληματα (τουλαχιστον μεγαλα) γιατι εθελοντισμος σημαινει πως δεν πληρωνεσαι αλλα οχι πως δεν βαζεις κι εσυ ο ιδιος λεφτα απο την τσεπη σου ή οτι δεν αφιερωνεις χρονο σε κατι που δεν σου εξασφαλιζει χρηματικη απολαβη. Οσο ουτοπικα κι αν σε βολευει να το βλεπεις, το να γινεις εθελοντης ειναι πιο εγωιστικο απ' ο,τι φαινεται.

Καλησπέρα Meet μου <3,
Να σου πω κάτι, θα μιλήσω για εμένα προσωπικά. Προσωπικά εγώ από μικρή φοβόμουνα γιατρούς, αρρώστιες, αίματα και όλα τα παραφερί όπως και τώρα ότι όλα αυτά στην πλειοψηφία τους, τα φοβάμαι. Δυστυχώς χρονιά πανελληνίων πήγα να χάσω τον πατέρα μου από καρκίνο,(για μερικούς που κρίνετε και με προσβάλλετε και με θίγετε είτε δημόσια, είτε πμ, ότι πέρασα σε μία άκυρη σχολή το τονίζω, χωρίς να ξέρετε τα βιώματά μου, οκ είστε τώρα που με κάνετε να νιώθω άσχημα; ) την προηγούμενη χρονιά την μητέρα μου από έμφραγμα, το πρώτο μου φοιτητικό καλοκαίρι τρέχαμε πάλι στα νοσοκομεία με την μαμά μου μέχρι να καταλήξουμε ότι έχει απλά αναιμία που είναι αυτοάνοσο , τα συμπτώματα της οποίας είναι ίδια με αυτά της λευχαιμίας. Είχαμε θορυβηθεί πάρα πολύ όλοι και εγώ πολύ περισσότερο καθώς δεν είχα την ψυχραιμία ώστε να βοηθήσω και να αντιδράσω και ακόμα όλα αυτά με επηρεάζουν. Γενικά από την β λυκείου μέχρι και το πρώτο μου φοιτητικό καλοκαίρι, μιλάμε για 3 χρονιές συνεχόμενες πέρασα την χειρότερο φάση της ζωής μου, με αποτέλεσμα να είχα παραιτηθεί από διάβασμα από όλα και να φοβάμαι μέχρι και σήμερα μην πεθάνουν οι γονείς μου. Πφφ ( :( ).
Εμένα αυτά προσωπικά με έχει κινητοποιήσει προσωπικά πολύ και με έχουν ταρακουνήσει ώστε να καταλάβω ότι πρέπει αντί να φοβάμαι και να χάνω την ψυχραιμία ότι πρέπει να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου !

Πιστεύω για εμένα ότι εάν ενταχθώ σε μία ΜΚΟ πχ βλέπε ερυθρό σταυρό αρχικά πέρα από την εκπαίδευση αυτή καθαυατή θα με βοηθήσει να αντιμετωπίσω διάφορες φοβίες που έχω, να αντιμετωπίζω ψύχραιμα διάφορες καταστάσεις στην ζωή μου όταν έρθει η ώρα, για να μπορέσω με αυτόν τον τρόπο να βοηθήσω πρώτα εμένα σαν Σοφία, ώστε να είμαι σε θέση να μπορώ να βοηθήσω και τον άλλον γύρω μου. Έχω εκπαιδευτεί σε πρώτες βοήθειες, απλά ακόμα δεν έχω την ψυχραιμία σε όλες τις περιπτώσεις να τις δώσω επειδή δεν μου έχουν συμβεί περιστατικά πλην μερικών που δεν ήταν σημαντικά και εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν άνθρωπο περιστατικό. Θέλω να καταλήξω ότι τέτοιες ΜΚΟ οργανώσεις επειδή συμμετέχουν σε πολλές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται ανά τον κόσμο και όχι απαραίτητα εντός Ελλάδος έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο και περιστατικά οπότε κάποιος εκπαιδεύεται και με την πείρα επειδή το "καθήκον" το απαιτεί αναγκάζεται να προσαρμόζεται και μαθαίνει να διαχειρίζεται καταστάσεις που ένας απλός πολίτης, εγώ πχ. δεν το έχω σε αυτήν την φάση. Οτιδήποτε γίνει σε έναν άνθρωπο πάντα θα σκεφτώ το χειρότερο με αποτέλεσμα να φοβάμαι , να μην μπορώ εγώ να βοηθήσω τον εαυτό μου και στην τελική να μην βοηθήσω και τον άνθρωπο. Επομένως πέρα από ηθική ικανοποίηση όταν δουλεύεις σε ΜΚΟ μαθαίνεις και αυτοέλεγχο σε τέτοιες περιπτώσεις που δεν σου μαθαίνουν ένα και 2 σεμινάρια πρώτων βοηθειών και ο οποίος είναι απαραίτητος ακόμα και στο οικογενειακό σου περιβάλλον για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις πως το θέτω !

Φυσικά θεωρώ το να κερδίσω αυτόν τον αυτοέλεγχο, ώστε να μην χάνω την ψυχραιμία μου και να βοηθήσω εμένα, τον μπαμπά μου, την μαμά μου, τον άνθρωπο γύρω μου όντας εγώ καλά και έχοντας και τις γνώσεις που απαιτούνται , μαζί με την ηθική ικανοποίηση που απορρέουν από όλα αυτά ένα ακόμα μεγάλο προσόν που είναι σημαντικότερο από το υλικό κέρδος. Με την έννοια ότι καθημερινά θα χρειαστεί, θα συμβεί ου μη γέννοιτο ένα περιστατικό στο κοντινό σου περιβάλλον και είναι κρίμα να μην βοηθήσεις επειδή δεν ξέρεις ή έχασες την ψυχραιμία σου ή δεν ξέρω εγώ τι ! Όπως τόνισα και προηγουμένως αλλά και σε παρόμοια θέματα σχετικά με ΜΚΟ και παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, θεωρώ κρίμα, ένας άνθρωπος στον 21ο αιώνα να μην ξέρει να προσφέρει πρώτες βοήθειες ή να μην έχει ψαχτεί ώστε να εκπαιδευτεί για να προσφέρει !

Ανακεφαλαιώνοντας για εμένα η συμμετοχή μου σε ΜΚΟ έχει 2 οφέλη:
  1. Απόκτηση αυτοελέγχου σε καθημερινά έκτατα περιστατικά
  2. Ηθική Ικανοποίηση
που κακά τα ψέμματα και τα 2 είναι απαραίτητα στον καθένα ώστε να αντιμετωπίσει ένα άσχημο περιστατικό στη ζωή του, περισσότερο ίσως από το να έχει μία θέση και να εξασφαλίζει μόνο προς το ευ ζην χωρίς όμως να μπορεί να βοηθήσει για οποιοδήποτε άνθρωπο στην ζωή του! Και φυσικά για να βοηθήσεις εσύ πχ έναν άνθρωπο που αύριο μεθαύριο θα βρεθεί στην ανάγκη σου και εξαρτάται η υγεία ακόμα και η ζωή του από αυτόν, δεν σημαίνει ντε και καλά ότι πρέπει να έχεις σπουδάσει ιατρική ή κάποια άλλη παραϊατρική ειδικότητα αλλά ο καθένας πρέπει να είναι σε θέση να το κάνει. Και εάν κάποιος έχει δυνατότητα να το κάνει οργανωμένα στα πλαίσια κάποιας ΜΚΟ είναι τόσο όμορφο και ανθρώπινο.

Όσον αφορά τώρα το υλικό τομέα. Σίγουρα για να μπορέσεις να ζήσεις και να καλύψεις τις βιολογικές και όχι μόνο ανάγκες πρέπει να έχεις έμμισθη εργασία και δεν αντιλέγω. Και σίγουρα ένας που δεν είναι οκ με τα λεφτά του και έχει πρόβλημα βιοπορισμού σίγουρα θα προτιμήσει να δουλέψει και μετά θα θέσει 2 προτεραιότητα την συμμετοχή του σε ΜΚΟ οργανώσεις και είναι απόλυτο λογικά αυτό και σεβαστό. Δυστυχώς πράγματι κάποιος πρέπει να βάλει λεφτά από την τσέπη του για την κάλυψη αναγκών στα πλαίσια του οργανισμού στον οποίο δουλεύει εθελοντικά και σίγουρα δεν τα έχουν όλοι ούτε εγώ τα έχω!
Κι εγώ θέλω να πάω ερυθρό αλλά αυτήν την στιγμή δεν είμαι οικονομικά ανεξάρτητη για να πάω ούτε όταν πιάσω δουλειά στα αμέσως 2 χρόνια πιστεύω θα έχω τις δυνατότητες για να το κάνω, αλλά θα ήθελα να βρω τρόπο ώστε να τα εξασφαλίσω ώστε να μπορέσω να ενταχθώ.

Δεν ξέρω εάν γίνεται και εάν μπορείς βάση νόμου ή πολιτικής ΜΚΟ να εργάζεσαι παράλληλα σε κάποιον άλλο φορέα πλην μόνο της ΜΚΟ που προσφέρεις εθελοντικά δεν το έχω ψάξει, αν κάποιος ξέρει περί αυτού θα ήθελα να με ενημερώσει τι γίνεται !.

Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι εγωιστικό η συμμετοχή κάποιου σε ΜΚΟ ;

Υγ: Ζητώ συγγνώμη για το μπλέ bold απλά πραγματικά τα τελευταία περιστατικά με έχουν στεναχωρήσει πάρα πολύ και ήθελα κάπως να το εκφράσω και να τα βγάλω από μέσα μου, καθώς καταπιεζόμουν!! :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

tweetyslvstr

Δραστήριο μέλος

Ο Αγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 660 μηνύματα.
Καλησπέρα παιδιά, διαβάζω όλα όσα γράφετε και θέλω και εγω να εκφράσω τη γνώμη μου, καθώς υπήρξα εθελοντής. Στο θέμα που δημιούργησα υπήρξαν και μηνύματα για συμμετοχή σε ομάδα εθελοντών με σκοπό την παροχή πρώτων βοηθειών σε γενικές γραμμές. Επειδή με ενδιέφερε και εμένα να γνωρίζω πως μπορώ να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο σε μία έκτακτη στιγμή, έψαξα στο internet, ρώτησα και γνωστούς μου και έμαθα για σεμινάρια που γίνονται και μάλιστα δωρεάν, το έκανα και ήταν πολύ καλό ακόμα και δωρεάν. Συνεπώσ υπάρχει η δυνατότητα να προσφέρεις χωρίς να εντάσσεται κάποιος απαραίτητα σε μία ομάδα, γιατί έχοντας υπάρξει εθελοντής διαπίστωσα πως ξοδεύεις χρόνο που ενώ μου άρεσε και το είχα επιλέξει έχασα χρόνο από κάτι άλλο. Θεωρώ Σοφία ότι δεν πρέπει να παίρνεις βιαστικές αποφάσεις, θα μπορούσες ίσως να ξεκινούσες με κάποια σεμινάρια έστω και δωρεάν όπως βρήκα εγώ και εάν δεις ότι σου αρέσει ψάχνοντας και άλλες ομάδες να αποφασίσεις. Και εγώ συμφωνώ με τα υπόλοιπα παιδιά ότι εθελοντισμός σε αυτήν την ηλικία τουλάχιστον που δεν έχουμε αρκετές γνώσεις παρα μονο στο αντικειμενο που σπουδάζουμε δεν μπορεί να μην συνδέεται με τις σπουδές. Άλλωστε όταν ασχολείσαι εθελοντικά σε αντικειμενο ίδιο ή παρόμοιο με τις σπουδές σου μπορείς να διαπιστώσεις πως είναι η καθημερινότητα να εργάζεσαι, τις ευθύνες, εαν σου αρέσει να ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτό που σπουδάζεις. Η άμμισθη πρακτική άσκηση δεν είναι ότι καλύτερο γι αυτό και ο εθελοντισμός πέραν του εργασιακού περβάλλοντος, έχεις και την δυνατότητα να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο. Εγώ υπήρξα εθελοντής σε προγράμματα συναφή με τις σπουδές μου, θεωρώ ότι εάν ψάξεις και εσύ θα βρεις πολλά όπως άλλωστε σου πρότειναν. Απο εκεί και πέρα η επιλογή είναι δική σου, εγώ την γνώμη μου εξέφρασα και ανέφερα τι πιστεύω και τι έκανα εγώ.
Υ.γ Μήπως θα σου άρεσε να εργαζόσουν σε ιατρικά, παραιατρικά επαγγέλματα και γι αυτο θέλεις τοσο πολύ να ασχοληθείς με κατι τετοιο? Πρώτες βοήθειες έμαθα και εγώ για να γνωρίζω αλλά το να μπεις σε μια ομάδα τετοιου είδους είναι αρκετά απαιτητικό.
Η επιλογή δική σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Σοφία ότι δεν πρέπει να παίρνεις βιαστικές αποφάσεις, θα μπορούσες ίσως να ξεκινούσες με κάποια σεμινάρια έστω και δωρεάν όπως βρήκα εγώ και εάν δεις ότι σου αρέσει ψάχνοντας και άλλες ομάδες να αποφασίσεις. Και εγώ συμφωνώ με τα υπόλοιπα παιδιά ότι εθελοντισμός σε αυτήν την ηλικία τουλάχιστον που δεν έχουμε αρκετές γνώσεις παρα μονο στο αντικειμενο που σπουδάζουμε δεν μπορεί να μην συνδέεται με τις σπουδές. Άλλωστε όταν ασχολείσαι εθελοντικά σε αντικειμενο ίδιο ή παρόμοιο με τις σπουδές σου μπορείς να διαπιστώσεις πως είναι η καθημερινότητα να εργάζεσαι, τις ευθύνες, εαν σου αρέσει να ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτό που σπουδάζεις. Η άμμισθη πρακτική άσκηση δεν είναι ότι καλύτερο γι αυτό και ο εθελοντισμός πέραν του εργασιακού περβάλλοντος, έχεις και την δυνατότητα να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο. Εγώ υπήρξα εθελοντής σε προγράμματα συναφή με τις σπουδές μου, θεωρώ ότι εάν ψάξεις και εσύ θα βρεις πολλά όπως άλλωστε σου πρότειναν. Απο εκεί και πέρα η επιλογή είναι δική σου, εγώ την γνώμη μου εξέφρασα και ανέφερα τι πιστεύω και τι έκανα εγώ.
Υ.γ Μήπως θα σου άρεσε να εργαζόσουν σε ιατρικά, παραιατρικά επαγγέλματα και γι αυτο θέλεις τοσο πολύ να ασχοληθείς με κατι τετοιο? Πρώτες βοήθειες έμαθα και εγώ για να γνωρίζω αλλά το να μπεις σε μια ομάδα τετοιου είδους είναι αρκετά απαιτητικό. Η επιλογή δική σου.

Καλησπέρα Άγγελε :) ,
Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια πρώτων βοηθειών, τουλάχιστον προσπαθώ να παρακολουθώ 2 το εξάμηνο, ή ένα το χρόνο καθώς ξέρω πχ στην ΚΑΡΠΑ αλλάζουν τα δεδομένα πολλές φορές στιγμές. Όχι θεωρώ τον εαυτό μου ότι δύσκολα θα μπορούσα να κάνω επάγγελμα την ιατρική ή κάτι παραϊατρικό διότι δεν το έχω. Μόνο κάτι πχ σε σχολή ΕΚΑΒ θα με ενδιέφερε είτε σε ΜΚΟ αλλά που να αφορούν μόνο τις πρώτες βοήθειες. Όχι θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο για αυτό που είπα στο προηγούμενο ποστ ώστε να μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου, μετά τους γονείς μου και όποιον άνθρωπο χρειαστεί. Απλά με ταρακούνησαν κάποια πράγματα στην ζωή μου και κατάλαβα ότι να προσφέρεις στον άνθρωπο είναι κάτι που πρέπει να το κάνεις ανεξαρτήτως συνθηκών.

Αλλά ναι έχεις ένα δίκιο ότι μπορείς να το κάνεις, χωρίς να είσαι υποχρεωτικά ενταγμένος σε κάποια ομάδα, αλλά όσο και να το κάνουμε όταν είσαι σε ομάδα οργανωμένη είναι τελείως διαφορετικό. Φαντάζομαι οι συγκινήσεις που κρύβει όλο αυτό είναι κάτι το διαφορετικό χωρίς να το θεωρώ ότι δεν είσαι ίσο έτσι σε καμία περίπτωση, όταν και εάν χρειαστεί να το κάνεις ου μη γέννοιτο χρειαστεί στην καθημερινότητά σου, κατάλαβες πως το λέω :) ... !

Απλά προτού γίνεις μέλος σε ΜΚΟ περνάς από εκπαίδευση με το καιρό μαθαίνεις δεν μπαίνεις έχοντας γνώσεις πχ με την πείρα εξασκείσαι αυτό δεν είναι κάτι. Όλοι σε κάτι αρχίζουμε από το 0, για να φτάσουμε σε ένα Α επίπεδο. Για αυτό δεν θεωρώ ότι κάποιος που πχ δεν σπουδάζει γιατρός ή κάτι παραϊατρικό δεν μπορεί να το κάνει, με την έννοια ότι η προσφορά προς τον άλλον δεν έχει φραγμούς στο τι κάνει ή με τι ασχολείται ο άλλος, δεν μπορώ να στο εξηγήσω τι θέλω να πω, ελπίζω να κατανοείς τι θέλω να πω :redface:

Έχω υπάρξει εθελόντρια πολλές φορές σε ζητήματα σχετικά με τις σπουδές μου και ακόμα τα κυνηγάω καθώς μου αρέσουν τρελά, αλλά δεν μπορώ να συγκρίνω τον εθελοντισμό που αφορά τις σπουδές με τον εθελοντισμό που έχει στόχο να βοηθήσει τον άνθρωπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
By the way σημερα Σακατευτηκα ασχημα. Αν δεν ειχα την καταλληλη εκπαίδευση, δε θα την παλευα ούτε θα είχα την ψυχραιμία μέχρι να βρεθω στα επειγοντα.

Τι έπαθες; Είσαι καλά;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,780 μηνύματα.
Οι περισσότεροι εκπαιδευτες ιδιωτικων εταιρειών έχουν εκπαιδευτει απο ερυθρό. Τη 15μηνη εκπαίδευση που θα σου κάνει ο Ερυθρός δεν τη βρισκεις πουθενά αντίστοιχη. Περι ορέξεως.
Σε κάθε post μου αυτό λέω. Ότι κάποιοι με την ενασχόληση με μια ΜΚΟ κερδίζουν "πράγματα" από τον εθελοντισμό. :thumbup:. Από όσο κατάλαβα θέλεις να δουλέψεις στο τομέα των τροφίμων (έλεγχος ποιότητας) και κάνεις παράλληλα και σχολή μαγειρικής. Στη θέση σου θα έκανα παύση στον ερυθρό σταυρό θα δούλευα σε μια ΜΚΟ σχετική με τομέα και όποτε ήμουν οικονομικά αυτάρκης θα συνέχιζα με τον Ερυθρο Σταυρό.

@sophie Αν μόνη σου υποβαθμίζεις τις σπουδές σου το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μετά το πέρας του πτυχίου σου να σπουδάσεις κάτι άλλο. Κάποιος που είναι άνεργος ή φοιτητής το καλύτερο που έχει να κάνει τον ελεύθερό του χρόνου είναι να ενισχύσει το βιογραφικό με κάνοντας πράγματα σχετικά με το πεδίο σπουδών του.

ΥΓ: Δεν χρειάζεστε να αρπάζεστε με το παραμικρό. Ξαναλέω. Το πρωτο πράγμα που πρέπει να σας απασχολεί στη φοιτητική σας ζωή είναι να κάνετε τις απαραίτητες κινήσεις για να βγάλετε λεφτά. Οι γονείς μπορεί να σας δίνουν 20 και στα 25 κάποια λεφτά αλλά όταν φτάσετε τα 30 θα αισθάνεστε άσχημα αν δεν ειστε οικονομικά αυτόνομοι. Θα θέλετε να πάρετε ένα αυτοκίνητο, να νοικιάσετε ένα σπίτι και δεν θα μπορείτε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
@sophie Αν μόνη σου υποβαθμίζεις τις σπουδές σου το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μετά το πέρας του πτυχίου σου να σπουδάσεις κάτι άλλο. Κάποιος που είναι άνεργος ή φοιτητής το καλύτερο που έχει να κάνει τον ελεύθερό του χρόνου είναι να ενισχύσει το βιογραφικό με κάνοντας πράγματα σχετικά με το πεδίο σπουδών του.
ΥΓ: Δεν χρειάζεστε να αρπάζεστε με το παραμικρό. Το πρωτο πράγμα που πρέπει να σας απασχολεί στη φοιτητική σας ζωή είναι να κάνετε τις απαραίτητες κινήσεις για να βγάλετε λεφτά. Οι γονείς μπορεί να σας δίνουν 20 και στα 25 κάποια λεφτά αλλά όταν φτάσετε τα 30 θα αισθάνεστε άσχημα αν δεν ειστε οικονομικά αυτόνομοι. Θα θέλετε να πάρετε ένα αυτοκίνητο, να νοικιάσετε ένα σπίτι και δεν θα μπορείτε
.

Αρχικά δεν υποβαθμίζω ούτε τις σπουδές μου είτε το τμήμα μου και έχω δηλώσει ξεκάθαρα πόσο μου αρέσει αυτό που κάνω και πόσο προσπαθώ να κάνω αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ. Και πίστεψέ με σε οποιοδήποτε τμήμα και εάν ήμουν πάντα θα έθετα τον εθελοντισμό που έχει στόχο τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΡΩΤΑ από οποιοδήποτε άλλη μορφή εθελοντισμού που γίνεται στα πλαίσια επαγγελματικού πλαισίου, οπότε θα σε παρακαλώ μη βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα από το πουθενά! Και στο κάτω κάτω δεν καταλαβαίνω από που και έως που κάποιος που θέλει να ασχοληθεί και παράλληλα και με τέτοιες ανθρωπιστικές οργανώσεις υποβαθμίζει τις σπουδές του ;

Μήπως εσύ θεωρείς ένα επάγγελμα πιο σημαντικό από την βοήθεια στον συνάνθρωπό σου ; Εάν ναι αλλάζει το πράγμα !
Απλά είπα ότι ΑΚΙΚΕ ότι θεωρώ πιο σημαντικό την ανθρωπιστική εθελοντική βοήθεια, από τον εθελοντισμό που προσφέρεται σε πλαίσιο εργασίας και εσύ έβγαλες το συμπέρασμα ότι υποβαθμίζω την σχολή εεε όχι δεν είναι έτσι. Είναι σημαντικότερο για εμένα να βοηθήσω κάποιον όπως και να το κάνω από το να μην το κάνω και να κοιτάω την πάρτη μου μόνο και την δουλειά μου και να μην κάνω κάτι όπου μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να ολοκληρωθώ.

Ο καθένας στην ζωή του, κάνει ότι θέλει και έχει όσες ασχολίες θέλει έχει οποιεσδήποτε προτεραιότητες θέλει , δεν μπορεί κάποιος πίσω από την οθόνη να καθορίσει με το τι θα ασχοληθεί ο άλλος. Εάν κάποιος θέλει παράλληλα με σπουδές του, να δουλέψει, να προσφέρει εθελοντικά σε ΜΚΟ δικαίωμά του. Άλλο να το λέει συμβουλευτικά και καλοπροαίρετα και άλλο αλλιώς ;)

Τεσπα όλα καλά :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

tweetyslvstr

Δραστήριο μέλος

Ο Αγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 660 μηνύματα.
Κταλαβαίνω όμως Σοφία ότι σε έχουν επηρεάσει πάρα πολύ όλα όσα έχουν συμβεί και είναι λογικό και αναμενόμενο ότι θέλεις να προσφέρεις, ίσως το θεωρείς χρέος σου και κατα κάποιο τρόπο προσπαθείς να το εξηγήσεις, να αποτινάξεις το βάρος από πάνω σου, μήπως θέλεις να καταφέρεις να γίνεις πιο δυνατή ώστε να αντιμετωπίσεις οτιδήποτε προκύψει στη ζωή σου. Ωστόσο θεωρώ ότι πρέπει να βρεις την ουσία, εξωτερικά είναι η προσφορα, ουσιαστικά νομίζω ότι το κάνεις περισσότερο για να προστατεύσεις τον εαυτό σου, να μην πληγώνεσαι , να χτίσεις άμυνες σε αυτό που συμβαίνει. Είχα και εγώ κάποτε κάτι ανάλογο με εσένα που ηθελα να προσφέρω βοήθεια, όμως συνειδητοποίησα ευτυχώς νωρίς ότι έπρεπε να ασχολήθώ με εμένα περισσότερο, να καταλάβω ποιος είμαι και τι θέλω να κάνω και φυσικά αυτό είναι μια διαρκής αναζήτηση. Όμως όταν ξέρεις τι θέλεις και ποιος είσαι κάνεις και πιο στοχευμένες επιλογές, αισθάνεσαι πιο σίγουρος και έτσι αποφεύγεις κακοτοπιες. Πόσα παραδείγματα μκο που στόχο είχαν την βοήθεια προς τον συνάνθρωπο λάμβαναν χρήματα και τα ξόδευαν για λόγους άσχετους με τον σκοπό της οργάνωσης, έχουν ακουστεί πολλά και χρειάζεται προσοχή γιατί στο βωμό της εθελοντικής προσφοράς πολλοί το εκμεταλλεύονται. Κλείνοντας το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό την αποθάρρυνση όμως πριν από μία επιλογή θα πρέπει να είναι κάποιος συνειδητοποιημένος τόσο για τα θετικά όσο και για τα αρνητικά, γιατί εσύ, εγώ και ο καθένας μπορεί να θέλει να ασχοληθεί με κάτι αντίστοιχο όμως θα πρέπει να είναι ενημερωμένος που πάει και τι θα κάνει χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να προσφέρει, ούτε είναι καθήκον του οπότε ότι κάνεις να το κάνεις επειδή γνωρίζεις για ποιο λόγο θέλεις να ασχοληθείς με αυτό.
Ότι και να επιλέξεις να κάνεις μόνη σου θα είσαι και γεγονότα του παρελθόντος δεν σε πάνε μπροστά, μόνο όσα διδάχθηκες από αυτά. Είσαι νέα και έζησες δύσκολες καταστάσεις, επειδή είμαι της άποψης ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, δες ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη γι αυτό κάνε ότι σε κάνει χαρούμενη, απομάκρυνε την αρνητικότητα και τις αρρώστιες από το μυαλό σου, φρόντιζε τον εαυτό σου, και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

emmanouel_kriar

Νεοφερμένος

Η emmanouel_kriar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτήτρια και μας γράφει απο Εκάλη (Αττική). Έχει γράψει 11 μηνύματα.
Σε κάθε post μου αυτό λέω. Ότι κάποιοι με την ενασχόληση με μια ΜΚΟ κερδίζουν "πράγματα" από τον εθελοντισμό. :thumbup:. Από όσο κατάλαβα θέλεις να δουλέψεις στο τομέα των τροφίμων (έλεγχος ποιότητας) και κάνεις παράλληλα και σχολή μαγειρικής. Στη θέση σου θα έκανα παύση στον ερυθρό σταυρό θα δούλευα σε μια ΜΚΟ σχετική με τομέα και όποτε ήμουν οικονομικά αυτάρκης θα συνέχιζα με τον Ερυθρο Σταυρό.

@sophie Αν μόνη σου υποβαθμίζεις τις σπουδές σου το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μετά το πέρας του πτυχίου σου να σπουδάσεις κάτι άλλο. Κάποιος που είναι άνεργος ή φοιτητής το καλύτερο που έχει να κάνει τον ελεύθερό του χρόνου είναι να ενισχύσει το βιογραφικό με κάνοντας πράγματα σχετικά με το πεδίο σπουδών του.

ΥΓ: Δεν χρειάζεστε να αρπάζεστε με το παραμικρό. Ξαναλέω. Το πρωτο πράγμα που πρέπει να σας απασχολεί στη φοιτητική σας ζωή είναι να κάνετε τις απαραίτητες κινήσεις για να βγάλετε λεφτά. Οι γονείς μπορεί να σας δίνουν 20 και στα 25 κάποια λεφτά αλλά όταν φτάσετε τα 30 θα αισθάνεστε άσχημα αν δεν ειστε οικονομικά αυτόνομοι. Θα θέλετε να πάρετε ένα αυτοκίνητο, να νοικιάσετε ένα σπίτι και δεν θα μπορείτε.

Πρώτον, δεν υπάρχει 'φοιτητική ζωή' παρά εγγραφή σε προπτυχιακό/μεταπτυχιακό/διδακτορικό πρόγραμμα σπουδών, παρακολούθηση αυτού και αφοσίωση στην επιστήμη που σπουδάζεις.

Δεύτερον, το ΠΡΩΤΟ πράγμα που πρέπει να απασχολεί έναν συνειδητοποιημένο, κατασταλαγμένο και φιλόδοξο φοιτητή είναι να επικεντρωθεί κατά τρόπο απαρέγκλιτο στις σπουδές του, γεγονός που δεν έκανες εσύ ως μέτριος -βαθμολογικά- φοιτητής.

Τρίτον, άσε τους γονείς μας να γνωρίζουν καλύτερα για το πως δύνανται να αξιοποιήσουν το κεφάλαιο που κατέχουν. Αν εσένα οι ίδιοι ή οι συνθήκες σε ανάγκασαν να βγεις στον πηγαιμό για εργασία στα 25 δεν φταίμε εμείς.


Επιπρόσθετα, επειδή έχεις καταστήσει ρουτίνα τον ινστρουχτορισμό σε αυτό το forum, θέλεις να μας μιλήσεις για το δικό σου success story;

Γιατι εγώ διακρίνω περισσότερο μια αφελέστατη και θλιβερή -απωθημένη- προσπάθεια για πλουτισμό και αποθησαυρισμό , παρά κάποια αντικειμενική επιτυχία ή πρόοδο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Κταλαβαίνω όμως Σοφία ότι σε έχουν επηρεάσει πάρα πολύ όλα όσα έχουν συμβεί και είναι λογικό και αναμενόμενο ότι θέλεις να προσφέρεις, ίσως το θεωρείς χρέος σου και κατα κάποιο τρόπο προσπαθείς να το εξηγήσεις, να αποτινάξεις το βάρος από πάνω σου, μήπως θέλεις να καταφέρεις να γίνεις πιο δυνατή ώστε να αντιμετωπίσεις οτιδήποτε προκύψει στη ζωή σου.

Κάπως έτσι, αυτό .... :redface: Είναι αυτό που είπε ο Γιάννης κινητοποιείσαι μόλις γίνει κάτι μέχρι να σου τύχει κάτι....

Ωστόσο θεωρώ ότι πρέπει να βρεις την ουσία, εξωτερικά είναι η προσφορα, ουσιαστικά νομίζω ότι το κάνεις περισσότερο για να προστατεύσεις τον εαυτό σου, να μην πληγώνεσαι , να χτίσεις άμυνες σε αυτό που συμβαίνει. Είχα και εγώ κάποτε κάτι ανάλογο με εσένα που ηθελα να προσφέρω βοήθεια, όμως συνειδητοποίησα ευτυχώς νωρίς ότι έπρεπε να ασχολήθώ με εμένα περισσότερο, να καταλάβω ποιος είμαι και τι θέλω να κάνω και φυσικά αυτό είναι μια διαρκής αναζήτηση. Όμως όταν ξέρεις τι θέλεις και ποιος είσαι κάνεις και πιο στοχευμένες επιλογές, αισθάνεσαι πιο σίγουρος και έτσι αποφεύγεις κακοτοπιες. Πόσα παραδείγματα μκο που στόχο είχαν την βοήθεια προς τον συνάνθρωπο λάμβαναν χρήματα και τα ξόδευαν για λόγους άσχετους με τον σκοπό της οργάνωσης, έχουν ακουστεί πολλά και χρειάζεται προσοχή γιατί στο βωμό της εθελοντικής προσφοράς πολλοί το εκμεταλλεύονται.

Σίγουρα η προσωπική αναζήτηση που λες και να γνωρίσεις πραγματικά ποιος είσαι και τι θέλεις από την ζωή είναι κάτι που πρέπει να το κάνουμε όλοι , αν όχι σχεδόν οι περισσότεροι σε οτιδήποτε σημαντική απόφαση πάρουμε στην ζωή μας. Ότι έχεις πει με αντιπροσωπεύουν και κυρίως την πρώτη παράθεσή σου . Απλά όταν σου συμβεί κάτι και δεν μπορείς να βοηθήσεις για έναν οποιοδήποτε λόγο μετά ταρακουνείσαι και λες "εάν ήξερα θα βοηθούσα" και έχεις τύψεις μετά γιατί δεν βοήθησες. Ενώ είναι πολύ σημαντικό και ανθρώπινο να το κάνεις είτε είσαι σε ΜΚΟ είτε όχι. ! Η αλήθεια είναι όντως δεν έχω κάνει πραγματικά κι εγώ αυτήν την αναζήτηση που λες για αυτό αμφιταλαντεύομαι συνέχεια σε μερικά ζητήματα και δεν πατάω σταθερά. Απλά όταν κάτι σε έχει κινητοποιήσει, ταρακουνήσει "ξυπνάς"ώστε να μην ξαναπέσεις στο ίδιο σφάλμα και δη στην συγκεκριμένη περίπτωση να μην βοηθήσεις κάποιον που ήταν δίπλα σου .. Ενώ όταν έχεις εκπαιδευτεί νιώθεις ασφάλεια ότι δεν θα αφήσεις αβοήθητο τον άνθρωπο γύρω σου. Καλά σίγουρα θα υπάρχει και η εκμετάλλευση.

Αλλά πάντως έστω και για αυτούς τους λόγους που είπες να το κάνει κάποιος είναι ένα κίνητρο, ανεξαρτήτου πνευματικής αναζήτησης ή όχι ; Αυτοί που έχουν πάει ως εθελοντές γιατί πήγαν; Για ποιο κίνητρο ;

Κλείνοντας το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό την αποθάρρυνση όμως πριν από μία επιλογή θα πρέπει να είναι κάποιος συνειδητοποιημένος τόσο για τα θετικά όσο και για τα αρνητικά, γιατί εσύ, εγώ και ο καθένας μπορεί να θέλει να ασχοληθεί με κάτι αντίστοιχο όμως θα πρέπει να είναι ενημερωμένος που πάει και τι θα κάνει χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να προσφέρει, ούτε είναι καθήκον του οπότε ότι κάνεις να το κάνεις επειδή γνωρίζεις για ποιο λόγο θέλεις να ασχοληθείς με αυτό.

Ναι καταλαβαίνω πως το λες και το θέτεις και έχεις σίγουρα ένα point. Ξέρω ότι κάθε επιλογή έχει και θετικά και αρνητικά, και πολλές φορές όχι ισότοπα μεταξύ τους :redface: . Σίγουρα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να προσφέρει εννοείται, αλλά σίγουρα θα ήταν όμορφο αν κάποιος πρόσφερε κάτι στον διπλανό του. Απλά ήθελα να τονίσω ότι όταν ο άλλος δίπλα σου είναι πεσμένος κάτω αναίσθητος ή χτυπημένος ή δεν ξέρω τι, εε δεν τον αφήνεις και φεύγεις είτε επειδή δεν ήξερες τι να κάνεις και φοβόσουν μην τον κάνεις χειρότερα είτε αδιαφόρησες. Αυτό :(

Ότι και να επιλέξεις να κάνεις μόνη σου θα είσαι και γεγονότα του παρελθόντος δεν σε πάνε μπροστά, μόνο όσα διδάχθηκες από αυτά. Είσαι νέα και έζησες δύσκολες καταστάσεις, επειδή είμαι της άποψης ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, δες ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη γι αυτό κάνε ότι σε κάνει χαρούμενη, απομάκρυνε την αρνητικότητα και τις αρρώστιες από το μυαλό σου, φρόντιζε τον εαυτό σου, και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά.


Έχεις δίκιο , θα το προσπαθήσω, απλά θέλει χρόνο και κόπο πιστεύω. <3 !!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tweetyslvstr

Δραστήριο μέλος

Ο Αγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 660 μηνύματα.
Ο κάθε εθελοντής έχει διαφορετικούς λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, δεν μπορείς να ξέρεις τι έχει στο μυαλό του . Δεν θέλω να το παίζω ειδικός , ούτε μου αρέσουν οι συμβουλές απλώς λέω την γνώμη μου και δεν θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθεί κάποιος αυτό που λέω, αλλά θεωρώ ότι έχεις πάρει αρκετά σοβαρά όσα έχουν συμβεί και είναι φυσικό αφού αφορά την οικογένεια σου, όμως ήδη όπως έχεις αναφέρει έχεις κάνει μάθηματα πρώτων βοηθειών, προσπαθείς από εκεί και πέρα να ξέρεις πως ότι και να κάνεις δεν θα έχεις τον απόλυτο έλεγχο σε τίποτα, το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να να περιορίσει κάποια γεγονότα όμως η ζωή δεν είναι στάσιμη, είναι απρόβλεπτη. Όσο και να ασχοληθείς που ήδη έχεις κάνει αρκετά, δεν είσαι γιατρός και ακόμα πολ΄΄ες φορές και ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν πάρα πολλά σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και να το θέλουν και πιστεύω ότι θέλουν το καλύτερο. Τα περιστατικά που ανέφερες ήταν σοβαρά και ακόμα και να ήξερες ελάχιστα πράγματα μπορούσες να κάνεις, άνθρωποι μεγάλης ηλικίας χάνουν την ψυχραιμία τους, μην αισθάνεσαι ενοχές. Δεν μπορείς να βρίσκεσαι παντού και να σώζεις τους πάντες, καταλαβαίνω ότι θέλεις να κάνεις το καλύτερο και να προσφέρεις και αυτό είναι προς τιμή σου, όμως μην το παρακάνεις, θα σε εξουθενώσει κάποια στιγμή, χρειάζεται να κοιτάξεις και εσένα. Γνωστό είναι το παράδειγμα όπου σε ένα αεροπλάνο η αεροσυνοδός ζητά πρωτά από την μητέρα να βάλει τη μάσκα σε περιπτωση κινδύνου και ύστερα στο παιδί. Εάν δεν είσαι εσύ καλά, δεν θα μπορέσεις να δώσεις αυό που θέλεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,780 μηνύματα.
Πρώτον, δεν υπάρχει 'φοιτητική ζωή' παρά εγγραφή σε προπτυχιακό/μεταπτυχιακό/διδακτορικό πρόγραμμα σπουδών, παρακολούθηση αυτού και αφοσίωση στην επιστήμη που σπουδάζεις.

Δεύτερον, το ΠΡΩΤΟ πράγμα που πρέπει να απασχολεί έναν συνειδητοποιημένο, κατασταλαγμένο και φιλόδοξο φοιτητή είναι να επικεντρωθεί κατά τρόπο απαρέγκλιτο στις σπουδές του, γεγονός που δεν έκανες εσύ ως μέτριος -βαθμολογικά- φοιτητής.
Συμφωνώ μαζι σου. Η συμμετοχή σε μια ΜΚΟ σχετικά με τις σπουδές σου επικουρικά συμβάλει στο σκοπό αυτο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Ο κάθε εθελοντής έχει διαφορετικούς λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, δεν μπορείς να ξέρεις τι έχει στο μυαλό του . Δεν θέλω να το παίζω ειδικός , ούτε μου αρέσουν οι συμβουλές απλώς λέω την γνώμη μου και δεν θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθεί κάποιος αυτό που λέω, αλλά θεωρώ ότι έχεις πάρει αρκετά σοβαρά όσα έχουν συμβεί και είναι φυσικό αφού αφορά την οικογένεια σου,

Καλά ναι, σίγουρα ο καθένας κάθετι που αποφασίζει να κάνει στην ζωή του, έχει και έναν διαφορετικό λόγο στην ζωή του και είναι φυσικό. Διαφορετική ζωή καθένας, άλλα βιώματα. Καλά κάνεις και λες την γνώμη σου και εσύ και οποιοσδήποτε αφού είναι καλοπροαίρετη άλλωστε για αυτό υπάρχει και το φόρουμ, για αυτόν τον σκοπό. Η κριτική που γίνεται δεν είναι ωραία η κακοπροαίρετη κατάλαβες τι εννοώ. Ναι δυστυχώς με έχουν επηρεάσει πάρα πολύ και ακόμα είμαι και προσπαθώ πλέον να δω μπροστά γιατί όσο είμαι ακόμα στο παρελθόν δεν κάνω καλό.

όμως ήδη όπως έχεις αναφέρει έχεις κάνει μάθηματα πρώτων βοηθειών, προσπαθείς από εκεί και πέρα να ξέρεις πως ότι και να κάνεις δεν θα έχεις τον απόλυτο έλεγχο σε τίποτα, το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να να περιορίσει κάποια γεγονότα όμως η ζωή δεν είναι στάσιμη, είναι απρόβλεπτη. Όσο και να ασχοληθείς που ήδη έχεις κάνει αρκετά, δεν είσαι γιατρός και ακόμα πολλές φορές και ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν πάρα πολλά σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και να το θέλουν και πιστεύω ότι θέλουν το καλύτερο.

Ναι κατάλαβα τι λες και φυσικό είναι απλά λες ρε παιδί μου προσπάθησα έκανα ότι μπορούσα δεν αδιαφόρησα .. :redface: γιατί ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου σε ανάγκη αύριο μεθαύριο μπορεί να είναι κάποιος γνωστός σου στην ανάγκη κάποιου άλλου. Καλά απόλυτη ψυχραιμία δεν υπάρχει ποτέ αλλά να μπορείς να την ελέγχεις. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και με πολλές εκπλήξεις ισχύει είτε δυσσάρεστες είτε όχι και πρέπει να είσαι καλά θωρακισμένος ώστε να μπορείς να τις διαχειριστείς κατάλληλα.

Τα περιστατικά που ανέφερες ήταν σοβαρά και ακόμα και να ήξερες ελάχιστα πράγματα μπορούσες να κάνεις, άνθρωποι μεγάλης ηλικίας χάνουν την ψυχραιμία τους, μην αισθάνεσαι ενοχές. Δεν μπορείς να βρίσκεσαι παντού και να σώζεις τους πάντες, καταλαβαίνω ότι θέλεις να κάνεις το καλύτερο και να προσφέρεις και αυτό είναι προς τιμή σου, όμως μην το παρακάνεις, θα σε εξουθενώσει κάποια στιγμή, χρειάζεται να κοιτάξεις και εσένα. Γνωστό είναι το παράδειγμα όπου σε ένα αεροπλάνο η αεροσυνοδός ζητά πρωτά από την μητέρα να βάλει τη μάσκα σε περιπτωση κινδύνου και ύστερα στο παιδί. Εάν δεν είσαι εσύ καλά, δεν θα μπορέσεις να δώσεις αυτό που θέλεις.

Καλά σίγουρα , καθώς δεν ήμουν γιατρός δεν είχα γνώσεις και πρώτες βοήθειες δεν μπορούσε να γίνει κάτι. Όταν η μαμά μου έπαθε έμφραγμα εγώ ήμουν τριήμερη, δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα γυρνούσα και δεν θα την ξαναέβλεπα ποτέ :'( .
Απλά όταν κάτι ξέρεις και δεν το έκανες για έναν λόγο ή δεν το έκανες σωστό πιστεύω είναι ανθρώπινο να έχεις ενοχές γιατί η ζωή ή υγεία του άλλου ήταν στα χέρια σου και θα το έχεις κρίμα μία ζωή ανεξαιρέτως ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι παντού. Δυστυχώς ισχύει ότι παραμελούμε τον εαυτό μας τις περισσότερες φορές και πρέπει να το κάνω σε ισοστάθμιση με τους γύρω μου. Γιατί να μην τη δώσει στο παδί πρώτα ; Αυτό ακριβώς για αυτό πρέπει πρώτα εμείς να είμαστε οκ , ώστε να βοηθήσουμε και τους άλλους για αυτό όταν μπεις κάπου κάνεις κάτι που "φοβάσαι" αντιμετωπίσεις τον όποιον φόβο , παρότι κάθε επιλογή έχει και bonus και μη σε κάτι άλλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 647452

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αν δεν εχεις τι να κανεις η αν εχεις σκοπο να δουλεψεις εξωτερικο ειδκα αμερικη που το ζητανε κανεις και εθελοντισμο.Αν ομως εχεις τι να κανεις ειναι χασιμο χρονου/χρηματος στις περισσοτερες περιπτωσεις.Δεν ειναι οτι δινεις αιμα μια στιγμη και τελος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Αν δεν εχεις τι να κανεις η αν εχεις σκοπο να δουλεψεις εξωτερικο ειδκα αμερικη που το ζητανε κανεις και εθελοντισμο.Αν ομως εχεις τι να κανεις ειναι χασιμο χρονου/χρηματος στις περισσοτερες περιπτωσεις.Δεν ειναι οτι δινεις αιμα μια στιγμη και τελος.

Μπορώ να κάτσω να σου γράψω ολόκληρο σεντόνι (έκθεση) για τα οφέλη του εθελοντισμού γενικά όχι μόνο σε ΜΚΟ, γενικότερα :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Κατα την αποψη μου, δεν είναι καθόλου χάσιμο χρόνου να συμμετέχεις σε εθελοντικά προγράμματα και άλλες δράσεις κατά την διάρκεια των φοιτητικών χρόνων. Δεν αναφέρομαι μόνο στον εθελοντισμο που αφορά την προσφορά ιατρικής βοήθειας. Εθελοντισμός μπορεί να είναι οτιδήποτε, από δραστηριότητες με παιδιά μέχρι και συμμετοχή και βοήθεια στην διεξαγωγή κάποιας εκδήλωσης, συνεδρίου,κτλ. Ο καθένας μπορεί να βρει μια δράση σχετική με το αντικείμενό του, ή με κάποιο άλλο ενδιαφέρον του. Είναι πολύ χρήσιμο να κάνεις κάτι τέτοιο γιατί κάνεις νέες γνωριμίες και κάποιες από αυτές μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα χρήσιμες... Ή μπορεί απλά να γνωρίσεις άτομα με κοινά ενδιαφέροντα, κάτι που είναι εξίσου καλό. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να συμμετέχεις όσο μπορείς σε τέτοιες δράσεις γιατί θα φανεί και στο βιογραφικό σου πως ψάχνεσαι γενικά και δεν πέρασες όλη την φοιτητική σου ζωή μόνο πίνοντας καφέδες. Και κυρίως το κάνεις για εσένα, για να αποκτήσεις μια διαφορετική εμπειρία και να μάθεις κάποια πράγματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το αν είανι χάσιμο χρόνου ή όχι είναι συγκριτικό κυρίως, Μεθεξύς. Η γυμναστική είναι απείρως καλύτερη κ ωφέλιμη ασχολία, λόγου χάρη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Eίχα ασχοληθεί πριν χρόνια με τον εθελοντισμό στην μέση εκπαίδευση και εισέπραξα πίκρα. Πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν καμία διάθεση να δεχθούν εθελοντική βοήθεια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Eίχα ασχοληθεί πριν χρόνια με τον εθελοντισμό στην μέση εκπαίδευση και εισέπραξα πίκρα. Πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν καμία διάθεση να δεχθούν εθελοντική βοήθεια.

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει η παιδεία στην Ελλάδα τουλάχιστον για την αξία και την προσφορά του εθελοντισμού. Και δεν λέω μόνο για ΜΚΟ οργανώσεις αλλά και για δράσεις εθελοντικές που πραγματοποιούνται για ένα χρονικό διάστημα ημερών ! Και ίσως γιατί δεν εμπιστεύονται εθελοντές επειδή μάλλον πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο εκπαιδευμένοι σαν τους επαγγελματίες παίρνοντας ως δεδομένο ότι θα πρέπει να είναι. Δεν ξέρω εάν με πιάνεις :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Νομίζω ότι οι περισσότεροι Έλληνες έχουν μια ωραιοπάθεια και εγωισμό που δεν τους αφήνει να εμπιστεύονται άλλους ανθρώπους τόσο στο θέμα των σχέσεων, όσο και του εθελοντισμού όπου εξ' ορισμού υπάρχει μια μορφή σχέσης και αλληλεπίδρασης. Η αιτία νομίζω οφείλεται στην δημοσιοϋπαλληλίστικη εικόνα για τον άνθρωπο: για όλα φταίει το κράτος και ποτέ εμείς οι ίδιοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top