Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
24-09-17
22:44
Για αυτή την παρ'αγραφο δε μιλάμε;;
Σχολική αποτυχία –δυσµενής αυτοεικόνα και παραβατικότητα ενώνονται µ’ ένα νήµα. Η υποτίµηση, η περιφρόνηση και η απόρριψη, -σ’ ένα σχολείο που αντιπαραθέτει µια καταπιεστική οµοιογένεια απέναντι στην ετερογένεια της προπαρασκευής, των ενδιαφερόντων, και των αναγκών του πληθυσµού του γίνεται η πηγή µιας συσσωρευµένης µνησικακίας από τη µεριά των παιδιών, που συσσωρεύουν αποτυχίες, µαταιώσεις, αποκλεισµούς. ∆εν θα αργήσει να ξεσπάσει η οργή και το µίσος στην αρχή στα θρανία και στις καρέκλες, αργότερα σ’ αυτά που ενσαρκώνουν ό,τι χειρότερο υπάρχει γι’ αυτούς, το γραφείο των καθηγητών, τα απουσιολόγια, τα βιβλία, το σχολείο ολόκληρο. Η εκδίκηση µπορεί να ολοκληρωθεί µε καταστροφές περιουσιακών στοιχείων των καθηγητών ή ακόµη και µε επιθέσεις στους ίδιους τους καθηγητές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
24-09-17
22:15
Τότε, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επιπρόσθετος τρόπος πειθούς (εκτός δηλαδή της καθαρής Επίκλησης στο Συναίσθημα - με κινδυνολογία) η Επίκληση στη λογική, με μέσο πειθούς τα επιχειρήματα (λογικές κατασκευές που χρησιμοποιούνται κυρίως στην ανάπτυξη της παραγράφου με αιτιολόγηση και αίτιο – αποτέλεσμα).έχω διαφορετικό κριτήριο απο αυτό που έχω δημοσιεύσει παραπάνω, μόνο το κείμενο είναι το ίδιο. στο δικό μου κριτήριο ζητούνται οι τρόποι πειθούς και όχι ανάπτυξης της προτελευταίας παργράφου.
Εδώ είναι το αίτιο (σχολική αποτυχία)-αποτέλεσμα (μνησικακία/παραβατικότητα παιδιών)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.