Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
12-09-18
16:28
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο σας !!
jims Χρησιμοποιώ 4 συντακτικά. Το σχολικό, ένα των εκδ. Αναστασάκη (πρώην Κοκοτσάκη), και δύο φροντιστηριακά.
Nihilist Και εγώ με ευκτ. πλ. λόγου του αορίστου προτιμώ να τις αναλύω, αν είναι τελικές μετοχές και εξαρτώνται από Ι.Χ. Είχα γράψει στο τετράδιο μου "κατίδοιεν" και "ακούσαιεν" αλλά λόγω του ότι είδα ότι είναι στη μέση φωνή οι μετοχές άλλαξα γνώμη.
1. Το ακούσοιεν είναι ευκτ. μέλλοντα. Όπως και το κατόψοιντο. Αφού η ανάλυση γίνεται με ευκτ. πλ. λόγου αορίστου (κατά προτίμηση) ή ενεστώτα γιατί επελέγη η ευκτ. μέλλοντα; Και όχι η ευκτ. πλ. λόγου του αορίστου (κατά προτίμηση) ή ενεστώτα;
2. Με ποιον τρόπο θα καταλάβουμε αν το ρήμα στην ανάλυση της μετοχής θα είναι σ' ενεργητική ή μέση φωνή; Με βάση το νόημα; Δηλαδή αν η μετοχή είναι μέσης φωνής δεν σημαίνει ότι και το ρήμα θα τεθεί στη μέση φωνή στην ανάλυση.
Στα δύο παραδείγματα του study:
Νῦν τοῦτο δεησόμενοι ἥκομεν. = Νῦν ἥκομεν ἵνα τοῦτο δεηθῶμεν. δεησώμεθα είναι σωστό; (υποτακτική αορίστου, αντί παθητικού αορίστου)
Τριήρεις ἐπλήρου ὣς βοηθήσων κατὰ θάλατταν. = Τριήρεις ἐπλήρου ἵνα βοηθήσειε κατὰ θάλατταν. βοηθήσαι είναι σωστό ; (επειδή βοηθήσειε είναι β' τύπος ευκτ. μελλ.)
Επίσης στο study4exams γραφει:
"Τελική μετοχή
Αναλύεται σε τελική πρόταση με:
ἵνα + υποτακτική αορίστου (αν εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου) ή
ἵνα + ευκτική του πλαγίου λόγου (αν εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου) " εννοεί ιστορικού χρόνου.
Υπάρχουν λαθάκια και στο study.
1. Έχεις δίκιο. Ευκτική πλαγίου λόγου μέλλοντα εννοούσα, όχι ενεστώτα. Θα επεξεργαστώ το αρχικό μήνυμα, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις. Για τον αρχαίο Έλληνα, τόσο η ευκτική μέλλοντα όσο και η ευκτική αορίστου είναι δόκιμες για το παράδειγμα που αναφέρεις. Εγώ θα σου πρότεινα, όταν η τελική μετοχή εξαρτάται από ιστορικό χρόνο, να χρησιμοποιείς μόνο ευκτική αορίστου τού πλαγίου λόγου, καθώς αυτό υποδεικνύουν τα περισσότερα βοηθήματα. Η χρήση του μέλλοντα είναι πιο εξειδικευμένη και ενδεχομένως άγνωστη σε κάποιους φιλολόγους.
2. Το καταλαβαίνεις από το νόημα, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Εξάλλου, τα ενεργητικά ρήματα με μέσους μέλλοντες είναι σχετικά λίγα, περίπου 25-30 νομίζω. Τα μαθαίνεις παπαγαλία . Η επιτροπή τούς έχει αδυναμία και τα προτιμάει στις γραμματικές ασκήσεις, οπότε καλό είναι να τα ξέρεις. Τα ρήματα αυτά μόνο στο μέλλοντα κλίνονται κατά τη μέση φωνή, συνεχίζουν, ωστόσο, να έχουν ενεργητική σημασία. Οι υπόλοιποι χρόνοι κλίνονται κατά την ενεργητική.
Για τα παραδείγματα του study:
1. Το βοηθήσειε είναι δεύτερος τύπος ευκτικής αορίστου, όχι μέλλοντα. Είναι βοηθήσαι ή βοηθήσειε(ν). Επομένως και τα δύο είναι σωστά. Καλό είναι να βάζεις και τα δύο, με μια κάθετο ανάμεσα.
2. Το δέομαι έχει μόνο παθητικό αόριστο, δεν έχει κανονικό. Δηλαδή δεν υπάρχει τύπος "δεησώμεθα". Άρα, χρησιμοποιείται ο παθητικός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
12-09-18
14:10
Καλησπέρα παιδιά !
Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης για την ανάλυση μετοχών σε δευτερεύουσες προτάσεις συνάντησα τα ακόλουθα παραδείγματα και προέλυψαν κάποιες απορίες:
1/ Οἱ Θηβαῖοι συνεκάλεσαν ἀπὸ τῶν πόλεων ἁπασῶν ἀκουσομένους τῆς παρὰ βασιλέως ἐπιστολῆς
Οἱ Θηβαῖοι συνεκάλεσαν ἀπὸ τῶν πόλεων ἁπασῶν ἴνα ἀκούσοιεν τῆς παρὰ βασιλέως ἐπιστολῆς
Αφού η τελική αυτή μετοχή εξαρτάται από ιστορικό χρόνο, γιατί δεν αναλύθηκε ως ινα ακούσαιντο (ευκτ. πλ. λόγου αορίστου μέσης φωνής, γιατί ινα ακούσοιεν είναι ευκτ. πλαγ. λόγου μέλλοντα ενεργ. φωνής)
2/ Πορεύονται κατοψόμενοι τοὺς πολεμίους
Πορεύονται ἵνα κατίδωσι τοὺς πολεμίους γιατί δεν είναι κατίδωνται; (υποτακτ. αορίστου β' μέσης φωνής) αφού η μετοχή είναι μέσης φωνής
3/ Ἐπορεύοντο κατοψόμενοι τοὺς πολεμίους
Ἐπορεύοντο ἵνα κατόψοιντο τοὺς πολεμίους γιατί δεν είναι κατίδοιντο; ευκτ. πλ. λόγου αορίστου β' μέσης φωνής
Ευχαριστώ πολύ
Μπερδεύεσαι με τους μέσους μέλλοντες που έχουν ενεργητική σημασία. Το ακούω έχει μέλλοντα το ακούσομαι και το ορώ το όψομαι. Γραμματικά ανήκουν στη μέση φωνή, αλλά νοηματικά έχουν ενεργητική διάθεση. Επομένως, οι μετοχές "ακουσομένους" και "κατοψόμενοι" ανήκουν ουσιαστικά στην ενεργητική φωνή. Φαίνεται κι απ' το νόημα. Είναι τελικές μετοχές, οπότε θα αναλυθούν σε υποτακτική/ευκτική πλαγίου λόγου αναλόγως το χρόνο εξάρτησης. Και θα είναι σε ενεργητική υποτακτική/ευκτική, ακριβώς για να διατηρηθεί το νόημα.
Έπειτα, όταν η τελική μετοχή εξαρτάται από ιστορικό χρόνο, αναλύεται είτε σε ευκτική μέλλοντα είτε σε ευκτική αορίστου. Your choice. Εγώ προτιμώ αορίστου. Εν προκειμένω, ο δημιουργός των ασκήσεων επέλεξε να τις αναλύσει σε μέλλοντα, στο πρώτο παράδειγμα.
Οπότε:
1. (ακούσοιεν ή) ακούσαιεν (ευκτική πλαγίου λόγου, γιατί εξαρτάται από ιστορικό)
2. Είναι μέση φωνή, αλλά νοηματικά ενεργητική. Συνεπώς, ορθώς χρησιμοποιήθηκε το ενεργητικό κατίδωσι(υποτακτική, γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο)
3. ίνα κατίδοιεν είναι το σωστό εδώ (ή κατόψοιντο). Όχι κατίδοιντο. Ενεργητική ευκτική του πλαγίου λόγου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.