Samael
Τιμώμενο Μέλος
Έιπ πώς πήγε η πρώτη μέρα στα έδρανα μετά το Πάσχα ;
Ναι είμαι πολύ παθιασμένη με το βόλλεϋ και με οτιδήποτε έχει να κάνει με γυμναστική. Μπορεί να με πεις εμμονική και κολλημένη , αλλά όπως και να το κάνουμε είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό άθλημα το βόλλεϋ , η ομάδα τρομερά συναισθήματα. Το χειρότερο είναι να ξέρεις αλλά να το αγνοείς επειδή σε νοιάζει μόνο η νίκη Όπως εκείνοι που ντοπάρονται ξέρουν αλλά δεν ποτέ !!
Σίγουρα υπάρχει νομική καθώς υπάρχει και ο κώδικας επαγγελματικής δεοντολογίας αλλά δεν ξέρω τι συμβαίνει σε περιπτώσεις που κάποιος μπορεί να κάνει ανάληψη ευθύνης τι ισχύει ώστε να μπορέσει να αποποιηθεί ο άλλος των ευθυνών του. Πάντως σε κάθε περίπτωση πάνω από κάθε νομική ευθύνη σίγουρα είναι η ηθική και η ανθρώπινη δε αντιλέγει κανείς σε αυτό. Ισχύει πολύ αυτό ειδικά όταν ο προπονητής έχει να κάνει με παιδιά εφήβους και νέους μπορεί να τα βλέπει σαν παιδιά του, και να του γεννιέται μέσα του το πατρικό ή το μητρικό ένστικτο. Και σίγουρα προσαρμόζει την στάση όταν δεν ακούνε καλή ώρα . Αυτήν την παράμετρο την είχα ξεχάσει και είναι ιδιαίτερα σημαντική. Είναι αυτό που λέμε είναι ιδιαίτερη αυτή η σχέση.
Σε αυτό που λες δεν έχεις καθόλου άδικο .
Καλά σε καμία περίπτωση δεν θα έκανα τόση μεγάλη θυσία απλά για έναν αγώνα ή μία νίκη σε τόσο μεγάλο βαθμό. Γιατί ο αθλητισμός κάποτε σταματάει η ζωή όμως συνεχίζεται !
Χαιρομαι που εχεις κατι που σε ενδιαφερει τοσο πολυ και διοχετευεις την ενεργεια σου .
Ναι πραγματι ο προπονητης περναει πολλες ωρες διπλα σου οποτε ειναι λογικο να θεωρειται κοντινος σου ανθρωπος,οποτε αναπτυσσεις ξεχωριστο δεσμο αφου αποτελει καθοδηγητη,και στο αθλημα αλλα και στα προσωπικα σου ζητηματα ορισμενες φορες.
Τα ζωηρα παιδια τα αγαπανε το ιδιο με τα ηρεμα,να το ξερεις...απλα τα ζωηρα σου βγαζουν λιγο την πιστη και πρεπει να εχεις υπομονη.
Σοφια ολα θεμα Gain/Loss ειναι.Εσυ αποφασιζεις τι εχει μεγαλυτερη εξια για εσενα και κανεις τις αναλογες επιλογες.Το ratio δεν ειναι το ιδιο για ολους για αλλους ορισμενα πραγματα μπορει να εχουν μεγαλυτερη αξια και για αλλους απλα να μην αξιζουν τον κοπο.Παντα να εισαι κυριαρχη του εαυτου σου ομως και να αναλαμβανεις τις ευθυνες σου,ακομα και οταν εχεις να χασεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Καλησπέρα παιδιά καλή εβδομάδα !!
Στο ΠΑΔΑ και εσύ, ή σε κάποιο άλλο ; Ξέρεις τι σκέφτομαι δεύτερο πτυχίο το ΤΕΦΑΑ μόνο και μόνο για εργοφυσιολογία περισσότερο αν και μου αρέσουν και τα αθλήματα αν και είναι 4 χρόνια με κατατακτήριες το συγκεκριμένο τμήμα νομίζω γιατί δεν έχει κάποια συνάφεια με αυτό που είμαι τώρα. Μπορώ βέβαια και με το τμήμα διατροφής-διατροφολογίας να πάρω ειδίκευση εργοφυσιολογία σε συνδυασμό με την διατροφολογία δεν ξέρω όμως κατά πόσο αξίζει με την έννοια των 4 χρόνων γιατί σε πολλά τμήματα συναφή οι κατατακτήριες είναι 2. Γιατί δεν νομίζω να μπορώ να το κάνω με κάποιο μεταπτυχιακό δεν το έχω πολυψάξει, μόνο σε ΙΕΚ. Κατάλαβα, ναι επαγγέλματα του μέλλοντος έχω ακούσει ότι είναι αυτά με την πληροφορική!
Δυστυχώς σε αυτό φταίει ακόμα η νοοτροπία αλλά και τα ΜΜΕ που υποτίθεται είναι πολυδιάστατα. Προβάλλουν περισσότερο ποδόσφαιρο μπάσκετ και στίβο όποτε έχει αγώνες. Τώρα τελευταία να δείξουν βόλλεϋ. Τους περισσότερους αγώνες και από αυτά και από τα υπόλοιπα αθλήματα δυστυχώς τα έχουν πάρει συνδρομητικά κανάλια που δεν έχει ο καθένας την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει. Τα κρατικά κανάλια για εμένα εάν και πολλά ζητάω έπρεπε να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην ανάδειξη του αθλητισμού και ότι αυτός συμπεριλαμβάνει κομμάτι του πολιτισμού μας είναι και μάλιστα μεγάλο.
Άσε που ακόμα και στο σχολείο δεν υπάρχει πολύπλευρη παιδεία στο κομμάτι αυτό παρά οι γυμναστές μας βάζανε να κάνουμε κάνα 2 γύρους και μας αφήναν το υπόλοιπο της ώρας με μία μπάλα. Θα γίνω υπερβολική αλλά πρέπει να καθιερωθεί η γυμναστική και ως μάθημα σε κάθε πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ για την προαγωγή της άσκησης και της υγείας. Σχολείο και πανεπιστήμιο και γενικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα τουλάχιστον τον τομέα της υγείας και της άσκησης μαθητών και φοιτητών το είχε παραγκωνισμένο. Γιατί εμένα σαν Σοφία πιο χρήσιμο μου φαίνεται να κάνω 2 και ώρες γυμναστική παρά 5 ώρες αρχαία την εβδομάδα. Καταλαβαίνεις πως το λέω.
Ναι πολλά αθλήματα γίνονται γνωστά μέσω των αθλητών βλέπε Ηλιάδης που πολλά παιδιά τα έχουν πρότυπα. Καλά γενικά κάθε άθλημα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. Δυστυχώς ανέκαθεν οι ομοσπονδίες και οι σύλλογοι αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα και δυστυχώς αυτό υπομονεύει και τον αθλητισμό.
Και εμένα μου αρέσει ο ανταγωνισμός ο υγιής πάντα, αλλά στα όρια που δεν θα πιεστώ ψυχολογικά. Αλλά εάν το θέλω κάτι πολύ απλά κλείνω κουρτίνες.
Χαχαχα είδες πως τρομάζεις τον κόσμο ; Ωχ, δεν νομίζω να κόπηκε τένοντας ή μυς γιατί δεν θα μπορούσε καν όχι να συνεχίσει τον αγώνα. Εγώ έχω ακούσει για αποκόλληση τένοντα από τον μυ που συμβαίνει συνήθως σε βαριές μυϊκές θλάσεις που ο μυς παίρνει παρέα και τον τένοντα. Αλλά δεν μου φαίνεται παράξενο που συνέχισε επικίνδυνο ναι, αλλά και εγώ τα έχω κάνει αυτά και εγώ πεισματάρα είμαι μπορώ να συνεχίσω ακόμα και με τραυματισμό. Δεν ξέρω που χτύπησε αλλά μάλλον κάποια θλάση θα ήταν, καμία μικρορήξη. Εντάξει φυσιολογικό είναι όταν περιμένεις κάτι τόσο πολύ χρονικό διάστημα και ένας τραυματισμός τελευταία στιγμή σε εμποδίζει να πέφτεις ψυχολογικά γιατί χάνονται τα πάντα.! Εφόσον την αφήσανε και δεν είχε εντολή να σταματήσει τον αγώνα μάλλον δεν θα ήταν κάτι τόσο σοβαρό. Γιατί με εντολή γιατρού όσο και να επιμένεις σε αυτόν και να κλαις δεν αλλάζει γνώμη εδώ και οι προπονητές είναι κάθετοι. Τα έχω ζήσει και τα ζω γιατί και εγώ τα κάνω!
Το θέμα είναι το καρδιοανπνευστικό σου άντεξε και δεν έχασες τις αισθήσεις σου. Ο αγώνας που έχασες είναι το λιγότερο κακό. Ναι είναι πολύ καλή άσκηση η αερόβια βελτιώνει το καρδιοανπνευστικό αν και πρέπει να βρεις τον καρδιακό σου ρυθμό ώστε να τρέχεις ώστε να αποκτήσεις ανοχή στο μυϊκό κάματο και το γαλακτικό οξύ.
Με την σκληρή σταδιακή όμως αυτή προπόνηση αυτά τα όρια μπορεί να τα αυξήσει. Φυσικά δεν σου λέω ότι μπορεί ο καθένας μόνος του. Για αυτό υπάρχουν και αθλητικές ιατρικές επιστήμες βλέπε εκβιομηχανική εργοφυσιολογία που μελετούν την ανθρώπινη απόδοση σε συνδυασμό με την υγεία του ανθρώπου και φυσικά δεν απευθύνονται σε έναν επαγγελματία αθλητή αλλά σε και σε κάθε μέσο αθλούμενο και μη άνθρωπο που θέλει να έχει μία γενική καλή φυσική κατάσταση. Γιατί αυτή σχετίζεται και με την υγεία καθημερινά όχι μόνο στην άθληση βλέπε τις παραμέτρους της (μυϊκή δύναμη, μυϊκή ανοχή, ευλιγισία κλπ). Γιατί πχ μία υπάλληλος γραφείου από την καθιστική ζωή και την υπέρχρηση ώμου μπορεί να αποδυναμώσει το μυϊκό και να χάσει επομένως την δύναμη και να κουράζεται σε κάποια καθημερινή αναγκαία επαναλαμβανόμενη κίνηση (λ.χ. σιδέρωμα). Και εδώ έρχεται η κλινική εργοφυσιολογία σε συνδυασμό με την φυσικοθεραπεία.
Γενικά πάντως ναι συμφωνώ, είναι να σε θέλει και σε καμία περίπτωση δεν ρισκάρεις με την πεποίθηση ότι ναι ξέρεις τι μπορεί να μου συμβεί θέμα, και μετά να έχεις κουσούρι. Αλλά καλό είναι να ξεπερνάμε τα όρια μας πάντα όμως στα ασφαλή όρια.
Φυσικά δεν θεώρησα ούτε θα θεωρώ τον εαυτό μου ηρωίδα αλλά ούτε κανείς που με σοβαρό τραυματισμό να το αθετήσει, παραμελήσει και να παίζει έτσι όταν μπορεί να καταστρέψει την ζωή και την καριέρα του. Απλά για εμένα όταν κάποιος αθλητής δεν τα παρατάει με το παραμικρό τραυματισμό είναι πρότυπο. Οι τραυματισμοί είναι μέρος του αθλητισμού και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ σίγουρα μπορούμε να τους μειώσουμε αλλά το παν είναι να συνεχίζουμε. Καλά πάνω στον αγώνα επειδή το σώμα είναι ζεστό άρα και το τραύμα δεν καταλαβαίνεις πόνους όταν κρυώνει κλαις από τον πόνο και το έχω πάθει και απλά σφίγγεσαι ή χτυπάς παλαμάκια ως αντίδραση. :p
Ευτυχώς εγώ με το γόνατο την γλίτωσα, δεν έχει τραυματισμό, απλά θέλει ενδυνάμωση για να μην πάθει τραυματισμό μετέπειτα. Γιατί κάνω ότι φοβάμαι για χιαστό και μου κάνει μην αγχώνομαι τσάμπα. Και το άλλο με τα triggers θέλει μου κάνει γυμναστική επίσης οπότε χαρά εγώ :p. Γιατί αυτό το εκτός με πήρε τόσο από κάτω που παίζει να χάλασα τον μεταβολισμό μου όσον αφορά την όρεξη και το φαγητό και προσπαθώ να το φτιάξω.
Βέβαια έχω και ένα κακό να googlάρω συμπτώματα και φυσικά να τρομοκρατούμαι. Και καταλαβαίνετε ότι όσο καιρό "τσακωνόμουν" και διαμαρτυρόμουν για το εκτός πληκτρολογούσα στο νετ και μόνο για χειρουργεία δεν μου έβγαλε. Είχα τρομοκρατηθεί μόνη μου και φοβόμουνα να αναζητήσω βοήθεια από γιατρό ή φυσικοθεραπευτή γιατί ήμουν και σίγουρη κιόλας ότι θα μου κόψει και τελείως την γυμναστική. Αλλά δεν την ξαναπατάω πλέον ότι θέλω ξέρω ότι η google δεν είναι γιατρός για αυτό υπάρχουν και οι ειδικοί. Απλά με είχε πάρει τόσο από κάτω όλη αυτή η ιστορία και χαίρομαι που τελειώνει γιατί απλά δεν αντέχω άλλο ! Το google το έκανε τόσο μεγάλο ενώ στην ουσία δεν ήταν τίποτα ... Βέβαια και ο άλλος ο ορθοπεδικός μόνο του πεθαμού δεν έβγαλε ότι είμαι και αυτός τα υπερφόρτωσε να πούμε ! Τουλάχιστον όλα καλά στο τέλος και αυτό κρατάω απλά όλα είναι θέμα ψυχολογίας και πως αντιδράς σε μία κατάσταση. Πρώτη φορά με ανάγκασαν να μείνω εκτός και για αυτό είχα αυτήν την συμπεριφορά γιατί άλλες φορές δεν μίλαγα και έκανα το δικό μου και τώρα ξαφνικά έπρεπε να ακούσω.
Ωστόσο δεν μπορώ να υποσχεθώ σε κανέναν ότι θα ξανά αποκρύψω ή όχι κάτι για να παίξω για να είμαι ειλικρινής ! Αλλά για να αποφύγω/προλάβω τραυματισμό ή κάτι τέτοιο θέλω να κάνω εργομετρική εξέταση, γιατί προφανώς δεν μου αρέσουν τα εκτός !!
Ούτε καν.
Είναι από τις πολεμικές τέχνες που εχουν από τα ευρύτερα πεδία και σε γνωση, και σε εκγύμναση.
Για αυτόν τον λογο υπάρχουν και δυο είδη. Το ITF (Τεχνικότερο, παραδοσιακή αυτοάμυνα όλων των ειδών) και το WTF (το ολυμπιακό, αγωνιστικό μεσα σε πλαίσιο κανονισμών).
Μπορει να σε ξενίζει η μη αμεση επαφή του τζουντο, αλλα αν δεχθεις ενα πολυ δυνατό λακτισμα, θα δεις πως δε μειωνεκτεί.
Ισα ισα το θεωρω συν το να μπορείς να αντιδρασεις κι απο πριν οι περιστασεις απαιτησουν full contact.
Φυσικά και καθε πολεμική τεχνη προσφέρει, κι εννοείται πως μεγάλο ρόλο παίζει η ψυχοσυνθεση του αθλητη κι ο προπονητής του, ο, τι κι αν κάνει.
Το μονο που εχω να προσθεσω ακομα ειναι το εξης.Για αρχη πρεπει να γνωριζεις οτι κανενας ιατρος δεν μπορει να σου απαγορεψει να κανεις κατι,δεν υπαρχει η "εντολη" με αυτη την εννοια.Ο ιατρος ειναι διπλα σου για να σου δινει συμβουλες ωστε να γινεις καλα και να αποφευγεις να χειροτερευεις μια παθηση/ασθενεια/τραυμα κτλπ. Το κατα ποσο θα τον ακουσεις η οχι ειναι προσωπικο σου θεμα οχι δικο του.Εκεινος σε καθε περιπτωση θα σου παρεχει την αναλογη βοηθεια εφοσον του το επιτρεψεις .Τι σημαινει αυτο;Εαν εχεις τραυματιστει ασχημα και θες να παιξεις,με δικη σου ευθυνη μπορεις να συνεχισεις τον αγωνα και απλα να σου διαγνωσει μετα μονιμη βλαβη.Ο ιατρος δεν ειναι γονιος ουτε θα κατσει να σκασει για την υγιεια σου εαν εσυ δεν την προστατευεις,απλα θα κανει την δουλεια του και θα πληρωνεται...χειρουργιο;χειρουριγο...ξανα τραυματισμος;ξανα χειρουργιο...κτλπ.
Στο λεω αυτο ως ανθρωπος που εχει περασει απο τετοιες διαδικασιες και γνωριζω πολυ καλα πως πανε αυτα τα πραγματα,για να πετυχεις το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα πρεπει να "συνεργαζεσαι" με τον γιατρο σου...διαφορετικα θα σου συμπεριφερεται ως ενα κομματι κρεας χωρις να φταιει διοτι δεν θα του δημιουργεις εσυ συνθηκες να ασκει την ιατρικη.
Επισης μην διαβαζεις απο το net ιατρικες οδηγιες βρε,ο γιατρος μονο μπορει να βγαλει διαγνωση,δεν κανει τσαμπα τοσα χρονια σε εργαστηρια.
ΥΓ.Νομιζω σε κουρασα οποτε πλεον κανε αυτο που εσυ θες,εσυ να'σαι καλα
Επειτα Chemwizard,προσωπικα εμενα το ταε κβοντο δεν μου αρεσε ανεκαθεν,ασχετα που εκανα μικρος.
Χρονια μετα καταλαβα οτι εχει ενα σωρο λακτισματα πανω απο τη μεση που ειναι τρομερο μειονεκτημα καθως και ενα σωρο φορμες που ειναι απλα για επιδειξη χωρις πρακτικο σκοπο.Καποια στιγμη ωστοσο θα ηθελα να δοκιμασω Kung Fu ,πιστευω οτι ταιριαζει πολυ καλυτερα.Οπως και το aikido θεωρω οτι εχει μια εξαιρετικα ελκυστικη φιλοσοφια αφου ουσιαστικα στοχευει κυριως στην αμυνα χωρις να προκαλει ζημια στον αντιπαλο.Δεν λεω οχι στο ταε κβον ντο,αλλα πιστευω οτι η αληθεια ειναι οτι εχει γινει διασημο σε βαθμο που περιοριζει την διαδοση και των υπολοιπων πολεμικων τεχνων.Δεν με ενδιαφερουν οι "φανταχτερες" κινησεις οσο η αμεσοτητα,η απλοτητα και η πρακτικοτητα της τεχνης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Και γω χαίρομαι που σε γνωρίζω. Εγώ ήμουν σχετικά καλός μαθητής και αρκετά κομπιουτεράκιας, οπότε σπουδάζω στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών. Το ΤΕΦΑΑ θα το σκεφτόμουν σαν επιλογή αν ήθελα κάτι για χόμπι, όμως στον εργασιακό τομέα τι να έκανα από ΤΕΦΑΑ? Δυστυχώς δεν έχει τόσες προοπτικές όσο άλλα επαγγέλματα.
Η Ελλάδα έχει ένα θεματάκι σε κάποια αθλήματα, κυρίως όσα δεν είναι και τόσο γνωστά όπως πάλη, τζούντο και άλλα. Ευτυχώς είχαμε τον Ηλιάδη και το τζούντο πήρε λίγη δημοτικότητα. Οι ομοσπονδίες έχουν δυσκολίες και τα παιδιά ειδικά σε ατομικά αθλήματα ξοδεύονται πολύ για να μπορούν να είναι ανταγωνιστικά. Αλλά και σαν χόμπι δεν είναι τόσο γνωστά. Εγώ που έκανα πολεμικές τέχνες δηλαδή μου φαίνεται ότι το ταε κβον ντο είναι πολύ πιο δημοφιλές ενώ δε θα έλεγα ότι υπερτερεί σε κάτι, ίσως να μειονεκτεί κιόλας από τα άλλα.
Έχεις δίκιο, είχε μερικά τέτοια κουσούρια, παρόλ αυτά μου έμαθε κάποια πράγματα. Έβλεπε τα πράγματα πολύ ανταγωνιστικά παλιά (όχι πλέον είναι και γέρος άνθρωπος) ακόμα και στους μικρούς.
Χαχα ναι είχε φωνάξει μια μέρα ο διευθυντής τον μπαμπά μου να τον ρωτήσει γιατί έχω σημάδια. Τώρα στο πανελλήνιο που πήγα να παρακολουθήσω τους νέους ήταν μια κοπέλα από το σύλλογο μου η οποία τραυματίστηκε πάρα πολύ στον ώμο της, παίζει να έκοψε κάποιον μυ ή τέντοντα ή τέλος πάντων δεν μπορούσε να το σηκώσει. ο προπονητής της έλεγε να αφήσει τους αγώνες και να πάει νοσοκομείο άμεσα και αυτή δεν ήθελε. Ήταν συνέχεια με δάκρυα στα μάτια ωστόσο όλη τη χρονιά περίμενε αυτό το αθλητικό γεγονός. Εν τέλει κατάφερε να κερδίσει τον μικρό τελικό και να πάρει τρίτη θέση και μετά τη πήγαν άμεσα στο νοσοκομείο. Σεβάστηκα την απόφαση της να συνεχίσει αλλά τώρα μπορεί να μείνει και μισό χρόνο εκτός αν είναι κάτι σοβαρό. Αλλά όταν την έβλεπα να κλαίει από τον πόνο τη λυπόμουν λίγο. Υπάρχουν και αυτοί οι πεισματάρηδες. Εγώ σε έναν αγώνα που έχασα δέχτηκα πνιγμό από τον αντίπαλό μου όμως δεν ήθελα να παραδοθώ. Αν κρατιέσαι πολλά δευτερόλεπτα ο διαιτητής θεωρείς ότι δεν γίνεται πνιγμός και σταματάει τον αγώνα και συνεχίζει πάλι. Έλεγα ότι μπορώ να κρατηθώ αρκετά αλλά εν τέλει σταματούσε να πηγαίνει οξυγόνο στον εγκέφαλο μου και έχανα τις αισθήσεις μου αλλά ο βλάκας δεν παραδινόμουν. Ευτυχώς δεν τις έχασα αλλά ο αγώνας χάθηκε
Όχι πάω σε άλλα γυμναστήρια, στο σύλλογο δεν πηγαίνω πλέον. Λέω να ξεκινήσω και κανα τζοκινγκ γιατί από αντοχή δεν τα πάω και ιδιαίτερα καλά.
Γιαννη Τενοντα δεν θα εκοψε με τιποτα διαφορετικα θα εκλαιγε για αλλο λογο οχι για το χαζο πρωταθλημα μπροστα σε με αυτο που θα την περιμενε.Στην περιπτωση που γινει κατι τετοιο ο τενοντας πρεπει να ραφτει αμεσα καθως και πρεπει να χορηγηθουν αντιβιωτικα διαφορετικα ειναι παρα πολυ πιθανο η αποκατασταση να μην γινει πληρως ποτε,χωρια που δεν θα μπορουσε να κουνησει το ακρο.Γνωριζω απο γνωστο που εκοψε σε εργατικο ατυχημα.
Απο την αλλη σκισιμο του μυ θα προκαλουσε τοπικη αιμοραγια απο την καταστροφη μικρων αγγειων και επομενως μελανιασμα και πρηξιμο που παλι νομιζω θα ηταν σοβαρο εμποδιο στο να αποδωσει.
Ξαναλεω ειναι εντελως ανωριμη και μη αιτιολογημενη οποιαδηποτε τετοια συμπεριφορα.Ακομα και σε αθληματα οπως το kickbox μια μπουνια δυνατη μπορει να οδηγησει σε εσωτερικη αιμοραγια.Τι θα γινει εαν ενας αθλητης αγνοησει τους πονους του και συνεχισει αραγε;
Σοφια το ανθρωπινο σωμα εχει ορια,οποιος νομιζει οτι τα ξεπερναει απλα ξεγελαει τον εαυτο του γιατι δεν του εχει τυχει ποτε σοβαρο κλινικα περιστατικο.Δεν ειναι ταινια ειναι η πραγματικοτητα.Στο εγγυωμαι οτι οσο και να προσπαθεις εαν γινει οργανικη ζημια θα μεινεις με μονιμα προβληματα για μια ζωη.Δεν ειναι τυχαιο που οσοι καταφερνουν να ανακαμψουν τους βγαζουν στις ειδησεις.Διοτι ειναι θαυματα τα οποια συμβαινουν σπανιοτατα.
Δεν εισαι "ηρωας" εισαι αθλητης μην τα μπερδευεις.Εαν προκαλεσεις μονιμη βλαβη στο σωμα σου απο ξεροκεφαλια δεν θα σου πει κανενας μπραβο ουτε θα σε υποδεχτει ως ηρωα θα σε αφησει στο παγκο για μια ζωη και δεν θα σου δωσει σημασια.
Η αδρεναλινη που εκρινεται στο σωμα μπορει να σε κανει να αγνοησεις πονους,αυτο δεν σημαινει οτι δεν ειναι εκει ουτε οτι η βλαβη δεν εχει γινει.Δεν ειναι καλος οδηγος ουτε πρεπει να σου δινει την αισθηση οτι δεν θα παθεις τιποτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Καλά όταν και εάν με πάρουνε που το εύχομαι σίγουρα σε θέματα υγείας και ασφάλειας θα είμαι κάθετη και δεν θα αφήνω να κάνουν οτιδήποτε αντιβαίνει την σωματική τους ακεραιότητα όχι μόνο επειδή έχω την ευθύνη αλλά πάνω από όλα ως άνθρωπος. Είναι πολύ κρίμα, να πάθουν κάτι από αμέλεια ή από παράλειψη κάποιου ενήλικα. Εάν μου τύχει κανένα περιστατικό παρόμοιο με το δικό μου αρχικά το πρώτο που θα κάνω είναι να ενημερώσω τον γιατρό και έπειτα τους προπονητές ότι αυτό και αυτό και μετά θα του εξηγούσα και τον λόγο με διάλογο και με μία όμορφη συζήτηση. Ξέρεις πολλές φορές καλύτερα να στεναχωρήσεις τον άλλον και να σου θυμώσει και να ξέρεις ότι δεν θα κινδυνέψει παρά να το κάνεις πρόσκαιρα χαρούμενο γιατί μετά θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Και να μου πεις γιατί αυτά δεν τα κάνεις και στον εαυτό σου θα σου απαντήσω γιατί δεν ξέρω, γιατί προφανώς αυτά που είπαμε παραπάνω. Έχουμε πιο ξεκάθαρη αντικειμενική άποψη κρίση και στάση για τους γύρω μας, παρά για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Πολλές φορές καταλαβαίνουμε μόνο αν κάποιος μας φωνάξει για να μας ταρακουνήσει ή ακόμα χειρότερα όταν θα έχουμε φάει τα μούτρα μας άσχημα. Ανάμεσα στα 2 προτιμώ το 1ο εννοείται. Ξέρεις τι κατσάδες έχω φάει ;
Σίγουρα το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν αλλά για να το κάνεις και πράξη πρέπει να μάθεις. Όταν δεν έχεις άλλη επιλογή τότε κινητοποιείσαι. Κι εγώ έχω ακούσει ιστορίες πολλών αθλητών που παρότι είχαν προβλήματα υγείας που είτε δεν αντιμετώπισαν έγκαιρα είτε που ήταν απαγορευτικά για τον αθλητισμό τελικά τα κατάφεραν. Καλά όχι δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο.
Επειδή και καλά είναι ιδιαίτερο θέμα και δύσκολο. Αλλά αυτό είναι το θέμα είναι πρόκληση και μου αρέσει πάρα πολύ έχω ξετρελαθεί Κυκλώματα ντόπινγκ παντού και δυστυχώς εκτός από προπονητές διακινούνται από εφήβους. Από μία πρόσφατη έρευνα 85% των φοιτητών και 71% των εφήβων που γυμνάζονται συστηματικά έχουν κάνει χρήση ουσιών. Φαντάσου !!
Αυτό που λες ο προπονητής πρέπει να εξηγεί και να είναι πάνω από όλα άνθρωπος και να κατανοεί τις ανάγκες των παιδιών. Και για να μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό αυτών και των γονιών. Εάν ο προπονητής σέβεται και αγαπά τα παιδιά τότε και αυτά θα κάνουν το ίδιο. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη ιδιαίτερή και δυνατή σχέση εκτός του γονέα παιδιού και εκπαιδευτικού μαθητή όπως αυτή του προπονητή αθλητή.
Χαχαχ τσίρκο λέει Καλώς ορίσατε, ναι αφού φάγαμε τα αρνιά μας και αυτά πίσω πάλι. !
Ευτυχώς δεν χρωστάω τίποτα, και πηγαίνω μόνο για γυμναστική και για κανένα καφέ
Τουλαχιστον προς τους αλλους οπως λες θα εισαι ενταξει.Ελπιζω να προσεξεις ομως και τον δικο σου εαυτο ε.Επειδη θα εισαι και προτυπο και προς τα πιο νεα παιδια αλλα και για τα ατομα της ομαδας σου.Διοτι πολλοι παικτες θα προσπαθουν να κερδισουν την εμπιστοσυνη και τον σεβασμο σου ως ομαδαρχισα.
Ναι το γιατι ειμαστε ενταξει τους κανονες οταν τους λεμε στους αλλους παρα οταν πρεπει να τους εφαρμοσουμε εμεις ειναι αξιο απορειας.Με μια πρωτη μαντεψια θα ελεγα επειδη δεν αφορα εμας και δεν περιοριζει εμας αμεσα;Κατι βεβαια που ειναι καλο γιατι κανει αντικειμενικη την γνωμη του τριτου που ειναι εκτος.Μεγαλη συζητηση ομως...Δυστηχως ομως οι κανονες ισχυουν για ολους και οπως λες πρεπει να τα λεμε να τα ακουμε και οι ιδιοι καμια φορα,δεν βλαπτει.
Τα νουμερα που αναφερεις ειναι πολυ ενδιαφεροντα.Γενικα πιστευω οτι καποιος ειναι καλυτερο να ακολουθει ενα αθλημα κυριως διοτι μαθαινει την αξια της συνεργασιας,ειναι σε καλη φυσικη κατασταση και το κανει καθαρα για διασκεδαση.Αντιθετα το γυμναστηριο πιστευω οτι πιο πολυ στοχευει περισσοτερο στην ενισχυση της φυσικης καταστασης,και αποσκοπει με τον εναν η τον αλλο τροπο στο bodybuilding.Θεωρω οτι ειναι δυσκολο καποιος να εχει τοσο self-discipline που να δει αλλους και να μην επηρεαστει καθολου εστω και λιγο.Δυστηχως οποτε καταληγει να γινεται ναρκισσος η επιφανειακος και ξεχνα τις υπολοιπες αξιες που αντιπροσωπευει ο αθλητισμος οπως η συνεργασια,η πειθαρχια,η διασκεδαση, η προσηλωση και η συνεπεια.
Δυσκολο το θεμα που επελεξες και με πολλες προεκτασεις σε πληθωρα αλλων θεματων.Καλυτερα ομως να εισαι απασχολημενη παρα να βαριεσαι .
Ετσι οπως τα λες ειναι.Ο προπονητης εχει υποχρεωση τοσο στο παιδι το ιδιο οσο και στους γονεις που του το εμπιστευονται.Ειναι πρακτικα υπευθυνος οσο και οι γονεις σου για το οτι παθει.
Εε ναι,τωρα τελευταια εχει γινει λιγο τσιρκο αλλα αναμενομενο λογω των αλλαγων .
Αφου δεν χρωστας μαθηματα και αρα εχεις ενδιαφερον για την επιστημη σου συγχαρητηρια,και τα καφεδακια σου να πινεις και τις βολτες σου να κανεις και το βολευ σου να παιζεις,χαραλα με ξεκουραση δεν σε κυνηγαει κανενας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Κοίτα επειδή παίζει να με πάρουν στο ranch ομαδάρχισσα και δεν θέλω να έχω προβλήματα και να πάω και να είμαι οκ, αναγκαστικά θα τους ακούσω και θα κάνω πίσω τον εγωισμό μου, θα προσπαθήσω τουλάχιστον. Αλλά όχι μόνο για αυτό αλλά και γενικά και για να μπορώ να κάνω και αυτό που θέλω και μετά! Αυτό που λες μέχρι να μάθεις, αφού φτάνεις σε οριακό σημείο βάζεις μυαλό γιατί με την προειδοποίηση δεν. Και μετά αρχίζεις και ζητάς συγγνώμη που δεν σας άκουγα και τρέχουνε οι άνθρωποι και εσύ μαζί να προλάβουν και να προλάβεις. Έχω μία σχετική αγωνία για αύριο και ελπίζω να λυθεί. Βέβαια θα φάω κράξιμο για την τότε παράβλεψη λίγο αλλά οκ
Καλά σίγουρα έχουν κάποια ψυχολογική αδυναμία για όλα αυτά και κακή αυτοεικόνα. Και πραγματικά θέλουν βοήθεια και είναι πολύ όμορφο να τους βοηθήσουμε. Σε ευχαριστώ πολύ γιατί έχω ακούσει διφορούμενες γνώμες για το θέμα αν και οι περισσότερες ήταν θετικές. Κι εγώ αυτό σκέφτηκα ήθελα να συνδυάσω ένα φλέγον ζήτημα με αυτό που σπουδάζω.
Φαντάζομαι τι γίνεται σε αθλητικούς συλλόγους παίδων με ζητήματα παρόμοια που τα αφήνουν εκτός.
Ωραία, ΠΔΑ ή ΠΑΝΔΑ και οι 2 μας :p
Εε αφου λοιπον θα γινεις και ομαδαρχισα καταλαβαινεις πλεον οτι πρεπει να γινεις πιο υπευθυνη,η ομαδα σου βασιζεται πανω σου,οποτε θα πρεπει να δρας οπως ενας ομαδαρχης.Επισης απο τη μερια σου θα απαιτεις και την δικη τους προσηλωση οποτε δεν θα ηθελες να κανανε οτι εκανες εσυ ετσι.Προφανως γιατι θα ηταν κακο για την υγιεια τους και εσυ θα ειχες μια α ευθυνη και επειτα διοτι θα εθεταν ολη την ομαδα σε κινδυνο χαμηλοτερης επιδοσης και επομενως θα δυσχαιρεναν το εργο σου.
Δυστηχως ναι ετσι ειμαστε ολοι οι ανθρωποι,πρεπει να φτασουμε να την παθουμε για να μαθουμε.Οποιος παντως μπορει να ακουσει ειναι υπερ του,διοτι η προληψη ειναι παντα καλυτερη απο την θεραπεια.
Εβλεπα μια φορα μια ιστορια ενος αθλητη απο την Louisiana που ειχε σοβαρα καταγματα στην σπονδυλικη του στηλη στο λαιμο κυριως και ειχε περασει αρκετα χρονια με κουσουρια,ομως καταφερε τελικα να ξαναπαιξει μετα απο πολυ προσπαθεια και φυσιοθεραπειες.Πολυ τυχερος.Ειμαι σιγουρος οτι θα προσεχει πολυ περισσοτερο στο μελλον.Πρεπει να ηταν ραγκμπι νομιζω το αθλημα η baseball.Μην φτασουμε ομως εκει ε.
Οτι εγινε εγινε το να σου φωναξουν δεν θα εχει νοημα,οποτε θα τα ακουσεις και απο εδω και περα θα εισαι πιο προσεκτικη.
Γιατι σε καποιον να μην αρεσει αυτο το θεμα πτυχιακης;Εγω το βρισκω πολυ καλο.
Με τα παιδια η κατασταση ειναι χειροτερη παντα γιατι δεν εχουν γνωσεις οποτε ειναι στο ελεος του προπονητη και οτι πει αυτος.Αντιστοιχα οι γονεις δεν μπορουν να ξερουν αφου εμπιστευονται την κριση του προπονητη.Ομως δεν ειναι ετσι.Πρεπει να προβληματιζεται και ο αθλητης οταν του δινει κατι ο προπονητης που του λεει οτι θα τον βοηθησει.Οφειλει να εξηγησει.
Το επισημο ΠΑΝ.Δ.Α ,ανεπισημα αυτη τη στιγμη τσιρκο με ντρανο.Αντε καλη αρχη μας απο αυριο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Χαχαχαχα όχι ποτέ εγώ για να καταλάβω ή θέλω να μου πεις εάν κάνεις αυτό θα ή αλλιώς να μου βάλεις τις φωνές Καλά μερικά αυτοννόητα για αυτούς που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο δεν θα είναι και για όλους το ίδιο. Αλλά εγώ το παρακάνω (χεχε ). Όντως ο καθένας μας έχει τα αρνητικά και τα θετικά και πρέπει να τα ζυγίσει καθώς δεν υπάρχει τελειότητα απλά πρέπει να μάθει να τιθασσεύει τον ενθουσιασμό και τον εγωισμό και να ακούει την λογική κάποιες φορές παρά το μυαλό του. Για αυτό υπάρχουν και οι προπονητές για να μας προσγειώνουν και να μας προφυλάσσουν από τον παρορμητισμό μας, άσχετα εάν εγώ θυμώνω που δεν με αφήνουν να κάνω αυτά που θέλω. Είμαι η καπετάν διαμαρτύρομαι. Τα λέω για να τα ακούω κι εγώ κατάλαβες τώρα
Σε ευχαριστώ πάντως όπως και να έχει.
Αυτό το σκάλωμα δυστυχώς υπάρχει και ειδικά σε ανθρώπους που έχουν προβλήματα εθισμού σε ουσίες στον τζόγο κλπ ή ακόμα και σε όσους πάσχουν από νευρική ανορεξία ή υπερφαγία και έχει κολλήσει το μυαλό τους. Αρχειονομία και βιβλιοθηκονομίας στο πρώην ΤΕΙ Αθήνας τώρα πως πήρα θέμα για το doping ιδού: Η συμβολή της βιβλιοθήκης στην ενημέρωση, πρόληψη και αντιμετώπιση του ντόπινγκ. Πώς σου φαίνεται ; Εσύ σπουδάζεις ;
Βασικά το δικό μου δεν το λες αυτοκαταστροφική τάση, αλλά ξεροκεφαλιά και εμμονή σαν αυτούς που έχουν διατροφικά προβλήματα που είπα πριν. Όσο και να προσπαθείς να τους πείσεις εξηγήσεις τίποτα. Και δυστυχώς αυτοί καταστρέφουν δις την υγεία τους σωματικά και ψυχικά. Αυτό που λες είναι ένα πακέτο ένας συνδυασμός από όλα!
Ενταξει καλα εισαι δεν εχεις θεμα,μην πηγαινεις κατα γραμμα αλλα ξερεις μην λυγιζεις και τον εαυτο σου χωρις λογο.
Τουλαχιστον ακους τι σου λενε,τωρα εαν θα τα τηρησεις ειναι αλλο παπα ευαγγελιο.Αλλα οσο εισαι εσυ καλα μην ακους κανεναν.Απο τα λαθη μαθαινεις καλυτερα απ'οτι απο την προειδοποιηση.
Ολα τα προβληματα του τυπου ουσιες,τζογος,νευρικη ανορεξια και υπερφαγια εχουν συγκεκριμενους λογους που εμφανιζονται.Ισως καποιος να εχει μια φυσικη ταση αλλα πρεπει να συνυπαρχουν και αλλοι παραγοντες ωστε να εθιστει καποιος.Λογω αυτων των προβληματων επειτα αυτοι οι ανθρωποι καταστρεφουν κοινωνικους δεσμους,χανονται απο οικογενεια κτλπ οποτε εθιζονται περισσοτερο.Ειναι φαυλος κυκλος.Εμεις πως τους αντιμετωπιζουμε ειναι το θεμα...τελειωμενοι η που χριζουν βοηθεια;
Πιστευω η επιλογη του θεματος της πτυχιακης σου ειναι πολυ ευστοχη καθως ειναι διαχρονικο και αφορα ολες τις ηλικιες και τα φυλα ανεξαρτητα αφου απτεται του αθλητισμου που απασχολει πολυ κοσμο αμεσα η εμμεσα.Παλιοτερα που δεν υπηρχε ενημερωση τα πραγματα ηταν πολυ δυσκολα και μερικοι προπονητες πασαραν χωρις ουτε οι ιδιοι να το ξερουν σκευασματα στους αθλητες.
Ναι σπουδαζω και εγω στο πρωην τει Αθηνας.Τμημα ηλεκτρονικων μηχανικων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Με κατάλαβες αμέσως. Είμαι πολύ δυναμικός σε κάποιες περιπτώσεις αν και αυτό δεν είναι πάντοτε σωστό. Έχεις απόλυτα δίκιο σε αυτό και δυστυχώς τώρα αντιλαμβάνομαι την χαζομάρα που έκανα στο λύκειο. Ελπίζω μην έδρασες παρορμητικά και εσύ σε θέμα υγείας και να είναι όλα καλά τώρα. Απλά πολλές φορές είναι ότι συμπεριφέρομαι σαν μικρό παιδί και το ξέρω και εγώ η ίδια που του λες μην βάλει το χέρι του στην πρίζα και αυτό από αντίδραση πάει και το βάζει. Κάπως έτσι, γενικά μπορώ να κάνω το αντίθετο από αντίδραση και μόνο. Αλλά έχω το ιδίωμα επειδή την φορά δεν την πάτησα να το ξανακάνω ή να την έχω πατήσει μετά από καιρό να το ξεχνάω και να κάνω κάτι παρόμοιο. Μου βγαίνει λίγο ο κακός εγωισμός μου και κατανοώ και εγώ ότι αυτό δεν ωφελεί.
Σίγουρα τότε ο ενθουσιασμός μου υπερέβη τα όρια της υγείας μου, δεν το καταλάβαινα τότε, τώρα έχω πάρει μία πικρή γεύση. Έχεις απόλυτο δίκιο και σε αυτό και σε όλα όσα μου λες και πραγματικά είναι χαζό όλο αυτό. Αλλά δεν πρέπει πχ ο άλλος να σου εξηγεί όταν του ζητάς τον λόγο γιατί σε αφήνει εκτός. Γιατί εγώ δεν έχω σπουδάσει ούτε ιατρική, ούτε εργοφυσιολογία και για κάποια triggers πριν ένα μήνα θεωρώ ότι δεν ήταν κάτι τόσο επικίνδυνο για να με αφήσει εκτός. Για να το έκανε θα υπήρχε λόγος αλλά θα ήθελα να ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί εάν. Ούτε και με δική μου ευθύνη εφόσον είχε την δική μου δεν με άφησε. Ελπίζω να επιστρέψω από εβδομάδα αν και μου είπε ότι πρέπει να κάνω πρόγραμμα ενδυνάμωσης αλλά μην με πάει πίσω το άλλο που ελπίζω να μην είναι κάτι γιατί θα χάσω πολλά.
Καλά στάνταρ στο survivor είναι όλα στημένα αλλά δεν ξέρω αν είναι ακόμα και οι τραυματισμοί. Τώρα που λες για ουσίες, η πτυχιακή μού έχει θέμα το ντόπινγκ και έχω εκπλαγεί με όσα διαβάζω :o . Στάνταρ, πρέπει να αυτοπειθαρχήσω γιατί γνωρίζω ότι δεν το έχω κάνει και αθλητισμός και μη πειθαρχία δεν πάνε μαζί .
Εχεις δικιο πρεπει να σου εξηγησει τον λογο.Ακομα και αυτονοητα για αυτους πραγματα πρεπει να στα πει και εσενα.Ειδικα εφοσον δεν τιθασευεσαι με την παραδοσιακη μεθοδο . Με πολλα πραγματα μπορει κανεις να παθιαστει και δεν ειναι κακο,ισα ισα που σου δινει ωθησει για μια περιπετειωδη ζωη.Εκτος αυτου δεν μας χαρακτηριζουν μονο τα καλα αλλα και τα αρνητικα μας,τα λαθη μας εχουν και αυτα την δικη μας υπογραφη.Το θεμα ειναι οτι πρεπει να τα βαζεις στη ζυγαρια και να βλεπεις κατα ποσο αξιζει κατι.Το να παιζεις συμφωνα με τους κανονες και να μην υπολογιζεις πραγματα δεν μειωνει σε καμια περιπτωση την αθλητικοτητα σου.Εχεις την ορμη,συνδυασε και εναν εξυπνο τροπο σκεψης και θα πας μακρια.
Αυτο που λες το καταλαβαινω,ανθρωποι αυτου του τυπου συνηθως ακομα και οταν εχουν να χασουν κυριολεκτικα τα παντα εαν κατι τους εχει κολλησει στο μυαλο δεν σκαλωνουν στο να κανουν κατι λαθος ακομα και εαν γνωριζουν πως θα ληξει αυτο.
Δεν λεω οι αυτοκαταστροφικες στασεις και τα arguments εχουν την γοητεια τους ωστοσο θα το εχεις παρατηρησει οτι μπορεις να τα κανεις balance ετσι ωστε και να ικανοποιουνται οι πειρασμοι σου αλλα και να μην καταληγεις να τρως τα μουτρα σου οταν αυτο δεν χρειαζεται η δεν αξιζει.
Το θεμα του doping ναι φανταζομαι εχει πολυ ενδιαφερον.Τι σπουδαζεις;.
Πιστευω οτι ειναι μια μεγαλη ιστορια που συνδεεται με κοινωνικος παραγοντες,το θεμα της εξωτερικης εμφανισης,της υπεροψιας και του εγωισμου και ενα σωρο αλλα.Ενταζεται και αυτο μεσα στις αυτοκαταστροφικες τασεις.Οπως ειπα εισαι δυναμικος χαρακτηρας αλλα νομιζω οτι το να εισαι δικαιη,σωστη και πειθαρχημενη θα το εβαζες πανω απο την αθλητικη σου επιδοση.Ειναι θεμα ηθικης και φιλοτιμου που πρεπει να εχει ενας σωστος αθλητης,ακομα και οταν ολοι οι αλλοι παιζουν βρωμικα .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Γειά σου Νίκο. Δεν θα το έλεγα ανώριμη συμπεριφορά τόσο όσο υπερβολικό πάθος και τρομερή αγάπη για αυτό που μου αρέσει. Χωρίς να θέλω δικαιολογηθώ σύμφωνα με άρθρα που έχω διαβάσει σε αυτήν την συμπεριφορά που έχω υποπέσει εγώ, έχουν ακολουθήσει και επαγγελματίες αθλητές. Σίγουρα άλλο να ζεις επαγγελματικά άλλο να το κάνεις ερασιτεχνικά αλλά αν το σκεφτείς είναι κατά βάση το ίδιο. Δεν ξέρω αν παρακολουθείς survivor, αλλά θυμήσου την Δαλάκα τότε που γύρισε τον αστράγαλο της. Γενικά σαν χαρακτήρας ακούω αυτά που μου λένε οι άλλοι ίσως με παρεξήγησες, απλά σε αυτά που θέλω να κάνω πολύ μπορώ να φάω τα μούτρα μου :p
Σίγουρα μπορεί να οδηγηθώ, αλλά σκέψου πόσο δύσκολο είναι να απέχεις έστω και για μικρό διάστημα για κάτι που αγαπάς πολύ. Ο κάθε χαρακτήρας και η κάθε προσωπικότητα αντιδρά αλλιώς σε κάτι τέτοιο. Προφανώς δεν θέλω να δικαιολογηθώ καθώς ξέρω ότι με αυτήν την τακτική μου ουσιαστικά με θέτω σε κίνδυνο. Αλλά σκέψου πόσοι επαγγελματίες αθλητές υποκρύπτουν διάφορα για να παίξουν ή αντιδρούν στα ιατρικά team. Έχω συγκεκριμένα άρθρα που μπορώ να σου παραθέσω.
Η εμπιστοσύνη σίγουρα χάνεται εν μέρει, αλλά νομίζω πως ένας προπονητής, ιατρός που έχει γνώσεις από ψυχολογία μπορεί να καταλάβει τον αθλητή τα κίνητρα και τις προθέσεις του. Χαχαχαχα μάλλον όχι
Εισαι δυναμικος χαρακτηρας νομιζω αυτο ειναι εμφανες.Επειδη ομως εχω λειτουργησει και εγω με παρομοιο τροπο σε πραγματα που μου αρεσουν,καμια φορα τελικα καταληγεις να βλαπτεις τον εαυτο σου παρα να τον ευχαριστεις απο αυτο που σου αρεσει να κανεις. Οτιδηποτε σου κανει καλο πρεπει να το κανεις οσο περικλειεται στα ορια του φυσιολογικο,εαν το ξεπερασει και πλεον γινει εμμονικο μπορει να σε οδηγησει σε καταστασεις οπως να αγνοεις ιατρικες συμβουλες.
Δεν δικαιολογεισε σε κανεναν και σιγουρα οχι σε εμενα,εδω συζηταμε και λεμε την γνωμη μας.Κανεις δεν θα σου βαλει ορια,διοτι ειλικρινα εμεις οι ιδιοι ειμαστε οι μονοι που οριζουμε τα ορια μας.Απλα επειδη εισαι ενθουσιωδης σαν χαρακτηρας απ'οτι καταλαβα μπορεις να το παρακανεις και δεν λεω παρακανε το,αλλα οχι στο σημειο που παιζεις με την υγιεια σου.Χαζο δεν ειναι να σου μεινει κουσουρι επειδη απλα δεν ηθελες να περιμενεις λιγες ημερες ;
Πολλοι απο αυτους τους επαγγελματιες αθλητες αργα η γρηγορα εχουν ατυχηματα,το να αγνοεις την ξεκουραση που χρειαζεσαι ενω εχεις την πολυτελεια του χρονου ειναι ενα τιμημα το οποιο δεν χρειαζεται.Να πεις οτι ειχες εναν αγωνα σημαντικο και δεν γινοταν αλλιως θα το δεχομουν,αλλα στην προπονησεις...
Εκτος αυτου στο survivor ειναι ολα σκηνοθετημενα για τα ματια του κοσμου,ειναι περισσοτερο perfomers σε τσιρκο παρα αθλητες,το ιδιο ισχυει και με τους επαγγελματιες που βλεπεις,μερικοι φτανουν στο σημειο να παιρνουν τοσα αναβολικα που εχουν καταστρεψει τα συκωτια τους μεχρι τα 30-40 και αυτο επειδη βαζουν την επιδοση τους πανω απο την υγιεια τους.
Γινε αθλητρια με τον τροπο σου και φτασε εκει που θες με την επιμονη σου.Αυτο χρειαζεται πειθαρχια και πιστευω οτι το να ξερεις ποτε πρεπει να "κατσεις παγκο" ωστε να ξεκουραστεις απο εναν τραυματισμο ειναι η αρχη για αυτην την πειθαρχια που θα σε οδηγησει στο επιπεδο που εσυ θες.
Ξαναλεω οτι δεν σου λεω τι να κανεις ετσι,απλα σου λεω τι πιστευω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Γειά σου και πάλι Γιάννη !
Τι άθλημα έχεις κάνει ή κάνεις, κάποιο ομαδικό από όσο λες. Τώρα είσαι εθελοντής σε κάποιο σώμα έκτακτης ανάγκης διαχείρισης κρίσεων κλπ ; Σίγουρα ο αθλητισμός είναι πάνω από κάθε ΠΑΕ/ΚΑΕ κλπ και είναι πολύ τιμητικό για όποιον το λέει. Στις κατασκηνώσεις που λες είχες κάποια συγκεκριμένη ιδιότητα ;
Λοιπόν εγώ από μικρή ήμουν αγοροκόριτσο (γελάτε τώρα ) και έπαιζα διαρκώς με μία μπάλα αλλά ξετρελαινόμουνα για το βόλλεϋ. Ωστόσο ήμουν πολύ αδύνατο κοριτσάκι και ο πατέρας μου φοβόνταν να με γράψει σε κάποιο επαγγελματικό σύλλογο. Ωστόσο δεν τα παράτησα ούτε πρόκειται να τα παρατήσω ! Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το βόλλεϋ και σκέφτομαι να μπω τώρα στην ομάδα βόλλεϋ της σχολής και μετά αν και αργά και δεν ξέρω πως γίνεται και εάν γίνεται θέλω να το ψάξω για επαγγελματικό. ( Όποιος ξέρει αν γίνεται τώρα και με ποιον τρόπο αν μπορούσε να με πληροφορήσει θα ήμουν ευγνώμων )
Ωστόσο στα χρόνια του σχολείου με τους καθηγητές Φ.Α είχα πάντα ιδιαίτερη σχέση καθώς ήμουν και είμαι πολύ ξεροκέφαλη και είμαι ακόμα αρκετά και την πατούσα και την πατάω διαρκώς, είμαι κατά κανόνα ανεπίδεκτη μαθήσεως. Δηλαδή τραυματιζόμουνα και έπαιζα δεν τους άκουγα ή δεν τους το έλεγα για να παίξω γιατί ήξερα ότι δεν θα με αφήσουν! . Χαρακτηριστικό παράδειγμα δευτέρα λυκείου με διάστρεμμα σε τετρακέφαλο α βαθμού δεν είπα σε κανέναν τίποτα και παρότι είχα εντολή γιατρού να μείνω εκτός 20 μέρες εγώ δεν τον άκουσα και πήγα και έπαιξα αγώνα χωρίς να ξέρει ο καθηγητής Φ.Α τίποτα! Φυσικά και δεν έπαθα τότε τίποτα αλλά επειδή το εξασθένησα μάλλον το σημείο από τότε έχω πάθει άλλα 3 στο ίδιο σημείο φυσικά και πάλι δεν άκουσα και τώρα τις τελευταίες μέρες το νιώθω ασταθές και αδύναμο και φοβάμαι μην καταλήξω με καμία ρήξη χιαστού. Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει αν πάθεις 4 διαστρέμματα στο ίδιο και δεν τα αποκαταστήσεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί και εάν μπορώ να προλάβω κάτι.
Τώρα τα πλαίσια της σχολής κάνω αεροβική και αναερόβια στο γυμναστήριο της σχολής μου και σκέφτομαι να μπω και στην ομάδα βόλλεϋ που θα δημιουργηθεί. Φυσικά και με τους γυμναστές εκεί έχω αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση γιατί πάλι σε θέματα τραυματισμού (trigger points στον τραπεζοειδή) ήμουν ξεροκέφαλη και από εκεί που ήταν να μείνω ένα μήνα εκτός κατέληξα τώρα να ολοκληρώνω τον 3ο. Έφαγα 3 μήνες να διαμαρτύρομαι γιατί δεν με αφήνουν θεωρώντας ακόμα και τώρα ότι δεν θα μπορούσα να πάθω υποτροπή αντί να κοιτάξω να τα λύσω (αλλά όντως δεν θα μπορούσα να πάθω). Τουλάχιστον ξέρω ότι δεν θα έχω ξανά θέμα με αυτό όπως με τον τετρακέφαλο, επειδή αναγκάστηκα να ακούσω. Ευτυχώς από εβδομάδα ξαναμπαίνω σιγά σιγά ή τουλάχιστον ελπίζω. Σκέφτομαι αύριο να μιλήσω στον φυσικοθεραπευτή για το θέμα με τον τετρακέφαλο, αλλά φοβάμαι μην με ξαναφήσει εκτός άσε που φοβάμαι ότι δεν θα προλάβω και το βόλλεϋ. Ναι οκ η υγεία πάνω από όλα, αλλά έχω και ένα απωθημένο χιχιιχ :p Τουλάχιστον ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό, και να την γλιτώσω και να θέλει απλά ενδυνάμωση. Μην είναι καμία κάκωση έσω πλαγίου, χονδροπάθεια και αυτά φοβάμαι γιατί τότε άντε γεια. Ξέρεις αν παίζει να με βάλει να κάνω καμία ισοκινητική δυναμομέτρηση από ότι ξέρω την εκτελούν εργοφυσιολόγοι συχνότερα και σπάνια κάποια φυσικοθεραπευτήρια. Αν με βάλει την έχω βάψει. Θα μου τα ψάλλουν και όχι άδικα.
Γενικά εγώ με προπονητές και γιατρούς μπορώ να τσακωθώ για τέτοια θέματα που εγώ επιμένω να παίξω και δεν με αφήνουν. Ή ότι επειδή θέλω περισσότερη ώρα προπόνηση και με διώχνουν μετά , μου το έχουν κάνει και αυτό ( 3 ώρες ναι το είχα παρακάνει :p ) Γενικά έχω φάει κατσάδες ειδικά τον τελευταίο καιρό, και εγώ σαν κριαράκι θυμώνω πολύ με εκείνους.
Αλλά γενικότερα θεωρώ ότι η σχέση προπονητή αθλητή και ιατρικού Team πρέπει να χαρακτηρίζεται από εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον, σεβασμό πειθαρχία και αλληλοκατανόηση. Μόνο έτσι θα πάει μπροστά και η ομάδα αλλά και η κάθε προσωπικότητα ξεχωριστά. Και καλό είναι όποιες παρεξηγήσεις και εντάσεις να λύνονται και μην αφήνονται γιατί ο χρόνος είναι χρήμα και καθιστά την επίλυσή τους μετά πιο δύσκολη. Γενικότερα ο προπονητής οφείλει να εμψυχώνει τον αθλητή για το παραπάνω στα μέτρα που είναι ασφαλή βέβαια. Πρέπει να λειτουργεί ως γιατρός, ψυχολόγος, δικαστής κ.α δεν είναι καθόλου εύκολη η δουλειά του. Οι καλοί προπονητές ξέρουν και εργοφυσιολογία επίσης.
Αυτό που δεν μπορώ είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των παιχτών της ίδιας ομάδας. Εγώ είμαι καλύτερος από εσένα και εσύ όχι. Αφού είμαστε μία ομάδα δεν καταλαβαίνω τον λόγο να υπάρχουν αυτά αφού έχουμε ένα κοινό στόχο. Πρέπει να βοηθά ο ένας τον άλλον να γίνεται καλύτερος μέρα με την ημέρα. Η ψυχολογία είναι σημαντικός παράγοντας σημαντικό είναι να έχουμε την ψυχολογία του νικητή αλλά να μην γινόμαστε υπερόπτες. Φυσικά άγχος νεύρα και και και, δείχνουν προδιάθεση για τραυματισμό.
Τελειως ανωριμη συμπεριφορα θα μπορουσα να πω.Η παρακαμψη των οδηγιων ενος ιατρου δειχνει ακριβως τα αντιθετα που επισημαινεις στο τελος.Μπορεις να οδηγηθεις σε σοβαρους τραυματισμους η κατι απλο να το κανεις σοβαρο απλα και μονο επειδη δεν εχεις υπομονη για λιγο καιρο.Πως και γιατι να σε εμπιστευτουν μετα;Επισης σιγουρα αυτο θα περναει και σε αλλες πτυχες του χαρακτηρα σου και επομενως και στο αθλημα σου,αφου ουσιαστικα δεν εχεις μαθει να ακους εντολες σε πραγματα στα οποια δεν εχεις την αρμοδιοτητα να κρινεις εαν μπορεις να αγνοησεις.
Τελικα η συνεργασια προπονητη/ιατρικου προσωπικου ειναι σημαντικη,αλλα για τους αλλους τους θνητους ε;Εσενα δεν σε περιλαμβανει ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.