Είναι turn-off να είσαι χαλαρός στην σχέση;

Μιλάμε όλοι για το πόσο άσχημο είναι να είναι κάποιος πολύ παρεμβατικός σε 1 σχέση. Ότι η πολύ ζήλεια είναι ενοχλητική. Παρόλα αυτά σε πολλά πράγματα οι απόψεις δεν είναι μονοδιάστατες. Σε παλιά θέματα κάποιοι είπαν πως θέλουν να βγαίνουν μόνο με τον σύντροφό τους ή ότι εκνευρίζονται αν αυτός θέλει να κάνει κάτι με φίλους χωρίς εκείνον.

Σκέφτομαι οπότε την περίπτωση του αρνητικού αντίκτυπου ''cool'' και χαλαρής συμπεριφοράς.

Σαν άτομο δεν ζηλεύω, θέλω να βγαίνω με φίλους χωρίς σύντροφο, όσο ερωτευμένη κι αν είμαι δεν μπορώ να τον βλέπω κάθε μέρα, δεν μπορώ να στέλνω μηνύματα ''Μου έλειψες'' 3 φορές ημερισίως, θέλω να πηγαίνω διακοπές ΚΑΙ μόνη, δεν με φτιάχνει η πολύ ζήλια. Παρόλα αυτά, σαν άτομο είμαι πολύ ρομαντική και τρυφερή, οπότε είχα πάντα μέσα μου ότι έτσι δείχνω στον άλλον ότι τον θέλω.

Πριν 3 εβδομάδες γνώρισα 1 τύπο που μου άρεσε πολύ. Είχε χωρίσει πριν λίγο καιρό, ήθελε κάτι χαλαρό, οπότε σκέφτηκα πως δεν χάνω κάτι να κάνω κάτι με αυτόν χωρίς συναισθηματικό δέσιμο. Βρεθήκαμε μερικές φορές σε ερωτικό επίπεδο, αλλά από 1 σημείο άρχισα να τον αποφεύγω για να μη νομίσει πως θέλω να τον πιέσω. Με προσέγγιζε αυτός, εγώ αισθανόμουν καλά, δεν του το έδειχνα. Για να μην είμαι φορτική. Εδώ και 2 μέρες δεν εχει κάνει κίνηση. Η αδερφή μου μου είπε πως είναι φυσιολογικό και πώς η πλήρης αδιαφορία δεν κάνει τον άλλο να σε θέλει κι άλλο.

Μπαίνω οπότε σε σκέψεις. Φέρομαι ηλίθια? Και το θέμα δεν είναι το συγκεκριμένο άτομο που άλλωστε δεν υπήρχαν μεγάλες πιθανότητες να είμαστε ζευγάρι, αλλά το πώς αντιμετωπίζω το θέμα σχέσεις. Θα πρέπει να ''παίξω παιχνίδια'' και να προσποιηθώ παρεμβατικότητα?