Επιτυχία στις πανελλήνιες

Αρχική Δημοσίευση από nikosgr123:

Ευχαριστουμε που μας ανοιξες τα ματια. Εισαι ο εξυπνος

Click για ανάπτυξη...

Στην ειρωνία παίρνουμε διδακτορικό σαν χώρα.Εννοείται πώς τέτοιες απόψεις δεν αρέσουν σε πολλούς.Κάποιοι έχουν αλλεργία στο να ακούν αλήθειες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα?Και στο δημόσιο όλοι μιλούσαν αρνητικά για τους υπαλλήλους αλλά μόλις είπαν να διώξουν τους πλεονάζοντες και τους κοπανατζήδες όλοι ξεσηκώθηκαν.Είναι δύσκολο να ξεβολεύεσαι.

Τα πτυχία όμως γιατί έγιναν κουρελόχαρτα; Αυτό κανένας δεν έχει την πυγμή να εξηγήσει. Τα ελαφρολαϊκά περί "όλοι έχουν δικαίωμα για μια θέση στον Ήλιο" (ας δίνει το μάθημα χ φορές, όπου χ>8 ) σε μια εποχή όπου ο ανταγωνισμός είναι διεθνής, φαντάζουν αδιάφορα. Αν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια λειτουργούσαν με μια "λογική" πιστοποιητικών γλωσσομάθειας Cambridge ή Πανεπιστημίου Cambridge (και συναφών ιδίου επιπέδου): περνάς / κόβεσαι με στόχο το κύρος του Ιδρύματος / Τμήματος, τι θα λέγαμε ως κοινωνία; Θα μπορούσε η κυρα ΝίτσαμουΝίτσα, να δεχτεί ότι ο γιός της δεν πέρασε στο Πανεπιστήμιο και πέρασε η κόρη της κυρα Λέτας από το διπλανό ρετιρέ; Ενημερωτικά, αν και η χώρα μας λειτουργεί με παραισθησιογόνα, σε αρκετά καλά Ελληνικά μεταπτυχιακά προγράμματα ισχύουν δεδομένα που θα έπρεπε να ισχύουν και προπτυχιακά: 2 φορές το κάθε μάθημα και η 2η αποτυχία να σημαίνει οριστική διαγραφή. Εκεί θα βλέπαμε πόσοι θέλουν να σπουδάσουν και πόσοι επειδή έτυχε να γράψουν είπαν να σπουδάσουν. Έχει διαφορά το θέλω από το αναγκαστικά μου έκατσαν τα θέματα και έγραψα. Στο δεύτερο, δεν φαίνεται πουθενά η λέξη θέλω διότι τα κίνητρα είναι πολυσύνθετα (π.χ. οικογενειακά).

Τα πτυχία όμως γιατί έγιναν κουρελόχαρτα;

Click για ανάπτυξη...

Από ποιους έγιναν κουρελόχαρτα;

Το δικό μου πτυχίο δεν ειναι κουρελόχαρτο ούτε αυτό που πήρα ούτε αυτό που θα πάρω

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

Τα πτυχία όμως γιατί έγιναν κουρελόχαρτα; Αυτό κανένας δεν έχει την πυγμή να εξηγήσει. Τα ελαφρολαϊκά περί "όλοι έχουν δικαίωμα για μια θέση στον Ήλιο" (ας δίνει το μάθημα χ φορές, όπου χ>8 ) σε μια εποχή όπου ο ανταγωνισμός είναι διεθνής, φαντάζουν αδιάφορα. Αν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια λειτουργούσαν με μια "λογική" πιστοποιητικών γλωσσομάθειας Cambridge ή Πανεπιστημίου Cambridge (και συναφών ιδίου επιπέδου): περνάς / κόβεσαι με στόχο το κύρος του Ιδρύματος / Τμήματος, τι θα λέγαμε ως κοινωνία; Θα μπορούσε η κυρα ΝίτσαμουΝίτσα, να δεχτεί ότι ο γιός της δεν πέρασε στο Πανεπιστήμιο και πέρασε η κόρη της κυρα Λέτας από το διπλανό ρετιρέ; Ενημερωτικά, αν και η χώρα μας λειτουργεί με παραισθησιογόνα, σε αρκετά καλά Ελληνικά μεταπτυχιακά προγράμματα ισχύουν δεδομένα που θα έπρεπε να ισχύουν και προπτυχιακά: 2 φορές το κάθε μάθημα και η 2η αποτυχία να σημαίνει οριστική διαγραφή. Εκεί θα βλέπαμε πόσοι θέλουν να σπουδάσουν και πόσοι επειδή έτυχε να γράψουν είπαν να σπουδάσουν. Έχει διαφορά το θέλω από το αναγκαστικά μου έκατσαν τα θέματα και έγραψα. Στο δεύτερο, δεν φαίνεται πουθενά η λέξη θέλω διότι τα κίνητρα είναι πολυσύνθετα (π.χ. οικογενειακά).

Click για ανάπτυξη...

" έτυχε να γράψουν είπαν να σπουδάσουν" δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει αυτό στις πανελλαδικές.Και επιπλέον, εσύ που μας κάνεις μαθήματα, έκανες αρκετό καιρό να πάρεις πτυχίο(μάλιστα όχι με τόσο καλό βαθμό).Άρα όλα τα αρνητικά που γράφεις μήπως ισχύουν για σένα πρώτα από όλα???

Πλέον δεν μετράει αν είσαι πτυχιούχος αλλά τι δεξιότητες σου ανέπτυξε το πτυχίο. Πρόσφατα άκουσα από συγγενή μου που έχει γεννηθεί στο εξωτερικό, ότι έτυχε να έχει συμφοιτητές από Ελληνικά Πανεπιστήμια: ΑΠΘ, ΠαΠεί, ΕΚΠΑ... και τα παιδιά αυτά ζορίστηκαν πολύ να τελειώσουν ασχέτως αν είχαν πτυχία με άριστους βαθμούς. Η αιτία ήταν ότι είχαν μάθει σε ένα μοντέλο μελέτης αρκετά ξένο στην διεθνή κοινότητα: την παπαγαλία ακαδημαϊκού επιπέδου (που συναντάται κατά κόρον στα Ελληνικά Πανεπιστήμια). Εφόσον το σύστημα παιδείας της χώρας μας είναι έτσι, λογικό και επόμενο τα Πανεπιστήμιά μας να είναι στο ίδιο πλαίσιο. Παίζει ρόλο ότι δεν υπάρχει και η επιχειρηματική πρακτική. Απουσιάζουν τα κίνητρα, οι νέες ιδέες, οι νέες εφαρμογές. Πεπαλαιωμένες διδακτικές μέθοδοι σε αμφιθέατρα, οι κλασικές κομματικές συνελεύσεις και μια από τα ίδια. Κανέναν δεν απασχόλησε και δεν απασχολεί το μετά, οι φοβερές προοπτικές που ακούμε όλοι ότι έχουν "γκλαμουράτες" επιστήμες. Μήπως είναι στα χαρτιά μόνο;

Αρχική Δημοσίευση από lenbias:

" έτυχε να γράψουν είπαν να σπουδάσουν" δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει αυτό στις πανελλαδικές.Και επιπλέον, εσύ που μας κάνεις μαθήματα, έκανες αρκετό καιρό να πάρεις πτυχίο(μάλιστα όχι με τόσο καλό βαθμό).Άρα όλα τα αρνητικά που γράφεις μήπως ισχύουν για σένα πρώτα από όλα???

Click για ανάπτυξη...

Eξετάζουμε πρώτα κάποια δεδομένα π.χ. 2 χρόνια καταλήψεις, χαμένα μαθήματα, απουσία οργάνωσης, μαθήματα με τραγικά ποσοστά αποτυχίας,... Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν αρκετά προβλήματα που ξαφνικά όλοι μας θέλουμε να ξεχνάμε. Καλώς ή κακώς, κάποιοι έτυχαν να έχουν νορμάλ σπουδές. Δεν ήταν όμως έτσι. Κάποιοι άλλοι έπεσαν πάνω σε πολιτικές τηλε-αστάθειες χωρίς να ήταν επιλογή τους. Επίσης δεν κρίνω το πτυχίο μου ως κουρελόχαρτο για τους λόγους που παρουσιάζεις. Γνωρίζω πολύ καλά τι έχω μάθει και πόσο καλά γνωρίζω την επιστήμη μου γιατί ποτέ δεν αρκέστηκα στο διάβασμα της εξεταστικής για τον χ βαθμό. Η επιστήμη για μένα είναι πιο σύνθετη έννοια. Η κοινωνία το έχει ταξινομήσει έτσι για δικούς της λόγους. Ας εξετάσει η ίδια η κοινωνία, πόσο εντάξει είναι απένατι στις Πανεπιστημιακές σπουδές. Κοινωνία δεν είναι μόνο το 2013 αλλά και το 1990, το 1995, το 2000, το 2003, το 2005, το 2006, το 2007,...όπου τότε ήταν όλα μέλι γάλα αλλά οι καταλήψεις γίνονταν για χαβαλέ με αδιάφορο κόστος.

Η εργασία, κοινωνια, ..., δεν αναγνωρίζει την αξία του πτυχίου => το πτυχίο δεν έχει αξία.

Όχι.

Αφού θέλετε ο καθένας να σπουδάζει ό,τι θέλει ασχέτως με το αν θα βρει δουλειά στο μέλλον τότε ας μπαίνουν με επετυρίδα στα πανεπιστήμια και όχι με εξετάσεις.Θα περιμένει ο καθένας τη σειρά του μέχρι να τον καλέσουν από το πανεπιστήμιο να φοιτήσει και να παραλάβει το πτυχίο του.Και μετά να το κάνει μια ωραιότατη κορνίζα και να πάει να δουλέψει στο εργοστάσιο της Γερμανίας.

έκανες αρκετό καιρό να πάρεις πτυχίο(μάλιστα όχι με τόσο καλό βαθμό).

Click για ανάπτυξη...

Αυτό δεν καταλαβαίνω τι αποδεικνύει. Να εξετάσουμε πόσο συνεπές ήταν το Τμήμα απέναντι στις υποχρεώσεις του ή το "καθεστώς" που έχει ορίσει για τις σπουδές που παρέχει. Επίσης δεν σε αφορά τι κάνω. Υπάρχει και ένα όριο διακριτικότητας. Επίσης ποιος σου είπε ότι δεν έχω καλό βαθμό;

Θέλω ο καθένας να σπουδάζει αυτό που θέλει αφού αποδείξει πως ανάμεσα σε όλους που θέλουν το ίδιο πράγμα είναι ο πιο αποφασισμένος και εκείνος που προσπάθησε πιο πολύ για να πετύχει τους στόχους του.

Τώρα το αν θα βρει δουλειά είναι μια παράμετρος που θα εξετάσει ο ίδιος και όχι κάποιος τρίτος.

Και επαναφέρω μια προηγούμενη διαπίστωση: Γιατί οι σπουδές πρέπει να είναι αποκλειστικά οδός για εργασία;

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

Αυτό δεν καταλαβαίνω τι αποδεικνύει. Να εξετάσουμε πόσο συνεπές ήταν το Τμήμα απέναντι στις υποχρεώσεις του ή το "καθεστώς" που έχει ορίσει για τις σπουδές που παρέχει.

Click για ανάπτυξη...

Δεν αποδεικνύει τίποτε,απλά έρχεται σε αντιδιαστολή με όσα λές σε κάθε θέμα για τους αιώνιους καφεδοφραπέδες φοιτητές που κάνουν πολύ καιρό να πάρουν πτυχίο με 5.Και τα των καταλήψεων ίσως σε δικαιολογούν για την χρονική διάρκεια.Όμως,για το βαθμό μάλλον δεν υπάρχει δικαιολογία.Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν υπήρχαν στο έτος σου άτομα με 8,9,10 στο βαθμό πτυχίου τους.Αυτοί τι ήταν ρομπότ???Anyway,κανονικά το ότι υπάρχει τόση σαβούρα από άποψη φοιτητών θα έπρεπε να σας χαροποιεί κανονικά,διοτι εσείς οι καλοί θα μπορούσατε να αναδειχθείτε πιό εύκολα.Γενικά πάντως, καλό είναι να αφήσουμε τους άλλους, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς και πως εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες που έχουμε....

Ναι αλλά εξετάζουμε τι σημαίνει ο βαθμός με βάση το Τμήμα που μιλάμε. Επίσης σε μια ορκομωσία κοιτάζουμε να δούμε πόσοι ανά έτος ορκίζονται. Παίζουν πολλά ρόλο. Οι βαθμοί 8,9,10 για μια διακριτή μειοψηφία που έχουν στο ενεργητικό τους διακρίσεις, είναι αξιέπαινοι. Όμως για κάποιους άλλους δεν αποτελεί κάτι αν σκεφτούμε ότι η ηθική δεν υπάρχει στην κοινωνία που ζούμε. Για λόγους επιβίωσης υπάρχει η εκμετάλλευση και όλα τα παράγωγά της. Δεν σπουδάζουμε όλοι με τα ίδια σταθμά. Επίσης δεν εισαγόμαστε όλοι στο Πανεπιστήμιο με τα ίδια σταθμά. Ο δείκτης κατανόησης, το προαπαιτούμενο υπόβαθρο (πλην 3ης λυκείου) ενδεχόμενα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πρέπει να εξετάζουμε μεμονωμένα στοιχεία π.χ. ποσοστά επιτυχίας ανά μάθημα, τι είδους μάθημα είναι, τι συντελεστές βάρους έχουν τα μαθήματα,...κτλ. Ένας βαθμός πτυχίου για παράδειγμα 5,60 δεν λέει κάτι αν δεν εξετάσουμε για ποιο Τμήμα λέμε, την δυσκολία της επιστήμης για την οποία μιλάμε. Θεωρώ πάντως άστοχο το σχόλιό σου που προσπάθησες να με στοχοποιήσεις για κάτι που δεν γνωρίζεις επ' ακριβώς. Με την ίδια ευκολία μπορώ να εξάγω πολλές εικασίες και για σένα, αλλά όμως σέβομαι και εκτιμώ την προσπάθειά σου. Το αποτέλεσμα δεν κρίνεται στο πτυχίο αλλά στο πτυχίο της ζωής. Πολλοί οι κοινωνικά ανισόρροποι με βαθμάρες.

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

Ναι αλλά εξετάζουμε τι σημαίνει ο βαθμός με βάση το Τμήμα που μιλάμε. Επίσης σε μια ορκομωσία κοιτάζουμε να δούμε πόσοι ανά έτος ορκίζονται. Παίζουν πολλά ρόλο. Οι βαθμοί 8,9,10 για μια διακριτή μειοψηφία που έχουν στο ενεργητικό τους διακρίσεις, είναι αξιέπαινοι. Όμως για κάποιους άλλους δεν αποτελεί κάτι αν σκεφτούμε ότι η ηθική δεν υπάρχει στην κοινωνία που ζούμε. Για λόγους επιβίωσης υπάρχει η εκμετάλλευση και όλα τα παράγωγά της. Δεν σπουδάζουμε όλοι με τα ίδια σταθμά. Επίσης δεν εισαγόμαστε όλοι στο Πανεπιστήμιο με τα ίδια σταθμά. Ο δείκτης κατανόησης, το προαπαιτούμενο υπόβαθρο (πλην 3ης λυκείου) ενδεχόμενα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πρέπει να εξετάζουμε μεμονωμένα στοιχεία π.χ. ποσοστά επιτυχίας ανά μάθημα, τι είδους μάθημα είναι, τι συντελεστές βάρους έχουν τα μαθήματα,...κτλ. Ένας βαθμός πτυχίου για παράδειγμα 5,60 δεν λέει κάτι αν δεν εξετάσουμε για ποιο Τμήμα λέμε, την δυσκολία της επιστήμης για την οποία μιλάμε. Θεωρώ πάντως άστοχο το σχόλιό σου που προσπάθησες να με στοχοποιήσεις για κάτι που δεν γνωρίζεις επ' ακριβώς. Με την ίδια ευκολία μπορώ να εξάγω πολλές εικασίες και για σένα, αλλά όμως σέβομαι και εκτιμώ την προσπάθειά σου. Το αποτέλεσμα δεν κρίνεται στο πτυχίο αλλά στο πτυχίο της ζωής. Πολλοί οι κοινωνικά ανισόρροποι με βαθμάρες.

Click για ανάπτυξη...

Ασφαλώς και το αποτέλεσμα δεν κρίνεται αυστηρά και μόνον από το βαθμό(παρεπιπτόντως τον βαθμό πτυχίου σου είχε τύχει να τον δώ σε παλαιότερο θέμα που είχες γράψει ότι πήρες πτυχίο) και μακάρι να γίνεις τέλειος σε ότι και αν ακολουθήσεις. Πράγματι,απευθύνθηκα λίγο πιο επιθετικά σε σένα,όχι για το ότι μου έχεις κάνει κάτι ή κάτι παρόμοιο,αλλά διότι βλέπω μια καθαρά νεοφιλελεύθερη ισοπέδωση των πάντων σε όλα τα μηνύματα που γράφεις.Εύκολο είναι να κρίνουμε τις καταστάσεις και να κατηγορούμε τους πάντες,αλλά με γενικές συμβουλές και συνεχή ισοπέδωση δεν κάνουμε τίποτα.Και επαναλαμβάνω καλύτερα να κοιτάμε εμείς τι κάνουμε.Ας γίνουμε εμείς καλοί επαγγελματίες και σωστοί στις δουλειές μας και όλα θα ρθούν.

Απο την στιγμη που οι στρατιωτικες σχολες πανε να πιασουν τις ιατρικες.....ναι υπαρχει προβλημα.

Αρχική Δημοσίευση από Πουλελες:

Απο την στιγμη που οι στρατιωτικες σχολες πανε να πιασουν τις ιατρικες.....ναι υπαρχει προβλημα.

Click για ανάπτυξη...

πες τα ρε φιλε βλεπω κατι παιδια με 18αρια φευγα να βαζουν αστυνομιες κ στρατους ελεος απλα

Αρχική Δημοσίευση από Raiseonce:

Από το πρωί σήμερα με το που βγήκαν οι βάσεις έχω βαρεθεί να λέω συγχαρητήρια σε επιτυχόντες των πανελλαδικών και μου ήρθε πάλι στο μυαλό η ακόλουθη σκέψη.
Στην Ελλάδα για να μην μπεις σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ πρέπει να κάνεις αίτηση.Ακούγεται λίγο υπερβολικό αλλά σχεδόν το σύνολο των αποφοίτων από τον Οκτώβριο θα είναι φοιτητές σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.Όλοι πέτυχαν να μπουν κάπου και όλοι είναι χαρούμενοι.
Για άλλη μια φορά πιστεύω πώς σε αυτή τη χώρα αδικούνται οι άριστοι.
Προκειμένου να μην στεναχωρηθούν κάποιοι κατεβάζουμε τους καλούς στο επίπεδο των μέτριων και κακών.
Και πώς γίνεται αυτό.Μα φυσικά κάνοντας σκουπίδια τα πτυχία από πλευράς επαγγελματικής αποκατάστασης.Το πτυχίο πλέον τείνει να γίνει σαν το απολυτήριο λυκείου.Σε κανέναν δεν κάνει εντύπωση όταν δηλώσεις απλός πτυχιούχος.
Κάθε πόλη και μια σχολή(τουλάχιστον).
Ακούω από μεγαλύτερους πως παλιότερα το να περνούσες στο πανεπιστήμιο ήταν μεγάλη επιτυχία.Θεωρούνταν σπουδαίο επίτευγμα που σε έκανε να ξεχωρίσεις μιας και δεν ήταν πολλοι αυτοί που κατορθώναν να περάσουν γεγονός που σήμαινε σχεδόν σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση.Γιατί όμως;Πολύ απλά γιατί υπήρχαν λίγα πανεπιστήμια, και αυτά μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη κυρίως,και έτσι έμπαιναν μόνο οι καλύτεροι.
Τότε το να εισαχθείς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν κάτι για το οποίο μπορούσες να σαι περήφανος για τον εαυτό σου.Σήμερα πολλά παιδιά απλά χαίρονται που θα φύγουν από το σπίτι τους και θα μπορούν να δηλώνουν φοιτητές.
ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ

Click για ανάπτυξη...

Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εγώ σήμερα καταχάρηκα το να λέω συγχαρητήρια ακόμα και στον χειρότερο εχθρό μου.

Παντως προσωπικα (οχι δεν ειμαι βιτσιοζος) θεωρω πως τα θεματα πρεπει να εχουν ενα επιπεδο δυσκολιας. Δεν ειναι δυνατον οπως αλλες χρονιες παλιοτερα να γραφεις 19300 και να μην μπαινεις στη σχολη που θες. Φετος κατι εγινε. Οι καλοι να θελετε δυσκολα θεματα γιατι εκει θα ξεχωρισετε, αμα ειναι ευκολα ενδεχεται να το χασεται απο καποιον αλλο σε μια λεπτομερεια. Στο θεμα μας, θα διαφωνησω πως οι σχολες εδω δεν αξιζουν, εχοντας πτυχιο απο μια καλη σχολη της Ελλαδος εχεις ηδη αρκετη αναγνωριση. Φυσικα ομως θα γινει και το κατι παραπανω, αυτο το επιβαλλει η εποχη εξαλλου.

Δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Αν ας πούμε σταματούσαν οι προσλήψεις στους γιατρούς, κι έβγαινε βρώμα πως η σχολή δεν έχει ψωμί, θα γίνει ό,τι έγινε με τα παιδαγωγικά, θα πάψει να ναι πουλ μουρ και δεν θα χει πολλά μόρια.

Πού είναι εκείνα τα χρόνια που 17χρονα παιδιά που δούλευαν στα χωράφια περνούσαν στο πανεπιστήμιο και φεύγαν από το χωριό τους να πάνε στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη να σπουδάσουν με την ελπίδα ότι μόλις τελειώσουν δε θα ξαναγυρνούσαν στη σκληρή δουλειά στο χωριό και θα κατάφερναν να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους.Και όλα αυτά τα παιδιά το πετύχαιναν και άλλαζαν τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Σήμερα από την άλλη φεύγει το παιδί του δημοσίου υπαλλήλου να σπουδάσει στην επαρχία στο τμήμα που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει πολιτικά συμφέροντα και όταν τελειώσει θα γυρίσει σπίτι,θα ζητήσει από τον πατέρα του να βρει κανα μέσο να χωθεί στο δημόσιο(μιας και επιχειρήσεις δεν υπάρχουν) και αφού δε μπορέσει να βρει τίποτα παίρνει το πρώτο αεροπλάνο και μεταναστεύει στο εξωτερικό όπως γινόταν το 60.Αντί να υπάρχει εξέλιξη γυρίσαμε πίσω.

Αρχική Δημοσίευση από Raiseonce:

Πού είναι εκείνα τα χρόνια που 17χρονα παιδιά που δούλευαν στα χωράφια περνούσαν στο πανεπιστήμιο και φεύγαν από το χωριό τους να πάνε στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη να σπουδάσουν με την ελπίδα ότι μόλις τελειώσουν δε θα ξαναγυρνούσαν στη σκληρή δουλειά στο χωριό και θα κατάφερναν να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους.Και όλα αυτά τα παιδιά το πετύχαιναν και άλλαζαν τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Σήμερα από την άλλη φεύγει το παιδί του δημοσίου υπαλλήλου να σπουδάσει στην επαρχία στο τμήμα που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει πολιτικά συμφέροντα και όταν τελειώσει θα γυρίσει σπίτι,θα ζητήσει από τον πατέρα του να βρει κανα μέσο να χωθεί στο δημόσιο(μιας και επιχειρήσεις δεν υπάρχουν) και αφού δε μπορέσει να βρει τίποτα παίρνει το πρώτο αεροπλάνο και μεταναστεύει στο εξωτερικό όπως γινόταν το 60.Αντί να υπάρχει εξέλιξη γυρίσαμε πίσω.

Click για ανάπτυξη...

Αναφέρεσαι στην εποχή των πατεράδων μας ε;
Τότε υπήρχαν όμως κι όνειρα. Να διαβάσει ο νέος για να ξεφύγει απ΄την "μιζέρια" του χωριού και να κυνηγήσει τ'όνειρό του στην πρωτεύουσα. Εκείνη την εποχή έβγαιναν επιστήμονες που δούλευαν για τα έξοδα τους, πήγαιναν στο πανεπιστήμιο και τελείωναν την σχολή ακριβώς.