Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
30-10-14
18:03
Κοίτα αυτές οι αποφάσεις δεν είναι εύκολες.΄ Οπως είπες παραπάνω ήσουν και εσύ σε μια παρόμοια κατάσταση και όχι μόνο δεν άλλαξες πορεία αλλά θέλεις να κάνεις και μεταπτυχιακό πάνω στη σχολή σου και παράλληλα να δώσεις κατατακτήριες σε μια θεωρητική σχολή. Παίζεις δηλαδή εκ του ασφαλούς και πολύ καλά κάνεις. Το παιδί ακόμα καλά καλά δεν ξεκίνησε οπότε δεν ξέρεις πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση τη στιγμή μάλιστα που παραδέχεται ότι του αρέσουν "τόσο η φιλοσοφία όσο και η μηχανή του αυτοκινήτου". Αν συνεχίσει να αισθάνεται έτσι και αργότερα μπορεί να ακολουθήσει την πορεία που ακολούθησες και εσύ. ΄Οσο για την ενασχόληση με κάποιο άλλο αντικείμενο σίγουρα το να διαβάσεις μόνος σου κάποια βιβλία κοινωνιολογίας δεν σε κάνει κοινωνιολόγο. Αυτό θα το κάνει για να καλύψει τα ενδιαφέροντά του και αργότερα αν αποφασίσει να συνεχίσει σε μια θεωρητική σχολή θα εμβαθύνει στην επιστήμη που θα επιλέξει.
Ήθελα να αλλάξω πορεία αλλά μετά δεν μπορούσα.Έτσι, ήταν μονόδρομος να πάρω το πτυχίο μου, γι'αυτό και τον προτρέπω να το κάνει τώρα που είναι νωρίς, αν συνεχίσει μέχρι το τέλος του έτους να μην του αρέσουν η φύση των μαθημάτων και ο προσανατολισμός του τμήματος. Εξάλλου το αντικείμενο του τμήματός μου είναι πολύ ευρύ, έτσι μπόρεσα να βρω κάτι που να με ενδιαφέρει έστω και λίγο. Αν διάλεγα πχ. άλλα τμήματα του ΟΠΑ ίσως να μην ήταν ίδια τα πράγματα.
Είναι κάποιοι τομείς Διοίκησης όπως Ναυτιλία, Τουρισμό που δεν έχω εξερευνήσει καθόλου και φαίνονται σχετικά ενδιαφέρον τομείς , έτσι σε αυτούς ίσως προσπαθούσα να κάνω ένα Μαστερ αλλά κατά κύριο λόγο σκέφτομαι να μεταβώ σε άλλο επιστημονικό πεδίο, που πλέον το πτυχίο μου θα είναι σχεδόν άχρηστο και το μόνο που μου εξασφαλίζει είναι η δυνατότητα να κάνω κατατακτήριες.
Δεν παίζω on purpose εκ του ασφαλούς, έχει διαφορά (!) Μην λησμονείς ότι κάθε κίνησή μας εμπεριέχει το στοιχείο του κινδύνου...του ρίσκου και πρέπει πάντα να θυσιάζεις πράγματα για να έχεις κάποια άλλα. Το στοιχείο όμως της επιτυχίας είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Εγώ δεν το έχω βρει ακόμα και 4 χρόνια έχουν περάσει, δίχως να κάνω κανένα βήμα προς τα εκεί, το οποίο είναι βάσανο, γι'αυτό και είναι αυτές οι συμβουλές μου. Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
29-10-14
20:21
Αγαπητέ Χρήστο η άποψή μου για την επιλογή σπουδών είναι να ακολουθεί ο ενδιαφερόμενος την καρδιά του και αυτό γιατί μόνο τότε θα καταβάλλει την απαιτούμενη προσπάθεια για να επιτύχει και να διακριθεί. Η πρόταση που έκανα στον φίλο (και επιμένω σε αυτήν) είναι γιατί δεν βρέθηκε τυχαία σε αυτήν την σχολή. Την είχε επιλέξει μόνος του μετά από ψάξιμο που έκανε ο ίδιος χωρίς υποδείξεις και ψυχαναγκασμούς. Στην ουσία ακόμα δεν έχει αρχίσει η ενασχόλησή του με το αντικείμενο της σχολής για την οποία μόχθησε τόσο πολύ. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να απορρίψεις κάτι πριν ακόμα το γνωρίσεις? Θυμάμαι πριν κάποιο καιρό που είχα απαντήσει στην Katerina_022 στο θέμα "Αλλαγή σχολής" όπου η κοπέλα αφού είχε περάσει κάποιο εύλογο διάστημα στη σχολή της δήλωνε ευθαρσώς ότι την μισεί. ΄Ημουν λοιπόν κάθετη στην άποψή μου ότι πρέπει το γρηγορότερο να αλλάξει πορεία. Εδώ δεν έχουμε τη ίδια περίπτωση.Την απόφαση ασφαλώς θα την πάρει ο ενδιαφερόμενος αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να δώσει λίγο χρόνο ώστε να είναι σίγουρος. Για το θέμα τώρα της ενασχόλησης με διαφορετικά αντικείμενα από αυτό της σχολής που σπουδάζει κάποιος, νομίζω πως είναι κάτι που γίνεται πολύ εύκολα. ΄Ολοι μας διαβάζουμε βιβλία ανάλογα των ενδιαφερόντων μας τις ελεύθερες ώρες μας. Γιατί λοιπόν κάποιος που σπουδάζει ναυπηγική και τον ενδιαφέρει η φιλοσοφία να μην πάρει ένα βιβλίο του Μοντεσκιέ ή του Ρουσσώ και να περάσει ευχάριστα κάνοντας αυτό που του αρέσει? Αν τύχει και παρακολουθήσεις κάποια από τις πολύ ενδιαφέρουσες σειρές μαθημάτων της "Στοάς του Βιβλίου" θα διαπιστώσεις ότι στο ακροατήριο βρίσκονται πάρα πολλοί "θετικοί".
Συμφωνώ με τη πρώτη πρότασή σου απόλυτα.
Όμως, που το ξέρεις υπο ποίες συνθήκες έκανε την επιλογή αυτή (!)
Ίσως από αυτές τις επιλογές που έχει αυτή ήταν η καλύτερη αλλά όχι γενικότερα η καλύτερη για αυτόν.
Ίσως επειδή έβγαλε τόσες χιλιάδες μόρια, να ήταν σχεδόν μονόδρομος το ΕΜΠ.
Σίγουρα πρέπει να δώσει χρόνο αλλά αν δει ότι συνεχίζουν να μην του αρέσουν τα μαθήματα και η φύση τους τότε μη διστάσει να αλλάξει. Άλλο χόμπι, άλλο εμβάθυνση και ερευνητική-καλλιτεχνική δραστηριότητα. Και εγώ μπορεί να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία αλλά δεν σημαίνει ότι είμαι λογοτέχνης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
29-10-14
12:47
Χαίρομαι πολύ γιατί από τα λεγόμενά σου φαίνεται πως σε ψυχολόγησα σωστά. Ασφαλώς και είναι προτέρημα το ενδιαφέρον σου για διαφορετικά αντικείμενα (και να μην αμφιβάλλεις καθόλου γιαυτό). Πιστεύω πως πελαγοδρομείς και έχεις "πέσει" ψυχολογικά γιατί τα θέλεις όλα και δεν ξέρεις από που να αρχίσεις. Λοιπόν το "πρόβλημά" σου το έχεις λύσει ήδη μόνος σου, απλά δεν το συνειδητοποιείς. ΄Εχεις μπει σε μια εξαιρετική σχολή η οποία στην πορεία θα τραβήξει σίγουρα το ενδιαφέρον σου. Επικεντρώσου λοιπόν σε αυτήν. Παράλληλα όπως σου είπα και παραπάνω μπορείς να ασχοληθείς μόνος σου με τα άλλα σου ενδιαφέροντα. Ευτυχώς για σένα αυτό είναι δυνατόν αφού στις θεωρητικές επιστήμες μπορείς να προχωρήσεις πάρα πολύ μόνος σου με την προυπόθεση να διαβάζεις με μια λογική σειρά. Δεν γίνεται πχ να εντρυφήσεις στον Χένγκελ αν δεν έχεις ασχοληθεί με τις αρχές της φιλοσοφίας. Μέσα στα χρόνια που θα μεσολαβήσουν μέχρι να πάρεις το πτυχίο σου θα έχεις κατασταλάξει για το τι σε ενδιαφέρει περισσότερο. Και αν τότε συνεχίσεις να το θες μπορείς να δώσεις κατατακτήριες για τη σχολή που θα επιλέξεις. Υπάρχουν πολλά τέτοια επιτυχημένα παραδείγματα. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Ηλίας Νικολακόπουλος ο οποίος ξεκίνησε με προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά εδώ και στη Γαλλία και κατέληξε καθηγητής πανεπιστημίου της κοινωνικής θεωρίας και κοινωνιολογίας. Μην αγχώνεσαι άδικα και μην πιέζεις καταστάσεις με αποτέλεσμα να πάρεις αποφάσεις για τις οποίες αργότερα θα μετανιώσεις. Χαλάρωσε και τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους.
Μου αρέσει η σιγουριά σου ότι θα του τραβήξει το τμήμα που είναι τώρα το ενδιαφέρον στην πορεία.
Μιλάμε για ένα από τα πολυτεχνικά τμήματα που έχουν τεχνοκρατικό χαρακτήρα.
Το ίδιο έπαθα και εγώ με το τμήμα που είμαι. Ένιωθα χαμένος από το 1ο έτος γιατί ήξερα μέσα μου ότι δεν είμαι εγώ για αυτά (τα τεχνοκρατικά)- ήθελα πάντα κάτι πιο κοινωνικό-ανθρωπιστικό. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκεις μέχρι το τέλος των σπουδών σου κάτι που να σου τραβήξει το ενδιαφέρον, ένα μικρό κομμάτι σου αλλά όχι κάτι το τρομερό.
Από αυτές τις σχολές που άνοιγα (2ο,4ο,5ο πεδίο) νομίζω ότι ήταν το πιο ενδιαφέρον τμήμα και η καλύτερη επιλογή, αλλά έχω φτάσει 4ο έτος και συνεχίζω να βλέπω ότι δεν με γεμίζει όσο ίσως να με γέμιζαν τμήματα όπως Ψυχολογία, Φιλοσοφία. Για αυτό και σκέφτομαι πέρα από μεταπτυχιακά σχετικά με το αντικείμενό μου, να αρχίσω με κατατακτήριες 2ο πτυχίο σε τμήματα Ψυχολογίας η στο τμήμα ΜΙΘΕ το οποίο πρότεινα στον φίλο Λεωνίδα.
Δεν είναι δηλαδή μόνο το βαρετό πρώτο έτος αλλά η φύση των μαθημάτων και ο προσανατολισμός του κάθε τμήματος.
Σαφώς και μπορείς να κάνεις πράγματα παράλληλα αλλά believe me είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί ούτε στο τομέα που έχεις σπουδάσει δεν θα είσαι "αρκετός", ούτε στο "χομπι σου" - (όπως μερικοί το θεωρούν) δεν θα είσαι "αρκετός". Χάνεσαι γιατί αυτά τα δυο δεν συνάδουν και χάνεις κάπου εκεί μέσα τον εαυτό σου. Σίγουρα, δεν σημαίνει ότι επειδή φοιτείς σε ένα τμήμα, όλα είναι έτοιμα, αλλά πως να στο πω...όταν το θέλεις, μπαίνεις στο χώρο, σου δίνονται ευκαιρίες και αφορμές είτε λόγω εργασιών, καθηγητών, εσωτερικών αναζητήσεων, διαπιστώσεων.
Το δίλημμα εδώ είναι : Καρδιά η Μυαλό?
Εσυ επιλέγεις μυαλό, εγώ θα επέλεγα καρδιά.
Αγαπητέ Λεωνίδα η απόφαση είναι δική σου.
Έχεις εξάλλου χρόνο να το σκεφτείς!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.