04-06-18
22:34
Κάθε μα κάθε γενιά έχει κάτι που να θεωρείται θετικό αλλά να έχει και αρνητικές προεκτάσεις λόγω της κακής του χρήσης. Παλιά ακόμα και τα βιβλία θεωρούνταν κακό. Εγώ νομίζω οτι μέχρι τα 25 κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα (και υποχρέωση μην πω) να κάνει τις ...κίες του. Τρέμω πιο πολύ από όλα τον άνθρωπο που δεν έπαιξε κι έχασε, δεν έμπλεξε, δεν έκανε λάθη, δεν γκρεμοτσακίστηκε αλλά σηκώθηκε, δεν απελπίστηκε, δεν ερωτεύτηκε τον λάθος άνθρωπο, δεν είδε τα όνειρά του να διαλύονται αλλά κράτησε μια ελπίδα. Όλα αυτά, οι αποτυχίες της ζωής είναι αυτές που σού δίνουν τη γνώση και την εμπειρία να προετοιμαστείς για τις επόμενες αποτυχίες και εντωμεταξύ να χαίρεσαι τις αποτυχίες. Γιατί δεν υπάρχει ζωή χωρίς στραβοπατήματα, χωρίς απογοητεύσεις, χωρίς λάθη. Αφήστε τους νέους να κάνουν τα λάθη τους, λέω πάντα σε γονείς ή παππούδες που συμβουλεύουν τα παιδιά τους. Μόνο αν πέσεις θα βάλεις δύναμη να σηκωθείς, όχι αν κάποιος συνεχώς σε κρατάει να μην πέσεις.
(με έπιασε πάλι το κηρυγματικό μου, θα το έχουν οι μέρες, σχωράτε με...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.