jims
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο jims αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,043 μηνύματα.
04-04-16
16:39
Όταν έχεις μια απροσδιόριστη ύλη στην Ιστορία (όταν λέω απροσδιόριστη, εννοώ ότι το υπουργείο δεν σου έλεγε θα διαβάσεις από τα τάδε βιβλία τα τάδε σημεία, αλλά τις χρονικές περιόδους), νομίζω ότι είναι πολύ πιο δύσκολο από το να υπολογίσεις για παράδειγμα ένα ολοκλήρωμα. Καταρχάς για να διαβάσεις 1500-2000 σελίδες ιστορία, πρέπει να έχεις κριτική και αφαιρετική ικανότητα ώστε από το συνολικό να κρατήσεις στο μυαλό σου τα βασικά σημεία (όχι όπως τώρα που αποστηθίζεις 90 σελίδες ιστορία και πας και γράφεις). Το να βγάλεις άγνωστο επίσης, το οποίο δεν στο έχουν δώσει έτοιμο, αλλά το γράφεις εσύ, πίστεψε με, δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την διαδικασία απόδοσης του κειμένου στα νέα ελληνικά, γιατί εκείνη την στιγμή πρέπει να σου κόψει πως γράφεται η κάθε λέξη για να βγει σωστή μετάφραση (βέβαια αυτό ίσως και να μην το καταλαβαίνεις που σου λέω γιατί είσαι από θετική, δηλαδή δεν έχεις διδαχθεί άγνωστο). Δεν λέω πως το πρακτικό ήταν πανεύκολο (γενικά εκείνη την εποχή για να εισαχθείς στην τριτοβάθμια έπρεπε να φτύσεις αίμα), αλλά το ότι η πλειονότητα των υποψηφίων ακολουθούσε πρακτικό εκείνη την εποχή ήταν μια αλήθεια. Ειδικά για μαθηματικό, φυσικό, χημικό, που με το που έβγαινες, διοριζόσουν αμέσως ως καθηγητής.Βέβαια τότε οι υποψήφιοι είχαν και γενική παιδεία. Για παράδειγμα έβλεπες παιδιά από το κλασικό να μπαίνουν φιλοσοφική, νομική, θεολογία και να γνωρίζουν γεωμετρία και παιδιά από το πρακτικό να μπαίνουν πολυτεχνεία, μαθηματικοφυσικοχημείες και να ξέρουν αρχαία και ιστορία.
Σήμερα παραδέχομαι βέβαια ότι η θεωρητική είναι πιο εύκολη (και στο λέω εγώ που είμαι θεωρητική) από τις άλλες κατευθύνσεις, για τον λόγο ακριβώς που προανέφερες: στην θεωρητική τα περισσότερα είναι γνωστά.
Σήμερα παραδέχομαι βέβαια ότι η θεωρητική είναι πιο εύκολη (και στο λέω εγώ που είμαι θεωρητική) από τις άλλες κατευθύνσεις, για τον λόγο ακριβώς που προανέφερες: στην θεωρητική τα περισσότερα είναι γνωστά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jims
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο jims αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,043 μηνύματα.
04-04-16
13:03
Σε παλαιότερα έτη, πριν από τις δέσμες, η θεωρητική (τότε αποκαλούνταν με τον όρο κλασσικές σπουδές) είχε ύλη χαοτική, όπως και στις άλλες κατευθύνσεις, αλλά στο κλασικό γινόταν χαμός. Στα λατινικά που τώρα όλοι γράφουμε λίγο πολύ, έδινες έργα ολόκληρα (ύλη 2.000 σελίδων: de bello Gallico, de bello civilis, 3ο βιβλίο Κορνηλίου Νέπωτος). Στην ιστορία δε η ύλη ήταν απροσδιόριστη. Αρχαία-Ρωμαϊκή, Βυζαντινή- Μεσαιωνική, Νεότερη. Τίποτα άλλο δεν έδινε ως οδηγία το υπουργείο (φανταστείτε και εκεί ύλη 1.500-2.000 σελίδες ύλη). Το αποκορύφωμα ήταν στα αρχαία που έδινες άγνωστο (γνωστό δεν υπήρχε) και μάλιστα με ορθογραφία. Δεν στο έδιναν τυπωμένο στο χαρτί, όπως τώρα. Θέλω να πω ότι τότε οι καλοί μαθητές πήγαιναν στο κλασικό και οι πιο μέτριοι στο πρακτικό (η αντίστοιχη θετική κατεύθυνση). Ας είχαμε τέτοια ύλη στην θεωρητική και θα σου έλεγα πόση σαβούρα θα μαζευόταν στην θετική. Σήμερα βέβαια γίνεται το αντίθετο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.