Πώς θα θέλατε να γίνεται το μάθημα;

Βασικά την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία επιχείρισα να την εφαρμόσω για την θεωρία και όχι τόσο για τις ασκήσεις. Είχα φτιάξει σχέδια μαθήματος για την διδασκαλία της θεωρίας, αλλά απαιτούσε πολύ μεγάλη φωτοτύπιση.

Όσον αφορά να τα δημοσιεύω πχ σε μια ιστοσελίδα και να τα εκτυπώνουν σπίτι τους δεν παίζει. Οι πιο πολλοί δεν έχουν Ιντερνετ ή το ξεχνάνε να το κάνουν. Τα περιμένουν όλα έτοιμα.

Μιλάμε για χαμηλό επίπεδο μαθητών όπου με τα σχέδια μαθήματος σε ομάδες συνεχώς έχουν πρόβλημα και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Οι ομάδες είναι των 2 ή 3 ατόμων.

Γενικά έχω την φήμη ότι "τα εξηγώ πολύ ωραία" και αυτό μου το καταργεί η μαθητοκεντρική διδασκαλία.

Η πείρα μου έχει δείξει ότι κανένα σχέδιο μαθήματος δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο ο απευθείας διάλογός μου με τους μαθητές. Λέω κάτι, οι μαθητές απαντάνε, εκεί καταλαβαίνω που έχουν μπερδευτεί οπότε αυτοσχεδιάζω εκείνη την στιγμή και το λέω με άλλα λόγια. Με οδηγεί δηλαδή ο διάλογος και η πορεία του μαθήματος το τι θα πω και πως θα το πω. Ένα σχέδιο μαθήματος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να έχει προβλέψει από πριν το που θα δυσκολευτεί ο κάθε μαθητής (και ο κάθε μαθητής έχει τις δικές του απορίες).

Η πιο σωστή μέθοδος διδασκαλίας, που η πείρα μου έχει δείξει, είναι η εξής:
Ο καθηγητής συντονίζει την κουβέντα και οδηγεί τον διάλογο αυτοσχεδιάζοντας στηριζόμενος στο ακροατήριό του και το πως αυτό ανταποκρίνεται κάθε φορά. Κάνει το μάθημά τους θέτοντας συνεχώς ερωτήσεις στους μαθητές και ανάλογα τις απαντήσεις του προσαρμόζει τις επόμενες ερωτήσεις. Σε καμία περίπτωση δεν κάνει μονόλογο, αλλά διάλογο. Άρα όχι δασκαλοκεντρική, αλλά ούτε και προσχεδιασμένα σχέδια μαθήματος.

Προχτές είχα να διδάξω μια ενότητα στην Άλγεβρα Β Λυκείου. Είχα πρώτη ώρα Β1, την δεύτερη Β2, την 3η Β3. Σας πληροφορώ ότι σε κανένα τμήμα δεν έβαλα την κασσέτα να παίζει ξανά. Και στα 3 τμήματα τα ίδια πράγματα τα δίδαξα εντελώς με διαφορετική προσσέγγιση λόγω της διαφορετικότητας του επιπέδου των μαθητών αλλά και λόγω των διαφορετικών αποριών που προέκυπταν. Εκεί πείστηκα ότι θα ήταν πλήρης αποτυχια να είχα φτιάξει από πριν ένα σχέδιο μαθήματος και να το έδινα και στα 3 τμήματα!

Είμαι 100% σίγουρος πλέον ότι αυτή η ιστορία, του να μοιράζεις έναν σχέδιο μαθήματος, και εσύ δεν πρέπει να μιλάς ή μιλάς ελάχιστα είναι σκέτη αποτυχία! Δεν το λέω έτσι απλά. Το λέω γιατί δοκίμασα την μαθητοκεντρική διδασκαλία για έναν ολόκληρο χρόνο πέρυσι και είδα ότι υστερεί πάρα σε πάρα πολλά σημεία.

Κανένα σχέδιο μαθήματος δεν μπορεί να αντικαταστήσει την μεταδοτικότητα του εκπαιδευτικού. Αλίμονο αν η διδασκαλία μιας ενότητα μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα χαρτί και να είναι προβλέψιμη η ροή της διδασκαλίας. Για μένα η πορεία του μαθήματος είναι μια εντελώς δυναμική διαδικασία που αλλάζει και διαμορφώνεται από τους μαθητές.

Διάλογος και πάλι διάλογος! Ούτε δασκαλοκεντρική ούτε μαθητοκεντρική, αλλά διαλεκτική όπως η μέθοδος που ακολουθούσε ο φιλόσοφος ημών πρόγονος που έφερε το όνομα Σωκράτης!

κατ αρχην η μεθοδος του σωκρατη ηταν η μαιευτικη και οχι η διαλεκτικη.

κατα τα αλλα συμφωνω πανω κατω εκτος απο το θεμα "μεταδοτικοτητα" που το θεωρω δευτερευον διοτι εξαρταται αμεσα απο το επιπεδο της γνωσης του καθηγητη.

Πάντως σχετικά με την παιδαγωγική κατάρτιση που μας δίνουν οι σχολές, είναι πραγματικά μηδαμινή.
Ακόμα και καθαρά καθηγητικές σχολές, όπως η φιλολογία που τελείωσα εγώ, δεν έχουν υποχρεωτικά παιδαγωγικά μαθήματα, παρά μόνο ελεύθερης επιλογής από άλλη σχολή (και μπορείς να πάρεις οτιδήποτε άσχετο από αυτές). Μας ετοιμάζουν για επιστήμονες, ΟΧΙ για καθηγητές. Και θεωρείται πως όταν κάποιος κατέχει τέλεια το επιστημονικό του αντικείμενο μπορεί αμέσως αμέσως και να το διδάξει.
Προσωπικά νομίζω πως αυτό πολύ απλά δεν μπορεί να ισχύσει.
Διότι το πώς θα μεταδώσεις αυτή τη γνώση δεν είναι κάτι που το ξέρει κανείς εκ γενετής, αλλά πρέπει να το διδαχθείς. Πέρα φυσικά από το φυσικό "ταλέντο" μεταδοτικότητας που έχουν κάποιοι καθηγητές, πιστεύω πως πρέπει ο καθέ καθηγητής να έχει επίγνωση γιατί διδάσκει με συγκεκριμένο τρόπο και για ποιο σκοπό...και όχι απλώς να "διεκπεραιώνει" μια ύλη.

Αρχική Δημοσίευση από riemann80:

κατα τα αλλα συμφωνω πανω κατω εκτος απο το θεμα "μεταδοτικοτητα" που το θεωρω δευτερευον διοτι εξαρταται αμεσα απο το επιπεδο της γνωσης του καθηγητη.

Click για ανάπτυξη...

Στο απάντησα και αλλού πριν δω αυτό το θέμα. Η μεταδοτικότητα που την θεωρείς ασήμαντη πιστεύω ότι είναι από τα πιο βασικά ίσως και το πρώτο προσόν ενός καθηγητή. Ο καθηγητής που δεν την έχει και δεν μπορέι να έρθει στο επίπεδο του μαθητή να του δώσει να καταλάβει κάτι, δεν είναι καθηγητής. Ας έχει όσες γνώσεις θέλεις. Τότε είναι επιστήμονας και όχι δάσκαλος. Τι να τις κάνω τις γνώσεις αν δεν μπορεί να μου τις ματαδώσει απλά? Θα γράψω και εδώ το ίδιο παράδειγμα: θα μπορούσε ο Einstein να κάνει μάθημα στην Α λυκείου?

δε ξερω αν μπορεις να το καταλαβεις αλλα θα ταν ευλογια να κανει ο αινσταιν μαθημα στην α λυκειου. και δεν εννοω να διδαξει τη θεωρια της σχετικοτητας,αλλα ακομα και την απλουστερη νευτωνεια μηχανικη.ναι λοιπον,οχι απλως θα μπορουσε αλλα θα επρεπε κιολας!

και σου λεω οτι οι ρωσσοι το εκαναν αυτο με καταπληκτικα αποτελεσματα. εβαλαν στα σχολεια τους καλυτερους επιστημονες και γονιμοποιησαν τα πιο ταλαντουχα μυαλα.

Αρχική Δημοσίευση από riemann80:

κατ αρχην η μεθοδος του σωκρατη ηταν η μαιευτικη και οχι η διαλεκτικη.

κατα τα αλλα συμφωνω πανω κατω εκτος απο το θεμα "μεταδοτικοτητα" που το θεωρω δευτερευον διοτι εξαρταται αμεσα απο το επιπεδο της γνωσης του καθηγητη.

Click για ανάπτυξη...

μαιευτική θηλυκό, μόνο στον ενικό

1. (ιατρική) ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με την παρακολούθηση και παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε εγκυμονούσες γυναίκες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του τοκετού
2. (φιλοσοφία) η διαλεκτική μέθοδος που εξασκούσε ο Σωκράτης, ο οποίος με τις κατάλληλες ερωτήσεις οδηγούσε τον συνομιλητή του στην ανακάλυψη της αλήθειας

πηγή: wikipedia (https://el.wiktionary.org/wiki/)


Όσον αφορά το θέμα της μεταδοτικότητας, όπως έχω γράψει και εγώ σε άλλο θέμα, θα συμφωνήσω με τον Δίας ότι δηλαδή δεν συνάδει απαραίτητα με τις γνώσεις που έχει κάποιος. Δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει! Τα "μεγάλα κεφάλια" πχ στα μαθηματικά, συνήθως αδυνατούν να εισχωρήσουν στο αδύναμο επίπεδο των μαθητών-φοιτητών με αποτέλεσμα να μην εντοπίζουν τα σημεία δυσκολίας των μαθητών, απλά γιατί για αυτούς (τους καθηγητές ) κάποια πράγματα ίσως θεωρούνται προφανή και αυτονόητα!

Το καλύτερο μάθημα για μένα το κάνει ένας φοιτητής ή ένας μαθητής ο οποίος μετά από πολύ κόπο κατάλαβε κάποια έννοια. Είναι ο μόνος που μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα στον λαβύρινθο που επικρατεί στο μυαλό των μαθητών.
Πολλές φορές στην τάξη, μου έχει συμβεί ένας μαθητής να μην καταλαβαίνει κάτι όπως το λέω, ενώ εμένα μου φαίνεται τόσο προφανές! Πολλές φορές παρεμβαίνει κάποιος μαθητής να του το εξηγήσει (και μαρεσει πολύ όταν γίνεται αυτό!!). Και τότε το καταλαβαίνει!

Πόσες φορές εξάλλου σαν μαθητές δεν ζητήσαμε στο διάλλειμα από τον συμμαθητή μας να μας εξηγήσει κάτι που δεν το καταλαβαίναμε όπως το έλεγε ο καθηγητής!

Ναι στη Φινλανδία... Ρε σεις αυτοί δεν είναι σαν κι εμάς!

δεν νομιζω οτι για τον τροπο που γινεται το μαθημα φταινει μονο οι εκπαιδευτικοι...αλλα απο την αλλη πως καποιοι απο αυτους καταφερνουν και να κανουν το μαθηματους χωρις παρατηρησεις και εμεις να μεινουμε ικανοποιημενοι?βεβαια με το "εμεις" δεν εννοω και πολλους γιατι ο καθενας υποστηριζει μια τελειως διαφορατικη αποψη. και πιστευω πως αμα ηταν σωστα ολα τα υπολοιπα δεν θα ηταν προβληματα τα λαθη των καθηγητων.

Άλλο η φινλανδική νοοτροπία και άλλο η ελληνική (οθωμανίζουσα) νοοτροπία...

αυτήν την παράμετρο ξεχνάμε...και τίποτε δεν θεμελιώνεται σωστά στην χώρα μας...

μα χωρις κατι να ταιριαζει με ολα τα εχειν του εκπαιδετικου συστηματος,τσουπ!σου κοτσαρουνε μετρα που πηρανε στην φινλανδια!αν ειναι δυνοτον!λες και κολλανε πουθενα...αφου δεν υπαρχουν θεμελια!

Πιστευω οτι η διδασκαλία είναι μερακι διαφορετικα ειναι κατι κουραστικό , επίπονο που καταλήγει να γίνεται διεκπεραίωση μιας καταστασης γεγονός που δεν ελιναι ευχάριστο στους διδασκομένους. ο δάσκαλος είναι δάσκαλος οχι μονο στην ταξη του αλλα και σε κάθε στιγμή της ζωης του πρε΄πει να δίνει κάτι απο την ψυχή του.απαραίτητη προυπόθεση ειναι να αγαπάει την αξία"ανθρωπος" και να μπορεί να υπαρβαίνει τον εαυτό του. Εγω ειμαι καθηγητής φιλόλογος και έχω δικό μου φροντιστηριο, τον χειμώνα δουλευω 12 ωρες την ημέρα,οταν ειμαι μέσα στην τάξη νιώθω ξεκούραστος λές και ρουφάω κατι απο τα νιατα των μαθητών μου....

Αρχική Δημοσίευση από ΜΑGISTER:

Πιστευω οτι η διδασκαλία είναι μερακι διαφορετικα ειναι κατι κουραστικό , επίπονο που καταλήγει να γίνεται διεκπεραίωση μιας καταστασης γεγονός που δεν ελιναι ευχάριστο στους διδασκομένους. ο δάσκαλος είναι δάσκαλος οχι μονο στην ταξη του αλλα και σε κάθε στιγμή της ζωης του πρε΄πει να δίνει κάτι απο την ψυχή του.απαραίτητη προυπόθεση ειναι να αγαπάει την αξία"ανθρωπος" και να μπορεί να υπαρβαίνει τον εαυτό του. Εγω ειμαι καθηγητής φιλόλογος και έχω δικό μου φροντιστηριο, τον χειμώνα δουλευω 12 ωρες την ημέρα,οταν ειμαι μέσα στην τάξη νιώθω ξεκούραστος λές και ρουφάω κατι απο τα νιατα των μαθητών μου....

Click για ανάπτυξη...

θα συμφωνήσω απόλυτα! ένας καθηγητής και ιδιαίτερα όταν είναι φιλόλογος, μιας και είναι, κατά τη γνώμη μου, η μόνη ειδικότητα που φέρνει τον εκπαιδευτικό τόσο κοντά στο μαθητή, θα πρέπει να δίνει όλο του το ''είναι'' στο επάγγελμά του. θα πρέπει να αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, αλλιώς η δουλειά του γίνεται ψυχοφθόρα. ακόμα, θα πρέπει να αγαπάει τους νέους ανθρώπους, έτσι ώστε να αναπτύσσεται μία αμφίδρομη σχέση ''δουναι και λαβειν'' γνώσεων και εμπειριών. όταν κάποιος αποφασίζει να γίνει εκπαιδευτικός σκεπτόμενος τις αργίες και τις διακοπές, τότε έχει αποτύχει. ο εκπαιδευτικός διατελεί λειτούργημα και αν θέλει να λέγεται σωστός παιδαγωγός θα πρέπει να κοπιάζει και μετά τις ώρες διδασκαλίας, και να βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση μέσα από διάφορα σεμινάρια και αναζήτησης όλο και αποτελεσματικότερων τρόπων διδασκαλίας και φυσικά μέσα από τη συνεχή αυτοκριτική .

Πρέπει να κάνει τον μαθητή να αγαπήσει το μάθημα. Στην αρχή να του δείχνει πόυ θα τον βοηθήσουν οι γνώσεις του, μετά να του κάνει λίγο τα χατίρια στο μάθημα, έτσι ώστε ο μαθητής να τον συμπαθήσει. Μιλήστε με τον μαθητή. Πείτε του να μην κάνει τις ασκήσεις του για τους βαθμούς αυτούς καθαυτούς, αλλά για να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις του για το μέλλον. Βοήθηστε τον να κατανοήσει ΓΙΑΤΙ να κάτσει να διαβάσει...
Και προτρέψτε τον να ζήσει, να βγει έξω, να διασκεδάσει, γιατί δεν έχουμε και πολλά χρόνια μπροστά μας γι' αυτό...

Όταν ξεκίνησα αυτήν την συζήτηση ακρβώς σχεδόν έναν χρόνο πριν (τον Ιούλιο του 2009), είχα στο μυαλό μου να διατυπωθούν συγκεκριμένες τεχνικές και τακτικές που κατά την γνώμη σας πρέπει να ακολουθήσει ένας εκπαιδευτικός για να γίνει το μάθημα καλύτερο.
Όλα αυτά που έχουν διατυπωθεί, να κάνει τον μαθητή να ενδιαφερθεί, να έχει ο καθηγητής όρεξη, να εμπνέει τους μαθητές κλπ κλπ σωστά είναι αλλά κάπως πολύ γενικά. Αυτό που ζητώ είναι να ειπωθεί κατι πολύ συγκεκριμένο και εφαρμόσιμο.

Για το λόγο αυτό και να δώσω στην συζήτηση την τροπή που είχα στο μυαλό μου όταν ξεκίνησα αυτό το θέμα, θα θέτω συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζω εγώ στην τάξη, πιστεύοντας ότι θα λάβω συγκεκριμένες απαντήσεις:

Το πρόβλημα :
Σκέφτομαι ότι χανεται πολύς χρόνος στην τάξη οι μαθητές να αντιγράφουν όλη την ώρα από το πίνακα μηχανικά χωρις να είναι εκείνη την ώρα στο πνεύμα του μαθήματος. Όταν κάνω μάθημα με διακόπτουν συνεχώς να με ρωτήσουν "εκει τι γράφετε?" κλπ. τότε είναι που καταλαβαίνω ότι κανείς δεν με ακούει και όλοι αντιγράφουν παθητικά.
Επίσης το να γράφω και εγώ συνέχεια είναι μεγάλη σπατάλη χρόνου.

Λύση που προτείνω
Μήπως επομένως καλύτερα η θεωρία και αυτά που θα γράψω στον πίνακα να τους τα έχω μοιράσει από πριν σε φυλλάδια και να πω "παιδιά δεν θα γράφει κανείς τίποτα, αλλα θα με προσέχετε και όσα γράψω θα τα έχετε μπορστά σας οπότε μην κουράζεστε" ...
Επίσης, μήπως θα ήταν καλύτερο η θεωρία να παρουσιαζεται βήμα-βήμα με βιντεοπροβολεα και power point ώστε να κερδιθεί πάρα πολύς χρόνος (δεν θα χάνω χρόνο γράφοντας). Σχήματα, γραφικές παραστάσεις κλπ θα έρχονται αυτόματα στις διαφάνειες, επίσης μπορώ να ανοίγω και ένα πρόγραμμα μαθηματικών και να πειραματιζόμαστε με συναρτήσεις. Και όλα αυτά τα παιδιά να τα παίρνουν σε έντυπη μορφή.
Δηλαδή το μάθημα να γίνεται σαν παρουσίαση σε σεμινάριο, με συζήτηση φυσικά, αλλά ξεκούραστα και με κέρδος χρόνου, ώστε να μείνει χρόνος για περισσότερες ασκήσεις.

Αρχική Δημοσίευση από killbill:

Το πρόβλημα :
Σκέφτομαι ότι χανεται πολύς χρόνος στην τάξη οι μαθητές να αντιγράφουν όλη την ώρα από το πίνακα μηχανικά χωρις να είναι εκείνη την ώρα στο πνεύμα του μαθήματος..................
Λύση που προτείνω
Μήπως επομένως καλύτερα η θεωρία και αυτά που θα γράψω στον πίνακα να τους τα έχω μοιράσει από πριν σε φυλλάδια και να πω "παιδιά δεν θα γράφει κανείς τίποτα, αλλα θα με προσέχετε και όσα γράψω θα τα έχετε μπορστά σας οπότε μην κουράζεστε" .........

Click για ανάπτυξη...

Το σύστημα αυτό μας το έκανε μαθηματικός στην Α λυκείου. Μας έδινε φωτοτυπίες με τη θεωρία και ασκήσεις τις εκφωνησεις, το σχήμα και μέρος της λύσης και κενά να συμπληρώσουμε. Και μας έλεγε ακριβώς την κόκκινη πρόταση (δεν ήσουν εσύ ε?).
Λοιπόν: νομίζω το σύστημα απέτυχε και μετά 1 μήνα γυρίσαμε ξανά στα κλασικά:
1) Κανένας απολύτως δεν πρόσεχε. Αυτοί που θα έγραφαν παθητικά χωρίς να μιλάνε τώρα έκαναν και φασαρία με αποτέλεσμα να εμποδίζονται όσοι ήθελαν να προσέξουν.
2) Θα μιλήσω προσωπικά και μαζί μου που το συζητήσαμε συμφωνούν και συμμαθητές μου που θεωρούμαστε "καλοί": Γράφοντας εμπεδώνω καλύτερα καθώς αυτό που γράφω το σκέφτομαι συγχρόνως. Αν δεν συμμετέχω έστω γράφοντας και μόνο παρακολουθώ το μυαλό μου χωρίς να το θέλω παρασύρεται και φεύγει. Ειδικά στη γεωμετρία το έτοιμο σχήμα δεν μπορώ να το καταλάβω, αλλά θέλω να το έχω κάνει μόνος μου. Στις ασκήσεις με τα συμπληρώματα μπερδευόμουνα και ήθελα να τις κάνω μόνος μου από την αρχή. Το όλο κλίμα γύρω μου: οι πιο πολλοί να μην προσέχουν, να κοιτάνε το ταβάνι ή έξω απο το παράθυρο ή να μιλάνε με αποδιοργάνωνε εντελώς.
3) Ένα άλλο πρόβλημα ήταν τα πολλά χαρτιά. Λίγοι τα βάζαμε σε ντοσιέ με διαφάνειες και πολλές φορές ξεχνούσαμε. Οι πιο πολλοί είχαμε παντού χαρτιά: μέσα στα βιβλία και τα τετράδια, χύμα στις τσάντες, στις τσέπες, κάτω από τα θρανία. Πολλές φορές τα χάναμε. Αφού δεν ήταν όλα μαζεμένα σε ένα τετράδιο ουσιαστικά ήταν σαν να μην τα είχαμε.
--- Ίσως αυτά που προτείνεις να είναι τα σωστά. Όμως μάλλον εμείς δεν έχουμε συνηθίσει και δεν είμαστε ετοιμοι να τα δεχτούμε.

Θυμάμαι,οταν ο καθηγητής εξηγούσε καποια άσκηση και συγχρόνως έγραφε στον πίνακα,μου ηταν εύκολο να παρακολουθήσω το μάθημα,να γράψω στο τετράδιο και να μιλήσουν με τον διπλανό μου ολα ταυτόχρονα.
Ο διπλανός μου πχ,δεν μπορούσε το συγκεκριμένο συστημα.Και του φαινόταν πιο εύκολο και απέδιδε καλύτερα,οταν σε άλλο μάθημα,ο καθηγητής έλεγε ''τωρα θα παρακολουθήσετε εμένα.μήν γράψετε'' . εξηγούσε την άσκηση και όταν τέλειωνε ,εδινε κάποια λεπτά χρονο,να αντιγράψουμε με την ησυχία μας απο τον πίνακα.

υ.γ. επίσης στο μυαλό του μαθητή μενουν πράγματα ,εαν του τα εξηγήσεις με τρόπο που θα τον ενθουσιάσουν ή θα του κάνουν εντύπωση. Πχ ποιος δεν θυμάται στο δημοτικό ,πως το ι το κάνουμε σαν μαγκούρα;

Συμφωνώ με τον Dias παραπάνω (https://ischool.e-steki.gr/showpost.php?p=2341337&postcount=95), για τα προβλήματα που αναφέρει.

Απλά σκέφτομαι τρόπους να επιταχύνω κάπως την διδασκαλία στο σχολείο, μιας και χανονται συνεχώς πολλές ώρες (από συνελεύσεις, εκδρομές, απεργίες, καταλήψεις, εορτές κλπ) και δεν μένει χρόνος για τίποτα. Έτσι σκέφτηκα τουλάχιστον να κερδίσω χρόνο από το γράψιμο - αντιγραφή από τον πίνακα και από την παράδοση της θεωρίας ώστε να έχω πιο πολύ χρόνο για ασκήσεις...

Σκέφτομαι να προσανατολιστώ περισσότερο προς τον δεύτερο τρόπο που πρότεινα παραπάνω, δηλαδή η παρουσίαση της θεωρίας να γίνεται με χρήση προγραμμάτων μαθηματικών. Μέσα σε λίγα λεπτά μπορείς να κάνεις θεωρία γεωμετρίας ή και ανάλυσης που θα σου έπερνε πολλές διδακτικές ώρες διαφορετικά. Και πιστεύω ότι γίνεται πιο κατανοητά και με περισσότερο ενδιαφέρον από τους μαθητές. Το έχω εφαρμόσει αυτό αλλά σε μικρό βαθμό μιας και χρειάζεται πολύ δουλειά για την παραγωγή του αντίστοιχου υλικού. Είχα θετικά αποτελέσματα!

Αρχική Δημοσίευση από killbill:

Σκέφτομαι να προσανατολιστώ περισσότερο προς τον δεύτερο τρόπο που πρότεινα παραπάνω, δηλαδή η παρουσίαση της θεωρίας να γίνεται με χρήση προγραμμάτων μαθηματικών. Μέσα σε λίγα λεπτά μπορείς να κάνεις θεωρία γεωμετρίας ή και ανάλυσης που θα σου έπερνε πολλές διδακτικές ώρες διαφορετικά. Και πιστεύω ότι γίνεται πιο κατανοητά και με περισσότερο ενδιαφέρον από τους μαθητές. Το έχω εφαρμόσει αυτό αλλά σε μικρό βαθμό μιας και χρειάζεται πολύ δουλειά για την παραγωγή του αντίστοιχου υλικού. Είχα θετικά αποτελέσματα!

Click για ανάπτυξη...

δε ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο. εκτός, από το χρονοβόρο και κοπιαστικό σημείο της υπόθεσης ως προς την προετοιμασία του υλικού που πρέπει να κανει ο/η καθηγητής/τρια, πιστεύω πως δεν υπάρχει και ο κατάλληλος εξοπλισμός τουλάχιστον στα περισσότερα δημόσια σχολεία. τώρα σε ό,τι αφορά την ανταπόκριση που υπάρχει από από την πλευρά των μαθητών από προσωπικές μου εμπειρίες, δεν είναι και η καλύτερη. για παράδειγμα, όταν οι καθηγητές μας παρουσίαζαν κάποιες ταινίες ή ντοκιμαντερ σχετικά με τα μαθήματα που μας είχαν διδάξει, πάντα το μετάνιωναν γιατί γινόταν χάβρα ιουδαίων!

Όσον αφορά τον εξοπλισμό, έχω φροντίσει ο ίδιος να υπάρχει με ιδιόκτητα μέσα, γιατί αν περίμενα από το σχολείο να μου τον παρέχει τότε ζήτω που καήκαμε!

Όσον αφορά την παρουσίαση, δεν θα είναι κάτι που θα το βαζω να παίζει και εγώ θα κάθομαι. Η παρουσίαση γίνεται με διάλογο, ρωτάω τα παιδιά τι θα συμβεί, τότε πατάω ΕΝΤΕR και εμφανίζεται το αποτέλεσμα. Επίσης δίνω το ασύρματο ποντίκι στους μαθητές και πειραματίζονται με την εφαρμογή, ακούγονται ήχοι, βάζω χρώματα, εφέ στο Powerpoint, σηκώνω μαθητή όχι στον πίνακα αλλά στο...laptop και παίζει με την συνάρτηση, δοκιμάζει διάφορα, 8α σταματήσω λίγα δευτερόλεπτα και θα δείξω μια φωτογραφία από ένα τοπίο. 1 λεπτό πριν χτυπήσει το κουδούνι και εφόσον έχω χρόνο, θα τους βάλω ένα μουσικό video clip που μου το έχουν ζητήσει, κλπ

Το δοκίμασα και είδα ότι πέτυχε.
Εξάλλου ζήτησα και την γνώμη των παιδιών, αν τους αρέσει έτσι και μου απάντησαν επι λέξη: Είδαμε κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον. Πολύ καλό. Τα κατανοούμε καλύτερα έτσι και δεν πλήττουμε. Το μάθημα έχει γίνει υπερπαραγωγή!!

Απλά πρέπει να βρω περισσότερο υλικό. Οι μαθητές μου, με ρωτούσαν πότε θα τους ξαναδείξω....
Δείχνει να δουλεύει πάντως και είναι και για μένα ξεκούραστο και κερδίζω πάρα πολύ χρόνο

Βασικά εγώ θέλω να το καταλαβαίνω και να μην βαριέμαι... αυτό λίγοι από τους καθηγητές μας το πετυχαίνουν (στους περισσότερους βαριέμαι)... Αλλά πιστεύω θα έχει φάση με laptop και να είναι όσο πιο κοντά στην τεχνολογία γίνετε...