VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
02:18
Στα 19 δεν υπάρχει πλέον το "δεν με αφήνουν να κοιμηθώ στην φίλη μου" για τον Χ ή Ζ λόγο. Το κανονίζεις από πριν, και τους παίρνεις ένα τηλέφωνο να τους το ανακοινώσεις όταν είσαι ήδη σπίτι της. Τι θα κάνουν, θα έρθουν να μπουκάρουν με το ζόρι στο ξένο σπίτι ή δεν θα σου ανοίξουν όταν επιστρέψεις στο πατρικό σου;
Δουλειά επίσης δεν χρειάζεται να τους ρωτήσεις για να πιάσεις, από την στιγμή που δεν είναι κάποιο βίτσιο αλλά έτσι όπως μας το περιγράφεις, ανάγκη. Την βρίσκεις, την ξεκινάς, και τους το λες. Επίσης δεν μπορούν να πάνε στον εργοδότη σου και να πουν να σε απολύσει ή κάτι άλλο τέτοιο extreme.
Αν έχεις λεφτά να πας στους φίλους σου που τους ξέρεις τόσα χρόνια, κλείνεις εισιτήρια, φτιάχνεις βαλίτσα, τους το ανακοινώνεις και φεύγεις. Δεν μπορούν να σε κλειδώσουν μες στο σπίτι.
Γενικά είναι κινήσεις απογαλακτισμού αρκετά απότομες, αλλά αν η μία πλευρά δεν είναι πρόθυμη να κόψει τον ομφάλιο λώρο, η άλλη πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο. Και αυτό δεν γίνεται ούτε με φωνές ούτε με λογική παράθεση επιχειρημάτων, αλλά με πράξεις. Κορίτσι, οι πράξεις είναι με το μέρος σου εν προκειμένω γιατί αυτοί για να τις αντικρούσουν θα πρέπει να μπουν σε πολύ extreme μονοπάτια τα οποία δεν νομίζω να σκέφτονταν καν. Απλά θα θυμώσουν και θα φωνάξουν ως να συνηθίσουν. Δυστυχώς για πολλούς γονείς θα είμαστε πάντα στην ηλικία των 10 ή των 12 που μπορούν να μας συμβούν τα πάντα Όσο όμως κάθεσαι και ανέχεσαι το ότι σε πιέζουν, δεν πρόκειται να ξυπνήσουν μια μέρα και να πουν "χμμ. Μάλλον παραείναι μεγάλη για να μην την αφήνουμε να μείνει σε μια φίλη της", ίσα ίσα θα αυτοεπιβεβαιώνονται ότι δεν είσαι αρκετά ώριμη για να διεκδικήσεις την ζωή και τις ανάγκες σου. Πολύ χαζή συλλογιστική, το ξέρω, αλλά τους έχει βολέψει. Κοίτα να τους ξεβολέψεις πριν φτάσεις στην φάση να τους μισήσεις για όλα τα απωθημένα που δεν κυνήγησες.
https://ischool.e-steki.gr//www.pinterest.com/pin/create/extension/
Εχεις δίκιο . Μαλλον εγω εχω γινει αρκετά ανεκτική γιατι δεν θέλω πλέον να πιέζω καταστάσεις γιατι οι φωνές και οι εντάσεις με κούρασαν αλλα πραγματικά δεν παει άλλο . Αισθάνομαι ώρες ώρες οτι δεν εχω το θάρρος να τους αντιμετωπίσω . Πχ το να κλείσω εισιτήρια και απλα να τους το ανακοινώσω μου φαντάζει τρελό . Ξερω οτι οταν το κάνω θα γινει πανικός στο σπίτι και μαλλον η ιδέα και μόνο με σταματα . Όσο για το να μείνω εκτος αν τους πάρω τηλ κι τους το πω απλα θα αρχίζουν να μου φωνάζουν να γυρίσω πίσω . Μαλλον πρώτα πρεπει να βρω το θάρρος μου για να μπορω να τοτς αντιμετωπίσω . Εχω καταλήξει να κάνω πράγματα κρυφά πράγμα που τα κανει τελείως χειρότερα τα πράγματα αν καποια στιγμή τα μαθαίνουν .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
02:06
Δεν χρειάζεσαι την άδειά τους για να βρεις δουλειά. Δεν χρειάζεσαι καν τη γνώμη τους. Ψάχνεις, βρίσκεις και το ανακοινώνεις. Δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Βρες δουλειά, βρες συγκάτοικο, φύγε από το σπίτι. Είναι ο δύσκολος δρόμος, το ξέρω, αλλά είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος να αποδείξεις οτι μπορείς να είσαι ανεξάρτητη. Θα σε πάει πίσω στις σπουδές σου, αλλά αυτά που θα έχεις κερδίσει αξίζουν πολύ περισσότερο από ένα πτυχίο στα πέντε χρόνια. Η εναλλακτική που προτείνεις (φωνές κτλ) θα δούλευε αν ήσουν 16, που όμως δεν είσαι. Μπορεί και τώρα δηλαδή να δουλέψει, αλλά μου φαίνεται πολύ πιο ψυχοφθόρα διαδικασία (για αυτό συνήθως γίνεται όταν είμαστε έφηβοι, που δεν υπολογίζουμε πολλά).
Δεν θέλω να φτάσω τα πράγματα στα άκρα . το να σηκωθώ και να φύγω απο το σπίτι θα μου δημιπυργηςει αλλα προβλήματα . Κι αν όντως το κάνω , ειμαι αρκετά περήφανη και αν μου συμβεί το οτιδήποτε και θα εχω την ανάγκη τους δεν θέλω να τους ζητήσω τίποτα .Απλα θέλω να υπάρξει μια ιισορροπία αναμεςα μας . Οπως συμβιβάζομαι εγω γιατι κατανοώ τους φόβους τους ετςι θέλω και εκείνοι να κάνουν δυο βήματα πίσω . Δεν θα τραβάω και εγω το σκοινί αλλα ομως πρεπει να το αφήσουν και εκείνοι λιγο πιο χαλαρό . Αν μπω μια μερα μεσα στο σπίτι και απλα ανακοινώσω οτι έπιασα δουλειά απλα θα γινει ο 3ος παγκόσμιος μέσα . Ίσως τι να πω , εχω συνηθίσει να υπομένω και τωρα μου φαίνεται δύσκολο να πατήσω πόδι . Και φαντάσου μου λένε οτι εχω παρει και αέρα . Σέβομαι το οτι με φροντίζουν και μου παρέχουν τα πάντα αλλα ειναι υπερπροστατευτικοί και με πνίγουν, ομως δεν μπορούν να το καταλάβουν . Οταν τους το λεω απλα κάνουν πως θίγονται και μπυ απαντάνε του στυλ " ε τοτε να μην νοιαζόμαστε καθόλου" . Δυστυχώς πατανε σε συναισθηματικούς εκβιασμούς λες και ειναι εκείνοι τα 16χρονα αφου καθε φορα καταλήγουν να μου λένε πως του στεναχωρώ με αυτα που τοτς λεω και οτι δεν τους νοιάζομαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
01:29
εχω τεράστιο πρόβλημα με τους γονείς μου . Μένω εκτος Αθηνών ομως οχι τοςο μακριά ώστε να νοικιάσω κοντα στην σχολη μου . Θέλω 1,5 ωρα να πάω με τα μμμ . κι αλλη τόση φυσικά να γυρίσω καθε μερα . Οι γονείς μου δεν κάνουν πυτε λόγο για αυτοκίνητο , φοβούνται . Αν θέλω να μείνω σε κάποιο συμφοιτητρια ή φίλη , δεν με αφήνουν . Νομίζουν οτι θα με κανει θυσία στον σατανα την ωρα μου κοιμάμαι ξερω γω . Για μα βγω νύχτα σε ενα κλαμπ δεν γινεται λόγω απόστασης , η μόνη λύση που δέχονται ειναι να με πάνε και να με φέρουν . Οταν ειχαν απεργία τα μμμ προτίμησαν να παρουν άδεια απο την δουλειά τους για να με πάνε και να με φέρουν παρα να μείνω εκτος . Για τοςο κόλλημα μιλάμε . Τους ανακοίνωσα οτι θέλω να πιάσω δουλειά και επειδή τα επιχειρήματα μπυ ηταν τελείως λογικά και δεν μπορούσαν μα αντικρούσουν άρχιζαν να φωνάζουν και να λένε διαφορα του στυλ ειμαι άπληστη και το μόνο που σκέφτομαι ειναι τα λεφτά και κατι τέτοια. Που στην πραγματικότητα ο μόνος λόγος που ήθελα να πιάσω μια δουλειά ειναι για να κάνω εμα βήμα προς την ανεξαρτησία μου . Τους λεω πως αν ειχα περαςει εξω δεν θα μπορούσαν να επέμβουν. Η απάντηση τους σε αυτο ; δεν πέρασες ομως εξω όποτε δεν εχει νοημα να το συζηταμε. θέλω να πάω σε κατι κολλητούς φίλους που σπουδάζουν εκτος που τους ξέρω απο το γυμνάσιο και αρνούνται γιατι ειναι λέει αγόρια . Επίσης το οτι μένω τοςο μακριά απο την σχολη μου δεν βοηθάει στο να ξεφεύγω γιατι θέλω πολυ χρόνο να πηγαίνω , για να βγω για ένα απλό καφέ πρεπει να το εχω προγραμματίσει διακοσες μέρες πριν γιατι τα μμμ δεν βολεύουν Ετςι ουτε τις γνωριμίες μου μπορω ν διατηρώ στην σχολη αφου μια απλή έξοδος γινεται βασανο και οι γονείς το κάνουν χειρότερο. Τους εχω μιλήσει πολλές φορές και δεν δέχονται κουβέντα . Δεν ξερω το άλλο ν κάνω . Μέχρι που σκέφτομαι να τους φερθώ πολυ άσχημα , να τους δημιουργώ τύψεις και να τους φωνάζω όλη μεσα γιατι απο διάλογο δεν παίρνουν . Εχω μιλήσει άπειρες φορές μαζί τους για την πίεση που δέχομαι και απλα καταλήγουμε στο να φωνάζουμε . Δεν ξερω τι άλλο να κάνω . Τα φοιτητικά μου χρονια απλα περνάνε στον καναπέ με τους γονείς Ειναι θλιβερό . .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.