29-08-16
13:27
Ποιος σου απαγορεύει να θέσεις μεγάλους στόχους εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό? Έγραψες πως από μικρός ήθελες να γίνεις από παλαιοντολόγος και φυσικός μέχρι χημικός και συγγραφέας. Ποιός σε ανάγκασε λοιπόν να ανταλλάξεις αυτά τα όνειρα για ένα μια μόνιμη θέση δημοσίου και ένα μισθό των 800 ευρώ? Το σχολικό σύστημα ή η κοινωνία. Έγραψες παραπάνω πως κάποιοι σπουδάζουνε λόγω συστημικής νοοτροπίας που επιβάλει τις σπουδές και θα συμφωνήσω μέχρι ενός σημείου, αλλά το να ψάχνεις μια θέση σώματος ασφαλείας απλά επειδή φοβάσαι να βγεις εκεί έξω και να προσπαθήσεις πραγματικά δεν είναι η πιο συστημική νοοτροπία που υπάρχει για τα Ελληνικά δεδομένα? Δεν τα γράφω αυτά για να σου την πω, αλλά έγραψες πως πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να πιάνουμε τις νέες ευκαιρίες ενώ κάνεις το ακριβώς αντίθετο. Γιατί?
Υ.Γ Σε σχολή πυροσβεστικής πως μπήκες? Είχα την εντύπωση πως στην πυροσβεστική μπαίνεις μόνο με προκύρηξη και οι σχολές είναι μόνο για πυροσβέστες που θέλουν βαθμό.
Κάθε άλλο παρά έχασα τα όνειρά μου. Κι όπως είχα γράψει στο τέλος, ο εαυτός μας είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας!
Το είχα αναφέρει μέσα από το αρχικό μήνυμα ότι η Πυροσβεστική σου προσφέρει χρόνο και ευκαιρίες για περαιτέρω σπουδές και ασχολία με ενδιαφέροντα, ένας που είχα πάει για ενημέρωση μου είπε ότι είχε σπουδάσει προηγουμένως μαθηματικά και το σώμα τον άφησε για ένα χρόνο να διδάξει σε σχολείο ή πανεπιστήμιο, κάτι που ήθελε πολύ.
Είναι ο δρόμος που επέλεξα να συνεχίσω. Ο αγώνας δεν τελειώνει εκεί...
Δε φοβάμαι να βγω έξω και να προσπαθήσω, φοβάμαι να βγω έξω απροετοίμαστος!
Όπως είπα, δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να βγεις έξω και να κάνεις αυτό που θέλεις...
Από φέτος μπαίνεις με Πανελλήνιες, όπως στην αστυνομία, και μάλιστα οι βάσεις είναι αρκετά υψηλές λόγω αυξημένης ζήτησης. Μπορείς να μπεις στη σελίδα του υπουργείου να δεις.
Σεβαστές οι απόψεις σου και ελπίζω να έλυσα το μπέρδεμα που σου προκάλεσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
29-08-16
01:54
Θίγεις νομίζω 2 αλήθειες. Πρώτον, το ότι δε μπορεί το σύγχρονο σχολείο να ανταποκριθεί στην σημερινή κοινωνία της διαρκούς ενημέρωσης και πληροφορίας, είναι αποκομμένο άρα πρέπει να επανασυνδεθεί και δεύτερον να αλλάξει προσανατολισμό και από τη σκέτη περιορισμένη γνώση που έδινε μέχρι τώρα, να αφοσιωθεί περισσότερο στον παιδευτικό και κοινωνικοποιητικό του ρόλο. Αλλιώς γίνεται μόνο εμπόδιο όπως λες. Η γνώση πλέον είναι παντού και το σχολείο φαντάζει πολύ λίγο για τα παιδιά. Και αδιάφορο.
Ακριβώς! Πρόσθεσε μόνο και τη γενικότερη σαχλή νοοτροπία του να μπεις σε μια σχολή απλά για να μπεις, απομεινάρι των καλών εποχών. Πλέον είναι επιεικώς αυτοκτονία να σπουδάζεις μόνο για το κοινωνικό status.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
29-08-16
01:12
Γεια σας! Μόλις εγγράφηκα. Απόφοιτος Λυκείου και επιτυχών στην Πυροσβεστική Σχολή με Πανελλήνιες, πλέον, θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ τις απόψεις μου για το εκπαιδευτικό σύστημα που ταλανίζουν το μυαλό μου.
Η εκπαίδευση στην Ελλάδα το μοναδικό πράγμα που κάνει είναι να ταλαιπωρεί τους νέους και να τους μεταλαμπαδεύει μηδαμινές ουσιαστικές γνώσεις! Δημιουργεί την ψευδαίσθηση, με τη βοήθεια πολλών γονέων βέβαια, ότι πρέπει να βγεις σόνι και καλά δάσκαλος, επιστήμονας, γιατρός, δικηγόρος κ.ο.κ. Φυσικά, και είναι υπέροχο για όποιον το θέλει να αποκτήσει μια τέτοια ειδικότητα. Όμως, δεν είναι μόνο αυτά!
Προσωπικά, από τη Γ' Δημοτικού μέχρι και την Α' Γυμνασίου ήθελα να γίνω Παλαιοντολόγος! Με μάγευαν, και με μαγεύουν ακόμα, τα προϊστορικά ζώα, η εξέλιξη και το Jurassic Park. Έπειτα, χάθηκα σε μια αβεβαιότητα και δε με ένοιαζε κιόλας, γιατί παιδί ήμουν... Στο Λύκειο ήθελα να γίνω Φυσικός, κάτι που επιθυμώ να σπουδάσω μελλοντικά αν μου δοθεί η ευκαιρία, ενώ, επειδή έχω επαφή με βιβλία και κόμικς, τον τελευταίο καιρό θέλω όσο τίποτε άλλο να γίνω συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας! Φυσικά, ενημερώνομαι για τις επιστήμες και τα ενδιαφέροντά μου μόνος μου και ποτέ μα ποτέ το σχολείο δε μου έδωσε ένα σπρώξιμο, κάτι τέλος πάντων, για να συνεχίσω και να αποκτήσω τις γνώσεις που πήρα χωρίς αυτό, απ' το Διαδίκτυο και άλλες πηγές. Αυτά που μαθαίνουμε στο σχολείο είναι γενικά πράγματα και πάνω κάτω τα ίδια. Για να κατανοήσει κανείς τι είναι η Γενική και Ειδική Σχετικότητα, η Κβαντομηχανική και η εξέλιξη των οργανισμών, θεμελιώδεις λίθοι των σύγχρονων επιστημών, πρέπει κανείς να ανατρέξει σε πηγές εκτός σχολείου και φροντιστηρίου. Γιατί πολύ απλά είναι εκτός διδασκόμενης και εξεταστέας ύλης και κακώς διατυπωμένα!!!
Να μην αναφέρω, επίσης, τι αποκομίζει κάποιος που είναι καλός στις τέχνες από το σχολείο...
Οπότε, στην Ελλάδα της σημερινής εποχής της κρίσης και της τεράστιας ανεργίας στους νέους, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δε βοηθά τους νέους να αναπτύξουν τα ενδιαφέροντά τους και τους ξεζουμίζει απ' τα όνειρά τους, τι μπορεί να κάνει κανείς για να τα πραγματοποιήσει; Να κυνηγήσει αυτό που θέλει και να έχει ανοιχτούς ορίζοντες, πέρα από το σχολείο-φροντιστήριο, και τους γονείς σε πολλές περιπτώσεις! Και να ενημερώνεται!
Επίσης, με ορίζοντες περιορισμένους μόνο από το σχολείο-φροντιστήριο, και τους γονείς σε πολλές περιπτώσεις, κινδυνεύει κανείς να χάσει ευκαιρίες μοναδικές και να αποτύχει παταγωδώς να πετύχει το σκοπό του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα καθηγητή που βρίσκεται στον κόσμο του, ο καθηγητής Χημείας στο σχολείο μου (άριστος στον τομέα του και σεβαστός από μένα) που με ρώτησε γιατί δε θέλω Χημικό, όταν του είπα ότι αποσκοπώ στην Πυροσβεστική και τους λόγους για τους οποίους το κάνω. Αυτός είναι διορισμένος καθηγητής απ' τις καλές εποχές, τώρα όχι μόνο δε διορίζουν παρά ελάχιστους, αλλά και συνεχούς μειώνουν τους διορισμούς καθηγητών, συν τους μισθούς. Ένας παλιός καθηγητής μπορεί να παίρνει και με τις μειώσεις σεβαστό μισθό, αλλά ποιος μου εγγυάται εμένα τον καινούριο, αν ποτέ διοριστώ, ότι θα παίρνω έναν αξιοπρεπή μισθό, να μπορέσω να συντηρώ δικό μου σπίτι και οικογένεια;
Επέλεξα, λοιπόν, την Πυροσβεστική για να μη βρεθώ σε εκείνη την κατάσταση αβεβαιότητας και για να μείνω στη χώρα μου. Επειδή ψαχνόμουν όλο τον καιρό να βρω ένα επάγγελμα το οποίο θα με βοηθήσει, παράλληλα, να κάνω και αυτό που θέλω πραγματικά! Γιατί, σου προσφέρει χρόνο επιπλέον σπουδών και μια σιγουριά, για να μη σε αποσπά η σκληρή πραγματικότητα από τον τελικό σου στόχο. Παρομοίως, φυσικά, μπορεί οποιοσδήποτε να βρει ένα επάγγελμα με τις κατάλληλες συγκυρίες που θα τον βοηθήσουν να εκπληρώσει τους δικούς του στόχους! Ο ίδιος καθηγητής Χημείας, απ' την άλλη, μου είχε πει ότι η Πυροσβεστική είναι σκληρό επάγγελμα και καλύτερα να μπω σε κάποιο Πολυτεχνείο, Χημικό κτλ... διαφωνώ μαζί του, εν μέρει. Δηλαδή, δεν είναι σκληρό να σπουδάσω κάτι για το οποίο θα ψάχνω και δε θα βρίσκω δουλειά στην Ελλάδα, θα πρέπει πιθανότατα να ξενιτευτώ, να βαραίνω συνεχώς τα οικονομικά των γονιών μου και να κάνω το νερό κρασί για να αποκατασταθώ;
Για αυτό, το τονίζω, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας και ο προσανατολισμός που σου παρέχει δε συμβαδίζει με την πραγματικότητα!! Μη σπουδάζετε για να σπουδάζετε! Και πάνω από όλα συνεχής ενημέρωση!
Όποιος κυνηγά το όνειρό του, τους στόχους του πιστεύω ακράδαντα ότι θα τα καταφέρει! Και ο μεγαλύτερος εχθρός του θα είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, ίσως το οικείο περιβάλλον του, μα κυρίως ο εαυτός του!
Συγγνώμη που ξέφυγα κάπως από το θέμα, αν χρειαστεί ας μετακινηθεί κάπου άλλου το ποστ μου.
Η εκπαίδευση στην Ελλάδα το μοναδικό πράγμα που κάνει είναι να ταλαιπωρεί τους νέους και να τους μεταλαμπαδεύει μηδαμινές ουσιαστικές γνώσεις! Δημιουργεί την ψευδαίσθηση, με τη βοήθεια πολλών γονέων βέβαια, ότι πρέπει να βγεις σόνι και καλά δάσκαλος, επιστήμονας, γιατρός, δικηγόρος κ.ο.κ. Φυσικά, και είναι υπέροχο για όποιον το θέλει να αποκτήσει μια τέτοια ειδικότητα. Όμως, δεν είναι μόνο αυτά!
Προσωπικά, από τη Γ' Δημοτικού μέχρι και την Α' Γυμνασίου ήθελα να γίνω Παλαιοντολόγος! Με μάγευαν, και με μαγεύουν ακόμα, τα προϊστορικά ζώα, η εξέλιξη και το Jurassic Park. Έπειτα, χάθηκα σε μια αβεβαιότητα και δε με ένοιαζε κιόλας, γιατί παιδί ήμουν... Στο Λύκειο ήθελα να γίνω Φυσικός, κάτι που επιθυμώ να σπουδάσω μελλοντικά αν μου δοθεί η ευκαιρία, ενώ, επειδή έχω επαφή με βιβλία και κόμικς, τον τελευταίο καιρό θέλω όσο τίποτε άλλο να γίνω συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας! Φυσικά, ενημερώνομαι για τις επιστήμες και τα ενδιαφέροντά μου μόνος μου και ποτέ μα ποτέ το σχολείο δε μου έδωσε ένα σπρώξιμο, κάτι τέλος πάντων, για να συνεχίσω και να αποκτήσω τις γνώσεις που πήρα χωρίς αυτό, απ' το Διαδίκτυο και άλλες πηγές. Αυτά που μαθαίνουμε στο σχολείο είναι γενικά πράγματα και πάνω κάτω τα ίδια. Για να κατανοήσει κανείς τι είναι η Γενική και Ειδική Σχετικότητα, η Κβαντομηχανική και η εξέλιξη των οργανισμών, θεμελιώδεις λίθοι των σύγχρονων επιστημών, πρέπει κανείς να ανατρέξει σε πηγές εκτός σχολείου και φροντιστηρίου. Γιατί πολύ απλά είναι εκτός διδασκόμενης και εξεταστέας ύλης και κακώς διατυπωμένα!!!
Να μην αναφέρω, επίσης, τι αποκομίζει κάποιος που είναι καλός στις τέχνες από το σχολείο...
Οπότε, στην Ελλάδα της σημερινής εποχής της κρίσης και της τεράστιας ανεργίας στους νέους, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δε βοηθά τους νέους να αναπτύξουν τα ενδιαφέροντά τους και τους ξεζουμίζει απ' τα όνειρά τους, τι μπορεί να κάνει κανείς για να τα πραγματοποιήσει; Να κυνηγήσει αυτό που θέλει και να έχει ανοιχτούς ορίζοντες, πέρα από το σχολείο-φροντιστήριο, και τους γονείς σε πολλές περιπτώσεις! Και να ενημερώνεται!
Επίσης, με ορίζοντες περιορισμένους μόνο από το σχολείο-φροντιστήριο, και τους γονείς σε πολλές περιπτώσεις, κινδυνεύει κανείς να χάσει ευκαιρίες μοναδικές και να αποτύχει παταγωδώς να πετύχει το σκοπό του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα καθηγητή που βρίσκεται στον κόσμο του, ο καθηγητής Χημείας στο σχολείο μου (άριστος στον τομέα του και σεβαστός από μένα) που με ρώτησε γιατί δε θέλω Χημικό, όταν του είπα ότι αποσκοπώ στην Πυροσβεστική και τους λόγους για τους οποίους το κάνω. Αυτός είναι διορισμένος καθηγητής απ' τις καλές εποχές, τώρα όχι μόνο δε διορίζουν παρά ελάχιστους, αλλά και συνεχούς μειώνουν τους διορισμούς καθηγητών, συν τους μισθούς. Ένας παλιός καθηγητής μπορεί να παίρνει και με τις μειώσεις σεβαστό μισθό, αλλά ποιος μου εγγυάται εμένα τον καινούριο, αν ποτέ διοριστώ, ότι θα παίρνω έναν αξιοπρεπή μισθό, να μπορέσω να συντηρώ δικό μου σπίτι και οικογένεια;
Επέλεξα, λοιπόν, την Πυροσβεστική για να μη βρεθώ σε εκείνη την κατάσταση αβεβαιότητας και για να μείνω στη χώρα μου. Επειδή ψαχνόμουν όλο τον καιρό να βρω ένα επάγγελμα το οποίο θα με βοηθήσει, παράλληλα, να κάνω και αυτό που θέλω πραγματικά! Γιατί, σου προσφέρει χρόνο επιπλέον σπουδών και μια σιγουριά, για να μη σε αποσπά η σκληρή πραγματικότητα από τον τελικό σου στόχο. Παρομοίως, φυσικά, μπορεί οποιοσδήποτε να βρει ένα επάγγελμα με τις κατάλληλες συγκυρίες που θα τον βοηθήσουν να εκπληρώσει τους δικούς του στόχους! Ο ίδιος καθηγητής Χημείας, απ' την άλλη, μου είχε πει ότι η Πυροσβεστική είναι σκληρό επάγγελμα και καλύτερα να μπω σε κάποιο Πολυτεχνείο, Χημικό κτλ... διαφωνώ μαζί του, εν μέρει. Δηλαδή, δεν είναι σκληρό να σπουδάσω κάτι για το οποίο θα ψάχνω και δε θα βρίσκω δουλειά στην Ελλάδα, θα πρέπει πιθανότατα να ξενιτευτώ, να βαραίνω συνεχώς τα οικονομικά των γονιών μου και να κάνω το νερό κρασί για να αποκατασταθώ;
Για αυτό, το τονίζω, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας και ο προσανατολισμός που σου παρέχει δε συμβαδίζει με την πραγματικότητα!! Μη σπουδάζετε για να σπουδάζετε! Και πάνω από όλα συνεχής ενημέρωση!
Όποιος κυνηγά το όνειρό του, τους στόχους του πιστεύω ακράδαντα ότι θα τα καταφέρει! Και ο μεγαλύτερος εχθρός του θα είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, ίσως το οικείο περιβάλλον του, μα κυρίως ο εαυτός του!
Συγγνώμη που ξέφυγα κάπως από το θέμα, αν χρειαστεί ας μετακινηθεί κάπου άλλου το ποστ μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.