iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
09-07-09
23:12
Μα οι λόγοι που θα δώσεις για υιοθεσία ένα παιδί είναι συνήθως οικονομικοί, εδώ γιατί δεν βάζουμε μια ανθρώπινη ζωή κάτω από τα χρήματα;Λυπάμαι φίλε μου, αλλά προσωπικά αρνούμαι να βάλω στην ίδια ζυγαριά μια ανθρώπινη ζωή με τα χρήματα που αφιερώνονται (αν και στην περίπτωση προσυμφωνημένης υιοθεσίας τα έξοδα αναλαμβάνει αποκλειστικά το ζευγάρι των θετών γονέων), ή με μια καριέρα που θα πάει λίγο πίσω. Αυτή είναι και η διαφορά του νεοφιλελευθερισμού με τον ανθρωπισμό σε ιδεολογικό επίπεδο. Θα τονίσω απλά ότι ενώ από τη μια πλευρά η θανάτωση είναι κάτι βέβαιο και χειροπιαστό, από την άλλη η οπισθοδρόμιση μιας καριέρας είναι κάτι το θεωρητικό και όχι σίγουρο.
Μα και το παιδί σου να δώσεις για υιοθεσία πάλι η γραφειοκρατία θα μπει στην διαδικασία. Δεν νομίζω να είναι εφικτό ένα ζευγάρι να δώσει με "συνοπτικές" διαδικασίες το παιδί τους σε άλλη οικογένεια. Τι ακριβώς αλλάζει;Υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες που θα ήθελαν να υιοθετήσουν ένα παιδί, αλλά η τεράστια γραφειοκρατεία δεν τους το επιτρέπει, όπως ανέφερε και η Ίντριλ. Συνεπώς, η ουρά αυτή θα μπορούσε να αποσυμφορηθεί με άλλους τρόπους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
06-07-09
12:15
Να κάνω μια αφελή ερώτηση;
Γιατί κάποιοι γονείς επιλέγουν να κάνουν παιδιά όταν δεν είναι έτοιμοι, κυρίως από άποψη οικονομικών; Προσωπικά μου θυμίζει όταν κάποιος βγάζει καταναλωτικό δάνειο με δόση που δεν μπορεί να αντέξει. Το ξέρω ότι το δεύτερο έχει να κάνει με την ματαιοδοξία, αλλά μήπως, τελικά, το πρώτο έχει και αυτό κάμποσες δόσεις ματαιοδοξίας; Σίγουρα, αφού, σκέφτεται πρώτα την επιθυμία του για την απόκτηση ενός παιδιού παρά για την ποιότητα ζωής του παιδιού, και αφού βάζει τελικά την επιθυμία του πάνω από έναν ζωντανό οργανισμό γιατί δεν θεωρείτε περισσότερο μίζερο από την δεύτερη περίπτωση με το δάνειο;
Πόσο καλύτερος (ή χειρότερος) θα ήταν ο κόσμος αν σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο την απόφαση του παιδιού;
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στην οικονομική κατάσταση για μπορεί να δίνει υλικά αγαθά στο παιδί του αλλά για ποιότητα ζωής.
Υποθέτουμε ότι έχουμε ένα παιδί που λατρεύει την φυσική, και ζητάει από τον πατέρα να πάει στο σεμινάριο/συνέδριο, ή ακόμη και μάθημα, του τάδε νομπελίστα, τι θα απαντήσει ο πατέρας; Αυτά, παιδί μου, είναι για τους πλούσιους; Και επειδή κάποιοι μπορούν όντως, το θέμα εκπαίδευσης, να το θεωρούν είδος πολυτέλειας(???), ας μιλήσουμε για την υγεία. Αλήθεια τι θα γίνει στην περίπτωση που το παιδί του θα χρειαστεί μια δύσκολη/ακριβή εγχείρηση ή να συμμετέχει σε κάποια πειραματική θεραπεία; Και πάλι θα το κατατάξει στα παιδιά ενός κατώτερου θεού ή θα αρχίζει να κράζει το σύστημα υγείας;
Φυσικά και αυτό που προτείνω δεν είναι να "επιτρέπουμε" μόνο στους πλούσιους να κάνουν παιδιά, προτείνω απλά να μειωθεί η απόσταση μεταξύ της ποιότητα ζωής που επιθυμούμε να δώσουμε στο παιδί μας, με αυτή που πράγματι είναι πιθανό να μπορούμε να δώσουμε, ο καθένας με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο για το παιδί του.
Γιατί κάποιοι γονείς επιλέγουν να κάνουν παιδιά όταν δεν είναι έτοιμοι, κυρίως από άποψη οικονομικών; Προσωπικά μου θυμίζει όταν κάποιος βγάζει καταναλωτικό δάνειο με δόση που δεν μπορεί να αντέξει. Το ξέρω ότι το δεύτερο έχει να κάνει με την ματαιοδοξία, αλλά μήπως, τελικά, το πρώτο έχει και αυτό κάμποσες δόσεις ματαιοδοξίας; Σίγουρα, αφού, σκέφτεται πρώτα την επιθυμία του για την απόκτηση ενός παιδιού παρά για την ποιότητα ζωής του παιδιού, και αφού βάζει τελικά την επιθυμία του πάνω από έναν ζωντανό οργανισμό γιατί δεν θεωρείτε περισσότερο μίζερο από την δεύτερη περίπτωση με το δάνειο;
Πόσο καλύτερος (ή χειρότερος) θα ήταν ο κόσμος αν σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο την απόφαση του παιδιού;
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στην οικονομική κατάσταση για μπορεί να δίνει υλικά αγαθά στο παιδί του αλλά για ποιότητα ζωής.
Υποθέτουμε ότι έχουμε ένα παιδί που λατρεύει την φυσική, και ζητάει από τον πατέρα να πάει στο σεμινάριο/συνέδριο, ή ακόμη και μάθημα, του τάδε νομπελίστα, τι θα απαντήσει ο πατέρας; Αυτά, παιδί μου, είναι για τους πλούσιους; Και επειδή κάποιοι μπορούν όντως, το θέμα εκπαίδευσης, να το θεωρούν είδος πολυτέλειας(???), ας μιλήσουμε για την υγεία. Αλήθεια τι θα γίνει στην περίπτωση που το παιδί του θα χρειαστεί μια δύσκολη/ακριβή εγχείρηση ή να συμμετέχει σε κάποια πειραματική θεραπεία; Και πάλι θα το κατατάξει στα παιδιά ενός κατώτερου θεού ή θα αρχίζει να κράζει το σύστημα υγείας;
Φυσικά και αυτό που προτείνω δεν είναι να "επιτρέπουμε" μόνο στους πλούσιους να κάνουν παιδιά, προτείνω απλά να μειωθεί η απόσταση μεταξύ της ποιότητα ζωής που επιθυμούμε να δώσουμε στο παιδί μας, με αυτή που πράγματι είναι πιθανό να μπορούμε να δώσουμε, ο καθένας με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο για το παιδί του.
Τελικά, ποία κρίση είναι πιο "σωστή" σε μια τέτοια περίπτωση, η αρχική ή η τωρινή;Εάν δεθείς, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πλέον ανεπιθύμητη η εγκυμοσύνη και ότι η αρχική σου κρίση επ' αυτού ήταν απλά αποτέλεσμα φόβου και ανωριμότητας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.