Obito
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Obito αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 370 μηνύματα.
28-09-15
22:16
Η κατάσταση είναι αυτή, ζούμε μια άσχημη πραγματικότητα με πολλούς νέους να μη βρίσκουν μεροκάματο πόσο μάλλον τις μεγαλοκαριέρες που λένε κάποιοι στο ischool.
Συμφωνο οτι ο ρομαντισμος, δεν ειναι κατι κακο, ειναι θεμιτο να εχεις φιλοδοξιες γιατι σου δινει κινητρο να προσπαθεις, αρκει να μην πετας στα συννεφα. Νομιζω καπου εδω κολλαει το μοττο της Λεγεωνας των Ξενων ''ηλπιζε για το καλυτερο, προετοιμασου για το χειροτερο''
Αλλα οπως ειπα δεν ειναι ελληνικο το φαινομενο
Στο thestudentroom, το μεγαλυτερο ισως μαθητικο/φοιτητικο forum του Ηνωμενου Βασιλειου,πολλοι μαθητες και πρωτοετεις που δεν εχουν και πολλη επαφη με την ζουγκλα που υπαρχει εξω ονειρευονται πρωτους μισθους ως graduates 30.000 - 35.000 λιρες τον χρονο, ποσο ασυλληπτο για τον μεσο αποφοιτο πλην καποιων κλαδων πχ χρηματοοικονομικα ή ιατρικη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Obito
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Obito αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 370 μηνύματα.
28-09-15
21:13
πολυ σωστος φιλε...την μονη ενσταση που εχω να κανω κατα την ταπεινη μου αποψη ( και εχοντας παππου-πατερα-μητερα δικηγορους) ειναι οτι εαν αγαπας αυτο που κανεις και εισαι "δυνατος" στον κλαδο σου -ειδικα στον ιδιωτικο τομεα- δεν θα δουλευεις μονο για 500 -600 ευρω ...σιγουρα ομως η οικονομικη υφαιση εχει επηρεασει και το συγκεκριμενο επαγγελμα οπως ολα βεβαια
Δεν διαφωνω, απλα οι καλες εποχες που μονος σου μπορεις να στησεις κατι απο την αρχη εχουν παρελθει προ πολλου. Και σιγουρα παιζουν πολλοι παραγοντες ρολο, με τι κλαδο ασχολεισαι, εαν εισαι επαρχια ή Αθηνα, τι γνωριμιες εχεις, προσωπικες ικανοτητες κτλ κτλ
Δεν ειναι ελληνικο το φαινομενο, σε μεγαλες καπιταλιστικες μητροπολεις, πχ ΗΠΑ και Ηνωμενο Βασιλειο (ειδικα στο δευτερο), διαβαζω οτι υπαρχει τρομερη ανεργεια, σε δικηγορους*. Στην Ελλαδα το προβλημα βεβαια οξυνεται και λογω της κρισης και λογω του υπερπληθυσμου των δικηγορων
Γενικα εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι το επαγγελμα του δικηγορου μοιαζει λιγο με το επαγγελμα του ηθοποιου: εκτος των αλλων υπαρχει μια μεγαλη μαζα που δυσκολευεται να συντηρηθει, αλλα συνεχιζει να ανεχεται την κατασταση και να παιζει με συστημικους ορους, επειδη ελπιζει οτι μια μερα θα φτασει στο επιπεδο καποιων προβεβλημενων εξαιρεσεων. (Απο την αλλη και στο οικονομικο συστημα γενικα, αυτο δεν συμβαινει; )
* Το ανεκδοτο που κυκλοφορει στις αγγλοφωνες χωρες ειναι οτι συναντιουνται δυο αποφοιτοι Νομικης μετα απο κανα δυο χρονια και ρωταει ο ενας τον αλλον που δουλευει, λεει ο αλλος σε bar, ενταξει του απανταει δεν πηγε τουλαχιστον στραφι το πτυχιο.
Λογοπαιγνιο βασικα, γιατι bar = ο αντιστοιχος δικηγορικος συλλογος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.