Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
05-06-18
00:10
Ανάλογα τον άνθρωπο. Ο καθένας θέλει διαφορετικό χρόνο. Δε θα τον πείσω εγώ να σηκωθεί αλλά ο εαυτός του. Εγώ (και ο καθένας) δεν έχω την ικανότητα να πείσω κανέναν για να κάνει κάτι αν δεν το θέλει πραγματικά. Η αίσθηση της αυτοσυντήρησης, του εγωισμού και της ελπίδας θα μπει μέσα του και θα τού δώσει τη θέληση να σηκωθεί. Τώρα τί θα τού δώσει τη δύναμη να το κάνει είναι μια άλλη ιστορία ξεχωριστή για τον καθένα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι μέσα μας ξέρουμε τί είναι καλό για μας και συνήθως ξέρουμε και τον τρόπο να λύσουμε ένα πρόβλημα αλλά μπαίνουν στη μέση διάφορα που μάς κάνουν να νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να το λύσουμε. Κάθε βάρος που κρατάμε (μεταφορικά μιλώντας) το κρατάμε για κάποιο λόγο. Είτε γιατί μάς είναι οικείο και φοβόμαστε το άγνωστο (the devil we know) είτε γιατί θέλουμε να μάς λυπούνται για αυτό είτε είναι δικαιολογία για να μην προοδεύσουμε κλπ κλπ. Όταν θες πραγματικά να σηκωθείς τίποτα δε θα σε κρατάει.
Ειχα ακούσει μια παροιμία που έλεγε, να μη σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις. Ο άνθρωπος αντέχει πάρα πολλά. Κι αυτή είναι κι η καταδίκη του καμιά φορά. Γι αυτό πάντα λέω να μην ξεχνάμε την ψυχική μας υγεία. Δεν είναι ντροπή να ζητήσουμε βοήθεια από έναν ειδικό. Ίσα ίσα είναι θεμιτό. Δε χρειάζεται να ζούμε τη ζωή μας με σπασμένο πόδι αν τύχει να το σπάσουμε έτσι δεν είναι; Οπότε γιατί κάποιοι επιλέγουμε να ζούμε με "σπασμένη ψυχή"; Πολυλογησα πάλι.
Αλλά γιατί να αφήσει κάποιος κάποιον να φάει τα μούτρα του, ώστε να μπει ο άλλος στην περιπέτεια να ανακάμψει και να σηκωθεί ενώ θα μπορούσε να μην είχε πέσει ποτέ, εάν ήταν υπό την καθοδήγησή του και πήγαινε με αργά και σταθερά βήματα σε αυτό που ήθελε ; Φυσικά με αυτόν τρόπο κάνουμε κακό στον άλλον γιατί ποτέ δεν θα πατήσει στα πόδια του και αυτό αργά ή γρήγορα θα τον καταστρέψει, αλλά για ποιον λόγο πάντα γενικώς μιλώντας να τον "καταστρέψουμε" πιο άμεσα χρονικά; Αυτό το λέω γιατί προκειμένου να σηκωθεί κάποιος και να βγάλει τον καλό του εγωισμό, το αίσθημα της αυτοσυντήρησης κλπ χρειάζεται αρχικά πιστεύω να έχει χτίσει την αυτοάμυνά του, εάν δεν το έχει κάνει μέχρι να σηκωθεί και να αποφασίσει πίσω το στραβοπάτημα δεν θα κάνει περισσότερο κακό, από το να μην έπεφτε ποτέ μέχρι να αποκτήσει αυτοκυριαρχία ; Αλλά γενικότερα συμφωνώ ότι όταν κάποιος θέλει να σηκωθεί θα το κάνει, θέλει χρόνο.
Σίγουρα ο καθένας ξέρει τι είναι καλό και τι κακό για τον εαυτό του, ίσως είναι αυτό που είπα παραπάνω ότι χρειάζεται η επιβεβαίωση γιατί εάν την έχουμε οι περισσότεροι νιώθουμε πιο έτοιμοι και πιο σίγουροι ότι πατάμε σε σταθερές βάσεις προκειμένου να κάνουμε πιο σίγουρα βήματα, από ότι θα ήμασταν εάν δεν ξέραμε που πατούσαμε και προχωράγαμε δειλά με τον φόβο μήπως στραβοπατήσουμε και όλο αυτό μας απέτρεπε από κάθε προσπάθεια! Συμφωνώ, ότι ο καθένας μπορεί να έχει επαναπαυτεί σε μία κατάσταση και ακολουθεί την τακτική αυτή έτσι ώστε να τον "λυπούνται" οι άλλοι είτε φοβούνται το άγνωστο. Τι μπορεί να κάνει ο καθένας ώστε να μην φοβάται να πέσει οπότε να προχωράει χωρίς στήριγμα και να το τηρεί χωρίς να τον εμποδίζει κάποιος λόγος ;
Αντέχει όσα νομίζει ότι μπορεί να αντέξει σίγουρα αντέχει πολλά παραπάνω. Η δύναμή μας είναι ανεξάντλητη αρκεί να το καταλάβουμε γρήγορα αλλά χρειάζεται και τις κατάλληλες συνθήκες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
04-06-18
22:45
Κάθε μα κάθε γενιά έχει κάτι που να θεωρείται θετικό αλλά να έχει και αρνητικές προεκτάσεις λόγω της κακής του χρήσης. Παλιά ακόμα και τα βιβλία θεωρούνταν κακό. Εγώ νομίζω οτι μέχρι τα 25 κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα (και υποχρέωση μην πω) να κάνει τις ...κίες του. Τρέμω πιο πολύ από όλα τον άνθρωπο που δεν έπαιξε κι έχασε, δεν έμπλεξε, δεν έκανε λάθη, δεν γκρεμοτσακίστηκε αλλά σηκώθηκε, δεν απελπίστηκε, δεν ερωτεύτηκε τον λάθος άνθρωπο, δεν είδε τα όνειρά του να διαλύονται αλλά κράτησε μια ελπίδα. Όλα αυτά, οι αποτυχίες της ζωής είναι αυτές που σού δίνουν τη γνώση και την εμπειρία να προετοιμαστείς για τις επόμενες αποτυχίες και εντωμεταξύ να χαίρεσαι τις αποτυχίες. Γιατί δεν υπάρχει ζωή χωρίς στραβοπατήματα, χωρίς απογοητεύσεις, χωρίς λάθη. Αφήστε τους νέους να κάνουν τα λάθη τους, λέω πάντα σε γονείς ή παππούδες που συμβουλεύουν τα παιδιά τους. Μόνο αν πέσεις θα βάλεις δύναμη να σηκωθείς, όχι αν κάποιος συνεχώς σε κρατάει να μην πέσεις.(με έπιασε πάλι το κηρυγματικό μου, θα το έχουν οι μέρες, σχωράτε με...)
Χίμελα είσαι πάντα σωστή σε όσα λες. Αλλά πόσο χρόνο παίρνει σε κάποιον να ανακάμψει ώστε να σηκωθεί και πώς θα πείσεις κάποιον να σηκωθεί όταν πέσει ;
Φώτη ξέρω ότι μιλούσες γενικά συζήτηση να γίνεται!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
04-06-18
22:22
Εγώ παιδιά μου να σας πω κάτι.Γιτι νομίζω ότι τα λέει σωστά το παιδί;Μήπως δεν μας αρέσει αυτά που ακούμε γιατί έτσι είναι η πραγματικότητα.
Φώτη δεν είναι ότι δεν το αποδεχόμαστε νομίζω. Αν διάβασες την δική μου προσέγγιση θα δεις ότι αυτά που λέει το παιδί ισχύουν κάτω από συνθήκες και όχι κατά το σύνολο όπως πιστεύω εγώ τουλάχιστον .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.