Τεστοφοβία [Testophobia]

Εγώ τρελαίνομαι να γράφω διαγωνίσματα, να δίνω εξετάσεις κτλ κτλ, από εξαπανέκαθεν.

Ναι ναι ναι... ξέρω είμαι ανώμαλη και πρέπει να το κοιτάξω!

Από εξαπανέκαθεν;

Μάλλον εννοείς ανέκαθεν.

Και για να είμαι on topic, αγχώνομαι αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια.

Αρχική Δημοσίευση από Ἔρις:

Εγώ τρελαίνομαι να γράφω διαγωνίσματα, να δίνω εξετάσεις κτλ κτλ, από εξαπανέκαθεν.

Ναι ναι ναι... ξέρω είμαι ανώμαλη και πρέπει να το κοιτάξω!

Click για ανάπτυξη...

τωρα αληθεια μιλας?ειπαμε,καλα καλα οχι και να τρελενομαστε για τα διαγωνισματα!!!

Αρχική Δημοσίευση από Dogie:

Από εξαπανέκαθεν;

Μάλλον εννοείς ανέκαθεν.

Και για να είμαι on topic, αγχώνομαι αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια.

Click για ανάπτυξη...

Όχι καλό μου βάζω 4 "από" για να δηλώσω το χρόνο με μεγαλύτερη ακρίβεια!!

Εγώ σε αντίθεση με τους προηγούμενους αγχώνομαι πάρα πολύ. Όταν διαβάζω για διαγωνίσματα άσχετα αν γράφουμε μέρες αργότερα με πιάνει ένας πόνος στο στομάχι και όταν πια εξαντλούμαι από το διάβασμα με πιάνουν και τα κλάματα Αλλά εντάξει αυτά μόνο στο σπίτι. Στο σχολείο έχω πάλι στομαχόπονο αλλά μόνο μέχρι να μας δώσουν το διαγώνισμα, μετά συγκεντρώνομαι και γράφω. Αλλά ξέρω ότι δεν έχει πολύ σημασία ένα πρόχειρο διαγώνισμα και αν δω κάποιο άσχημο βαθμό δεν τα βάφω μαύρα. Πάμε για άλλα! Αλλά αυτό το άγχος δε φεύγει με τίποτα και δε νομίζω ποτέ να καταφέρω να το αποβάλλω.
(εντάξει ξέρω είμαι το άλλο άκρο but it's ok!)

Βλέπω τα διαγωνίσματα σαν πρόκληση. Σαν να παίζω στο ''ποιος θέλει να γίνει εκατομυριούχος''.
Το άγχος είναι μέχρι να απαντήσω δύο τρεις ερωτήσεις και να πιάσω το πρώτο ''μαξιλαράκι''.
Μετά με πιάνει το πείσμα.
Μόνο που δεν έχω τη βοήθεια του τηλεφώνου ή του 50-50. Με χρησιμοποιεί συχνά η βοήθεια του κοινού.

Πριν το διαγώνισμα κάθομαι σε αναμένα κάρβουνα. Σχεδόν λυποθυμάω από το άγχος.
Μόλις βλέπω το γραπτό και ξέρω τις απαντήσεις, λέω από μέσα μου "οκ, θα γράψουμε", ηρεμώ και μετά ξεχνάω το άγχος μόλις αρχίσω και γράφω.
Πάντως ποτέ δεν βγαίνω έξω αφού έχω γράψει και λέω έσκισα ή έγραψα τέλεια.

Όλα τα χρόνια έτρεμα στην ιδέα των διαγωνισμάτων....(γιατί κ προειδοποιημένα να ήταν δεν ήμουν ποτέ διαβασμένη...)!! Φέτος όμως (Γ λυκείου) μερικές φορές είμαι κ χαρούμενη όταν γράφω!!! Βασικά αυτό που πιστεύω είναι ότι αν ξέρεις γράφεις χωρίς να φοβάσαι..! Αν δεν ξέρεις καλύτερα να μην πας καθόλου να γράψεις!! Τώρα στις Πανελλήνιες δεν ξέρω αν θα είμαι το ίδιο χαλαρή γιατί απ'αυτά τα κολό διαγωνίσμτα κρίνεται το μέλλον μας.....

Βασικά δεν πρέπει να έχουμε διαγωνισματοφοβία, τα διαγωνίσματα είναι για να μάθουμε τα λάθη μας και να ανκαλύψουμε τα κενά μας με σκοπό να γίνουμε καλύτεροι στο μάθημα

Όχι δεν έχω. Πολύ σπάνια με πιάνει. Ευτυχώς δηλαδή

Εγώ έχω συνδυάσει το άγχος με το ενδιαφέρον και έτσι όταν κάποιος αγχώνεται πιστεύω ότι απλά φοβάται μην πάνε οι κόποι του χαμένοι ( ο κόπος του διαβάσματος ) , έτσι εμμέσως πλην σαφώς όταν κάποιος αγχώνεται σημαίνει ότι είναι και διαβασμένος! Όποιος δεν αγχώνεται καθόλου τον θεωρώ αναίσθητο από συναισθηματικού κόσμου φυσικά(αυτό σηκώνει φιλοσοφική ανάλυση όμως χιχιχι ).. Βέβαια κάθε άτομο έχει ένα ορισμένο βαθμό άγχους, ο οποίος θεωρείται φυσιολογικός κάτω απο ορισμένες περιστάσεις. Το ιδανικότερο θα ήταν να το ξεπερνάτε μετά από λίγη ώρα ιδαλώς χορηγηθείται το GABA το οποίο θα επιδράσει στους αντίστοιχους υποδοχείς , των οποίων η ενεργοποίηση θα επιβραδύνει την πιο υψηλή δραστηριότητα των νευρώνων.. αυτααα!

Ίσα ίσα όποιος είναι διαβασμένος πολύ κλ δν έχει τπτ ν φοβηθεί και δν αγχώνεται.
Λέει έχω διαβάσει τέλεια και πάω για να γράψω για 20!!!!
Ως προς τι τόσο άγχος??????

Αρχική Δημοσίευση από socially excluded:

Ίσα ίσα όποιος είναι διαβασμένος πολύ κλ δν έχει τπτ ν φοβηθεί και δν αγχώνεται.
Λέει έχω διαβάσει τέλεια και πάω για να γράψω για 20!!!!
Ως προς τι τόσο άγχος??????

Click για ανάπτυξη...

εγω οταν εχω διαβασει καλα και παω για να γραψω 20,εχω πολυ αγχος πριν το δω αλλα αν το δω και τα ξερω ολα ειμαι cool!!!

Εγώ για τις εξετάσεις τ σχολείου σχεδόν δν αγχώνομαι καθόλου, σε αντίθεση με τις εξετάσεις γαλλικών κ αγγλικών....

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν γραφω!Σε δυο 2 μηνες δινω πανελληνιες και εγω ακομα γραφω χαλια!Το χειροτερο ειναι οτι ολοι πιστευουν οτι θα γραψω 20 και οτι χαμηλοι μου βαθμοι δικαιολογουνται λογω αγχους!Αλλα δεν ειμαι αγχωμενη(οταν γραφω τουλαχιστον)!Εχω σκεφτει μηπως αυτος φταιει στο οτι κατι δεν εχω διαβασει καλα αλλα ουτε συμβαινει διοτι εχω διαβασει καθε πιθανη ασκηση μπορει να "πεσει"(στα πλαισια της λογικης)στα μαθηματικα, χημεια,φυσικη,εκθεση .Καποια στιγμη ζητησα απο εναν καθηγητη μου να μου δωσει να λυσω ενα δυσκολο διαγωνισμα και εγω το ελυσα,αριστα!Αλλα,ομως,για να γραψω αριστα σε αυτο το διαγωνισμα διεσχισα πολλες φορες τον διαδρομο του σπιτιου διοτι δεν μπορουσα να λειτουργησω καθισμενη στην ιδια θεση,ιδιο χωρο για 3 ωρες!Ειναι "κακο"αυτο;Επιπλεον,συγχωρηστε με αν σας ζαλισα,στα διαγωνισματα που ακολουθουσαν μετα απο διακοπες εγραφα παρα πολυ καλα!Μηπως,μπορειτε να με βοηθησετε;;;

Αρχική Δημοσίευση από Mary Braoudaki:

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν γραφω!Σε δυο 2 μηνες δινω πανελληνιες και εγω ακομα γραφω χαλια!Το χειροτερο ειναι οτι ολοι πιστευουν οτι θα γραψω 20 και οτι χαμηλοι μου βαθμοι δικαιολογουνται λογω αγχους!Αλλα δεν ειμαι αγχωμενη(οταν γραφω τουλαχιστον)!Εχω σκεφτει μηπως αυτος φταιει στο οτι κατι δεν εχω διαβασει καλα αλλα ουτε συμβαινει διοτι εχω διαβασει καθε πιθανη ασκηση μπορει να "πεσει"(στα πλαισια της λογικης)στα μαθηματικα, χημεια,φυσικη,εκθεση .Καποια στιγμη ζητησα απο εναν καθηγητη μου να μου δωσει να λυσω ενα δυσκολο διαγωνισμα και εγω το ελυσα,αριστα!Αλλα,ομως,για να γραψω αριστα σε αυτο το διαγωνισμα διεσχισα πολλες φορες τον διαδρομο του σπιτιου διοτι δεν μπορουσα να λειτουργησω καθισμενη στην ιδια θεση,ιδιο χωρο για 3 ωρες!Ειναι "κακο"αυτο;Επιπλεον,συγχωρηστε με αν σας ζαλισα,στα διαγωνισματα που ακολουθουσαν μετα απο διακοπες εγραφα παρα πολυ καλα!Μηπως,μπορειτε να με βοηθησετε;;;

Click για ανάπτυξη...

καλησπέρα mary. Πρώτα από όλα σου εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις. Από ότι κατάλαβα είσαι αριστη μαθήτρια και λογικά θα θες καποια υψηλόβαθμη σχολή. Δεν θέλω να το παίξω ψυχολόγος μιας και δεν κατεχω τις γνώσεις. Αλλα θα σου γραψω προσωπικά βιώματα. Λοιπόν ξεκινω και ελπίζω να μην σε κουράσω.
Ήμουν και εγώ άριστος μαθητής, ωστόσο από την Β λυκείου ενυπήρχε το άγχος των πανελληνιων( θα δωσω πανελληνιες μα πως θα γινει αυτό και εαν παει κατι στραβα???κοκ) ωσπου εφθασα στην Γ καλοκαιρι προετοιμασια, και όλη την χρονια της Γ. Ήμουν αγχωμένος, γιατι και εγω ηθελα να περασω σε καποια υψηλοβαθμη σχολη και ύστερα από τοσο κόπο ήθελα να ανταμειφθουν οι κοιποι μου και να ζησω και εγω ενα ξεγνοιστο καλοκαιρι χωρις να πρέπει να σκεφθω πως σε λιγα λεπτα θα πρεπει να παω να διαβασω κοκ. Ώσπου εφθασαν κάποια στιγμη τα διαγωνισματα του σχολείου και έβλεπα πως ενω διάβαζα και εγραφα καλά στο φροντιστηριο σε κάποια θεματα των διαγωνισματων του σχολειου δεν τα πηγαινα και τοσο καλα, 1, 2, 3 . Και εκει καταλαβα οτι κατι δεν πηγαινε καλά. Είχα κουραστεί μετά από τοσο καιρό και δεν απεδιδα οσο επιθυμούσα. Και αυτο με πηγαινε πισω. Ωσπου κάποια στιγμή τέτοιες ημερες ηταν όπου είπα πως θα ασχοληθω πραγματικά σοβαρα( εννοωτας πως θα αυξησω το προσωπικο διαβασμα) ξερεις τοτε ειχα οπως και εσυ σχολειο, σπιτι, φροντιστηριο, προσωπικο διαβασμα( αλλα οχι οσο θα ηθελα γιατι δεν ειχα τον χρονο καθως επρεπε να ξυπνησω το πρωι και να συνεχισω ολο αυτο το προγραμμα). Και έτσι αξιοποιησα τις απουσιες μου μενοντας σπιτι και διαβαζοντας πολυ καλυτερα χωρις να αγχωνομαι και να δινω επιτελους λίγη σημασία και σε εμενα. Βέβαια συμπαραστάτες ήταν οι γονείς μου οι οποιοι ούτε με πιεσαν την ωρα που ημουν πιεσμενος ούτε τιποτε αλλο. Και τότε βρηκα την ηρεμία μου, γιατι κακα τα ψεματα θες δε θες επηρεαζεσαι και απο τα παιδια του σχολειου αλλα και του φροντιστηριου. Ετσι εφθασε το πασχα λιγο πριν τις πανελληνιες και ήμουν μια χαρά. Είχα ήδη κάνει επαναληψεις και με τα διαγωνισματα ήξερα τις δυνατοτητες μου. Απο εκει και περα ολα πηραν τον δρομο τους, με καλη ψυχολογια και έχοντας εφοδιο την γνωση δεν φοβηθηκα και αγχωθηκα ούτε στιγμή( ενταξει για να πω την αληθεια μόνο λιγο πριν μπουμε στην αιθουσα στην εκθεση μετα τιποτα focus στην εξεταση). Είχα πει θυμαμαι στον εαυτό μου πως αφου εχω κανει τετοια προσπάθεια και υστερα απο τετοια κουραση μου αξιζε κατι καλυτερο και οχι να πεταγα την ευκαιρια που μου δινοταν μονο και μονο για το αγχοσ. Σιγουρα δεν ειναι η μοναδικη ευκαιρια οι πανελληνιες, όμως είναι η αρχή. Και μια καλη αρχή ειναι σημαντική για το κάθε παιδί.
Γι αυτο υστερα απο όλα οσα σου εγραψα ελπίζω να καταλαβες πως δεν αξιζει να το παιρνεις τοσο σοβαρα, δες το πως εχεις να δωσεις ενα διαγωνισμα και πως σε αυτο θες να γραψεις οσο καλυτερα μπορεις . Τιποτε αλλο δεν εχει σημασια και όταν έρθει και εκείνη η ωρα με το καλό πιστεψε με εαν πραγματικα αγαπάς το αντικείμενο που θες να ασχοληθείς δεν θα σκεφτεσαι τιποτε αλλο παρα μόνο τον στοχο σου. Μην σε αγχωνει αυτο, είσαι μια αριστη μαθητρια και πιστευω πως θα τα καταφερεις εαν εχεις πιστη στον ευατο σου . Μην αμφιβαλλεις για αυτο, τωρα ειναι μια σημαντικη στιγμη για εσενα( καταλαβαινω εχεις κουραστει εγω τουλαχιστον εκει αποδιδω το αγχοσ), μην πτοεισαι, μην επηρεαζεσαι απο τις αποψεις των αλλων. Κανε αυτην την προσπάθεια και θεωρω πως δεν θα βγεις χαμενη.
Λοιπον επειδη εγραψα πολλά και νομιζω πως σε κουρασα λιγακι, θα σου ξανα ευχηθω καλη επιτυχια μιας και ειναι δεδομενη και να σου πω κατι τελευταιο. Πως όλα ξεκινουν μετα τις πανελληνιες, γι αυτο δωσε μια ευκαιρια στον εαυτο σου να περασεις ωραια και ξεκουραστα αυτο το καλοκαιρι και μετεπειτα ως φοιτητρια να ασχοληθεις με αυτο που πραγματικα αγαπας
Καλο απογευμα
Άγγελος.

Ο λογος λιπον για τον οποιο γραφω αυτο το θεμα .. Ειναι για κατι για το οποιο με απασχολει σε μεγαλο επιπεδο εδω και καιρο. Γνωριζω παιδια που αποφευγουν να γραψουν τα τεστ και τα διαγωνισματα και αναγκαζονται και δεν ερχονται στο σχολειο εκεινη την ημερα αλλα την επομενη. Εγω που λετε εκανα για πρωτη φορα κατι τετοιο. Δεν πηγα στο σχολειο σημερα οχι επειδη δεν ειχα πολυ διαβασει αλλα επειδη φοβομουν μην πατωσω στο διαγωνισμα και γραψω χαλια. Βεβαια ειναι κιολασ επειδη δεν ειχα διαβασει και τοσο και δεν ειμουν και πολυ σιγουρη για αυτα που ειχα διαβασει λογο το οτι δεν ειχα αρκετο χρονο να διαβασω επειδη χτες πα στο φροντ. Νιωθω τυψεις και ενοχες σαν να εχω καταθλιψη που αποφυγα να παω στο σχολειο επειδη εχω την αισθηση οτι θα αποτυχω κα παραλληλα νιω θω απογοητευμενη με τον εαυτο μου που επεσα τοσο χαμηλα και δεν ειμουν προετημασμενη για το διαγωνισμα. Γενικα δεν ειμαι μαθητρια που δεν διαβαζει, διαβαζω συχνα περνω σχετικα καλους βαθμους.. Θελω να μου δωσετε καποιες συμβουλες σχετικα με αυτο το θεμα και παραλληλα να μου αν εχετε και εσεις βρεθει σε παρομοια κατασταση.

Ο φόβος να μη γράψεις χάλια από πού προέρχεται; Έχει να κάνει με το πώς θα σε βλέπουν οι συμμαθητές σου ή οι καθηγητές σου; Έχει να κάνει με ένα άγχος να παίρνεις υψηλούς βαθμούς; Τι τάξη είσαι;

Δεν ξερω... Οι συμμαθητες μου ας πουμε μερικες φορες με θεωρουν ανηκανη σε καποια μαθηματα οπως στην Φυσικη. Ειλικρινα δεν ξερω τι συμβαινει με την φυσικη. Συνεχεια οταν προκειτε να λυσουμε μια ασκηση στον πινακα δε σηκωνω το χερι μου για να τη λυσω παρολο που αρκετες φορες ξερω τη λυση. Ηταν μια φορα που πηγα να λυσω στον πινακα μια ασκηση και με ανχωθηκα επειδη ολη την ωρα με διεκοπται ο καθηγητης και θωλοσε το μυαλο μου και εγραφα οτι ναι μετα απο καιρο δεν ξαναελυσα καμια ασκηση στον πινακα. Επειτα απο καιρο αποφασισα να ξαναπροσπαθησω αλλα εκεινη την ωρα ειχα πονοκεφαλο και πυρετο αλλα δεν το υπολογισα και ειπα στον εαυτο μου οτι εχω καιρο να λυσω καποια ασκηση και οτι δεν θα αφησω τον πυρετο να με επιρεασει αλλα τελικα τα πραγματα δε πηγαν οπως περιμενα παρολο που εξερα πως να την λυσω τη ασκ ο πονοκεφαλος και ο πυρετος με εκαναν να θολωσει το μυαλο μου και να ανχωθω .. και εκτος αυτου ηταν και τα παιδια που χασκογελουσαν και με κοροιδευαν απο πισω και ετσι δεν ξαναελυσα καμια ασκηση στον πινακα μονο αν με προτεινε ο καθηγητης. Ο φοβος να μην γραψω καλα νομιζω προερχεται απο το οτι φοβαμαι να μην απογοητευσω το εαυτο μου, γελιοποιηθω απο τους συμμαθητες μου και αποητευσω τους καθηγετες :{ sorry που σου λεω την ιστορια της ζωης μου.. παω τριτη γυμνασιου.

Αρχική Δημοσίευση από Imagine01:

Δεν ξερω... Οι συμμαθητες μου ας πουμε μερικες φορες με θεωρουν ανηκανη σε καποια μαθηματα οπως στην Φυσικη. Ειλικρινα δεν ξερω τι συμβαινει με την φυσικη. Συνεχεια οταν προκειτε να λυσουμε μια ασκηση στον πινακα δε σηκωνω το χερι μου για να τη λυσω παρολο που αρκετες φορες ξερω τη λυση. Ηταν μια φορα που πηγα να λυσω στον πινακα μια ασκηση και με ανχωθηκα επειδη ολη την ωρα με διεκοπται ο καθηγητης και θωλοσε το μυαλο μου και εγραφα οτι ναι μετα απο καιρο δεν ξαναελυσα καμια ασκηση στον πινακα. Επειτα απο καιρο αποφασισα να ξαναπροσπαθησω αλλα εκεινη την ωρα ειχα πονοκεφαλο και πυρετο αλλα δεν το υπολογισα και ειπα στον εαυτο μου οτι εχω καιρο να λυσω καποια ασκηση και οτι δεν θα αφησω τον πυρετο να με επιρεασει αλλα τελικα τα πραγματα δε πηγαν οπως περιμενα παρολο που εξερα πως να την λυσω τη ασκ ο πονοκεφαλος και ο πυρετος με εκαναν να θολωσει το μυαλο μου και να ανχωθω .. και εκτος αυτου ηταν και τα παιδια που χασκογελουσαν και με κοροιδευαν απο πισω και ετσι δεν ξαναελυσα καμια ασκηση στον πινακα μονο αν με προτεινε ο καθηγητης. Ο φοβος να μην γραψω καλα νομιζω προερχεται απο το οτι φοβαμαι να μην απογοητευσω το εαυτο μου, γελιοποιηθω απο τους συμμαθητες μου και αποητευσω τους καθηγετες :{ sorry που σου λεω την ιστορια της ζωης μου.. παω τριτη γυμνασιου.

Click για ανάπτυξη...

Μην αγχώνεσαι είσαι ακόμα γυμνάσιο ο χαμηλότερος βαθμός που έχω γράψει εγώ στο γυμνάσιο είναι 4/20 στα αρχαία
τίποτα δε δείχνει ένας βαθμός εδώ αλήθεια