Phd, Δουλειά και άλλα

Παιδια καλημερα!
Ειμαι η ιωαννα...

Διαβασα ολη τη συζητηση που ειχατε σχετικα με τα διδακτορικα και τη δουλεια...

Βρισκομαι και εγω στην ιδια κατασταση με τη φιλη μας που δεν μπορει να αποφασισει τι απο τα δυο να κανει...

Με τη διαφορα οτι εγω ειμαι για εναν ακομα λογω σε πιο δυσκολη κατασταση...

Στο πανεπιστημιο που κανω διδακτορικο δεν πληρωνομαι καθολου...

Και πλεον αντιμετωπιζς προβληματα με τους καθηγητες μου οι οποιοι πασχιζουν να με πεισουν οτι και τα 2 μαζι δεν γινονται και οτι πρεπει να αφοσιωθω στο διδακτορικο μου...

Αρχιζουν να εχουν πολλες απαιτησεις...
Να ειμαι εκει απο το πρωι μεχρι το βραδυ, να κανω επιτηρησεις και γενικοτερα να μην ασχολουμαι με τίποτα αλλο στη ζωη μου!!!

Κατι που βεβαια δεν μπορω να κανω...
Εχω αναγκη τη δουλεια μου η οποια με κανει να αισθανομαι πολυ καλυτερα απο οτι με κανει να νιωθω το διδακτορικο...

Γιατι το ξεκινησα;;;

Τελειωσα πρωτη το πτυχιο μου, πρωτη το master και πηρα 3 δεκαρια στη μεταπτυχιακη μου διατριβη η οποια και δημοσιευτηκε...

Ειχα παροτρυνση απο ολους οτι μπορουσα και επρεπε να το κανω και φυσικα το ψωνιο μου οτι θα φτασω στην υψηλοτερη βαθμιδα της εκπαιδευσης...

Τωρα ομως με πνιγει...

Αντι να χαιρομαι οταν παω πανεπιστημιο νιωθω μια αηδια και βαρια καρδια...

Κουραστηκα πολυυυυ

Οι καθηγητες μου, θεωρωντας οτι δεν ειμαι ιδιαιτερα προσηλωμενη στο στοχο μου, αρχιζουν να με αποφευγουν και να μην ασχολουνται ουσιαστικα μαζι μου (οπως κανουν με τους αλλους συνυποψηφιους μου που δεν δουλευουν και ειναι εκει απο το πρωι μεχρι το βραδυ)....Ξερετε τωρα... Δημοσιες σχεσεις και γλυψιμο...

Τι να κανω;;;;

Στεναχωριεμαι που για πρωτη ισως φορα δεν θα φτασω το στοχο μου, αλλα δεν βλεπω να υπαρχει αλλος δρομοσ!

Η γνωμη σας;;;

Ευχαριστω πολυ

συνεχισε με τη δουλεια σου μαζεψε εμπειρια και λεφτα αλλα προσεξε να μην αναλωθεις απο αυτη.

οταν εχεις καποια λεφτα στην ακρη και το CV σου ειναι ΝΑ μετασυγχωρησεως κανεις αιτησεις σε κανα δυο ωραια πανεπιστημια στο εξωτερικο και κανεις phd εκει

Αρχική Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ9294:

Παιδια καλημερα!
Ειμαι η ιωαννα...

Click για ανάπτυξη...

ax βρε Ιωάννα... Νόμιζα ότι το ποστ σου το είχα γραψει εγώ ειλικρινά!!!! Τελικά παντού τα ίδια είναι δεν είμαι εγώ η γκαντέμω...

Δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω θα σου πω τι έκανα εγώ...

Εγώ τη σταμάτησα τη δουλειά πριν 2 χρόνια και αποφάσισα να αφοσιωθώ στο διδακτορικό. Μόλις παρέδωσα τo draft στον καθηγητή μου και την άλλη εβδομάδα (μετά τις διορθώσεις του) παραδίδω τα 7 αντίγραφα. Παρουσιάζω στις 22 του μηνός

Αν μετάνιωσα??? Αν με ρώταγες μέχρι πριν ένα μήνα θα σου έλεγα πως ΝΑΙ, έκανα μλκ, δεν έπρεπε να την αφήσω κτλ κτλ κτλ. Τα οικονομικά μου είχαν πιάσει μείον (η αμοιβή είχε σταματήσει προ πολλού να παρέχεται), οι απαιτήσεις ήταν παράλογες, το "κακό" κλίμα που είχε δημιουργηθεί επειδή δεν παράτησα τη δουλειά μου με το που μου το ζητήσανε αλλά κάποιον καιρό μετά, ουσιαστικά δεν αντιστράφηκε πλήρως ποτέ (πάντα υπάρχουν γλυφτρόνια που είναι..αχαρακτήριστα τέσπα και εγώ είχα 3 τέτοια ως παρατρεχάμενους των "μεγάλων αφεντικών"), ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές (τρέχα στη γραμματεία, τρέχα στην έρευνα, τρέχα να κάνεις τα διαδικαστικά "χμμ συγγνώμη παληκάρια πότε θα κάνω actual έρευνα εγώ αν τρέχω σαν το Βέγγο για μαλακίες?") και τέσπα πολλά κακά που τα ξέρεις προφανώς κι εσύ.

Άσχημο λούκι. Πριν ένα μήνα ξαναξεκίνησα δουλειά. Την οποία δεν την έψαξα καν αλλά ... ήρθε και με βρήκε βασικά. Δεν ξέρω το επάγγελμά σου/τομέα σου αλλά στα δικά μου χωράφια εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από την εταιρία που είμαι, στον μήνα που είμαι εδώ μου έχουν φερθεί άψογα στο να με διευκολύνουν με τα διαδικαστικά που έχει χρειαστεί να κάνω και να λείψω για κάποιες ώρες/μέρες και τέσπα αυτό που θέλω να πω είναι ότι εν τέλει... μέτρησε το ότι είμαι..dr to be.
Plus, τώρα που το λούκι -σχεδόν- πέρασε δεν μετανιώνω που έφτασα εδώ, δεν μετανιώνω που άφησα εκείνη τη δουλειά (η τωρινή για διάφορους λόγους είναι σαφώς καλύτερη). Για το μόνο που μετανιώνω είναι που ΤΟΤΕ δεν είχα το θάρρος να εξηγήσω και στους πολυτεχνειακούς και στους εξωτερικούς κάποια πράγματα και με είχα φέρει στο χείλος της απόγνωσης.

Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι ότι φως στο τούνελ πάντα υπάρχει. Απλώς θέλει υπομονή. Δεν ξέρω να σε συμβουλέψω ποια είναι η καλύτερη λύση για σένα, παρά μόνο να σου πω ποια ήταν η δικιά μου απόφαση και πώς νιώθω για αυτήν.

Ιωάννα, υποτροφία έχεις ψάξει?

καταρχήν φίλη μου συγχαρητήρια που έφτασεσ στο σημείο να παρουσιάσεισ το διδακτορικό σου δίπλωμα!!!

είναι κάτι που θα ήθελα πραγματικά να κάνω κι εγώ αλλά τελικά μάλλον δεν θα τα καταφέρω...
δυστυχώς η ελπίδα για υποτροφία έχει σβήσει και με έχουν διαβεβαιώσει γι αυτό οι καθηγητέσ μου....

(για να απαντήσω και στον/ στην φίλο/ φίλη που με ρώτησε)...

δυστυχώς ένα διδακτορικό θέλει πολλέσ 'ωρεσ διάβασμα για να γίνει για να φτάσεισ να κάνεισ έρευνα 450-500 σελίδων)

και για να το πετύχεις αυτό πρέπει να έχεισ καθαρό μυαλό και αρκετό χρόνο στη διάθεσή σου καθημερινά!!!

εγώ όταν τελειώνω τη δουλειά μου είμαι χάλια...
δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου!!!

τα απογεύματα που εγώ μπορώ να δω τουσ καθηγητέσ μου, αυτοί δεν υπάρχουν πουθενά για να με βοηθήσουν και έτσι ο όποιος κόπος μου πάει χαμένος...

ειλικρινά θα ήθελα πολύ να πετύχω το στόχο μου αλλά δεν μπορώ...
πιέζομαι πάρα πολύ και τη δουλειά μου δεν μπορώ να την αφήσω....

άσε που προέκυψε και κάτι άλλο!!!
ευχάριστο μεν για τη ζωή μου, αλλά "εμπόδιο" για οτιδήποτε άλλο ίχα στο μυαλό μου να κάνω....

σε ένα μήνα περίπου αρραβωνιάζομαι!!!
ο άντρασ μου είναι στρατιωτικός και έτσι θα χρειαστεί να ζήσουμε ( αργά ή γρήγορα) σε πόλη διαφορετική από τη πόλη που εδρεύει το πανεπιστήμιό μου.!!!


και όπωσ καταλαβαίνεισ...αυτό κι αν είναι μπλέξιμο...
εγώ δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ τέρα που ζω στην πόλη μου και οι καθηγητέσ μου είναι άφαντοι, για φαντάσου να φύγω κι από δω???

γι αυτό το όνειρο μάλλον θα παραμείνει όνειρο και η ζωή συνεχίζεται!!!!


και πάλι μέσα από την καρδιά μου συγχαρητήρια!!!

Υ.Γ.: οικονομολόγος είμαι

Αρχική Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ9294:

Εχω αναγκη τη δουλεια μου η οποια με κανει να αισθανομαι πολυ καλυτερα απο οτι με κανει να νιωθω το διδακτορικο...

Γιατι το ξεκινησα;;;

Τελειωσα πρωτη το πτυχιο μου, πρωτη το master και πηρα 3 δεκαρια στη μεταπτυχιακη μου διατριβη η οποια και δημοσιευτηκε...

Ειχα παροτρυνση απο ολους οτι μπορουσα και επρεπε να το κανω και φυσικα το ψωνιο μου οτι θα φτασω στην υψηλοτερη βαθμιδα της εκπαιδευσης...

Τωρα ομως με πνιγει...

Αντι να χαιρομαι οταν παω πανεπιστημιο νιωθω μια αηδια και βαρια καρδια...

Κουραστηκα πολυυυυ



Στεναχωριεμαι που για πρωτη ισως φορα δεν θα φτασω το στοχο μου, αλλα δεν βλεπω να υπαρχει αλλος δρομοσ!

Click για ανάπτυξη...

Εμένα πάντως η απάντηση μου φαίνεται προφανής.


Η "αριστεία" είναι μερικές φορές κατάρα. Το ότι μπορείς να είσαι πολύ καλός σε κάτι, δε σημαίνει ότι θα πρέπει και να το κάνεις κι όλας. Ο λόγος που πρέπει να γίνονται τα πράγματα είναι επειδή μας αρέσουν και όχι επειδή μπορούμε να τα καταφέρουμε.


αλλιώς είναι ψυχαναγκασμός.

το βασικό πρόβλημα της ζωής μας είναι ότι είμαστε απομακρυσμένοι από τις ανάγκες μας αλλά πολύ κοντα στις ¨υποχρεώσεις μας".



το να μη φτάσει κανείς στο στόχο του μπορεί να είναι αποτυχία ή καινούρια αρχή.

αν ξέρεις γιατί το κάνεις ή γιατί δεν το κάνεις αρκεί.
















ρεζ, συνεχίζεις να είσαι το πρότυπο μου

το να μη φτάσει κανείς στο στόχο του μπορεί να είναι αποτυχία ή καινούρια αρχή.

αν ξέρεις γιατί το κάνεις ή γιατί δεν το κάνεις αρκεί.

Click για ανάπτυξη...

αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.

Εδάδ

Είμαι στο τέλος του PhD μου. Μέχρι το καλοκαίρι πρέπει να το έχω παραδώσει. Έχω ολοκληρώσει τα πειράματα, υπάρχουν ήδη άρθρα σε καλά περιοδικά και manuscripts που γράφω. Όμως εδώ και ένα έτος δε με πληρώνουν. Μου προέκυψε και εμένα δουλειά στο αντικείμενο μου ως μηχανικός, παρόλη την κρίση προ μηνών. Όμως πρακτικά μου είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ στη συγγραφή του, αφού όταν επιστρέφω από τη δουλειά είμαι πτώμα. Μήπως τελικά όντως δε χωράνε 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη? Μήπως να αφήσω τη δουλειά μυ, παρόλο που τέτοιο μισθό δεν πρόκειται να ματαλάβω? Αλλιώς τόσα χρόνια έρευνας πάνε χαμένα...;
Ευχαριστώ για οποιαδήποτε απάντηση (Θεωρώ πως τέτοιες συζητήσεις βοηθούν και άλλους που αντιμετωπίζουν παρόμοια διλήμματα φρίκης)

@bebis:
Σοβαρά μιλάς; Είσαι στο τέλος του διδακτορικού σου και σκέφτεσαι να το παρατήσεις;
Μετά από τόσο κόπο; Στη θέση σου ή που θα έκανα υπομονή ή που θα παρατούσα τη δουλειά.
Άλλωστε αφού βρήκες τόσο καλή -όπως λες- δουλειά μέσα σε περίοδο οικονομικής ύφεσης τότε μάλλον δε θα έχεις και ιδιαίτερο πρόβλημα με διδακτορικό και σε φυσικά καλύτερη οικονομική περίοδο.

Ούτε εγώ ήθελα/θέλω να το αφήσω. Ήθελα να δοκιμάσω απλά, αν μπορώ να συνδυάσω και τα δυο. Άλλωστε, είναι ξεφτίλα να δέχεσαι φράγκα από μαμά/μπαμπά, ακόμα… Τσπ, πιστεύω πως ειδικά για σπουδές/phd χρειάζεσαι καθαρό/ξεκούραστο μυαλό, ώστε πρωί/πρωί με την αυγούλα να συγκεντρώνεσαι σε αυτό. Γιʼαυτό παιδιά, όσοι είστε φοιτητές και σπουδάζετε, εκμεταλλευτείτε στο έπακρο τη δυνατότητα χρόνου που έχετε να επενδύετε στις σπουδές σας, απρόσκοπτα. Δεν θα υπάρχει μετά…

Thnx
-------------------------------------------------
Ξέρει κανείσ να απαντήσει πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται για να γράψει κάποιος διδακτορική διατριβή -θετικέσ επιστήμες, πειράματα, αποτελέσματα, ...? Τι γράφω μόνος μου βασικά και έχουν περάσει ήδη λίγοι μήνες. Αρκετά μοναχική και δύσκολη διαδικασία, θα έλεγα... Πότε να περιμένω το φως στο τούνελ να φωτίσει για τα καλά?

Ευχαριστώ

Δεν ξέρω για θετικές επιστήμες, πάντως σε θεωρητικές αλλά με πειράματα, θέλεις ένα εξάμηνο μόνο για τη συγγραφή.

Eνδιαφέρον, θεωρητικό με πειράματα πώς γίνεται αυτό...?
Η συγγραφή δεν είναι το χειρότερο κομμάτι ενός διδακτορικού? Ο επιβλέπων σου ήταν συνεπής στις διορθώσεις, υποδείξεις ή σε είχα ψιλογραμμένη? Από την εμπειρία που έχεις, τι θα πρότεινες σε κάποιον να αποφύγει και τι να προσέξει, που είναι στο στάδιο συγγραφής?

χρστ

Είμαι σε έναν τομέα που έχω και ένα μεγάλο θεωρητικό μέρος αλλά έχω και πειραματικό. Επειδή κάνω Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και social media, ανακατεύομαι κατά 50% με πληροφορική, οπότε έχω να φτιάξω πλατφόρμες κλπ.

Για τη συγγραφή δεν ξέρω να σου πω ακόμα πολλές λεπτομέρειες , τώρα ξεκινάω, αλλά σκέψου ότι ξεκινάω να την γράφω στο δεύτερο χρόνο του διδακτορικού, να γράφω δηλαδή το θεωρητικό μέρος. Ο επιβλέπων μου είναι ευτυχώς πάρα πολύ καλός, θα έλεγα ότι το ψυρρίζει το θέμα και μετά από κουβέντα μαζί του (και με άλλους διδακτορικούς) έχω καταλήξει ότι ένα εξάμηνο να μαζέψεις όλα μαζί τα στοιχεία είναι ΟΚ.

Το μυστικό είναι οργάνωση.....Μπορεί να σου τρώει χρόνο, αλλά όταν φτάσει η στιγμή, θα είναι σωτήριο!!!