Εξωσχολικά για βελτίωση των εκθέσεων

Guest-90211

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο, που θα σε κάνει καλύτερο στην έκθεση. Θεωρώ δεδομένο πως έχεις μία στοιχειώδη αντίληψη για τη δόμηση του γραπτού σου, οπότε σου προτείνω να α) ενημερώνεσαι πάνω σε διάφορα ζητήματα, β) να γράφεις και γ) να διαβάζεις.

Να διαβάζεις από τη Χ φυλλάδα που τυχόν πέσει στα χέρια σου μέχρι το βίβλίο που θα διαλέξεις ο ίδιος. Επίσης, να διαβάζεις συνειδητοποιημένα, ώστε να βλέπεις και να σου μένει ο ορθός τρόπος γραφής λέξεων, η χρησιμοποίηση όχι και τόσο απλών λέξεων κλπ. Δεν θα έβλαπτε ν' άνοιγες και κανένα λεξικό, ώστε να εμπλουτίσεις το λεξιλόγιό σου. Όταν γνωρίζεις συνώνυμες λέξεις μίας συγκεκριμένης λέξης, τότε το χέρι σου πηγαίνει μόνο του. Κι έτσι, αυτομάτως, αλλάζει ύφος κι όλο το γραπτό σου, αφού δεν είναι απλό και φτωχό.

Θα πρέπει μόνο να προσέχεις την υπερβολή.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pkat876

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η pkat876 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 242 μηνύματα.
Κάθε λογοτεχνικό βιβλίο (αναφέρομαι φυσικά σε αξιόλογους λογοτέχνες- όχι Χυσηίδα Δημουλίδου :P) θα σε βοηθήσει πολύ όσον αφορά κυρίως στη διεύρυνση του λεξιλογικού σου πλούτου και μόνο. Ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθείς στην έκθεση, είναι κατά τη γνώμη μου η κριτική ανάγνωση σχεδιαγραμμάτων έκθεσης, ώστε να εμπλουτίσεις τις ιδέες σου και να δομείς καλύτερα το επιχείρημά σου. Επιπλέον, καλό είναι να διαβάζεις άρθρα της επικαιρότητας και μη, καθώς το ύφος και η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι αυτά που θα σου ζητηθούν και εσένα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BeatrixKiddo

Περιβόητο μέλος

Η Trix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Δημόσιας & Κοινοτικής Υγείας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,048 μηνύματα.
κοιτα η αληθεια ειναι οτι και εγω αντιμετωπιζα θεματακι με την εκθεση εγω σε συμβουλευω να μελετησεις σχεδιαγραματα και να προσπαθησεις να βρεις ενα ατομο να συζητας μαζι του (καθηγητη ) και να προσπαθησεις βελτιωσεις το προφορικολογο δηλαδη καποια πραγματα που δεν εχου επισημο υφος προσπαθησε να μη τα λες τοσο συχνα γιατι πιστευω οτι λες στη καθημερινοτητα σου με το ιδιο υφος το γραφεις σε χαρτι . μπορει να σου ακουγεται καπως αλλα αν προσπαθησεις να κανεις λιγακι επισημο τον λογο σου θα σου βγει πιο ευκολα στη εκθεση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νομάρχης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 160 μηνύματα.
Γεια σας παιδιά θα ήθελα να με προτείνετε βιβλία για να γίνω καλύτερος στην έκθεση

Δεν είναι πιστεύω αποδοτικό να διαβάζεις λογοτεχνικά βιβλία μόνο και μόνο για να γίνεις καλύτερος στην έκθεση (αν σου αρέσουν ΟΚ, αλλά μην καταπιέζεσαι αν όχι). Ακόμη κι αν δε διαβάζεις εφημερίδες ή λογοτεχνία, σίγουρα θα πέφτει τακτικά ένα διαδικτυακό άρθρο στα χέρια σου (έστω και για αθηλτισμό) το οποίο σου κινεί το ενδιαφέρον. Οπότε λίγο-πολύ το ύφος πιστεύω πως αναπτύσσεται σταδιακά σε όλους μας, θέλοντας και μη, από μικρή ηλικία (τώρα αν κάποιος π.χ. παίζει 18 ώρες την ημέρα υπολογιστή, τι να πω, εξαιρείται...).

Θα σου πω εγώ τι έκανα για να βελτιώσω το λεξιλόγιό μου, ενώ οι καθηγητές μου έλεγαν ότι ήμουν ήδη πολύ δυνατός στην έκθεση: αγόρασα το μικρό λεξικό του Μπαμπινιώτη (ένα γαλάζιο βιβλίο Α5 1400 περίπου σελίδων) και στις διακοπές των Χριστουγέννων (νομίζω συν μια βδομάδα μετά) το ξεφύλλισα όλο και σημείωσα τις λέξεις που μου ήταν άγνωστες και κατά την άποψή μου θα μπορούσαν να μου φανούν χρήσιμες για την έκθεση. Προσοχή: μην κάνεις το λάθος και απλά γράφεις τις λέξεις και από δίπλα ένα συνώνυμο (η τακτική αυτή μου θυμίζει τα λεφτά που πέταξαν οι γονείς μου στα σκουπίδια στέλνοντάς με 7 χρόνια σε φροντιστήριο Αγγλικών) ! Δίπλα από σχεδόν κάθε έννοια το λεξικό έχει μια μικρή φράση ως παράδειγμα: γράψε την δίπλα, μάθε την (μπορείς να την τροποποιήσεις λίγο αν σε βολεύει) και χρησιμοποίησέ την στις εκθέσεις.

Εμένα προσωπικά με βοήθησε αφάνταστα, κάτι το οποίο πιστοποίησαν και οι καθηγητές μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,775 μηνύματα.
Δεν βοηθάνε καθόλου τα λογοτεχνικά βιβλία. Η έκφραση - έκθεση χτίζεται με τα χρόνια και βασίζεται και στο ταλέντο.

Λοιπόν δώσε βάση στα υπόλοιπα μαθήματα γνωρίζοντας ότι η έκθεση είναι το αδύνατο σου σημείο. Ϊσως τα ιδιαίτερα με κάποιον σοβαρό καθηγητή που θα σε βάλει να μάθεις απέξω κάποιες εκφράσεις ώστε να μπερδέψεις τον εξεταστή ότι έχεις καλή έκφραση μπορεί να βοηθήσει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Το να διαβάζεις λογοτεχνία, essays, φιλοσοφικά βιβλία, ιστορία, οτιδήποτε συμβάλλει στο να βελτιώνεται ο λόγος σου.
Για τις εφημερίδες διατηρώ μία επιφύλαξη επειδή σχεδόν καθημερινά εντοπίζω και στην Καθημερινή και στο Βήμα και στη Lifo και σε άλλες εφημερίδες, ηλεκτρονικές ή έντυπες, μαργαριτάρια. Πολύ καλό λόγο και ενδιαφέρον μπλογκ που ασχολείται και με γλωσσικά ζητήματα έχει ο Σαραντάκος:
https://sarantakos.wordpress.com/
Από εκεί και πέρα, ο βερμπαλισμός δεν οδηγεί κάπου. Μπορεί στα 16 και στα 17 να μας φαίνεται ότι οι πιο σπάνιες λέξεις ή οι πιο "τσιμπημένες" εκφράσεις προσφέρουν κάποιο μπόνους αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είναι αυτές που θα σου δημιουργήσουν το επιχείρημα, ούτε αυτές που θα ωθήσουν το άτομο που διορθώνει να σου βάλει καλό βαθμό. Καλό είναι να φροντίζουμε ο λόγος μας να υπηρετεί και τα επιχειρήματά μας και αυτό που θέλουμε να πούμε, να μη συμβαίνει το αντίστροφο γιατί, στην τελική, μπερδεύει κι εμάς που γράφουμε.
Καλή επιτυχία! :clapup:
 

Guest 475402

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το να διαβάζεις λογοτεχνία, essays, φιλοσοφικά βιβλία, ιστορία, οτιδήποτε συμβάλλει στο να βελτιώνεται ο λόγος σου.
Για τις εφημερίδες διατηρώ μία επιφύλαξη επειδή σχεδόν καθημερινά εντοπίζω και στην Καθημερινή και στο Βήμα και στη Lifo και σε άλλες εφημερίδες, ηλεκτρονικές ή έντυπες, μαργαριτάρια. Πολύ καλό λόγο και ενδιαφέρον μπλογκ που ασχολείται και με γλωσσικά ζητήματα έχει ο Σαραντάκος:
https://sarantakos.wordpress.com/
Από εκεί και πέρα, ο βερμπαλισμός δεν οδηγεί κάπου. Μπορεί στα 16 και στα 17 να μας φαίνεται ότι οι πιο σπάνιες λέξεις ή οι πιο "τσιμπημένες" εκφράσεις προσφέρουν κάποιο μπόνους αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είναι αυτές που θα σου δημιουργήσουν το επιχείρημα, ούτε αυτές που θα ωθήσουν το άτομο που διορθώνει να σου βάλει καλό βαθμό. Καλό είναι να φροντίζουμε ο λόγος μας να υπηρετεί και τα επιχειρήματά μας και αυτό που θέλουμε να πούμε, να μη συμβαίνει το αντίστροφο γιατί, στην τελική, μπερδεύει κι εμάς που γράφουμε.
Καλή επιτυχία! :clapup:
Στην έκθεση ιδεών αναδεικνύεται η ανάπτυξη τεκμηριωμένου και επιχειρηματολογικού λόγου που εδράζεται στη συνοχή και τη λογική ακολουθία των συλλογισμών. Έμφαση δίνεται στη γλωσσική εκγύμναση, στη θεώρηση ενός προσεγμένου δοκιμιακού λόγου όσο και στον λεξιλογικό εμπλουτισμό. Η φειδωλή χρήση του λόγιου λεξιλόγιου, σε απαιτητικό επίπεδο επικοινωνίας, συντελεί στη δημιουργική και αποτελεσματική χρήση τής γλώσσας. Εννοείται ότι πρέπει αποφεύγονται οι ακυριολεξίες και ο ανεπιθύμητος στόμφος – δύο αδυναμίες στις οποίες υποπίπτουν οι ανεπαρκείς χρήστες. Με άλλα λόγια, ο απαιτητικός μαθητής αντιτάσσεται στον γλωσσικό εφησυχασμό και προσβλέπει στη γόνιμη αξιοποίησης της εκφραστικής αρτιότητας που του επιφυλάσσει η γλώσσα.

Ο σκοπός, κατά την ανάπτυξη ενός θέματος, δεν συνίσταται στην εξαντλητική ανάλυση και τεκμηρίωση όλων των επιμέρους πτυχών του, αλλά εκείνων που θεωρούνται (έπειτα από μια υποτυπώδη ιεράρχηση) κυριότερες. Μέριμνα, συνεπώς, αποτελεί η σύνταξη ενός κειμένου πρωτίστως ευανάγνωστου και εύληπτου νοηματικά, το οποίο διακρίνεται από αποδεικτική αξία, εκφραστική ενάργεια και λεξιλογικό πλούτο, σε συνάρτηση πάντα με το επικοινωνιακό πλαίσιο. Το διακύβευμα βρίσκεται στην παραγωγή ενός δείγματος λόγου που εξασφαλίζει απρόσκοπτη ανάγνωση και άμεση αντίληψη των ιδεών. Στο μέτρο που ο ίδιος ο μαθητής μεταχειρίζεται με ευχέρεια λογιότερο λεξιλόγιο και απαιτητικές μορφές έκφρασης, προσπάθειες αποθάρρυνσής του πρέπει μάλλον να αποφεύγονται. Ιδίως όταν η χρήση αυτή αποτυπώνει την ιδιοσυγκρασία, τον τρόπο νόησής του. Ο ώριμος μαθητής αντιλαμβάνεται ότι τέτοιες μορφές έκφρασης επικουρούν αποκλειστικά και μόνο τη διατύπωση των ιδεών και αφίστανται του στείρου εντυπωσιασμού.
 

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Το διακύβευμα βρίσκεται στην παραγωγή ενός δείγματος λόγου που εξασφαλίζει απρόσκοπτη ανάγνωση και άμεση αντίληψη των ιδεών. Στο μέτρο που ο ίδιος ο μαθητής μεταχειρίζεται με ευχέρεια λογιότερο λεξιλόγιο και απαιτητικές μορφές έκφρασης, προσπάθειες αποθάρρυνσής του πρέπει μάλλον να αποφεύγονται. Ιδίως όταν η χρήση αυτή αποτυπώνει την ιδιοσυγκρασία, τον τρόπο νόησής του. Ο ώριμος μαθητής αντιλαμβάνεται ότι τέτοιες μορφές έκφρασης επικουρούν αποκλειστικά και μόνο τη διατύπωση των ιδεών και αφίστανται του στείρου εντυπωσιασμού.

Η απάντησή μου δεν στόχευε σε καμία περίπτωση σε αποθάρρυνση, το αντίθετο μάλιστα, πάντοτε ενθαρρύνω κάθε άτομο να αναπτύσσει το προσωπικό του ύφος και, εφόσον διαθέτει την ωριμότητα που αναφέρεις κι εσύ, να βουτάει μέσα στη γλώσσα και να ψαρεύει και πιο λόγιες λέξεις και εκφράσεις. Όμως, υπάρχει πάντοτε η παγίδα του (κενού) βερμπαλισμού, στην οποία με ευκολία μπορεί να πέσει ένα παιδί 16-17 ετών. Είναι, άλλωστε, και μία αρκετά κρίσιμη ηλικία, όταν αρχίζεις να διαβάζεις και κάτι άλλο πέρα από μυθιστορήματα, όταν ο λόγος των εφημερίδων, των θεωρητικών έργων, των δοκιμίων, σου ασκεί (αναπόφευκτα) μία μεγάλη γοητεία και προσπαθείς να τον υιοθετήσεις, ακόμα και εις βάρος του ίδιου σου του κειμένου και του περιεχομένου του.
Αυτή την παγίδα θεωρώ ότι πρέπει να αποφεύγουμε κι εμείς που διορθώνουμε, προετοιμάζουμε, διδάσκουμε: η χρήση μίας λογιότερης γλώσσας δεν καθιστά ένα κείμενο πειστικό ή άξιο ανάγνωσης, εκτός κι αν βασιστούμε καθαρά σε μία υποτιθέμενη αισθητική αξία της γλώσσας, σε μία ομορφιά του ρήματος που λέμε, που δε στοχεύει στην ανάδειξη του επιχειρήματος αλλά στην ξεδίπλωση μίας ευρύτατης γλωσσικής εμπειρίας. Οφείλουμε, όμως, να κατανοούμε οτι μία τέτοια γλωσσική αναπαράσταση αφενός είναι προσβάσιμη σε λίγα άτομα, αφετέρου ενισχύει τον κίνδυνο του να πέσει ένα άτομο στην παγίδα που αναφέρω παραπάνω (είναι εντυπωσιακό, είναι σπάνιο, είναι δύσκολο, άρα είναι καλό, άρα είναι ξεχωριστό, άρα αν το υιοθετήσω θα γίνω μέλος μίας γλωσσικής ελίτ). Προσωπικά, τοποθετώ την κατανόηση και το επιχείρημα ενός κειμένου πιο ψηλά από την αισθητική του αξία, χωρίς να την υποτιμώ. Μου αρέσει πολύ η καθαρότητα του λόγου, δεν το κρύβω, και θεωρώ λίγα τα άτομα που μπορούν να την πετύχουν γράφοντας (αρκετά) λόγια – όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός "μην βγάζεις τα πόδια πιο μακριά απ' όσο φτάνει το σεντόνι". Εξ ου και οι συμβουλές μου.
Τώρα, βέβαια, παίζει ρόλο και το τι θεωρώ εγώ "λόγιο", τι θεωρείς εσύ, τι θεωρεί το x/y άτομο.
 

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Η ωριμότητα παιδιά δεν φαίνεται σε καμία επιλογή λέξεων, ειλικρινά.

Ακόμα και αν πάρουμε τη συνάρτηση του επικοινωνιακού πλαισίου, η Έκθεση του Λυκείου δεν είναι το κατάλληλο πλαίσιο να αναπτύξεις λόγια τα επιχειρήματά σου. Καλά καλά, το πανεπιστήμιο δεν είναι το κατάλληλο πλαίσιο.

Ο κύριος στόχος είναι να καταλαβαίνουν τί θέλεις να πεις, όπως θέλεις να το πεις. Γιατί αυτό που λες εσύ με τον Α τρόπο, ο λήπτης του μηνύματος το λαμβάνει στην καλύτερη περίπτωση Β, μην πω και Ζ. Προσωπικά το λέω και στους φοιτητές μου: Λίγα λόγια, καθαρά λόγια και καλά.
 

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Η ωριμότητα παιδιά δεν φαίνεται σε καμία επιλογή λέξεων, ειλικρινά.

Ακόμα και αν πάρουμε τη συνάρτηση του επικοινωνιακού πλαισίου, η Έκθεση του Λυκείου δεν είναι το κατάλληλο πλαίσιο να αναπτύξεις λόγια τα επιχειρήματά σου. Καλά καλά, το πανεπιστήμιο δεν είναι το κατάλληλο πλαίσιο.

Ο κύριος στόχος είναι να καταλαβαίνουν τί θέλεις να πεις, όπως θέλεις να το πεις. Γιατί αυτό που λες εσύ με τον Α τρόπο, ο λήπτης του μηνύματος το λαμβάνει στην καλύτερη περίπτωση Β, μην πω και Ζ. Προσωπικά το λέω και στους φοιτητές μου: Λίγα λόγια, καθαρά λόγια και καλά.

Revekka, συμφωνώ σε όλα, με δύο μικρούς προβληματισμούς: ο πρώτος είναι ότι η γλωσσική ωριμότητα υπάρχει, είναι κάτι που καλλιεργείται και, φυσικά, δεν σημαίνει να γράφει ένα άτομο μονάχα βερμπαλισμούς· όμως, καθώς το ζήτημα της αισθητικής υπάρχει, για πολλά άτομα, πολλές φορές συγχέεται με το θέμα της ωριμότητας. Υπάρχει η τάση του ότι ένα κείμενο πρέπει απλά να είναι "ωραίο", χωρίς να είναι απαραίτητα βαθύ ή κατανοητό, τη χρησιμοποιούν αυτή την αρχή σαν άσκηση ρητορικής, δεν ξέρω.
Ο δεύτερος είναι ότι το πανεπιστήμιο, τουλάχιστον όπως το βίωσα εγώ στην Ελλάδα, προωθεί τέτοιους βερμπαλισμούς. Έχω βρεθεί σε θέση να διαβάζω ανακοινώσεις προπτυχιακών/μεταπτυχιακών σε ημερίδες/συνέδρια και να μην μπορώ να καταλάβω τίποτα. Αλλά κι αυτοί αποτελούν μία ιδιότυπη "κοινότητα", γράφουν με τέτοιο τρόπο όλοι και αλληλοδιαβάζονται, αλληλοκοπλιμενταρίζονται κλπ. Δημιουργείται έτσι η εντύπωση σε πολλά άτομα στο προπτυχιακό τους ότι μόνο γράφοντας βερμπαλιστικά μπορείς να προχωρήσεις, να κάνεις δημοσιεύσεις, μεταπτυχιακά κλπ κλπ (κι εμένα μου είχε δημιουργηθεί τον παλιό, καλό καιρό και δε μου άρεσε καθόλου· είχα, μάλιστα, δηλώσει σε μία τέτοια ημερίδα που είχα πάει να παρακολουθήσω πως στόχος ενός κειμένου είναι να είναι πρώτα απ' όλα κατανοητό επειδή μονάχα έτσι μπορεί να είναι προσβάσιμο –δεν μεγαλώσαμε όλοι με Ντεριντά, είχα πει, sorry folks, υπάρχουν και άλλα άτομα σε αυτή την κοινωνία– και έπεσαν να με φάνε :P). Εσύ μια χαρά τα λες στους φοιτητές σου και μια χαρά σίγουρα τα γράφεις και μακάρι όλα τα ΔΕΠ να είχαν την ίδια άποψη – έχω ξοδέψει τόσες ώρες βγάζοντας τα ματάκια μου με αρχι-βερμπαλιστές καθηγηταράδες και τα έργα τους που μου αρκούν για μια ζωή!
 

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Revekka, συμφωνώ σε όλα, με δύο μικρούς προβληματισμούς: ο πρώτος είναι ότι η γλωσσική ωριμότητα υπάρχει, είναι κάτι που καλλιεργείται και, φυσικά, δεν σημαίνει να γράφει ένα άτομο μονάχα βερμπαλισμούς· όμως, καθώς το ζήτημα της αισθητικής υπάρχει, για πολλά άτομα, πολλές φορές συγχέεται με το θέμα της ωριμότητας. Υπάρχει η τάση του ότι ένα κείμενο πρέπει απλά να είναι "ωραίο", χωρίς να είναι απαραίτητα βαθύ ή κατανοητό, τη χρησιμοποιούν αυτή την αρχή σαν άσκηση ρητορικής, δεν ξέρω.
Ο δεύτερος είναι ότι το πανεπιστήμιο, τουλάχιστον όπως το βίωσα εγώ στην Ελλάδα, προωθεί τέτοιους βερμπαλισμούς. Έχω βρεθεί σε θέση να διαβάζω ανακοινώσεις προπτυχιακών/μεταπτυχιακών σε ημερίδες/συνέδρια και να μην μπορώ να καταλάβω τίποτα. Αλλά κι αυτοί αποτελούν μία ιδιότυπη "κοινότητα", γράφουν με τέτοιο τρόπο όλοι και αλληλοδιαβάζονται, αλληλοκοπλιμενταρίζονται κλπ. Δημιουργείται έτσι η εντύπωση σε πολλά άτομα στο προπτυχιακό τους ότι μόνο γράφοντας βερμπαλιστικά μπορείς να προχωρήσεις, να κάνεις δημοσιεύσεις, μεταπτυχιακά κλπ κλπ (κι εμένα μου είχε δημιουργηθεί τον παλιό, καλό καιρό και δε μου άρεσε καθόλου· είχα, μάλιστα, δηλώσει σε μία τέτοια ημερίδα που είχα πάει να παρακολουθήσω πως στόχος ενός κειμένου είναι να είναι πρώτα απ' όλα κατανοητό επειδή μονάχα έτσι μπορεί να είναι προσβάσιμο –δεν μεγαλώσαμε όλοι με Ντεριντά, είχα πει, sorry folks, υπάρχουν και άλλα άτομα σε αυτή την κοινωνία– και έπεσαν να με φάνε :P). Εσύ μια χαρά τα λες στους φοιτητές σου και μια χαρά σίγουρα τα γράφεις και μακάρι όλα τα ΔΕΠ να είχαν την ίδια άποψη – έχω ξοδέψει τόσες ώρες βγάζοντας τα ματάκια μου με αρχι-βερμπαλιστές καθηγηταράδες και τα έργα τους που μου αρκούν για μια ζωή!

Η γλωσσική ωριμότητα θεωρώ έρχεται (όπως και η κανονική ωριμότητα), δεν μαθαίνεται. Εκεί είναι η αντίρρησή μου εμένα. Δεν φτάνουν άπειρα διαβάσματα για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό τί εννοούμε γλωσσική ωριμότητα. Για μένα είναι ας πούμε να μπορείς να προσαρμόζεις τον λόγο σου (γραπτό και προφορικό) σε διαφορετικά πλαίσια και να πετυχαίνεις πάντα τον ίδιο σκοπό. Η χρήση συγκεκριμένων λέξεων και φράσεων δεν μου λέει τίποτα.

Για το πανεπιστήμιο θα συμφωνήσω, υπάρχουν και πεδία επιστημών που προωθούν τέτοιου είδους λόγο-βλ. Νομική ας πούμε. Αλλά μην μπερδεύουμε την ακαδημαϊκή γραφή των δημοσιεύσεων, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο! :P
 

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Η γλωσσική ωριμότητα θεωρώ έρχεται (όπως και η κανονική ωριμότητα), δεν μαθαίνεται. Εκεί είναι η αντίρρησή μου εμένα. Δεν φτάνουν άπειρα διαβάσματα για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό τί εννοούμε γλωσσική ωριμότητα. Για μένα είναι ας πούμε να μπορείς να προσαρμόζεις τον λόγο σου (γραπτό και προφορικό) σε διαφορετικά πλαίσια και να πετυχαίνεις πάντα τον ίδιο σκοπό. Η χρήση συγκεκριμένων λέξεων και φράσεων δεν μου λέει τίποτα.

Για το πανεπιστήμιο θα συμφωνήσω, υπάρχουν και πεδία επιστημών που προωθούν τέτοιου είδους λόγο-βλ. Νομική ας πούμε. Αλλά μην μπερδεύουμε την ακαδημαϊκή γραφή των δημοσιεύσεων, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο! :P

Συμφωνώ στον ορισμό σου για τη γλωσσική ωριμότητα. Προσωπικά, θεωρώ οτι είναι και η δυνατότητα καθαρής γραφής, με τη χρήση πλούσιου λεξιλογίου αλλά αυτό περισσότερο (και) σε λογοτεχνικό πλαίσιο· έπρεπε να το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή αυτό, πολλές φορές σκέφτομαι τη χρήση της γλώσσας όχι μόνο σε σχέση με την επικοινωνία ή την επίτευξη συγκεκριμένου στόχου, αλλά και σε σχέση με τη λογοτεχνική δημιουργία, που είναι κάτι άλλο.
Και, βασικά, για εμένα και η ακαδημαϊκή γραφή οφείλει να είναι καθάρια και ξεκάθαρη. Αν έχεις την βιβλιογραφία σου, το επιχείρημά σου και το στόχο σου, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, δεν χρειάζονται βερμπαλισμοί, το αναγνωστικό (επιστημονικό) κοινό θα νιώσει την ανάγκη να συμμετάσχει στο διάλογο και η έρευνα θα προχωρήσει, ούτως ή άλλως. Αλλά πολλές φορές δεν τον θέλουμε καν τον διάλογο, και ο βερμπαλισμός στηρίζει αυτή την απομόνωση... τι να πω. Μακάρι να αλλάξει αυτό.:)
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top