kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
26-03-06
16:01
Αρχική Δημοσίευση από O'Zorgnax:Και θα ήταν πολύ καλή απάντηση αν η ερώτηση ήταν: "Ποιοι άνθρωποι γράφουν ιστορία;"
Εγώ πάλι κατάλαβα διαφορετικά αυτο που έγραψε.
Κοινώς επειδή εκείνον τον γεμίζει να μαθαίνει οι γύρω του τον κατηγορούν ότι χαραμίζει την ζωή του κι εκείνος προφανώς τους απαντάει με αυτήν την φράση.
Όσο για το τι νόημα έχει να είσαι μέτριος
Μα καλέ μου epote αν δεν υπηρχαν και "μέτριοι" άνθρωποι τότε με ποιο κριτήριο θα ήταν κάποιοι "ανώτεροι";
(Τα εισαγωγικά τα χρησιμοποιώ γιατί τους συγκεκριμένους όρους δεν τους ασπάζομαι)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
26-03-06
13:58
Το περίμενα ότι οι περισσότεροι θα μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες με μένα.
Το κουλο είναι ότι οι καλύτερες αλλαγές στην ζωή μου δλδ στην φάση να είμαι χαλια χωρίς να ξέρω τον λόγο, ήταν αυτές που φοβόμουν πολύ να αλλάξω.
Μια εποχή που απλά γύρναγα σπίτι και περίμενα να κοιμηθώ και να ξαναξυπνήσω για να ξανακάνω τα ίδια και πάει λέγοντας, έψαχνα να βρω τι μου φταίει και μια φίλη μου είπε πες μου ένα πράγμα που κάνεις τώρα στην ζωή σου και σε κάνει ευτυχισμένη(γιατί δεν ήταν ότι δεν έκανα πράγματα μέχρι κι εθελόντρια ήμουν τότε) και δεν είχα τι να απαντήσω.
Εκεί που έχω καταλήξει είναι πως πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει.
Και πως με κάνουν ευτυχισμένη ουσιαστικά πράγματα που συνοδεύονται απο ουσιαστικούς ανθρώπους και που στο τέλος της ημέρας δεν θα νοιώθω πως έφυγε χωρίς να πάρω τίποτα.
Υ.Γ.Σόρρυ πολύ ψυχανάλυση το έκανα το θέμα
Το κουλο είναι ότι οι καλύτερες αλλαγές στην ζωή μου δλδ στην φάση να είμαι χαλια χωρίς να ξέρω τον λόγο, ήταν αυτές που φοβόμουν πολύ να αλλάξω.
Μια εποχή που απλά γύρναγα σπίτι και περίμενα να κοιμηθώ και να ξαναξυπνήσω για να ξανακάνω τα ίδια και πάει λέγοντας, έψαχνα να βρω τι μου φταίει και μια φίλη μου είπε πες μου ένα πράγμα που κάνεις τώρα στην ζωή σου και σε κάνει ευτυχισμένη(γιατί δεν ήταν ότι δεν έκανα πράγματα μέχρι κι εθελόντρια ήμουν τότε) και δεν είχα τι να απαντήσω.
Εκεί που έχω καταλήξει είναι πως πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει.
Και πως με κάνουν ευτυχισμένη ουσιαστικά πράγματα που συνοδεύονται απο ουσιαστικούς ανθρώπους και που στο τέλος της ημέρας δεν θα νοιώθω πως έφυγε χωρίς να πάρω τίποτα.
Υ.Γ.Σόρρυ πολύ ψυχανάλυση το έκανα το θέμα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
26-03-06
12:44
Το μεγαλύτερο άγχος μου ήταν να κυλούν οι ημέρες και εγώ να μην τις ζω απλά να υπάρχω.Απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να "αδράξω την μέρα" να εκμεταλλεύομαι το κάθε λεπτό στο έπακρο,να έχω πολλά να λέω όταν θα μεγαλώσω.
Και δεν έχω παράπονο απο όσα έχω κάνει μέχρι τώρα,ταξίδεψα,ερωτεύτηκα,γέλασα,έκλαψα,γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους αλλά και ανάξιους.
Αυτο που ποτέ δεν είχα σημαία ήταν το χαζοξενύχτι,το να πρέπει σώνει και καλά να πάω σε κλαμπάκι όρθια και στριμωγμένη προτιμούσα να πάρω την παρέα μου και να πάμε σε ένα μεζεδοπωλείο ή σε ένα λαιβ ή στην τελική να πάρουμε ένα καφάσι μπύρες και να τις πιούμε στο λιμάνι.
Επίσης το να αλλάζω τους γκόμενους σαν τα πουκάμισα δεν ήταν ποτέ το στυλ μου.
Με τα άτομα που γνωρίζω τους τλτ δύο μήνες δεν συμβαδίζομαι καθόλου σε αυτές τις απόψεις.
Μάλλον έχουν διαφορετική αντίληψη της χρυσής τομής που θα τους κάνει ευτυχισμένους(όπως λέει και μια ψυχή εδώ μέσα).
Αυτό που σας ρωτάω είναι ποια είναι η δική σας ερμηνεία στην έκφραση "έζησα την ζωή μου και χάρηκα τα νιάτα μου".
Τι είναι αυτό που θα σας κάνει να πείτε ότι είχατε μια γεμάτη ζωή.
Και δεν έχω παράπονο απο όσα έχω κάνει μέχρι τώρα,ταξίδεψα,ερωτεύτηκα,γέλασα,έκλαψα,γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους αλλά και ανάξιους.
Αυτο που ποτέ δεν είχα σημαία ήταν το χαζοξενύχτι,το να πρέπει σώνει και καλά να πάω σε κλαμπάκι όρθια και στριμωγμένη προτιμούσα να πάρω την παρέα μου και να πάμε σε ένα μεζεδοπωλείο ή σε ένα λαιβ ή στην τελική να πάρουμε ένα καφάσι μπύρες και να τις πιούμε στο λιμάνι.
Επίσης το να αλλάζω τους γκόμενους σαν τα πουκάμισα δεν ήταν ποτέ το στυλ μου.
Με τα άτομα που γνωρίζω τους τλτ δύο μήνες δεν συμβαδίζομαι καθόλου σε αυτές τις απόψεις.
Μάλλον έχουν διαφορετική αντίληψη της χρυσής τομής που θα τους κάνει ευτυχισμένους(όπως λέει και μια ψυχή εδώ μέσα).
Αυτό που σας ρωτάω είναι ποια είναι η δική σας ερμηνεία στην έκφραση "έζησα την ζωή μου και χάρηκα τα νιάτα μου".
Τι είναι αυτό που θα σας κάνει να πείτε ότι είχατε μια γεμάτη ζωή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.