Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
01-08-17
15:28
Κάθε περίπτωση είναι μάλλον ξεχωριστή αλλά ως υποψήφια που επίσης εγκατέλειψε τον Μάρτιο δε νομίζω πως είναι κανόνας αυτός που λες. Οι πανελλήνιες δεν είναι (κατά τη γνώμη μου) η τελική επανάληψη. Είναι οι συσσωρευμένες και απλωμένες στον χρόνο ώρες διαβάσματος και επαναλήψεων. Μία τελική επανάληψη δε σώζει τίποτα έτσι κι αλλιώς. Η γνώση υπάρχει ήδη στο μυαλό αν έχει προηγηθεί ο κόπος. Η ψυχολογία είναι αστάθμητος παράγοντας θα έλεγα, μόνο την πρώτη φορά. Δεν είμαι σίγουρη γιατί δεν το βίωσα κι ούτε -λογικά- θα το βιώσω. Αλλά νομίζω τις επόμενες φορές ξέρεις τι περιμένεις. Εγώ αυτό κατάλαβα βασικά, ότι οι πανελλήνιες δεν ήταν τίποτα και τζάμπα αγχωνόμουν. Επίσης, αν ήσουν όντως συνειδητοποιημένη, γιατί να τα παρατήσεις και δεύτερη και τρίτη φορά λίγο καιρό πριν τις τελικές εξετάσεις; Και με βάση και τα προηγούμενα μηνύματά σου, μου φαίνεσαι θα έλεγα λιγάκι μπερδεμένη. Δεν ξέρω και προφανώς ούτε σου ζητάει κανείς μας να μας πεις τους εξωτερικούς προσωπικούς παράγοντες, αλλά αν απείχες πολύ από φαρμακευτικές/ιατρικές που θέλεις, μήπως έκανες κάτι λάθος στην προετοιμασία σου; Δεν έχεις να δικαιολογηθείς σε εμάς και μην το πάρεις σαν ''επίθεση'' την προτροπή μας για την πιθανότητα να μην ξαναδώσεις. Απλώς αναρωτήσου τι ήταν αυτό που πραγματικά πήγε λάθος. Ίσως να μην έφταιγαν τόσο εξωτερικοί, αλλά εσωτερικοί παράγοντες. Ίσως και οι δύο συνδυαστικά!Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να εξηγήσω εδώ τους λεγόμενους εξωτερικούς παράγοντες για ευνόητους λόγους.Οπότε λογικό είναι να βγάζετε και τα συμπεράσματά σας.
Για να γράψει κανείς πολύ καλά στις πανελλήνιες δεν φτάνει το διάβασμα, αλλά είναι απαραίτητη η τελική επανάληψη, όπως καλείται, την οποία εγώ δεν την είχα. Οπότε πήγα με όσες γνώσεις είχα από το απλό καθημερινό μου διάβασμα,δηλαδή μόνο και μόνο να σκεφτείτε ότι στη βιολογία που ήταν μάθημα βαρύτητας τη θεωρία δεν την έγραψα παπαγαλία και πόσα μόρια χάθηκαν έτσι... Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά λίγο από δω, λίγο από κει χάνονται...
Ακόμη, (δική μου παράληψη) η πρώτη φορά που έδωσα κανονικά δεν μετράει ας πούμε διότι είχα εγκαταλείψει, λόγω θεμάτων υγείας, από το Νοέμβρη κιόλας, απλά έδωσα για την εμπειρία. Τη δεύτερη φορά πορευόμουν πάρα πολύ καλά σε σημείο που πίστευα ότι μπορώ να πιάσω ιατρική ή φαρμακευτική τις οποίες σχολές αγαπώ! Ήταν η πρώτη φορά που αισθανόμουν ότι ήμουν ένα βήμα πριν το όνειρο! Δυστυχώς, και εκείνη τη φορά εγκατέλειψα γύρω στον Μάρτιο, οπότε και πήγα στις εξετάσεις με μια διάθεση του τύπου να γράψουμε να τελειώνουμε. Όσο περίεργο και εξοργιστικά παράδοξο ακούγεται, υπήρχαν θέματα που ήξερα, αλλά τα προσπερνούσα γιατί πολύ απλά ήμουν σαν χαμένη. Γνωρίζω ότι έχω την απόλυτη ευθύνη αυτής μου της πράξης.
Έπειτα, μεγάλο ρόλο, εν μέρη καθοριστικό θα έλεγα, παίζει και η ψυχολογία. Αν πας με τη ψυχολογία του χαμένου, ακόμα και διαβασμένος να είσαι έχασες. Ειδικά όταν μιλάμε για σχολές για τις οποίες κάθε μόριο μετράει!
Σας ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις σας. Γνωρίζω ότι από όσα σας λέω βγάζετε συμπεράσματα και με βάση αυτά απαντάτε, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό. Λαμβάνω υπ' όψην όλα όσα λέτε και γνωρίζω ότι η απόφαση είναι δική μου, καθώς και η ευθύνη.
Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.