Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-10-09
13:53
Ε ναι ρε Μπαγκς, δεν έχεις ακούσει τη γνωστή ρήση: "Το σύστημα της διδασκαλίας είναι η διδασκαλία του Συστήματος";. Αποτελεί κοινοτοπία τώρα πια...
Άλλωστε στο σχολείο μας έστελναν για "να γίνουμε άνθρωποι". Τι είδους άνθρωποι τώρα;
Δύο επιλογές και μόνο: Επιτυχημένοι κι αποτυχημένοι. Κάθε σύστημα, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό ή αξιακό (συνήθως όλα μαζί) φροντίζει να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του...
Άλλωστε στο σχολείο μας έστελναν για "να γίνουμε άνθρωποι". Τι είδους άνθρωποι τώρα;
Δύο επιλογές και μόνο: Επιτυχημένοι κι αποτυχημένοι. Κάθε σύστημα, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό ή αξιακό (συνήθως όλα μαζί) φροντίζει να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-09-08
23:19
Εγώ πάλι φίλε Buggs νομίζω ότι αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι, νοιάζονται ιδιαίτερα: Ακριβώς να πετύχουν την πλήρη απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, πράγμα στο οποίο επιδίδονται με μεγάλη συνέπεια εδώ και αρκετά χρόνια. Η παιδεία είναι ταξική. Για τις κατώτερες τάξεις υπάρχει μόνο εκπαίδευση και αποχαύνωση. Για τις ανώτερες υπάρχει ίσως παιδεία, έτσι ώστε να μπορούν και οι απόγονοι να εξασκούν την "ανωτερότητά" τους αυτοδικαίως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-09-08
22:11
@ Great Chaos....
Έχω εξηγήσει ήδη το λόγο.... αν δεν έγινα κατανοητή λυπάμαι....
Και αρνούμαι να επαναληφθώ....
Όσο για το σύστημα που σας φταίει...σας την δίνει και θέλετε να αλλάξει κάντε κάτι κι εσείς και μην τα περιμένετε όλα από εμάς.... Πιέστε με οποιοδήποτε τρόπο μπορείτε... και όχι να καθόμαστε όλοι εμείς και να ασκούμαι ένα κατηγορώ και να περιμένουμε όλα να λυθούν ως διαμαγείας....και να τρέμουμε την μέρα που το παιδί πάει σχολείο....
Ακόμα υποκλίνομαι στους γονείς των ΑμΕΑ που έκαναν σύλλογο, άσκησαν πιέσεις και δεν έμειναν λεπτό με σταυρωμένα χέρια...
Το τι προτεραιότητες θα θέσει το παιδί και κάθε παιδί είναι δικαίωμα του γονέα και μόνο...
Το αν θα σεβαστεί ή όχι το σχολείο επίσης...
Αν θα το γράψει τελειώς ή όχι...
Οι βάσεις μπαίνουν από το σπίτι...
Τα παιδιά είναι δικά σας και εσείς ορίζεται το τι θα κάνουν ή όχι...
Αν θέλετε να περάσετε τις δικές σας επαναστατημένες ιδέες ή όχι στα παιδιά σας κι αυτό είναι στο χέρι σας....
Το αν θα ενσωματωθεί στο σχολικό περιβάλλον....θα κοινωνικοποιηθεί ή θα περιθωριοποιηθεί είναι επίσης δικιά σας ευθύνη σε μεγάλο βαθμό...
Εσείς αποφασίζεται...εσείς είστε οι γονείς του....
Εγώ έχω άλλο ρόλο που διαχωρίζεται σαφέστατα....
Αν θέλετε το σέβεσται...αν όχι είναι δικαίωμα σας να το αψηφίσεται...
Εσύ δεν ήσουν που μας έλεγες παραπάνω ότι το τι θα μάθει το παιδί και πώς είναι δική σου ευθύνη; Τώρα έγινε δική μας;
Ακόμη και η ενσωμάτωση στο σχολικό περιβάλλον είναι δουλειά των γονιών, ενώ το περιβάλλον καθορίζεται πρωτίστως από τους δασκάλους;
Φυσικά! Όλα είναι δική μας δουλειά. Το διάβασμα που κάνουν κάθε απόγευμα οι γονείς στα παιδιά τους, ώρες ατελείωτες, μετά από εξοντωτικές ατελείωτες ώρες εργασίας ή δουλειάς (συνηθέστερα) κατά τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όπως έχω την ευκαιρία να γνωρίζω από πρώτο, δεύτερο και τρίτο χέρι, είναι ενδεικτικό του πώς νοείται η παιδεία σήμερα.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι το σχολείο αποτελεί έναν χώρο "παρκαρίσματος" των παιδιών κι εξέτασης του αν οι γονείς κάνουν καλό μάθημα στο σπίτι. Τον μόνο ρόλο που βρίσκω ότι το σχολείο εξακολουθεί να παίζει είναι αυτός της κοινωνικοποίησης των μαθητών, όμως κι αυτή εντάσσεται σε κοινωνικά πρότυπα που διαπνέονται από ανταγωνισμό, λατρεία της μετριότητας, συμβατικότητα ως προς τα ήθη, επιφανειακή ευγένεια και μικροαστική κατά συνθήκην υποκρισία. Ένα σχολείο που προσπαθεί να συντηρήσει την κοινωνική παθογένεια του στάτους, αντί να φιλοδοξεί να την αλλάξει.
Ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ "επαναστατικού" κι "επαναστατημένου", ώστε να χαρακτηρίζεις έτσι τις απόψεις μας; Σωστά λοιπόν έχει πει κάποιος, ότι στις μέρες μας, το αυτονόητο είναι το πλέον επαναστατικό. Τα παιδιά μας θα βγουν απ' το σχολείο απλά επαναστατημένα, χωρίς ίχνος επαναστατικής σκέψης ή αμφισβήτησης στα πλαδαρά από την αποστήθιση μυαλά τους. Βλέπω ήδη μια γενιά που έχει ξεχάσει ν' αμφισβητεί. Πιο συμβατική κι από τη γενιά των παππούδων της. Άραγε τι θα γίνει με την επόμενη;
Τι γίνεται τελικά, όταν οι βάσεις μπαίνουν απ' το σπίτι, αλλά γκρεμίζονται απ' το σχολείο της συσσωρευόμενης απογοήτευσης;
Δυστυχώς αγαπητή μου, όσο κι αν αρνείσαι να επαναληφθείς, τελικά επαναλαμβάνεις αυτά που τόσες φορές έχω ακούσει από εκπροσώπους του κλάδου σου, ώστε τελικά φτάνουν να μη με σοκάρουν πλέον...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.