Διακρίσεις γονιών ανάμεσα στα παιδιά

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.


Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή γονείς δίνουν περισσότερα δικαιώματα στο ένα παιδί τους από το άλλο είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω φύλου είτε για έναν αδιευκρινιστο λόγω που μόνο αυτοί ξέρουν. Παράδειγμα παίρνουν σε ένα παιδί τους σε μία ηλικία αυτοκίνητο ενώ στο άλλο δε παίρνουν. Αφήνουν σε κάποιο παίδι να πηγαίνει διακοπές μόνο του ενώ στο άλλο δεν αφήνουν. Τι γνώμη έχετε για αυτό; Αντίστοιχεί και σε εσάς μια τέτοια περίπτωση;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,062 μηνύματα.


Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή γονείς δίνουν περισσότερα δικαιώματα στο ένα παιδί τους από το άλλο είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω φύλου είτε για έναν αδιευκρινιστο λόγω που μόνο αυτοί ξέρουν. Παράδειγμα παίρνουν σε ένα παιδί τους σε μία ηλικία αυτοκίνητο ενώ στο άλλο δε παίρνουν. Αφήνουν σε κάποιο παίδι να πηγαίνει διακοπές μόνο του ενώ στο άλλο δεν αφήνουν. Τι γνώμη έχετε για αυτό; Αντίστοιχεί και σε εσάς μια τέτοια περίπτωση;

Οι μικροτεροι σε ηλικια συνηθως ειναι πιο κακομαθημενοι γιατι οι γονεις συνεχιζουν να ασχολουνται μαζι τους αποκλειστικα οταν το μεγαλο παιδι βρει τον "δρομο" του.Βεβαια οταν υπαρχει 4 χρονια διαφορα ας πουμε και ο ενας ειναι 16 και ο αλλος 20 προφανως και δεν μπορουν να παρουν αμαξι στον 16χρονο. Τωρα διακοπες μονος του καποιος-θεωρω οτι θες να πεις με δικη του παρεα- πιστευω οτι γυρω στα 16 θα επρεπε να αφηνουν καποιον.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής ΟΠΑ και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,692 μηνύματα.
Εγώ νομίζω ότι έχει να κάνει με το κατά πόσο το διεκδικεί και το παιδί, γιατί μη νομίζετε και οι γονείς έχουν ανάγκη να λάβουν τα κατάλληλα μηνύματα.

Δηλαδή ένα παιδί που θα πιέζει για την ελευθερία του, θα δείχνει δυναμικό κτλ θα το εμπιστευτούν περισσότερο οι γονείς να του πουν ok για αυτοκίνητο πχ αλλά και για να βγαίνει περισσότερο ακόμα και πιο νυχτερινές ώρες. Ακούγεται χαζό αυτοί που σε μεγαλώνουν και σε μαθαίνουν να επιβιώνεις, να περιμένουν να δείξεις εσύ κάτι σε αυτούς, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί και οι γονείς δεν είναι ρομπότ :/:

Τέλος, οι ψυχολόγοι μιλάνε συνήθως για το φαινόμενο "σαντουιτσ", δηλαδή αν υπάρχουν τρία παιδιά στην οικογένεια, το μεσαίο δέχεται διάφορα μηνύματα τόσο σε αλληλεπίδραση με τα αδέλφια που είναι στα άκρα (μικρότερο - μεγαλύτερο) όσο και από τους γονείς. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Καλησπέρα fockus πάρα πολύ ωραίο το θέμα που άνοιξες !!

Αρχικά θεωρώ το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι πολύ δύσκολο όταν δουλεύουν και οι 2 γονείς και έρχονται κουρασμένοι από την δουλειά, με το άγχος να μαγειρέψουν, να διαβάσει το παιδί, να το πάνε στις δραστηριότητές του, να τακτοποιήσουν οικογενειακά θέματα, πόσο μάλλον φαντάσου όταν έχεις 2 και 3 που όλο αυτό κορυφώνεται.

Σίγουρα όμως όταν έχεις επιλέξει να κάνεις 2 και 3 παιδιά το έχεις κάνει συνειδητά και όχι απλά επειδή έτυχε ή επειδή τα έκανες μόνο για να τα κάνεις. Αυτό σημαίνει ότι προσφέρεις σε όλα τα παιδιά σου αγάπη , φροντίδα, πειθαρχία και ενδιαφέρον ισόποσο. Όταν γίνεσαι γονέας πρέπει να βάζεις λίγο στην άκρη τα δικά σου "θέλω" και να αφιερώνεις την ζωή σου στα παιδιά χωρίς να σημαίνει ότι θα καβαλήσουν το καλάμι αυτό εννοείται, μέτρον άριστον.

Όταν συμπεριφέρεσαι με διαφορετικό τρόπο στα παιδιά, τότε σίγουρα το ένα που δεν του κάνεις όλα τα χατίρια, θα νιώσει ότι ο γονέας το αγαπάει λιγότερο και ότι υπολείπεται σε σχέση με το άλλο το παιδί και έτσι θα κλονιστεί και παράλληλα και η αυτοπεποίθησή του. Το άλλο το παιδί αντίθετα που απολαμβάνει ό,τι θέλει από τους γονείς τους ίσως το εκμεταλλευτεί και να συμπεριφέρεται με υποτιμητικό τρόπο προς το αδερφάκι αφού θα νιώθει ενδεχομένως ότι οι γονείς του θα τον αγαπάνε περισσότερο με αποτέλεσμα το άλλο να ζηλεύει. Και δυστυχώς από πείρας λόγω ότι έχω ανίψια προσχολικής ηλικίας που έχουν αδέρφια, όταν ζηλεύουν εκδηλώνουν περίεργες συμπεριφορές απλά και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή σου.

Θεωρώ πως σε όλα τα παιδιά πρέπει να συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο, να τα κατανοείς, να ενδιαφέρεσαι για την ψυχολογία τους και τα προβλήματά τους και να είσαι κοντά τους. Να τα τιμωρείς όποτε χρειάζεται με σκοπό να μάθουν και μόνο από το λάθος τους και βέβαια η τιμωρία να έχει σχέση με την πράξη που προκάλεσε το άσχημο γεγονός. Βλέπω γονείς που λένε στα παιδιά τους "δεν θα δεις τηλεόραση, επειδή δεν έφαγες το φαγητό σου" τι σχέση έχει το ένα με το άλλο. Στο κομμάτι της ψυχολογίας, οι ειδικοί αναφέρουν τις λογικές και της φυσικές συνέπειες.

Αλλά για να μην ξεφύγω από το θέμα θεωρώ είναι αυτό που είπε και ο Scandal. Είναι τα δείγματα που έχει δείξει το παιδί στον γονέα. Εάν μπορούν να τον εμπιστευτούν, από το πως διαχειρίζεται το παιδί καταστάσεις και προβλήματα. Φυσικά για να μπορέσει ένα παιδί να τα κάνει αυτά σωστά πρέπει να τον εκπαιδεύσουν οι γονείς του, να του αφήνουν περιθώρια να του δίνουν χώρο χρόνο και να μην τον υπερπροστατεύουν. Εάν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση στα παιδιά τότε θα υπάρχει και πρόβλημα. Στο ζήτημα αγοράς αυτοκινήτου ή της εξόδου πχ ανάμεσα στα 2 αδέρφια πέρα από την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού, οι γονείς πρέπει να κάτσουν να συζητήσουν μαζί του να βρεθεί μία κοινή γραμμή τι περιμένουν από αυτόν και ίσως τι περιμένει το παιδί από τους γονείς. Παίζονται πολλά γενικά.

Αλλά και όταν το ένα έχει δείξει δείγματα όπως και το άλλο αλλά δεν αφήνουν να πάρει αμάξι αν δεν παίζει θέμα οικονομικού για εμένα είναι καθαρά θέμα του γονέα , όπως και εάν δεν τον αφήνει να βγαίνει έξω.

Το να είσαι γονιός δυστυχώς δεν σπουδάζεται και πιστεύω πως δεν υπάρχει αλάθαστος γονέας, όλοι οι γονείς κάνουν λάθη . Όλοι οι γονείς έχουν αδυναμίες αλλά δεν πρέπει να κάνουν να φαίνονται τόσο έντονα. Η όλη η φάση είναι πολύ περίεργη γενικά! Για εμένα το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν όλοι οι γονείς είναι ότι δεν έχουν κοινή γραμμή. Ο μπαμπάς λέει ναι, η μαμά όχι. Μετά ο ένας καλός ο άλλος κακός.

ΥΓ: φυσικά κάθε ενέργεια που κάνουμε προς το παιδί πρέπει να του γίνεται ξεκάθαρο ότι είναι για το καλό του !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top