Σημαιοφόροι

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,004 μηνύματα.
Αφού αρχίσατε τις σημαιοφορικές αναμνήσεις, ας εξομολογηθώ κι εγώ τις δικές μου.
Δημοτικό: Πήγαινα σε χάι ιδιωτικό. Μπήκα στην κλήρωση αλλά κληρώθηκε (εντελώς τυχαία) ο γιος υπουργού.
Γυμνάσιο: Δημόσιο, στη Β έβγαλα στρογγυλό 20, μου έδωσαν τη σημαία. Θα ομολογήσω ότι κρατώντας την δεν αισθάνθηκα ούτε δέος, ούτε εθνική υπερηφάνεια. Θα παραδεχθώ όμως ότι είδα τη σημαία σαν δικό μου έπαθλο και το ευχαριστήθηκα πολύ που είχα ξεπεράσει κάποια (άλλα) φυτά.
Λύκειο: Εδώ χάλασα σαν μαθητής, καθώς άρχισα να διαβάζω μόνο ορισμένα μαθήματα. Παραδόξως βγήκα δεύτερος στη βαθμολογία. Η πρώτη ήταν καλή μου φίλη και πραγματικά χάρηκα γι αυτήν. Μπορώ να πω ότι δεν μου καιγόταν καρφάκι για τη σημαία, καθώς ήδη είχα αρχίσει να σκέπτομαι τις μαθητικές παρελάσεις σαν κάτι το ανούσιο. Όμως, ο πατέρας της πρώτης πήρε ξαφνική μετάθεση (στρατιωτικός) και βρέθηκα με τη σημαία (μαζί με το κοντάρι της φυσικά) στο χέρι. Δεν πολυήθελα, βαριόμουνα, είπα παραιτούμαι, με πίεσε ο Διευθυντής, με πίεσαν οι φίλοι και τελικά (ομολογώ ότι ίσως ήταν και λίγο τραβάτε με και ας κλαίω) βρέθηκα και πάλι να κρατάω τη σημαία και να ακούω τα πειράγματα των συμμαθητών μου. Όχι, δεν ένοιωσα ούτε αυτή τη φορά αυτό που λένε εθνική υπερηφάνεια. Θα εξομολογηθώ ότι αυτό που με ευχαρίστησε ήταν ο χαβαλές και τα παρελκόμενα της παρέλασης.
Σήμερα: Γελάω πικρά. Είμαι πλέον απόλυτα πεισμένος ότι οι μαθητικές παρελάσεις πρέπει να καταργηθούν. Ωραία, λέμε ότι είμαστε Έλληνες. Και λοιπόν; Για ποιο πράγμα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι; Για τους αρχαίους (πιθανούς) μας προγόνους; Ποια είναι η Ελλάδα του σήμερα; Εμείς που ψηφίζουμε τους απατεώνες και δεν κοιτάμε παρά το πώς θα βολευτούμε με λαμογιές; Το κράτος που μας κοροϊδεύει καθημερινά και όταν βγούμε στην αγορά εργασίας θα είμαστε άνεργοι ή στην καλύτερη περίπτωση θα παίρνουμε 400€ το μήνα; Όπως λέει και ο ποιητής: "Το να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο - και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει".....



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Η.Μ.

Νεοφερμένος

Η Η.Μ. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
Σήμερα: Γελάω πικρά. Είμαι πλέον απόλυτα πεισμένος ότι οι μαθητικές παρελάσεις πρέπει να καταργηθούν. Ωραία, λέμε ότι είμαστε Έλληνες. Και λοιπόν; Για ποιο πράγμα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι; Για τους αρχαίους (πιθανούς) μας προγόνους; Ποια είναι η Ελλάδα του σήμερα; Εμείς που ψηφίζουμε τους απατεώνες και δεν κοιτάμε παρά το πώς θα βολευτούμε με λαμογιές; Το κράτος που μας κοροϊδεύει καθημερινά και όταν βγούμε στην αγορά εργασίας θα είμαστε άνεργοι ή στην καλύτερη περίπτωση θα παίρνουμε 400€ το μήνα; Όπως λέει και ο ποιητής: "Το να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο - και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει".....



:thumbsup: Στην σημερινη κοινωνια που ζουμε εχει χαθει τον νοημα των περισσοτερων ηθών και εθίμων. Δεν διαφωνω καθολου με αυτο που λες, ανταγωνιζομαστε μια απλη σημαια και χανουμε το πραγματικο της νοημα, που ειναι να τιμησει τις θυσιες των προγονων μας και τα γεγονοτα που συνεβησαν, αφου και οι περισσοτεροι ξερουμε μια ιστορια ισα ισα για την πουμε μαθημα την αλλη μερα στο σχολειο. (εδω ανοιγει βεβαια ενα αλλο μεγαλο προβλημα που αντιμετωπιζει αυτη η χωρα, αλλα δεν προκειται να επεκταθω!)
Σορρυ βγηκα λιγο off topic.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Έχοντας κρατήσει 2 φορές τη σημαία σου λέω ότι αισθάνεσαι κάποια εθνική υπερηφάνεια.Είναι τιμή να κρατάς τη σημαία της χώρας σου και πίστεψε με δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ ένθερμος υποστηρικτής των εθνικών ιδεών(δεν μπορώ να το εκφράσω ακριβώς αυτό που θέλω να πω).Επίσης δεν έχουν σχέση οι επίσημοι δεν κάνεις παρέλαση για αυτούς.Προσωπικά δεν γύρισα καν το κεφάλι παρόλο που μου είχαν πει.Σημαιοφόροι γίνονται οι καλύτεροι επειδή θεωρητικά είναι το μέλλον της χώρας και επίσης το μόνο πιο δίκαιο θα ήταν με κλήρο.Τώρα το αν έπρεπε να γίνεται με κλήρο σηκώνει πολλή συζήτηση,πολλοί θα συμφωνούσαν άλλοι όχι.

Μα κι εγω και πολλοι αλλοι που δεν ειχαμε την τιμη να κρατησουμε τη σημαια, νιωσαμε περηφανεια τραγουδωντας τον εθνικο υμνο στις αντιστοιχες γιορτες του σχολειου, τι θες να πεις με αυτο? Δεν ειπα οτι εχουν σχεση οι επισημοι, αν και λιγο πολυ τους τιμαμε κι αυτους εμμεσα σε καθε παρελαση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

blackorgrey

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
Μα κι εγω και πολλοι αλλοι που δεν ειχαμε την τιμη να κρατησουμε τη σημαια, νιωσαμε περηφανεια τραγουδωντας τον εθνικο υμνο στις αντιστοιχες γιορτες του σχολειου, τι θες να πεις με αυτο? Δεν ειπα οτι εχουν σχεση οι επισημοι, αν και λιγο πολυ τους τιμαμε κι αυτους εμμεσα σε καθε παρελαση.
Ναι δεν διαφωνώ αν και δεν είναι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα.Τώρα οι επίσημοι με την παρουσία τους τιμάνε και αυτοί θεωρητικά αυτούς που πολέμησαν και δεν τιμάς εσύ που κάνεις την παρέλαση τους επισήμους.Αυτό που σου λένε να γυρίζεις το κεφάλι είναι ένδειξη σεβασμού αλλά δεν θα έλεγα ότι το κάνουν και πολλοί,στην Αθήνα τουλάχιστον που είμαι εγώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Σπυρακος (^^)

Περιβόητο μέλος

Ο Σπυρακος (^^) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,414 μηνύματα.
Εγω θα σε συμβουλευα να chill λιγο :P
δεν ειπε τιποτα η κοπελα... εξαλλου, το να κρατησεις τη σημαια για μια ωρα περνωντας μπροστα απο τους επισημους, πως θα σε κανει να νιωσεις περισσοτερο... Ελληνας?
αν το παμε ετσι, γιατι σημαιοφοροι να μη γινονταν ολα τα παιδια ανεξαρτητως βαθμου? ολοι Ελληνες δεν ειμαστε? (ή τουλαχιστον νιωθουμε)

Συμφωνω απολυτως μ' αυτο!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
Κράτησα μέχρι τωρα την σημαία 3 φορές. Μια στο δημοτικό και δυο φέτος στο γυμνάσιο. την πρώτη φορά όντας μικρότερη είχα ενθουσιάσει με την ιδέα οτι θα ειμαι στην πρώτη σειρά κρατοντας την σημαία που τόσο ήθελαν ολοι. Ευτυχώς για εμενα τότε ήμουν σε μεγάλη πόλη και κανείς δεν ασχολούνταν μαζί μου. Στο γυμνάσιο ήταν το άκρο αντίθετο. Το σχολείο μου ήταν αρκετά μικρό, το έπαθλο εύκολο με μια ανταγωνίστρια η οποία θα έδινε την ζωή της για να παρει την σημαία! Θυμάμαι οτι μόλις έμαθε πως θα την εχω εδώ ήρθε και μου είπε μόλις το έμαθα ηθελα να σε σκοτώσω ( Θεέ μου)
Ο κύκλος μικρός, ολοι γνωστοί και... Αντίπαλοι μιας και θεώρησαν άδικο να μην την παρει η άλλη κοπέλα η οποία κατα την γνώμη τους ήταν η καλύτερη αλλα και 100% Ελληνίδα... Αρνούνταν να παρει μια καινουρια την σημαία και πόσο μάλλον μια μισή Γερμανίδα να σηκώσει την σημαία στις 28 Οκτώβριου... Μετά το τέλος της παρέλασης ζήτησα απο τον γυμνασιάρχη να μην πάρω την σημαία στις 25 Μαρτίου... Φυσικα αρνήθηκε.
Ετσι, σήκωσα την σημαία και στις 25...
Ήμουν η μονη σημαιοφόρος που εχει μονο μια φωτογραφία με την σημαία και δεν εχει με όλο το σόι κλπ...
Εύχομαι στο Λύκειο να μην εχω την σημαία... Όπως και μέχρι τότε να έχουν καταργηθεί οι παρελάσεις :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sparkling

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Γεωργια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 327 μηνύματα.
Κράτησα μέχρι τωρα την σημαία 3 φορές. Μια στο δημοτικό και δυο φέτος στο γυμνάσιο. την πρώτη φορά όντας μικρότερη είχα ενθουσιάσει με την ιδέα οτι θα ειμαι στην πρώτη σειρά κρατοντας την σημαία που τόσο ήθελαν ολοι. Ευτυχώς για εμενα τότε ήμουν σε μεγάλη πόλη και κανείς δεν ασχολούνταν μαζί μου. Στο γυμνάσιο ήταν το άκρο αντίθετο. Το σχολείο μου ήταν αρκετά μικρό, το έπαθλο εύκολο με μια ανταγωνίστρια η οποία θα έδινε την ζωή της για να παρει την σημαία! Θυμάμαι οτι μόλις έμαθε πως θα την εχω εδώ ήρθε και μου είπε μόλις το έμαθα ηθελα να σε σκοτώσω ( Θεέ μου)
Ο κύκλος μικρός, ολοι γνωστοί και... Αντίπαλοι μιας και θεώρησαν άδικο να μην την παρει η άλλη κοπέλα η οποία κατα την γνώμη τους ήταν η καλύτερη αλλα και 100% Ελληνίδα... Αρνούνταν να παρει μια καινουρια την σημαία και πόσο μάλλον μια μισή Γερμανίδα να σηκώσει την σημαία στις 28 Οκτώβριου... Μετά το τέλος της παρέλασης ζήτησα απο τον γυμνασιάρχη να μην πάρω την σημαία στις 25 Μαρτίου... Φυσικα αρνήθηκε.
Ετσι, σήκωσα την σημαία και στις 25...
Ήμουν η μονη σημαιοφόρος που εχει μονο μια φωτογραφία με την σημαία και δεν εχει με όλο το σόι κλπ...
Εύχομαι στο Λύκειο να μην εχω την σημαία... Όπως και μέχρι τότε να έχουν καταργηθεί οι παρελάσεις :)
ασχολιαστο αυτο που πιστευουν για την σημαια ,οτι δεν ειναι σωστο να την παιρνει καποιος που δεν ειναι απο την ελλαδα..λες και αυτοι που γεννηθηκαν δω ειναι σιγουρο οτι αγαπουν την πατριδα τους, ενω καλα καλα δεν ξερουν τι εγινε και γιορταζουμε αυτες τις μερες και παρελαυνουμε..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
ασχολιαστο αυτο που πιστευουν για την σημαια ,οτι δεν ειναι σωστο να την παιρνει καποιος που δεν ειναι απο την ελλαδα..λες και αυτοι που γεννηθηκαν δω ειναι σιγουρο οτι αγαπουν την πατριδα τους, ενω καλα καλα δεν ξερουν τι εγινε και γιορταζουμε αυτες τις μερες και παρελαυνουμε..

Σκέψου πόσο ειρωνικό ήταν στις 28 Οκτωμβριου... Ήρθε η γιαγιά μου ( Γερμανίδα) να με δει και την σχολίαζαν :P πλέον μονο γελάω με αυτό...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

sparkling

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Γεωργια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 327 μηνύματα.
Σκέψου πόσο ειρωνικό ήταν στις 28 Οκτωμβριου... Ήρθε η γιαγιά μου ( Γερμανίδα) να με δει και την σχολίαζαν :P πλέον μονο γελάω με αυτό...
κομπλεξικοι πραγματικα ..λες και για αυτο που εγινε με τους γερμανους στον β παγκοσμιο πολεμο πριν τοσες δεκαετιες ευθυνονται ολοι οι γερμανοι αρα πρεπει να τους μισουμε ..αυτη η νοοτροπια ισχυει και με τους τουρκους που και καλα ειμαστε εχθροι.. καθε χρονο στις ειδησεις ,αλβανος μαθητης πηρε την σημαια και αλλα τετοια. μαγκια του που την πηρε αφου εβγαλε τον καλυτερο βαθμο και του αξιζει.. και καποιοι μεταναστες μπορει να καταγονται απο εξω αλλα δεν εχουν παει καν στην πατριδα τους και εχουν μεγαλωσει εδω ..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

blackorgrey

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
Κράτησα μέχρι τωρα την σημαία 3 φορές. Μια στο δημοτικό και δυο φέτος στο γυμνάσιο. την πρώτη φορά όντας μικρότερη είχα ενθουσιάσει με την ιδέα οτι θα ειμαι στην πρώτη σειρά κρατοντας την σημαία που τόσο ήθελαν ολοι. Ευτυχώς για εμενα τότε ήμουν σε μεγάλη πόλη και κανείς δεν ασχολούνταν μαζί μου. Στο γυμνάσιο ήταν το άκρο αντίθετο. Το σχολείο μου ήταν αρκετά μικρό, το έπαθλο εύκολο με μια ανταγωνίστρια η οποία θα έδινε την ζωή της για να παρει την σημαία! Θυμάμαι οτι μόλις έμαθε πως θα την εχω εδώ ήρθε και μου είπε μόλις το έμαθα ηθελα να σε σκοτώσω ( Θεέ μου)
Ο κύκλος μικρός, ολοι γνωστοί και... Αντίπαλοι μιας και θεώρησαν άδικο να μην την παρει η άλλη κοπέλα η οποία κατα την γνώμη τους ήταν η καλύτερη αλλα και 100% Ελληνίδα... Αρνούνταν να παρει μια καινουρια την σημαία και πόσο μάλλον μια μισή Γερμανίδα να σηκώσει την σημαία στις 28 Οκτώβριου... Μετά το τέλος της παρέλασης ζήτησα απο τον γυμνασιάρχη να μην πάρω την σημαία στις 25 Μαρτίου... Φυσικα αρνήθηκε.
Ετσι, σήκωσα την σημαία και στις 25...
Ήμουν η μονη σημαιοφόρος που εχει μονο μια φωτογραφία με την σημαία και δεν εχει με όλο το σόι κλπ...
Εύχομαι στο Λύκειο να μην εχω την σημαία... Όπως και μέχρι τότε να έχουν καταργηθεί οι παρελάσεις :)

Δεν ξέρω γενικά όλο αυτό που περιγράφεις είναι απαράδεκτο.Πρώτον η σημαία είναι ένα είδος επιβράβευσης για τον καλύτερο του σχολείου.Δεν νομίζω ότι κανένα παιδί από το σχολείο μου θα έσκαγε για το αν θα πάρει τη σημαία,το αντίθετο μάλλον.Δεν ξέρω ίσως στην Αθήνα να είναι διαφορετική η νοοτροπία από ότι σε μικρότερες περιοχές.Πάντως αυτό με την εθνικότητα ισχύει.Θυμάμαι που μου έλεγαν κάποια παιδιά στο Γυμνάσιο να βγάλω μεγάλο βαθμό για να μην την πάρει ο επόμενος που ήταν Αλβανός.Εγώ δεν το είχα ποτέ το θέμα.Εφόσον τη θέλει τη σημαία και την αξίζει ας την πάρει είτε είναι Αλβανός είτε Γερμανός είτε οτιδήποτε άλλο.

ασχολιαστο αυτο που πιστευουν για την σημαια ,οτι δεν ειναι σωστο να την παιρνει καποιος που δεν ειναι απο την ελλαδα..λες και αυτοι που γεννηθηκαν δω ειναι σιγουρο οτι αγαπουν την πατριδα τους, ενω καλα καλα δεν ξερουν τι εγινε και γιορταζουμε αυτες τις μερες και παρελαυνουμε..
Για μένα αυτός που αξίζει πρέπει να παίρνει τη σημαία αλλά οι μαθητές πιστεύω πρέπει να έχουν το δικαίωμα να την αρνηθούν ειδικά αν δεν είναι Έλληνες για διάφορους λόγους.Πρώτον μπορεί να μην αισθάνονται καλά με την σημαία μιας άλλης χώρας και δεύτερον εξαιτίας της νοοτροπίας που υπάρχει-δεν λέω ότι είναι σωστό αλλά από το να ακούς κράξιμο από παντού ίσως είναι προτιμότερο.
Έχεις δίκιο επίσης πολλοί δεν ξέρουν καν τι γιορτάζουμε και πότε,οι παρελάσεις έχουν καταντήσει απλά μια παράδοση που πρέπει να τηρείται και τίποτα παραπάνω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
κομπλεξικοι πραγματικα ..λες και για αυτο που εγινε με τους γερμανους στον β παγκοσμιο πολεμο πριν τοσες δεκαετιες ευθυνονται ολοι οι γερμανοι αρα πρεπει να τους μισουμε ..αυτη η νοοτροπια ισχυει και με τους τουρκους που και καλα ειμαστε εχθροι.. καθε χρονο στις ειδησεις ,αλβανος μαθητης πηρε την σημαια και αλλα τετοια. μαγκια του που την πηρε αφου εβγαλε τον καλυτερο βαθμο και του αξιζει.. και καποιοι μεταναστες μπορει να καταγονται απο εξω αλλα δεν εχουν παει καν στην πατριδα τους και εχουν μεγαλωσει εδω ..
Συμφωνώ απόλυτα. Γι αυτο δεν μου αρέσουν κυρίως οι μικρές κοινωνίες.
Αυτο που ανέφερες οτι λένε "Αλβανός πήρε την σημαία" στην τηλεόραση ειναι απαράδεκτο και δείχνει το επίπεδο μας.
Δεν ξέρω γενικά όλο αυτό που περιγράφεις είναι απαράδεκτο.Πρώτον η σημαία είναι ένα είδος επιβράβευσης για τον καλύτερο του σχολείου.Δεν νομίζω ότι κανένα παιδί από το σχολείο μου θα έσκαγε για το αν θα πάρει τη σημαία,το αντίθετο μάλλον.Δεν ξέρω ίσως στην Αθήνα να είναι διαφορετική η νοοτροπία από ότι σε μικρότερες περιοχές.Πάντως αυτό με την εθνικότητα ισχύει.Θυμάμαι που μου έλεγαν κάποια παιδιά στο Γυμνάσιο να βγάλω μεγάλο βαθμό για να μην την πάρει ο επόμενος που ήταν Αλβανός.Εγώ δεν το είχα ποτέ το θέμα.Εφόσον τη θέλει τη σημαία και την αξίζει ας την πάρει είτε είναι Αλβανός είτε Γερμανός είτε οτιδήποτε άλλο.


..
Σίγουρα στην αθηνα για παράδειγμα ειναι τελείως διαφορετικά. Η συγκεκριμένη κοπέλα ανακατεύεται σε ολα όπως και η μάνα της ( το Μήλο κάτω απο την μηλιά...). Στο χωριό, δεν υπάρχει πράγμα που μπορεί να μείνει ασχολίαστο... Μέχρι και τι φορούσε σήμερα... Η παπαδιά θα σχολιάσουν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Ε, αφού είπατε όλοι, ας πω και γω τη δική ιστορία. :P
Στο δημοτικό, παρότι οι γονεις μου προσπαθούσαν να με πείσουν πως η σημαία δεν είναι το "επαθλο" που πρέπει να κυνηγάω και πως δεν αντικατοπτριζει αναγκαία και την επίδοση σου, εγώ ημουν ...ανενδοτη! Την ήθελα πάσι θυσία. Τελος παντων έβγαλα 9.9 και μπηκα στην κλήρωση με τρία αλλα παιδιά (9.7 x2 και 9.5).Και το λοιπον, κληρώνεται ο "9.5" .Ε, ποιος είδε το Θεό και δε το φοβήθηκε!:P Απο το σχολείο μεχρι το σπίτι πήγα κλαίγοντας με λυγμούς. Οι γονείς μου μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Αρχισα να λεω οτι είμαι άχρηστη και κακή μαθήτρια και ανήθικη που δε τα κατάφερα ( δηλαδή ήμαρτον, πως σκεφτόμουν ετσι;; :kill: ).Τέλος πάντων, πήγα παραστατρια και ορκιστηκα στον εαυτό μου καποια στιγμή να τα καταφέρω. ( μα πόσο ηλιθια...)
Στο γυμνάσιο στη Δευτέρα και στη Τρίτη ήμουν παραστατρια ξανά. Δεν πήγα και εδωσα τη θέση μου στη κολλητή μου και τις δύο φορές. Δεν ένιωθα πικρία που δε τα είχα καταφέρει παλι απλά ντρεπόμουν να πάω γιατι ενιωθα... αποτυχημένη!. ( Jesus δηλαδή, πόσο ψυχαναγκαστικη πια,! ). Παρ' όλα αυτά δεν εξέφρασα σε κανέναν τη παράλογη επιθυμία μου να "σηκώσω" τη σημαία, και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον συνειδητά δε με ενδιέφερε πια...
Έλα όμως που το υποσυνείδητο είχε αλλη αποψη... Λύκειο πια και τις δυο πρώτες χρονιές ήμουν παραστατρια. Και τι περίεργο , δε πήγα. Με κατσαδιασε λίγο ο διευθυντής αλλά εντέλει δέχτηκε την άρνηση μου...
Τρίτη Λυκείου και ξαφνικά... σημαιοφόρος. Και ακούστε τώρα και το κουφό και της υπόθεσης: Να μη θέλω να την κρατήσω με τίποτα! Βρε χρυσή μου, βρε καλή μου δε γίνεται να μην πας ο λυκειαρχης, και να σου οι καθηγητές μου να με πιέζουν, και να σου ο γυμναστής να λέει οτι θελουμε ωραίες παρουσίες στη παρέλαση ( -wtf? -τρία χρόνια δεν ειχε βαρεθεί να λεει τα ίδια? ) . Τέλος πάντων , ενώ η λογική έλεγε ότι θα έκανα αμαν και πως να πάρω τη σημαία, εγώ πάλι ψυχαναγκαστικα αρνιομουν πεισματικά. Δε ξέρω, αλλά νομίζω το έβλεπα σαν αυτοτιμωρια αυτό για τις λάθος σκέψεις που έκανα στο δημοτικό.
Εντελει , εγινα σημαιοφόρος αλλά μαντέψτε... Δεν αισθάνθηκα τίποτα από αυτά που περίμενα καθως ειχα αναγαγει το ολο θέμα στο παρελθόν σε ζήτημα υψίστης σημασίας. Περηφάνια και τιμή για τη χώρα μου αισθανόμουν από πάντα και έτσι δεν βιωσα κάτι παραπάνω. Ολα ήταν μεγενθυμενα στο μυαλό μου. Μπορεί ο στόχος του δημοτικού να επετεύχθη, αλλά στο τέλος κατάλαβα οτι ολο αυτό το στρες και η αυτοπιεση μονο κακό μου έκαναν. Οπότε συνοψιζοντας...

Συμβουλή : Γράψτε τη σημαία στα παλιά σας τα παπούτσια και οτιδήποτε άλλο ψυχαναγκαστικο ή εμμονικο πόθο! Συνήθως ολα βρίσκονται στη σφαιρα της φαντασίας μας. Αν νιώθεις πχ υπερήφανος για τη χώρα σου και τιμη για αυτήν, η σημαία δε θα σου δώσει τίποτα παραπάνω. Μόνο πρόσκαιρη ευχαρίστηση και διαρκή ανησυχία. Εγώ μετάνιωσα για τον λαθεμενο τροπο σκεψης μου και αυτο το γεγονός με βοήθησε μετέπειτα στη καθημερινοτητα μου. Και μιλάω σε σένα που διαβάζεις αυτο το μνμ και επιθυμείς διακαώς να γίνεις σημαιοφόρος. " Μη χολοσκας! Ζήσε χωρίς άγχος και άρρωστες εμμονές! ";)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alireza

Τιμώμενο Μέλος

Η Alireza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,174 μηνύματα.
Ε, αφού είπατε όλοι, ας πω και γω τη δική ιστορία. :P
Στο δημοτικό, παρότι οι γονεις μου προσπαθούσαν να με πείσουν πως η σημαία δεν είναι το "επαθλο" που πρέπει να κυνηγάω και πως δεν αντικατοπτριζει αναγκαία και την επίδοση σου, εγώ ημουν ...ανενδοτη! Την ήθελα πάσι θυσία. Τελος παντων έβγαλα 9.9 και μπηκα στην κλήρωση με τρία αλλα παιδιά (9.7 x2 και 9.5).Και το λοιπον, κληρώνεται ο "9.5" .Ε, ποιος είδε το Θεό και δε το φοβήθηκε!:P Απο το σχολείο μεχρι το σπίτι πήγα κλαίγοντας με λυγμούς. Οι γονείς μου μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Αρχισα να λεω οτι είμαι άχρηστη και κακή μαθήτρια και ανήθικη που δε τα κατάφερα ( δηλαδή ήμαρτον, πως σκεφτόμουν ετσι;; :kill: ).Τέλος πάντων, πήγα παραστατρια και ορκιστηκα στον εαυτό μου καποια στιγμή να τα καταφέρω. ( μα πόσο ηλιθια...)
Στο γυμνάσιο στη Δευτέρα και στη Τρίτη ήμουν παραστατρια ξανά. Δεν πήγα και εδωσα τη θέση μου στη κολλητή μου και τις δύο φορές. Δεν ένιωθα πικρία που δε τα είχα καταφέρει παλι απλά ντρεπόμουν να πάω γιατι ενιωθα... αποτυχημένη!. ( Jesus δηλαδή, πόσο ψυχαναγκαστικη πια,! ). Παρ' όλα αυτά δεν εξέφρασα σε κανέναν τη παράλογη επιθυμία μου να "σηκώσω" τη σημαία, και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον συνειδητά δε με ενδιέφερε πια...
Έλα όμως που το υποσυνείδητο είχε αλλη αποψη... Λύκειο πια και τις δυο πρώτες χρονιές ήμουν παραστατρια. Και τι περίεργο , δε πήγα. Με κατσαδιασε λίγο ο διευθυντής αλλά εντέλει δέχτηκε την άρνηση μου...
Τρίτη Λυκείου και ξαφνικά... σημαιοφόρος. Και ακούστε τώρα και το κουφό και της υπόθεσης: Να μη θέλω να την κρατήσω με τίποτα! Βρε χρυσή μου, βρε καλή μου δε γίνεται να μην πας ο λυκειαρχης, και να σου οι καθηγητές μου να με πιέζουν, και να σου ο γυμναστής να λέει οτι θελουμε ωραίες παρουσίες στη παρέλαση ( -wtf? -τρία χρόνια δεν ειχε βαρεθεί να λεει τα ίδια? ) . Τέλος πάντων , ενώ η λογική έλεγε ότι θα έκανα αμαν και πως να πάρω τη σημαία, εγώ πάλι ψυχαναγκαστικα αρνιομουν πεισματικά. Δε ξέρω, αλλά νομίζω το έβλεπα σαν αυτοτιμωρια αυτό για τις λάθος σκέψεις που έκανα στο δημοτικό.
Εντελει , εγινα σημαιοφόρος αλλά μαντέψτε... Δεν αισθάνθηκα τίποτα από αυτά που περίμενα καθως ειχα αναγαγει το ολο θέμα στο παρελθόν σε ζήτημα υψίστης σημασίας. Περηφάνια και τιμή για τη χώρα μου αισθανόμουν από πάντα και έτσι δεν βιωσα κάτι παραπάνω. Ολα ήταν μεγενθυμενα στο μυαλό μου. Μπορεί ο στόχος του δημοτικού να επετεύχθη, αλλά στο τέλος κατάλαβα οτι ολο αυτό το στρες και η αυτοπιεση μονο κακό μου έκαναν. Οπότε συνοψιζοντας...

Συμβουλή : Γράψτε τη σημαία στα παλιά σας τα παπούτσια και οτιδήποτε άλλο ψυχαναγκαστικο ή εμμονικο πόθο! Συνήθως ολα βρίσκονται στη σφαιρα της φαντασίας μας. Αν νιώθεις πχ υπερήφανος για τη χώρα σου και τιμη για αυτήν, η σημαία δε θα σου δώσει τίποτα παραπάνω. Μόνο πρόσκαιρη ευχαρίστηση και διαρκή ανησυχία. Εγώ μετάνιωσα για τον λαθεμενο τροπο σκεψης μου και αυτο το γεγονός με βοήθησε μετέπειτα στη καθημερινοτητα μου. Και μιλάω σε σένα που διαβάζεις αυτο το μνμ και επιθυμείς διακαώς να γίνεις σημαιοφόρος. " Μη χολοσκας! Ζήσε χωρίς άγχος και άρρωστες εμμονές! ";)

Συγγνώμη που στο λέω αλλά αν ήμουν συμμαθήτριά σου θα σε είχα μισήσει :P
Είχαμε κι εμείς ένα παρόμοιο περιστατικό όμως αυτός δεν το βροντοφώναζε, ήταν ύπουλος :devil:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

blackorgrey

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
Ε, αφού είπατε όλοι, ας πω και γω τη δική ιστορία. :P
Στο δημοτικό, παρότι οι γονεις μου προσπαθούσαν να με πείσουν πως η σημαία δεν είναι το "επαθλο" που πρέπει να κυνηγάω και πως δεν αντικατοπτριζει αναγκαία και την επίδοση σου, εγώ ημουν ...ανενδοτη! Την ήθελα πάσι θυσία. Τελος παντων έβγαλα 9.9 και μπηκα στην κλήρωση με τρία αλλα παιδιά (9.7 x2 και 9.5).Και το λοιπον, κληρώνεται ο "9.5" .Ε, ποιος είδε το Θεό και δε το φοβήθηκε!:P Απο το σχολείο μεχρι το σπίτι πήγα κλαίγοντας με λυγμούς. Οι γονείς μου μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Αρχισα να λεω οτι είμαι άχρηστη και κακή μαθήτρια και ανήθικη που δε τα κατάφερα ( δηλαδή ήμαρτον, πως σκεφτόμουν ετσι;; :kill: ).Τέλος πάντων, πήγα παραστατρια και ορκιστηκα στον εαυτό μου καποια στιγμή να τα καταφέρω. ( μα πόσο ηλιθια...)
Στο γυμνάσιο στη Δευτέρα και στη Τρίτη ήμουν παραστατρια ξανά. Δεν πήγα και εδωσα τη θέση μου στη κολλητή μου και τις δύο φορές. Δεν ένιωθα πικρία που δε τα είχα καταφέρει παλι απλά ντρεπόμουν να πάω γιατι ενιωθα... αποτυχημένη!. ( Jesus δηλαδή, πόσο ψυχαναγκαστικη πια,! ). Παρ' όλα αυτά δεν εξέφρασα σε κανέναν τη παράλογη επιθυμία μου να "σηκώσω" τη σημαία, και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον συνειδητά δε με ενδιέφερε πια...
Έλα όμως που το υποσυνείδητο είχε αλλη αποψη... Λύκειο πια και τις δυο πρώτες χρονιές ήμουν παραστατρια. Και τι περίεργο , δε πήγα. Με κατσαδιασε λίγο ο διευθυντής αλλά εντέλει δέχτηκε την άρνηση μου...
Τρίτη Λυκείου και ξαφνικά... σημαιοφόρος. Και ακούστε τώρα και το κουφό και της υπόθεσης: Να μη θέλω να την κρατήσω με τίποτα! Βρε χρυσή μου, βρε καλή μου δε γίνεται να μην πας ο λυκειαρχης, και να σου οι καθηγητές μου να με πιέζουν, και να σου ο γυμναστής να λέει οτι θελουμε ωραίες παρουσίες στη παρέλαση ( -wtf? -τρία χρόνια δεν ειχε βαρεθεί να λεει τα ίδια? ) . Τέλος πάντων , ενώ η λογική έλεγε ότι θα έκανα αμαν και πως να πάρω τη σημαία, εγώ πάλι ψυχαναγκαστικα αρνιομουν πεισματικά. Δε ξέρω, αλλά νομίζω το έβλεπα σαν αυτοτιμωρια αυτό για τις λάθος σκέψεις που έκανα στο δημοτικό.
Εντελει , εγινα σημαιοφόρος αλλά μαντέψτε... Δεν αισθάνθηκα τίποτα από αυτά που περίμενα καθως ειχα αναγαγει το ολο θέμα στο παρελθόν σε ζήτημα υψίστης σημασίας. Περηφάνια και τιμή για τη χώρα μου αισθανόμουν από πάντα και έτσι δεν βιωσα κάτι παραπάνω. Ολα ήταν μεγενθυμενα στο μυαλό μου. Μπορεί ο στόχος του δημοτικού να επετεύχθη, αλλά στο τέλος κατάλαβα οτι ολο αυτό το στρες και η αυτοπιεση μονο κακό μου έκαναν. Οπότε συνοψιζοντας...

Συμβουλή : Γράψτε τη σημαία στα παλιά σας τα παπούτσια και οτιδήποτε άλλο ψυχαναγκαστικο ή εμμονικο πόθο! Συνήθως ολα βρίσκονται στη σφαιρα της φαντασίας μας. Αν νιώθεις πχ υπερήφανος για τη χώρα σου και τιμη για αυτήν, η σημαία δε θα σου δώσει τίποτα παραπάνω. Μόνο πρόσκαιρη ευχαρίστηση και διαρκή ανησυχία. Εγώ μετάνιωσα για τον λαθεμενο τροπο σκεψης μου και αυτο το γεγονός με βοήθησε μετέπειτα στη καθημερινοτητα μου. Και μιλάω σε σένα που διαβάζεις αυτο το μνμ και επιθυμείς διακαώς να γίνεις σημαιοφόρος. " Μη χολοσκας! Ζήσε χωρίς άγχος και άρρωστες εμμονές! ";)
Να σου πω όλο αυτό που λες χωρίς παρεξήγηση δεν έχει καμία λογική:P
Στο δημοτικό βγαίνει με κλήρωση δεν έχει καμία σχέση με την απόδοση.Εντάξει και εμάς στο δημοτικό από τα 6-7 άτομα που ήμασταν στην κλήρωση βγήκαν οι 2 χειρότεροι αλλά οκ μετά από 1 10λεπτο με νεύρα(επειδή ήταν δημοτικό ακόμα-δεν υπήρχε λόγος) δεν είχα κανένα πρόβλημα να μπω παραστάτης.
Στις ενδιαμεσες τάξεις δεν μπορώ να καταλάβω τι θέμα είχες να είσαι παραστάτης εφόσον ο σημαιοφόρος βγαίνει από την τρίτη τάξη μόνο.
Καλά στο σχολείο μου κράξιμο που θα είχες φάει ότι γλύφεις ότι είσαι ανταγωνιστική βαθμοθήρας και δεν ξέρω πόσα ακόμα.Είχαμε ειδικότητα εμείς στο κ΄ραξιμο με το παραμικρό δικαίωμα που έδινε κάποιος σε οποιοδήποτε θέμα:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Συγγνώμη που στο λέω αλλά αν ήμουν συμμαθήτριά σου θα σε είχα μισήσει :P
Είχαμε κι εμείς ένα παρόμοιο περιστατικό όμως αυτός δεν το βροντοφώναζε, ήταν ύπουλος :devil:

Και καλά θα έκανες! :P Εντάξει αργότερα κατάλαβα ότι δεν έφταιγα εγώ αλλα η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Ηταν απλά μια εμμονή. Μια ακόμα εμμονή. Εννοείται δεν έκλαιγα μπροστά στα παιδιά στο δημοτικό αλλά σπίτι μου. Βέβαια την ωρα της κλήρωσης ξεχασα να πω οτι ειχα χλωμιασει και μου έφερε ο διευθυντής πορτοκαλάδα! Ασ'τα ! Μιλάμε για πολυ ψυχαναγκασμος! Βέβαια το παράξενο είναι ( και γω απορώ ορισμένες φορές) πως ημουν πολυ συμπαθής στους συμμαθητές μου.Ημουν πρόεδρος τάξης στο Λύκειο και γενικά ήμουν πάντα της προσφοράς. Δεν υπηρχε περίπτωση να μου ζητησουν κατι και να μη σκίστω να το κάνω με ολη μου τη καρδιά. Απλά ειχα λιγο άγχος περισσότερο ας πουμε απο το φυσιολογικό.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alireza

Τιμώμενο Μέλος

Η Alireza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,174 μηνύματα.
Και καλά θα έκανες! :P Εντάξει αργότερα κατάλαβα ότι δεν έφταιγα εγώ αλλα η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Ηταν απλά μια εμμονή. Μια ακόμα εμμονή. Εννοείται δεν έκλαιγα μπροστά στα παιδιά στο δημοτικό αλλά σπίτι μου. Βέβαια την ωρα της κλήρωσης ξεχασα να πω οτι ειχα χλωμιασει και μου έφερε ο διευθυντής πορτοκαλάδα! Ασ'τα ! Μιλάμε για πολυ ψυχαναγκασμος! Βέβαια το παράξενο είναι ( και γω απορώ ορισμένες φορές) πως ημουν πολυ συμπαθής στους συμμαθητές μου.Ημουν πρόεδρος τάξης στο Λύκειο και γενικά ήμουν πάντα της προσφοράς. Δεν υπηρχε περίπτωση να μου ζητησουν κατι και να μη σκίστω να το κάνω με ολη μου τη καρδιά. Απλά ειχα λιγο άγχος περισσότερο ας πουμε απο το φυσιολογικό.:)

Κοίτα κι εγώ όταν μου είπαν ότι θα γίνω σημαιοφόρος χάρηκα είναι η αλήθεια κυρίως γιατί δεν το πίστευα ότι θα ήμουν εγώ.
Αλλά και να μη γινόμουν who cares, όλοι το ξεχνάνε μετά το τέλος της παρέλασης και σου μένει μόνο η φωτογραφία να δείξεις στα εγγόνια σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Να σου πω όλο αυτό που λες χωρίς παρεξήγηση δεν έχει καμία λογική:P
Στο δημοτικό βγαίνει με κλήρωση δεν έχει καμία σχέση με την απόδοση.Εντάξει και εμάς στο δημοτικό από τα 6-7 άτομα που ήμασταν στην κλήρωση βγήκαν οι 2 χειρότεροι αλλά οκ μετά από 1 10λεπτο με νεύρα(επειδή ήταν δημοτικό ακόμα-δεν υπήρχε λόγος) δεν είχα κανένα πρόβλημα να μπω παραστάτης.
Στις ενδιαμεσες τάξεις δεν μπορώ να καταλάβω τι θέμα είχες να είσαι παραστάτης εφόσον ο σημαιοφόρος βγαίνει από την τρίτη τάξη μόνο.
Καλά στο σχολείο μου κράξιμο που θα είχες φάει ότι γλύφεις ότι είσαι ανταγωνιστική βαθμοθήρας και δεν ξέρω πόσα ακόμα.Είχαμε ειδικότητα εμείς στο κ΄ραξιμο με το παραμικρό δικαίωμα που έδινε κάποιος σε οποιοδήποτε θέμα:P

Δν εχει ίσως λογική γιατί πολύ απλά καμιά πάθηση ψυχιατρική δεν φαίνεται λογική σε οσους δε γνωρίζουν ή δεν πάσχουν. Στις ενδιαμεσες τάξεις απλά ντρεπόμουν και αισθανόμουν αποτυχημένη. Γι αυτό δεν πηγα ποτε. Ηταν ολα θέμα ιδεοληψιων. Καταραμένα γονιδια...:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

blackorgrey

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
Δν εχει ίσως λογική γιατί πολύ απλά καμιά πάθηση ψυχιατρική δεν φαίνεται λογική σε οσους δε γνωρίζουν ή δεν πάσχουν. Στις ενδιαμεσες τάξεις απλά ντρεπόμουν και αισθανόμουν αποτυχημένη. Γι αυτό δεν πηγα ποτε. Ηταν ολα θέμα ιδεοληψιων. Καταραμένα γονιδια...:P
Α εντάξει αν είναι τέτοιο πρόβλημα οκ το δέχομαι απλά ναι όντως μου φαίνεται ιδιαίτερα παράξενο.Κοίτα βασικά εγώ παραστάτης ήμουν μόνο στις σχολικές γιορτές γιατί στην Αθήνα μέχρι πέρσι στην παρέλαση πήγαιναν ορισμένα σχολεία(δεν ξέρω πως επιλέγονταν) και μόνο ο σημαιοφόρος από τα υπόλοιπα.Ευτυχώς φέτος το άλλαξαν και πήγαιναν ο σημαιοφόρος μαζί με τους παραστάτες σε όσα δεν επιλέγονταν γιατί είναι ταλαιπωρία να πηγαίνεις μόνος σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Α εντάξει αν είναι τέτοιο πρόβλημα οκ το δέχομαι απλά ναι όντως μου φαίνεται ιδιαίτερα παράξενο.Κοίτα βασικά εγώ παραστάτης ήμουν μόνο στις σχολικές γιορτές γιατί στην Αθήνα μέχρι πέρσι στην παρέλαση πήγανάλογαολεία(δεν ξέρω πως επιλέγονταν) και μόνο ο σημαιοφόρος από τα υπόλοιπα.Ευτυχώς φέτος το άλλαξαν και πήγαιναν ο σημαιοφόρος μαζί με τους παραστάτες σε όσα δεν επιλέγονταν γιατί είναι ταλαιπωρία να πηγαίνεις μόνος σου.

Ναι δίκιο έχεις. Κοίτα ευτυχως εγώ στο σχολείο δε βιωσα κράξιμο και bulling. Αλλά η αλήθεια είναι πως στη παιδικη ηλικια (και στην εφηβική) τα παιδια ειναι οι πιο σκληροί επικριτες! Δεν μπορουν να κατανοησουν τη διαφορετικοτητα- ανάλογα και με το βαθμό ωριμότητας τους- και μια έστω λίγο αποκλινουσα συμπεριφορά μεταφράζεται σε "φυτό, κακομαθημένο, ιδιοτροπο, γλυφτη, κλπ κλπ ". Λίγα παιδιά μπορούν να διακρίνουν κάτω απο τη συμπεριφορά ενός συμμαθητή τους. Ας πούμε, εμένα ποτέ δε μου άρεσε να κρίνω ή να κράζω άλλους γιατί πολυ απλά δεν μπορούσα να γνωριζω τι προβλήματα αντιμετωπιζει ο καθένας. Το πιο εύκολο είναι να κακοχαρακτηρισεις ενα συμμαθητή σου- συνάνθρωπο σου. Το δύσκολο είναι να δεχτείς οτι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται και να κατανοησεις τη διαφορετικοτητα του καθενός. Δυστυχως στο σχολικο χωρο ο διαφορετικός ειναι και ο αποδιοπομπαιος τραγος...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Παρέλαση έχω κανει μόνο στην 5η δημοτικού. Στην 6η δημοτικού ειχα μπει σε κλήρωση, αλλα βγήκαν παραστάτες και σημαιοφόρος άτομα που δεν το...άξιζαν. Οποτε εγω και η κολλητή μου τότε με τα καθαρά δεκαρια...επαναστατησαμε και τολμήσαμε να μην πάμε καν στην παρέλαση :P φυσικα τα ακούσαμε απο την διευθύντρια, αλλα δεν μας ένοιαζε. Στο γυμνάσιο δεν συμμετείχα ποτε. Στην α λυκειου ήμουν παραστατης, αλλα το δικό μας σχολειο δεν έκανε παρέλαση τότε. Στην Β, παραστατης ήταν η κλασσικη άριστη μαθήτρια της θετικής,και στην γ πάλι οι καλές μαθήτριες της θετικής. Δεν είχαμε σημαντική διάφορα στους βαθμους, ίσως 0,1 ή κατι τετοιο. Η σημαία θα ήταν μια επιβράβευση για εμενα, αλλα τίποτα παραπανω. Αν αγαπάς την πατρίδα σου και θέλεις να την τιμησεις, μπορείς να τον κανεις με οποιοδήποτε τροπο και οχι μόνο με την παρέλαση. Εξάλλου μου προκαλούσε άγχος η ολη διαδικασία, οι πρόβες, η αγωνία να μην γίνει καμια γκάφα, κτλ (ναι, αγχωνομουν αρκετά με κατι τετοια). Οποτε δεν συμμετείχα ποτε. Εξάλλου οι περισσότεροι που συμμετείχαν ήταν κακοί/μέτριοι μαθητές που ήθελαν να χάσουν μάθημα. Την αγαπώ την Ελλάδα, αλλα δεν νομίζω οτι αυτο μπορω να το δείξω μόνο μέσω της παρέλασης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top