26-04-06
10:04
Δεν ξέρω αν μετράει η γνώμη μου όπως και να έχει χθές τελείωσα το "Στο ντιβάνι" του Irvin Yalom.Δεν με ενθουσίασε ομολογώ
"Ένα συναρπαστικό γαϊτανάκι με άξονα την ψυχοθεραπεία είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του διάσημου Αμερικανού ψυχιάτρου και ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει στο βλέμμα του κοινού τι συμβαίνει μέσα στο γραφείο αλλά και στη σκέψη των ψυχοθεραπευτών, τη ζωή τους, τις δυσκολίες τους, την ανθρώπινη υπόστασή τους. Όσο όμως απομυθοποιούνται οι ψυχοθεραπευτές, η γοητεία της ψυχοθεραπείας αυξάνεται. Ο Γιάλομ την παρουσιάζει κάτω από νέο φως: είναι μια συντροφική πορεία προς την επίτευξη μιας αληθινής ανθρώπινης επαφής. Με κινηματογραφικό τρόπο, συνεχείς ανατροπές και αστυνομικό σασπένς, ο Γιάλομ αναλύει στο "Ντιβάνι" του τη σύγχρονη κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. "
Αυτό που πραγματικά μου αρέσει όμως είναι ο Umberto Eco και η ατμόσφαιρα που δίνει.Έχω διαβάσει μόνο το "Όνομα του ρόδου" πρίν πάρα πολλά χρόνια,το τελευταίο του "Η μυστηριώδης φλόγα της Βασίλισσας Λοάνα" το οποίο δεν μου άρεσε σχεδόν καθόλου.Ίσως γιατί είχε να κάνει με πάρα πολλά ιστορικά στοιχεία και μάλιστα με τον Παγκόσμιο(νομίζω ) οπότε δεν με ενθουσίασε..με κουράζουν αυτά τα βιβλία δυστυχώς.Ωστόσο ένα ακόμα που έχω διαβάσει με ενθουσίασε το "Μπαουντολίνο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.