Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
03-11-17
12:42
Έχω πάει στης καλύτερής μου φίλης (ΠαΜακ) και στην δική μου. Στην πρώτη πήγα επειδή ήθελα και στην δεύτερη αναγκαστικά και αν μπορούσα δεν θα πήγαινα. Περιμένω τώρα τον Μάρτιο να ορκιστεί και μια άλλη φίλη μου ΗΜΜΥ ΑΠΘ να δω πώς είναι και εκεί.
Τήβεννο και καπέλα δεν είχε πουθενά και ΕΥΤΥΧΩΣ. Το θεωρώ πολύ μεγάλη χιπστεριά και αμερικανιά. Κατά τ άλλα στην δική μου ήμασταν στην Αίθουσα Τελετών που χωράει καμιά 800 άτομα, οι πτυχιούχοι ήταν απέναντι από τα καθίσματα (σαν ορχήστρα), και ευτυχώς ήμασταν 2 γκρουπ γιατί το καλοκαίρι ορκίζονταν πάνω από 200 άτομα και θα γινόταν χαμός και με τους άμεσα ενδιαφερόμενους και τους συγγενείς τους. Ευτυχώς οι ομιλίες ήταν μικρές, δώσαμε τον όρκο του Ιπποκράτη, θρησκευτικό και πολιτικό όρκο. Μετά μας έβγαλαν έξω για να υπογράψουμε. Προσπαθούσα να αποφύγω τους φωτογράφους και βγάλαμε μόνο μία ομαδική σέλφι (βγήκε καλή, παραδόξως), και μετά από επιμονή αγοράσαμε και 1-2 ακόμα που με πείσανε οι φωτογράφοι να κάτσω να με τραβήξουν. (Ήταν και η γιαγιά μου στην ορκωμοσία και δεν ήθελα να της χαλάσω χατίρι, της πήγα μία και πήγε να την μεγεθύνει τόσο πολύ που πλέον είναι σχεδόν ταπετσαρία στον έναν τοίχο του σαλονιού).
Στης φίλης μου στο ΠαΜακ ήταν πάλι καμιά 180 άτομα αλλά λόγω πολύ μικρού αμφιθεάτρου τους είχαν κάνει 5(!) γκρουπ. Η βαβούρα και τα πήγαινε έλα, μπες-βγες, κόσμος, κομφετί, λουλούδια, αυτοί που έβγαιναν, αυτοί που έμπαιναν, σου έφερναν πονοκέφαλο.
Έχω καταλήξει ότι οι καλύτερες ορκομωσίες είναι αυτές της τρίτης περιόδου (Μάρτιος-Απρίλιος). Ορκίζονται οι λιγότεροι τότε και δεν γίνεται χαμός.
Τήβεννο και καπέλα δεν είχε πουθενά και ΕΥΤΥΧΩΣ. Το θεωρώ πολύ μεγάλη χιπστεριά και αμερικανιά. Κατά τ άλλα στην δική μου ήμασταν στην Αίθουσα Τελετών που χωράει καμιά 800 άτομα, οι πτυχιούχοι ήταν απέναντι από τα καθίσματα (σαν ορχήστρα), και ευτυχώς ήμασταν 2 γκρουπ γιατί το καλοκαίρι ορκίζονταν πάνω από 200 άτομα και θα γινόταν χαμός και με τους άμεσα ενδιαφερόμενους και τους συγγενείς τους. Ευτυχώς οι ομιλίες ήταν μικρές, δώσαμε τον όρκο του Ιπποκράτη, θρησκευτικό και πολιτικό όρκο. Μετά μας έβγαλαν έξω για να υπογράψουμε. Προσπαθούσα να αποφύγω τους φωτογράφους και βγάλαμε μόνο μία ομαδική σέλφι (βγήκε καλή, παραδόξως), και μετά από επιμονή αγοράσαμε και 1-2 ακόμα που με πείσανε οι φωτογράφοι να κάτσω να με τραβήξουν. (Ήταν και η γιαγιά μου στην ορκωμοσία και δεν ήθελα να της χαλάσω χατίρι, της πήγα μία και πήγε να την μεγεθύνει τόσο πολύ που πλέον είναι σχεδόν ταπετσαρία στον έναν τοίχο του σαλονιού).
Στης φίλης μου στο ΠαΜακ ήταν πάλι καμιά 180 άτομα αλλά λόγω πολύ μικρού αμφιθεάτρου τους είχαν κάνει 5(!) γκρουπ. Η βαβούρα και τα πήγαινε έλα, μπες-βγες, κόσμος, κομφετί, λουλούδια, αυτοί που έβγαιναν, αυτοί που έμπαιναν, σου έφερναν πονοκέφαλο.
Έχω καταλήξει ότι οι καλύτερες ορκομωσίες είναι αυτές της τρίτης περιόδου (Μάρτιος-Απρίλιος). Ορκίζονται οι λιγότεροι τότε και δεν γίνεται χαμός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.