Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
20-09-17
23:23
Θα στο χαλάσω τελείως, αλλά το σχολείο είναι άχρηστο.
Όπως σου πε ο Giovanni δεν θα μάθεις ιστορία από το σχολείο. Τα βιβλία είναι κακογραμμένα και απλά σου απαρριθμούν κάποια γεγονότα έτσι και αλλιώς. Μπορείς να τα αποστηθίσεις και να γράψεις 20, αλλά δεν θα μάθεις τίποτα χρήσιμο. Αν θες να μάθεις ιστορία θα το κάνεις από καθαρό προσωπικό σου ενδιαφέρον και θα μελετήσεις κείμενα γραμμένα από ειδικούς. Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα μαθήματα σε αυτό το στυλ όπως πολιτική οικονομία που αναφέρθηκε, θρησκευτικά, λογοτεχνία και πολλά άλλα. Όσο και να ασχοληθείς με το σχολείο, δεν θα έχεις ούτε δείγμα ουσιαστικής κατανόησης για τα πολιτικά συστήματα, για τη γαλλική επαναστάση, τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό κοκ.
Μαθήματα όπως λογοτεχνία και φιλοσοφία είναι πραγματικά ό,τι να ναι. Ας ξεχάσουμε ότι κυρίως συναντάμε κείμενα χαμηλής αξίας από 'Ελληνες συγγραφείς και ποιητές, η λογοτεχνική ανάλυση δεν βοηθάει κανέναν που δεν την επιζητάει. Στη Φιλοσοφία είναι ακόμα χειρότερο, όπου σχεδόν όλοι οι φιλολόγοι δεν κατέχουν τις διανοητικές ικανότητες να εξηγήσουν τις ιδέες των μεγάλων φιλοσόφων ή δεν έχουν το κατάλληλο "lifestyle" για να διδάξουν πρακτική φιλοσοφία την οποία οι ίδιοι δεν ακολουθούν. Βέβαια υπάρχιε ένας μικρός αντίλογος καθώς στην αμερική τα παιδιά στο λύκειο διαβάζουν το athlas shrugged και υιοθετούν μια πιο high achieving φιλοσοφία(σχεδόν κάθετη μ' αυτή του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος όμως).
Ακόμα και στα μαθήματα που δίνουν πολύ περισσότερα σε σχέση με τα άλλα δηλαδή τα θετικά και τα μαθήματα οπυ έχουν να κάνουν με γλώσσες, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Προφανώς τα αρχαία είναι άχρηστο μάθημα και όχι μόνο για τους μη θεωρητικούς καθώς από θεωρητική γίνεσαι ιστορικός, νομικός, ψυχολόγος κλπκλπκλπ που δεν είναι φιλόλογος. Κι άλλες 1000δες ώρες χαμένες. Τα μαθηματικά και η φυσική πολλές φορές διδάσκονται μουντά και οι θεωρητικοί μαζί με πολλούς θετικοτεχνολογικούς δεν τα κατανοούν ποτέ. Τα αγγλικά θα έπρεπε απλά να διδάσκονται περισσότερο.
Μάλιστα, το σχολείο κάνει πάρα πολύ κακή δουλειά στους μαθητές καθώς τους αποθαρρύνει από το να διαβάσουν μόνοι τους ό,τι τους ενδιαφέρει καθώς αυτόματα τους φαίρνει στο μυαλό ακόμα και χρόνια μετά την αφόρητη βαρεμάρα και ό,τι άλλο. Αλλά αυτό είναι το μικρότερο κακό.
Το σχολείο στην ουσιαστικότερη και πρακτικότερη του μορφή δηλητηριάζει τους μαθητές περνόντας τους τη νοοτροπια του δημοσίου. Αυτή συνεπάγεται με αυτοθηματοποίηση, βαρεμάρα, μετριότητα και, εν τέλει, αποτυχία.
Ο Χριστός και η Παναγία Fast (και ας μην πολυπιστεύω...)! Τι γενικεύσεις είναι αυτές;; Δεν υπάρχει μόνο Άσπρο & Μαύρο πουθενά. Υπάρχει ένα φάσμα χρωμάτων και αποχρώσεων. Αν είναι δυνατόν δηλαδή, αν χαρακτηρίζουμε ολόκληρο τομέα ως 100% άχρηστο! Είτε αυτός αφορά την εκπαίδευση, είτε την υγεία, είτε οτιδήποτε υλικό/άυλο, είτε κατάσταση/νοοτροπία κοκ.
Σε τέτοια θέματα, τίποτα δεν είναι πλήρως άχρηστο (αχρείαστο), όπως τίποτα δεν είναι και πλήρως ωφέλιμο ή αρκούντως κατάλληλο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ότι η ελληνική εκπαίδευση και το υπάρχον σύστημα χωλαίνει σε πολλά σημεία του, δε συνεπάγεται και πως ολόκληρο το πεδίο του Σχολείου και των όσων αυτό προσφέρει, το βγάζουμε off και άχρηστο. Άλλο ανεπαρκές (που Ναι, φυσικά και είναι!) και άλλο τελείως άχρηστο, όπου φτάνουμε στην υπερβολή, και μηδενίζουμε ελαφρά τη καρδία ολόκληρο το εκπαιδευτικό "οικοδόμημα", με ότι αυτό περιλαμβάνει συν φυσικά και του ανθρώπινου δυναμικού του.
Ναι, υπάρχουν μελανά σημεία και μάλιστα πολλά. Αλλά ok, μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο αναιρώντας την οποιαδήποτε αξία υπάρχει!
Το Σχολείο είναι και ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη μάθηση. Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, σε κοινωνικό και προσωπικό.
Το ότι έχουμε βιβλία και σχολικά εγχειρίδια με ελλείψεις, δε σημαίνει ότι ακόμα και αυτά σε συνάρτηση με την καθοδήγηση δασκάλων/καθηγητών αλλά και δικής μας προσπάθειας, δεν μπορούν να μας προσφέρουν γνώση. Το ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί ακατάλληλοι, δε σημαίνει ότι όλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι και πώς όλοι αδυνατούν να δώσουν κίνητρο στους μαθητές και να τους διδάξουν σωστά. Το ότι υπάρχουν αστοχίες σε διδασκαλία ή σε οργάνωση, δε σημαίνει ότι αν κάποιος μαθητής θέλει τη Γνώση, δε μπορεί και να την αποκτήσει. Δεν είναι όλα μαύρα. Οκ, ίσως χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια από μέρους του, γιατί το σύστημα δρα συχνά εξαντλητικά πάνω του και δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες του εκάστοτε μαθητή, όπως συμβαίνει σε πολλές προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα, πρέπει να "ιδρώσεις" περισσότερο, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η εκπαίδευση που σου παρέχεται είναι για τον κάλαθο των αχρήστων! Αν γουστάρει ο μαθητής και δε το βλέπει "τουρίστας" και χαβαλετζής στο σχολείο, θα μάθει!
Την Ιστορία, μπορεί να την αποστηθίσεις, μπορεί όμως και να τη καταλάβεις/κατανοήσεις χωρίς απαραίτητα να παπαγαλίσεις. Μπορείς με αφορμή τα γεγονότα που σου δίνονται, να ψάξεις να μάθεις και να επεκτείνεις αυτό που σου προσφέρανε ως οδηγό.
Στα μαθήματα της Πολιτικής/Οικονομίας/Κοινωνιολογίας, αν δε κάνω λάθος μέχρι και τα σχολικά βιβλία παρέχουν όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα πολιτικά συστήματα, τη λειτουργία της οικονομίας, το Δίκαιο, τη πολιτειακή οργάνωση, ποικίλους θεσμούς, δικαιώματα ...[...] μέχρι και όλο το Σύνταγμα σου δίδεται με αρκετές επεξηγήσεις. Στην αίθουσα, αν δε κοιμάσαι φυσικά, αν δε κοιτάς το προαύλιο, το ρολόι, το βρακί της μπροστινής, αν δε ξεφυλλίζεις περιοδικά μόδας κοκ, μπορεί και να διαπιστώσεις πως γίνεται ... συζήτηση/διάλογος (!) σε όλα τα παραπάνω. [Άλλο βέβαια που συμμετέχουν 5-10 άτομα όλα κι όλα...]
Στη Λογοτεχνία/Γλώσσα, δε σου δίνεται πάντα το πιο αξιόλογο κείμενο/ποίημα. Συμφωνώ. Σου δίνεται όμως ο τρόπος σκέψης πάνω σε αυτά, μελέτης/επεξήγησης ώστε να είσαι σε θέση να μπορείς να διαβάσεις και να κατανοήσεις/εμβαθύνεις στα περισσότερα συγγραφικά και μη κείμενα. Παίρνεις ένα σχετικό "μπούσουλα".
Στα θετικά μαθήματα, δε σου δίνεται συχνά η Σύνδεση μεταξύ θεωρίας/πράξης, αλλά παρ' όλα αυτά, σου δίνονται σχετικές γνώσεις -ίσως και περισσότερες εν συγκρίσει με προηγμένες χώρες σε αντίστοιχο επίπεδο- και από εκεί και έπειτα είναι στο χέρι σου να δουλέψεις το μυαλό σου, να πάρεις κατευθυντήρια γραμμή από τον καθηγητή, και να καταλάβεις/να εμβαθύνεις, και να μη μείνεις σε στείρες μεθοδολογίες - τυφλοσούρτη.
Τα Αρχαία, μόνον άχρηστα δεν είναι! Κάποιος που ξέρει ετυμολογία, σύνταξη, μετάφραση/κατανόηση αρχαίων κειμένων (Ξενοφώντας,Πλάτωνας, Θουκυδίδης ...), γραμματική, παραγωγή λόγου, δε μπορεί παρά να μη ξέρει να χειρίζεται τουλάχιστον Αρκετά Καλά την Νέα Ελληνική γλώσσα. Στο μάθημα των αρχαίων, μαθαίνεις ουσιαστικά τα νέα ελληνικά. Μαθαίνεις τη γλώσσα σου.
Για μένα προσωπικά, ειδικά τα Αρχαία Α' Λυκείου, θεωρώ πως ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα μαθήματα που διδάχθηκα. Δεν έφταναν όμως μόνο οι ώρες διδασκαλίας για να κατανοήσεις το κείμενο και το μάθημα εν γένει. Είναι ηλίου φαεινότερο, πως το να αντιγράψεις παραδείγματος χάριν απλά τη μετάφραση από κάποιο βοήθημα, δε σου προσφέρει απολύτως τίποτα. Ίσα ίσα που πάνε χαμένες και 6 εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας του μαθήματος. Θυμάμαι περίπου 2-3 φορές την εβδομάδα διάβαζα από ένα δίωρο μόνη μου σπίτι, με βάση τις οδηγίες που μας έδινε η φιλόλογος. Δε παπαγάλιζα τη μετάφραση. Έμαθα να κάνω εφαρμογή του συντακτικού στο αρχαίο κείμενο. Εμπλούτισα το λεξιλόγιό μου. Διάβαζα γραμματική, αναζητούσα σε παλαιά βιβλία ελληνικών, ρίζες λέξεων. Μεταφράζοντας σταδιακά (δύσκολα στην αρχή) παραγράφους από Ελληνικά του Ξενοφώντα, έμαθα και στοιχεία που άπτονται στο ιστορικό κομμάτι.
[...]
Στα μαθήματα της Πολιτικής/Οικονομίας/Κοινωνιολογίας, αν δε κάνω λάθος μέχρι και τα σχολικά βιβλία παρέχουν όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα πολιτικά συστήματα, τη λειτουργία της οικονομίας, το Δίκαιο, τη πολιτειακή οργάνωση, ποικίλους θεσμούς, δικαιώματα ...[...] μέχρι και όλο το Σύνταγμα σου δίδεται με αρκετές επεξηγήσεις. Στην αίθουσα, αν δε κοιμάσαι φυσικά, αν δε κοιτάς το προαύλιο, το ρολόι, το βρακί της μπροστινής, αν δε ξεφυλλίζεις περιοδικά μόδας κοκ, μπορεί και να διαπιστώσεις πως γίνεται ... συζήτηση/διάλογος (!) σε όλα τα παραπάνω. [Άλλο βέβαια που συμμετέχουν 5-10 άτομα όλα κι όλα...]
Στη Λογοτεχνία/Γλώσσα, δε σου δίνεται πάντα το πιο αξιόλογο κείμενο/ποίημα. Συμφωνώ. Σου δίνεται όμως ο τρόπος σκέψης πάνω σε αυτά, μελέτης/επεξήγησης ώστε να είσαι σε θέση να μπορείς να διαβάσεις και να κατανοήσεις/εμβαθύνεις στα περισσότερα συγγραφικά και μη κείμενα. Παίρνεις ένα σχετικό "μπούσουλα".
Στα θετικά μαθήματα, δε σου δίνεται συχνά η Σύνδεση μεταξύ θεωρίας/πράξης, αλλά παρ' όλα αυτά, σου δίνονται σχετικές γνώσεις -ίσως και περισσότερες εν συγκρίσει με προηγμένες χώρες σε αντίστοιχο επίπεδο- και από εκεί και έπειτα είναι στο χέρι σου να δουλέψεις το μυαλό σου, να πάρεις κατευθυντήρια γραμμή από τον καθηγητή, και να καταλάβεις/να εμβαθύνεις, και να μη μείνεις σε στείρες μεθοδολογίες - τυφλοσούρτη.
Τα Αρχαία, μόνον άχρηστα δεν είναι! Κάποιος που ξέρει ετυμολογία, σύνταξη, μετάφραση/κατανόηση αρχαίων κειμένων (Ξενοφώντας,Πλάτωνας, Θουκυδίδης ...), γραμματική, παραγωγή λόγου, δε μπορεί παρά να μη ξέρει να χειρίζεται τουλάχιστον Αρκετά Καλά την Νέα Ελληνική γλώσσα. Στο μάθημα των αρχαίων, μαθαίνεις ουσιαστικά τα νέα ελληνικά. Μαθαίνεις τη γλώσσα σου.
Για μένα προσωπικά, ειδικά τα Αρχαία Α' Λυκείου, θεωρώ πως ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα μαθήματα που διδάχθηκα. Δεν έφταναν όμως μόνο οι ώρες διδασκαλίας για να κατανοήσεις το κείμενο και το μάθημα εν γένει. Είναι ηλίου φαεινότερο, πως το να αντιγράψεις παραδείγματος χάριν απλά τη μετάφραση από κάποιο βοήθημα, δε σου προσφέρει απολύτως τίποτα. Ίσα ίσα που πάνε χαμένες και 6 εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας του μαθήματος. Θυμάμαι περίπου 2-3 φορές την εβδομάδα διάβαζα από ένα δίωρο μόνη μου σπίτι, με βάση τις οδηγίες που μας έδινε η φιλόλογος. Δε παπαγάλιζα τη μετάφραση. Έμαθα να κάνω εφαρμογή του συντακτικού στο αρχαίο κείμενο. Εμπλούτισα το λεξιλόγιό μου. Διάβαζα γραμματική, αναζητούσα σε παλαιά βιβλία ελληνικών, ρίζες λέξεων. Μεταφράζοντας σταδιακά (δύσκολα στην αρχή) παραγράφους από Ελληνικά του Ξενοφώντα, έμαθα και στοιχεία που άπτονται στο ιστορικό κομμάτι.
[...]
Δεν υπάρχουν αστοχίες;; Λάθη;; Φυσικά και υπάρχουν! Όπως είπες και εσύ, τα Αγγλικά πχ μόνο ως μάθημα δεν αντιμετωπίζονται. Γιατί όμως; Φταίει καθαρά και μόνο το σχολείο; Μήπως υπάρχει ένας φαύλος κύκλος στον οποίο παγιδεύονται όλοι; Μαθητές, Καθηγητές, Παραπαιδεία, φροντιστήρια, Νοοτροπία ...?
Στο σχολείο πας, για να αποκτήσεις γενική παιδεία. Όσο αυτό είναι εφικτό. Και δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα από αυτά που θα ακούσεις/μάθεις που θα είναι άχρηστο. Καμία γνώση δεν είναι. Ακόμα και η κοινωνική αλληλεπίδραση στο χώρο του σχολείου, δε σου μαθαίνεται σπίτι.
Και η συζήτηση τραβάει μακριά. Το 'κέντρο' όμως το αντιλαμβανόμαστε. Το σχολείο σου έδωσε πράγματα και ας μη το αποδέχεσαι. Σε άλλον έδωσε λιγότερα, σε άλλον περισσότερα. Κάποιος προσπάθησε και κάποιος το έβλεπε μονίμως ως Αγγαρεία, βαρεμάρα κοκ. Σου "είπε" πράγματα. Σωστά;; Λάθος;; Σε έμαθε να τα ακούς και να τα κρίνεις. Τη λογική του "δημοσίου" δε τη πήραν όλοι. Και αυτοί που τη πήραν, δε τη δέχτηκαν αποκλειστικά και μόνο από αυτό. Η Λογική του Δημοσίου στην Ελλάδα, καλλιεργείται από τη πρώτη κιόλας μέρα που ανοίγουμε τα μάτια μας. Από την οικογένεια, από το περιβάλλον μας, από τη κοινωνία, από τη πολιτική, τη νοοτροπία...από όλα. Αν κάποιος είναι φυγόπονος δε του φταίει μόνο το σχολείο. Δε θα σε υποχρεώσει αυτό να μάθεις. Δε θα σου τα δώσει όλα στο πιάτο. Θα σου μάθει όμως να σκέφτεσαι, να μελετάς και θα σου προσφέρει βάση/έρεισμα για να χτίσεις από εκεί και έπειτα όπως εσύ επιθυμείς. Αλλά αν το βλέπεις ως αγγαρεία, δε βγαίνει η δουλειά...
Για μένα, το σχολείο στα μαθητικά χρόνια μοιάζει με "χρυσό κλουβί". Απλά κάποιοι επιλέγουν να βλέπουν μόνο το κλουβί και να το αντιμετωπίζουν ως αναγκαίο κακό ή ανελευθερία, και άλλοι επιλέγουν να βλέπουν το χρυσό και να το αντιμετωπίζουν ως αγαθό που δύναται να σου δώσει πολύτιμα στοιχεία για τη μετέπειτα ζωή σου, μόλις 'βγεις' από αυτό και 'πετάξεις' για την πραγμάτωση των ονείρων σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.