DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
08-09-16
21:04
Στόχος κάθε νέου ατόμου θα πρέπει να είναι η επίτευξη των ονείρων του, και όχι η τυχόν αποθάρρυνση από τις αγκυλώσεις της αγοράς.
Και δυστυχώς, το ρίσκο που ωραιοποιείται σε προηγούμενο ποστ, μεταφράζεται στην αγορά εργασίας σε ανασφάλεια, υπεωρίες, παράλειψη πληρωμής, και δουλικές συνθήκες εργασίας. Φανταστείτε λοιπόν τώρα τον εαυτό σας, εφόσον αποφασίσετε να εργαστείτε σε έναν τομέα που δεν σας αρέσει, αλλά και που δεν σπουδάσατε, μαζί με την κατάσταση που περιέγραψα παραπάνω. Μια ανυπόφορη καθημερινή κόλαση. Και φυσικά στο πίσω μέρος του μυαλού ένα απωθημένο να ασθμαίνει, μαζί την αποτυχία επίτευξης αυτού.
Ένας φοιτητής, εφόσον φυσικά αναγνωρίζει τον εαυτό του ως Ακαδημαικό Πολίτη, σέβεται τις επιδιώξεις του και τρέφει σοβαρό ενδιαφέρον για την Επιστήμη, δηλαδή ένας πλήρως συνειδητοποιημένος φοιτητής, δεν θα πρέπει εν ουδεμιά περιπτώσει να επαναπαυθεί σε τίποτα λιγότερο από αυτό που σπούδασε. Διότι οι αξίες ορισμένων ατόμων, δεν περιορίζονται στη ρηχή και ποταπή επιθυμίας κατοχής πλούτου, αλλά στη κατοχή γνώσης. Και αυτά τα άτομα δεν είναι ονειρικά ή ουτοπικά, αλλά βρίσκονται διάσπαρτα στα ακαδημαικά και ερευνητικά κέντρα ανά τον κόσμο. Αυτό φυσικά προυποθέτει ένα άριστο ακαδημαικό προφιλ, με οτι αυτό συνεπάγεται, απαρεγκλίτως.
Αυτή τη στιγμή το 99% των σχολών δεν σου εγγυάται επαγγελματική αποκατάσταση, όχι λόγω έλλειψης επαγγλματικών δικαιωμάτων, αλλά λόγω των στρεβλώσεων της αγοράς, άρα το οτι ο απόφοιτος της χ σχολής έχει μειωμένες πιθανότητες εύρεσης εργασίας ( στο αντικείμενο που σπούδασε φυσικά ) δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα, ειδάλλως θα έπρεπε να μην σπουδάζει κανείς. Συνεπώς, απλά μένεις αφοσιωμένη στο στόχο σου.
Επιπλέον, δυστυχώς, τα τμήματα των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών ( στις οποίες ανήκω και εγώ ) πλέον ενδείκνυνται μόνο για αποκατάσταση στην έρευνα και στη διδασκαλία, λόγω αποχής από τις συνθήκες των εφαρμοσμένων επιστημών.
Το εγραψα και καπου αλλου και το ξαναγραφω.
Οταν σπουδαζεις κατι με προοπτικη να μπεις σε μια αγορα, πρεπει να γνωριζεις τι θελει αυτη η αγορα και να μην ονειροβατεις. Δεν υπαρχει καποιο αορατο χερι που να δημιουργει ζητηση σε επαγγελματα εκτος αν εκεινη την εποχη διοριζει το δημοσιο. Ολα καθοριζονται απο την αγορα. Το να σπουδαζεις αντικειμενα που ξερεις οτι δεν εχουν ζητηση και να περιμενεις να βρεις δουλεια μετα στο αντικειμενο σου ειναι ηλιθιο.
Εγω αν θελω να γινω αεροναυπηγος ΠΡΕΠΕΙ να γνωριζω εκ των προτερων οτι στην Ελλαδα δεν εχω μελλον και εχω μετα δυο δρομους. 1. φευγω απο τη χωρα με ο,τι ρισκο αυτο συνεπαγεται 2. αλλαζω κλαδο και κανω εναν συμβιβασμο. Στη ζωη ολες οι αποφασεις μας εχουν μερικα υπερ και μερικα κατα. Τα βαζουμε στη ζυγαρια και βλεπουμε προς το που κλινει.
Δεν θεωρω οτι το παν στη ζωη ειναι να ασχολεισαι με το αντικειμενο σου. Κυριως γιατι η δουλεια σου δεν ειναι το μοναδικο στοιχειο της καθημερινοτητας σου. Επισης δεν γνωριζεις αν σου αρεσουν αλλα επαγγελματα οποτε το να εισαι ευελικτος, μονο σε καλο μπορει να σου βγει. Η δογματικη σταση "εγω σπουδασα φιλολογος και θελω να δουλεψω μονο σαν φιλολογος" οδηγει σε αποτυχια ή τουλαχιστον σε περιοριζει παρα μα παρα πολυ.
Τελος μιλησες για ρισκο. Χωρις ρισκο δεν γινεται τιποτα. Ρισκαρεις να σπουδασεις αυτο που σου αρεσει γνωριζοντας οτι μπορει να αποτυχεις. Ρισκαρεις να πας στην αλλη ακρη της γης αγνωστος μεταξυ αγνωστων μονο και μονο για να δουλεψεις σε κατι που σε φτιαχνει. Ρισκαρεις οταν εχεις 30,000€ στην τραπεζα και αντι να περιμενεις να παρεις τον τοκο, αποφασιζεις να τα επενδυσεις.
Οποιος δεν θελει ρισκο, ας δηλωσει μια στρατιωτικη σχολη να πληρωνεται μεχρι να πεθανει απο το κρατος. Εξασφαλισμενος μισθος, συνταξη, ιατρικη περιθαλψη, εργασιακη ασφαλεια μπετον αρμε. Ολα τα υπολοιπα εχουν σοβαρες πιθανοτητες αποτυχιας.
Για τα Πανεπιστήμια, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και την κοινωνία, ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, όχι ένα μάτσο κερδοσκόπων.
Η απαίτηση ενός επαγγέλματος χωρίς ταβάνι λανθάνει, κρύβει, την ύπαρξη επιθυμίας επιβολής, γιατι όπως προαναφέρθηκε, δυσθέωρητα ποσα εξαγοράζουν κύρος.
Κανείς κερδοσκόπος δεν επιθυμεί να γίνει πλούσιος για να χτίσει ενα σχολείο ( οδηγείται σε φιλανθρωπικές ενέργειες για να τυχγάνει ευνοικοτερης μεταχείρισης από το κράτος, πχ φοροαπαλλαγές ) αλλά για να θρέψει τον άσβεστο πόθο του για πλούτο και κυριαρχία.
Αν γνωρίζεις πως λειτουργούν έστω και στοιχειωδώς, οι σύγχρονες πολυεθνικές, οι οποίες και αποφέρουν τεράστιο τζίρο, θα συμπεράνεις πως καταπατούν εκατοντάδες ανθρώπινα δικαιώματα ( zara-παιδική εργασία κτλπ ).
Άρα η επικάλυψη της κυριαρχικής διάθεσης με το πέπλο μιας ουμανιστικής κοσμοθεώρησης είναι τουλάχιστον αποτυχημένη.
Τα υγιή μεγάλα όνειρα θέλουν μεγάλα μυαλά, πχ καινοτομία σε έναν επιστημονικό τομέα, όχι χρήματα.
Οχι. Οποιος θελει κερδος θελει να μη ζει μιζερα οπως ανθρωποι με το δικο σου σκεπτικο.
Δεν θελω να βαλω κανεναν κριτη για το αν τα ονειρα μου ειναι υγιη ή οχι. Αν δεν ειναι υγιη παω για γκουλαγκ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
04-09-16
16:43
Ε καλα, δεν εστησα και ανδριαντα.. αλλα οσο να 'ναι, οταν εγω μετα απο 6 ωρες εργαστηριο δεν μπορω να παρω τα ποδια μου και θελω απλά το κρεββατι και την κουβερτα μου, και ο αλλος κανει 6 ωρες κλινικη και μετα εχει ορεξη να βγει και να παρταρει- εμενα μου φαινεται αξιο θαυμασμου.
Καθεσαι ολη μερα εξω και γυρνας μια και καλη. Αλλιως δεν γινεται. Αν γυρισεις σπιτι να ξεκουραστεις, μετα δεν σε σηκωνει τιποτα. Οσες φορες γυρισα και λεω θα κοιμηθω καμια ωρα και μετα θα βγω, δεν βγηκα ποτε. Αντιθετα οταν γυρισα ισα για να φαω και να αλλαξω ρουχα και εφυγα, μια χαρα ειχα αντοχη και κυριως ορεξη για εξω. Απλα ενταξει μετα ναρκωνεσαι οταν εισαι 15 ωρες στο ποδι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
04-09-16
16:40
Το να μπορεις να συνδιασεις αυτο που λεμε "φοιτητική ζωή" και ακαδημαικές υποχρεωσεις δεν νομίζω να έχει να κανει με το πορτοφόλι, ή τουλάχιστον όχι μόνο με αυτό...Υπάρχουν και ανθρωποι με πορτοφόλι που ειναι ολο διαβασμα ή όλο τριαλαρι τριαλαρο με εξοδους και ταξίδια. Εγω λέω για αυτούς που συνδιάζουν και τα δύο με μεγαλη επιτυχία. Αυτο είναι ένα ταλέντο!
Εχει σε πολυ μεγαλο βαθμο να κανει με αυτο. Ο φοιτητης που πρεπει να περασει με 600€ το μηνα (μαζι με ενοικιο, ρευμα κλπ) δεν γινεται να εχει την ιδια ποιοτητα ζωης με εναν φοιτητη ο οποιος εχει €1,000. Και θα κατσει μεσα περισσοτερες φορες και διακοπες θα παει οικονομικα και οχι στο εξωτερικο ή 15 μερες στη νησια, και τα μεσα θα χρησιμοποιει συνεχεια ενω ο αλλος θα ειναι αραχτος με το αμαξι του και φαγητο θα τρωει σε λεσχη ή θα μαγειρευει ενω ο αλλος θα τρωει εξω και και. Εκτος αν θεωρουμε ζωη το να καθεσαι στον υπολογιστη ή στο Playstation και να παιζεις FIFA γιατι οταν δεν εχεις λεφτα να βγεις, καπως ετσι περνας τα βραδια σου.
Σχεδον σε ολες τις σχολες υπαρχει δυνατοτητα για συνδυασμο ζωης και διαβασματος με εξαιρεση ισως την περιοδο της εξεταστικης. Απλα θελει να εχεις πειθαρχια γιατι οι πειρασμοι ειναι πολλοι και το διαβασμα βαρετο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
02-09-16
13:54
Αυτοί ξεχωρίζουν αμέσως, τα αγόρια από το απλανές βλέμμα και το παλιομοδίτικο κουστούμι, ενώ τα κορίτσια από τη μακριά φούστα, τον κότσο και το μουστάκι. Αυτοί πολλές φορές διαφωνούν με τους καθηγητές καθώς δεν τους θεωρούν σωστούς ορθόδοξους χριστιανούς.
Εκλαψα λιγο
Η αληθεια παντως ειναι πως το στερεοτυπο θελει τις κοπελες της θεολογικης να ειναι πολυ ευκολες για σεξ. Και κατα τυχη το εχω ακουσει απο διαφορετικα ατομα και για την Αθηνα και για τη Θεσσαλονικη. Καποια δοση αληθειας θα την εχει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.