Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
24-09-09
19:50
'Αργησα να απαντήσω...
Ναι βγήκαν...είμαι στην Λαμία...
Επίσης ήθελαν να με τρέχουν καθημερινά σε 2 σχολεία με απόσταση μεταξύ τους 45 λεπτών με αυτοκίνητο (γιατί οι συγκοινωνίες δεν βολεύουν και η άλλη λύση είναι ταξί) και είχαν και την απαίτηση να κάνω την αλλαγή στα διαλείμματα... Όπως επίσης λόγω ηλικίας το θεώρησαν αυτονόητο ότι έχω αυτοκίνητο και πρέπει να το χρησιμοποιώ γιατί το υπουργείο δεν έδωσε πιστώσεις και με την δική μου πίστωση πρέπει να καλύψω 2 οργανικά κενά και όχι ένα! (βέβαια εγώ είμαι τυχερή γιατί μια συνάδελφο την βάζουν να κάνει Αμφίκλεια- Λαμία! )
Κατάφερα βέβαια να τους πείσω να με έχουν μία μέρα στο ένα και μία στο άλλο...ζητώντας μου τα ρέστα γιατί από την στιγμή που έχω δίπλωμα δεν είμαι με αυτοκίνητο! Κι αν έχω να το κατεβάσω αμέσως!
Όπου εκεί τα πήρα και είπα να μου βρει η υπηρεσία αυτοκίνητο και να μην θεωρεί τίποτα αυτονόητο!
Εν ολίγοις...από χθες πλακώνομαι με προιστάμενο...και προσπαθώ να εξηγήσω τα ανεξήγητα στην σύμβουλό μου...
Και η ζωή κυλάει υπέροχα στην Λαμία....
Αν εξαιρέσεις ότι ενδιάμεσα έπρεπε να βρω σπίτι γιατί δεν με έπαιρνε οικονομικά να μένω σε ξενοδοχείο...και αν εξαιρέσεις τι σπίτια πραγματικά νοικιάζουν και είναι υπερήφανοι γι' αυτά!
Κατά τ' άλλα όλα υπέροχα....not
Ναι βγήκαν...είμαι στην Λαμία...
Επίσης ήθελαν να με τρέχουν καθημερινά σε 2 σχολεία με απόσταση μεταξύ τους 45 λεπτών με αυτοκίνητο (γιατί οι συγκοινωνίες δεν βολεύουν και η άλλη λύση είναι ταξί) και είχαν και την απαίτηση να κάνω την αλλαγή στα διαλείμματα... Όπως επίσης λόγω ηλικίας το θεώρησαν αυτονόητο ότι έχω αυτοκίνητο και πρέπει να το χρησιμοποιώ γιατί το υπουργείο δεν έδωσε πιστώσεις και με την δική μου πίστωση πρέπει να καλύψω 2 οργανικά κενά και όχι ένα! (βέβαια εγώ είμαι τυχερή γιατί μια συνάδελφο την βάζουν να κάνει Αμφίκλεια- Λαμία! )
Κατάφερα βέβαια να τους πείσω να με έχουν μία μέρα στο ένα και μία στο άλλο...ζητώντας μου τα ρέστα γιατί από την στιγμή που έχω δίπλωμα δεν είμαι με αυτοκίνητο! Κι αν έχω να το κατεβάσω αμέσως!
Όπου εκεί τα πήρα και είπα να μου βρει η υπηρεσία αυτοκίνητο και να μην θεωρεί τίποτα αυτονόητο!
Εν ολίγοις...από χθες πλακώνομαι με προιστάμενο...και προσπαθώ να εξηγήσω τα ανεξήγητα στην σύμβουλό μου...
Και η ζωή κυλάει υπέροχα στην Λαμία....
Αν εξαιρέσεις ότι ενδιάμεσα έπρεπε να βρω σπίτι γιατί δεν με έπαιρνε οικονομικά να μένω σε ξενοδοχείο...και αν εξαιρέσεις τι σπίτια πραγματικά νοικιάζουν και είναι υπερήφανοι γι' αυτά!
Κατά τ' άλλα όλα υπέροχα....not
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
17-09-09
01:42
Θα μας
Όπως και να έχει...ναι θα γκρινιάξω...γιατί ειδικά σήμερα μου έχουν σπάσει τα νεύρα...από το μεσημέρι βγαίνουν οι πίνακες μας...αλλάζουν...εγώ μαζί με άλλους κάνω τραμπάλα...άσχετοι μπαίνουν σφήνα....
Και αν δεν οριστικοποιηθεί ο πίνακας δεν μπορούν να καλέσουν κανέναν...
Οπότε εγώ είμαι στο περίμενε και την μισή μέρα την έχω φάει στο νετ....
Συν ότι όχι δεν θα μας καλέσουν προσωπικά αλλά τα ονόματά μας όταν και άμα θα αναρτηθούν στο νετ λες και ο κάθε εκπαιδευτικός έχει νετ...
Και η ζωή συνεχίζεται στο στρουμφοχωριό
Όπως και να έχει...ναι θα γκρινιάξω...γιατί ειδικά σήμερα μου έχουν σπάσει τα νεύρα...από το μεσημέρι βγαίνουν οι πίνακες μας...αλλάζουν...εγώ μαζί με άλλους κάνω τραμπάλα...άσχετοι μπαίνουν σφήνα....
Και αν δεν οριστικοποιηθεί ο πίνακας δεν μπορούν να καλέσουν κανέναν...
Οπότε εγώ είμαι στο περίμενε και την μισή μέρα την έχω φάει στο νετ....
Συν ότι όχι δεν θα μας καλέσουν προσωπικά αλλά τα ονόματά μας όταν και άμα θα αναρτηθούν στο νετ λες και ο κάθε εκπαιδευτικός έχει νετ...
Και η ζωή συνεχίζεται στο στρουμφοχωριό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
17-09-09
00:39
Love σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που έβαλες αυτό το θέμα
Δουλεύω όπως οι περισσότεροι ξέρετε 4 χρόνια στην ειδική αγωγή και πάω αισίως για τον 5ο...
Μέχρι στιγμής περιμένουμε το υπουργείο να κάνει την δουλειά του...
Φέτος πολλά ειδικά σχολεία δεν λειτούργησαν γιατί απλά μας "ξέχασαν" την στιγμή που ο νόμος λέει το αυτονόητο ότι τα ειδικά σχολεία πρέπει να στελεχώνονται πρώτα λόγω των ιδιαιτεροτήτων των παιδιών...
Οκ...μπορώ να παραπονεθώ για εμένα ότι γυρνάω την Ελλάδα, ότι δεν στεριώνω σε ένα τόπο, ότι η προσωπική μου ζωή μετράει αποστάσεις και εμπόδια... και από την άλλη πρέπει να σκεφτώ ότι οκ, έχω τουλάχιστον μια δουλειά.. και κάτι είναι κι αυτό... αλλά δεν έχω το δικαίωμα που έχει ο οποιοσδήποτε κλάδος για μονιμοποίηση και ας πρέπει μετά να δώσω ΑΣΕΠ ή να έχω 475957 χρόνια για να διοριστώ κάποια στιγμή...(και επειδή ακούω να λες ευχαριστώ που έχεις δουλειά..συγκρίνω τον κλάδο μου με τους άλλους και δεν είναι λογικό να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά π.χ. ανάμεσα στους δασκάλους και τους δασκάλους ειδικής αγωγής)
Πέρα όμως από τα δικά μου προβλήματα είναι και τα προβλήματα των παιδιών....
Όταν πάμε σε ειδικό σχολείο θέλουμε ένα άλφα χρονικό διάστημα για να ξεκλειδώσουμε τα παιδιά...και μετά να αρχίσουμε να κάνουμε μάθημα...
Τη στιγμή που φτάνουμε σε ένα επίπεδο τα μπογαλάκια μας και σε άλλη παραλία (σχολείο ήθελα να πω)...το παιδί έχει μάθει με εμάς...έχουμε κάνει κάποια δουλειά και μετά μένει απλά ξεκρέμαστο...
Την επόμενη χρονιά θα ΄ρθει μια άλλη συνάδελφος που θα αρχίσει ξανά να "μαθαίνει" το παιδί (δηλαδή από το 0 ) ...να...να...να... και μετά πάλι γειά...
Το θέμα όμως είναι ότι τα παιδιά αυτά χρειάζεται να έχουν μία δασκάλα/ο...γι' αυτούς η κάθε αλλαγή είναι πολύ δύσκολη...και ο κάθε δάσκαλος έχει το δικό του στυλ διδασκαλίας ή στόχους...
Οπότε φανταστείτε να έχουν μάθει να εργάζονται με τον έναν τρόπο με ένα συγκεκριμένο άτομο και την επόμενη χρονιά να πρέπει να μπουν σε μία άλλη ρουτίνα...
Για όλους εμάς μπορεί να μην είναι τραγικό για τα παιδιά αυτά είναι τραγικότατο γιατί η εκπαίδευσή τους στηρίζεται κυρίως στην ρουτίνα και στο πρόγραμμα που έχουν μάθει...
Όπως τραγικό είναι ότι αυτά τα παιδιά βρίσκονται ακόμα σπίτια τους λες και δεν είναι μαθητές...λες και δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τ' άλλα παιδιά... λες και δεν τους φτάνουν τα δικά τους προβλήματα περιθωριοποίησης που έχουν, η ίδια η κοινωνία, το ίδιο το κράτος τα περιθωριοποιεί λες και είναι πολίτες 2η διαλογής
Εδώ και 2 συνεχόμενα χρόνια είχα την τύχη να εργαστώ με 2 παιδιά με αυτισμό... Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια το ένα μου παιδάκι κατάφερε να πάει Α' γυμνασίου ενώ το δεύτερο συνεχίζει κανονικά την Δ δημοτικού και είναι από τις άριστες μαθήτριες...
Kαι ρωτάω...πόσο θα λέω στην μητέρα του κοριτσιού ότι δεν ξέρω που θα είμαι;
Τι θα πει η μαμάς της στην Δ. γιατί η κυρία Βίκυ δεν είναι εκεί φέτος όταν με περίμενε να είμαι στον αγιασμό;
Πως μπορούμε να της εξηγήσουμε ότι φέτος μπορεί να μην έχει δικιά της δασκάλα;
Ότι φέτος μπορεί να έχει μία άλλη δασκάλα;
Πραγματικά δεν μπορείτε να φανταστείτε πως αισθάνομαι όταν πρέπει να δικαιολογηθώ εγώ γιατί το υπουργείο ειδικά φέτος τα έχει κάνει ένα μπάχαλο (συγνώμη για την έκφραση...αλλά ειδικά σήμερα μας έχουν σπάσει τα νεύρα)...
Τι μπορώ να λέω στον γονέα και στον κάθε γονέα γιατί δεν βρίσκομαι εκεί που πρέπει να είμαι...
Και γιατί επιτρέπονται σε δασκάλους χωρίς προσόντα να παίρνουν τις οργανικές μας θέσεις επειδή υπάρχει ένα κwλοεπίδομα ....την στιγμή που διάλεξα αυτή την δουλειά και την λατρεύω και το κάνω γιατί το γουστάρω πραγματικά και γιατί απλά υπεραγαπώ αυτά τα παιδιά...και θα το ξανά έκανα και χωρίς αυτό το *(*^%$( επίδομα....
Δουλεύω όπως οι περισσότεροι ξέρετε 4 χρόνια στην ειδική αγωγή και πάω αισίως για τον 5ο...
Μέχρι στιγμής περιμένουμε το υπουργείο να κάνει την δουλειά του...
Φέτος πολλά ειδικά σχολεία δεν λειτούργησαν γιατί απλά μας "ξέχασαν" την στιγμή που ο νόμος λέει το αυτονόητο ότι τα ειδικά σχολεία πρέπει να στελεχώνονται πρώτα λόγω των ιδιαιτεροτήτων των παιδιών...
Οκ...μπορώ να παραπονεθώ για εμένα ότι γυρνάω την Ελλάδα, ότι δεν στεριώνω σε ένα τόπο, ότι η προσωπική μου ζωή μετράει αποστάσεις και εμπόδια... και από την άλλη πρέπει να σκεφτώ ότι οκ, έχω τουλάχιστον μια δουλειά.. και κάτι είναι κι αυτό... αλλά δεν έχω το δικαίωμα που έχει ο οποιοσδήποτε κλάδος για μονιμοποίηση και ας πρέπει μετά να δώσω ΑΣΕΠ ή να έχω 475957 χρόνια για να διοριστώ κάποια στιγμή...(και επειδή ακούω να λες ευχαριστώ που έχεις δουλειά..συγκρίνω τον κλάδο μου με τους άλλους και δεν είναι λογικό να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά π.χ. ανάμεσα στους δασκάλους και τους δασκάλους ειδικής αγωγής)
Πέρα όμως από τα δικά μου προβλήματα είναι και τα προβλήματα των παιδιών....
Όταν πάμε σε ειδικό σχολείο θέλουμε ένα άλφα χρονικό διάστημα για να ξεκλειδώσουμε τα παιδιά...και μετά να αρχίσουμε να κάνουμε μάθημα...
Τη στιγμή που φτάνουμε σε ένα επίπεδο τα μπογαλάκια μας και σε άλλη παραλία (σχολείο ήθελα να πω)...το παιδί έχει μάθει με εμάς...έχουμε κάνει κάποια δουλειά και μετά μένει απλά ξεκρέμαστο...
Την επόμενη χρονιά θα ΄ρθει μια άλλη συνάδελφος που θα αρχίσει ξανά να "μαθαίνει" το παιδί (δηλαδή από το 0 ) ...να...να...να... και μετά πάλι γειά...
Το θέμα όμως είναι ότι τα παιδιά αυτά χρειάζεται να έχουν μία δασκάλα/ο...γι' αυτούς η κάθε αλλαγή είναι πολύ δύσκολη...και ο κάθε δάσκαλος έχει το δικό του στυλ διδασκαλίας ή στόχους...
Οπότε φανταστείτε να έχουν μάθει να εργάζονται με τον έναν τρόπο με ένα συγκεκριμένο άτομο και την επόμενη χρονιά να πρέπει να μπουν σε μία άλλη ρουτίνα...
Για όλους εμάς μπορεί να μην είναι τραγικό για τα παιδιά αυτά είναι τραγικότατο γιατί η εκπαίδευσή τους στηρίζεται κυρίως στην ρουτίνα και στο πρόγραμμα που έχουν μάθει...
Όπως τραγικό είναι ότι αυτά τα παιδιά βρίσκονται ακόμα σπίτια τους λες και δεν είναι μαθητές...λες και δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τ' άλλα παιδιά... λες και δεν τους φτάνουν τα δικά τους προβλήματα περιθωριοποίησης που έχουν, η ίδια η κοινωνία, το ίδιο το κράτος τα περιθωριοποιεί λες και είναι πολίτες 2η διαλογής
Εδώ και 2 συνεχόμενα χρόνια είχα την τύχη να εργαστώ με 2 παιδιά με αυτισμό... Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια το ένα μου παιδάκι κατάφερε να πάει Α' γυμνασίου ενώ το δεύτερο συνεχίζει κανονικά την Δ δημοτικού και είναι από τις άριστες μαθήτριες...
Kαι ρωτάω...πόσο θα λέω στην μητέρα του κοριτσιού ότι δεν ξέρω που θα είμαι;
Τι θα πει η μαμάς της στην Δ. γιατί η κυρία Βίκυ δεν είναι εκεί φέτος όταν με περίμενε να είμαι στον αγιασμό;
Πως μπορούμε να της εξηγήσουμε ότι φέτος μπορεί να μην έχει δικιά της δασκάλα;
Ότι φέτος μπορεί να έχει μία άλλη δασκάλα;
Πραγματικά δεν μπορείτε να φανταστείτε πως αισθάνομαι όταν πρέπει να δικαιολογηθώ εγώ γιατί το υπουργείο ειδικά φέτος τα έχει κάνει ένα μπάχαλο (συγνώμη για την έκφραση...αλλά ειδικά σήμερα μας έχουν σπάσει τα νεύρα)...
Τι μπορώ να λέω στον γονέα και στον κάθε γονέα γιατί δεν βρίσκομαι εκεί που πρέπει να είμαι...
Και γιατί επιτρέπονται σε δασκάλους χωρίς προσόντα να παίρνουν τις οργανικές μας θέσεις επειδή υπάρχει ένα κwλοεπίδομα ....την στιγμή που διάλεξα αυτή την δουλειά και την λατρεύω και το κάνω γιατί το γουστάρω πραγματικά και γιατί απλά υπεραγαπώ αυτά τα παιδιά...και θα το ξανά έκανα και χωρίς αυτό το *(*^%$( επίδομα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.