Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
13-01-13
21:29
Μαξιμε,εσυ εξακολουθεις να εστιαζεις με την θρησκοληπτηΔηλαδή, ότι υπάρχει πάνω από την γή (αέρας – ανεμογενήτριες-αιολική ενέργεια), πάνω στην γή, ποτάμια – λίμνες, κάτω από την γή και τα ποτάμια και τις λίμνες και την θάλασσα, δηλαδή (όλος ο ορυκτός πλούτος που εξακριβωμένα υπάρχει).
Και με μοχλό το νομισματικό μας σύστημα, που μπάζει, η χώρα μας, αλλά και οι χώρες της Ευρώπης, κυριολεκτικά υποδουλώνονται. Σε μία υπερελίτ. Ισως φωτισμένων ανθρώπων, που εσείς εδώ υπαινίσσεστε.
Τώρα εσύ, αυτά που μας λες, περι παγκόσμιας νομοθεσίας, δεν ξέρω για ποιούς τα λες.
περιχαρακωμενη σκεψη σου στα Ελλαδιστικα - γεγονος που σου στερει μια ευρεια οπτικη γωνια.ουσιαστικά φωτισμένους ανθρώπους, έχει παντού, μέσα στην Ορθόδοξη Πίστη.
ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΦΩΤΙΣΗ.
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΈΣΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ…
Εγω αντιθετως,μιλω υπερβατικα,περα απο θρησκειες.
Και σιγουρα δε με αφορα ΠΟΥ υπαρχουν (μονοσημαντα ή μη) και ΠΟΙΟΙ ειναι οι οποιοι (π)εφωτισμενοι.
Δεν εναποθετω ελπιδες σε τετοιους.
Οι (οποιοι) πεφωτισμενοι,σιγουρα δεν υπαρχουν στην οποιαδηποτε γηινη πιστη,αλλα ουτε και αλλου στον πλανητη.
Γιατι φερουν εκ των πραγματων το στιγμα της καχυποψιας και ολο το φορτιο των ανθρωπινων ελαττωματων.
Κοσμογονικες αλλαγες δε γινονται απο "θρησκευτικα" ή αλλα "φωτονια" - και σιγουρα οχι με ομαλο τροπο.
Η Ιστορια εχει δειξει - και δειχνει - πως οι σημαντικες αλλαγες δεν ελαβαν ποτε χωρα ομαλα,αλλα "ανωμαλα.
Αν δεν πιεστεις,δεν αλλαζεις.
Πιστευω συνεπως,πως η ανθρωποτητα εαν δεν πιεστει (με καποιο τροπο) ΔΕΝ αλλαζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
06-01-13
23:42
Eγω παντως δεν προσδοκω σε καμμια πανστρατια φωτισμενων που θα θεσει σιγα σιγα τις βασεις για συνειδησιακη και λοιπη αναταση. Ειναι ενα πολυ ομορφο ονειρο για να καταστει αληθινο. Ειναι πολλες οι εσωτερικες αντιστασεις - κυρια απο αυτες η εξουσια σαφως - που θα μηδενισουν την οποια προσπαθεια. Οσο ο κοσμος θα παραμενει εξουσιαστικα δομημενος και θα πορευεται με το ρηχο χρηματικο γνωμονα,οσο οι προτεραιοτητες του θα ειναι κοντοφθαλμες,τοσο τιποτα δε θα αλλαζει.
Ενας αρρωστος ασθενης δε γιατρευεται μονος του. Η θεραπεια ερχεται παντα απο εξωτερικο παραγοντα (γιατρο).
Ενας αρρωστος ασθενης δε γιατρευεται μονος του. Η θεραπεια ερχεται παντα απο εξωτερικο παραγοντα (γιατρο).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
05-01-13
22:25
Μάξιμε,προτρεχεις!
Και συμπερασματολογεις (και περι εμου) αυθαιρετα!
Πουθενα δεν αναφερθηκα σε μια συγκεκριμενη θεοτητα που θα αντικαταστησει τις πολλες υπαρχουσες. Εφοσον ομως (θα εξακολουθουν να) υπαρχουν πραγματα που διαφευγουν της εξηγησης μας,οποτε θα εχουμε (για πολυ καιρο) και αναγκη τον (οποιο Θεο),ειναι αυτονοητο (για μενα) πως για να σταθει η οικουμενικη διακυβερνηση,θα πρεπει οι επιμερους θρησκειες να συγκεραστουν,να μπουν ολες κατω απο την ιδια (θρησκευτικη) "στεγη" που θα συμφωνηθει. Ενας κοινος Αλλαχ,ενας κοινος Βουδας,ενας κοινος...Οτιδηποτες.Να υπαρξει μια θρησκευτικη παγκοσμοιοποιηση - και σιγουρα οχι στα αποτυχημενα προτυπα της οικονομικης παγκοσμοιοποιησης που υφισταμεθα.
Εαν οι επιμερους θρησκειες διατηρηθουν,το πειραμα της (υγιους) οικουμενικοτητας ειναι εκ προοιμιου αποτυχημενο.
Προσωπικα,δε μπορω να φανταστω οιασδηποτε μορφης οικουμενικοτητα,διχως κοινα σημεια αναφορας (θρησκευτικα,πολιτικα,σκεπτικα κλπ)
Εννοειται πως η παγκοσμια νομοθεσια θα (πρεπει να) ειναι καλυτερη απο τις υπαρχουσες τοπικες,ωστε να λειτουργει οπως πρεπει. Σιγουρα υπαρχουν προαπαιτουμενα.
Αυτα περι επικρατησης σκοτεινων θεων και λοιπων τα αντιπαρερχομαι. Μιλω εντελως λογικα/ορθολογικα,διχως θρησκοληψιες και σκοταδισμους.
Λεγοντας "ολοι θα κερδιζουν",εννοω πως ολοι θα ωφελουνται,οταν κανεις δε θα κοιτα/εχθρευεται με μισο (θρησκευτικο) ματι το διπλανο,αφου θα υπαρχει μια κοινη πιστη.
Η τραπουλα θα μοιραστει μεσω κοινης/παγκοσμιας συναινεσης/αποδοχης και σιγουρα δε θα τη μοιρασει καποιος αυτοκλητος,ο οποιος και θα αποκομισει κερδη. Οπου υπαρχει θεληση,υπαρχει και τροπος.
Επισης,δεν αναφερθηκα/εστιασα πουθενα στην Ελλαδα και στον Ελληνα. Οι σκεψεις μου προχωρουν περα απο τα στενα ορια μιας Ελλαδας ή ενος σαθρου οικονομικου συστηματος που υπηρετειται απο την πλειονοτητα των κρατων. Τα επουσιωδη,οπως τα χρεη,τα κρατη,οι κληρονομιες,τα περι ορυκτου πλουτου και ολα αυτα,εννοειται πως θα πρεπει να εχουν επιλυθει,προτου μπορεσει να δρομολογηθει αυτο που αναλυουμε.
Ενα παγκσμιο υπερεθνος δε βλεπω γιατι θα πρεπει να ξορκιζεται/αναθεματιζεται (ως ερμαφροδιτο ή αλλο). Εκτος και αν δεν εχουμε ή δε θα αποκτησουμε ποτε εμπιστοσυνη στο ειδος μας,εκτος κι αν θεωρουμε πως ειμαστε ως νοημονα οντα ανικανοι να δρομολογησουμε (αφου εκπληρωσουμε πρωτα καποια αναγκαια προαπαιτουμενα) μια τετοια εξελιξη (καποια στιγμη)....
Οταν αναφερομουν σε εξωγενεις παραγοντες που θα επιφερουν αμεσα αλλαγες (και προς την παγκοσμια διακυβερνηση),δεν ειχα κατα νου ενδογενεις (δηλ τετριμμενους ανθρωπινους) παραγοντες,αλλα εξωτερικους παραγοντες που θα καταστησουν εκ των πραγματων αναγκαια μια παγκοσμια κυβερνηση - και δη εναν συγκεκριμενο: την επαφη με αλλες μορφες ζωης.
Οταν και οποτε αυτο πραγματοποιηθει,θα επηρεασει καταλυτικα την περιχαρακωμενη (στα ορια μιας Ελλαδας ή μιας Αγγλιας ή μιας Αμερικης) σκεψη μας,θα αλλαξει το πλαισιο αυτοπροσδιορισμου και θα ανοιξει/δρομολογησει αλλους οριζοντες σκεψης.
Υπο φυσιολογικες συνθηκες βεβαια....
Και δε νομιζω πως διαφωνει κανεις με αυτο.
Μανιφεστου τελος.
Και συμπερασματολογεις (και περι εμου) αυθαιρετα!
Πουθενα δεν αναφερθηκα σε μια συγκεκριμενη θεοτητα που θα αντικαταστησει τις πολλες υπαρχουσες. Εφοσον ομως (θα εξακολουθουν να) υπαρχουν πραγματα που διαφευγουν της εξηγησης μας,οποτε θα εχουμε (για πολυ καιρο) και αναγκη τον (οποιο Θεο),ειναι αυτονοητο (για μενα) πως για να σταθει η οικουμενικη διακυβερνηση,θα πρεπει οι επιμερους θρησκειες να συγκεραστουν,να μπουν ολες κατω απο την ιδια (θρησκευτικη) "στεγη" που θα συμφωνηθει. Ενας κοινος Αλλαχ,ενας κοινος Βουδας,ενας κοινος...Οτιδηποτες.Να υπαρξει μια θρησκευτικη παγκοσμοιοποιηση - και σιγουρα οχι στα αποτυχημενα προτυπα της οικονομικης παγκοσμοιοποιησης που υφισταμεθα.
Εαν οι επιμερους θρησκειες διατηρηθουν,το πειραμα της (υγιους) οικουμενικοτητας ειναι εκ προοιμιου αποτυχημενο.
Προσωπικα,δε μπορω να φανταστω οιασδηποτε μορφης οικουμενικοτητα,διχως κοινα σημεια αναφορας (θρησκευτικα,πολιτικα,σκεπτικα κλπ)
Εννοειται πως η παγκοσμια νομοθεσια θα (πρεπει να) ειναι καλυτερη απο τις υπαρχουσες τοπικες,ωστε να λειτουργει οπως πρεπει. Σιγουρα υπαρχουν προαπαιτουμενα.
Αυτα περι επικρατησης σκοτεινων θεων και λοιπων τα αντιπαρερχομαι. Μιλω εντελως λογικα/ορθολογικα,διχως θρησκοληψιες και σκοταδισμους.
Λεγοντας "ολοι θα κερδιζουν",εννοω πως ολοι θα ωφελουνται,οταν κανεις δε θα κοιτα/εχθρευεται με μισο (θρησκευτικο) ματι το διπλανο,αφου θα υπαρχει μια κοινη πιστη.
Η τραπουλα θα μοιραστει μεσω κοινης/παγκοσμιας συναινεσης/αποδοχης και σιγουρα δε θα τη μοιρασει καποιος αυτοκλητος,ο οποιος και θα αποκομισει κερδη. Οπου υπαρχει θεληση,υπαρχει και τροπος.
Επισης,δεν αναφερθηκα/εστιασα πουθενα στην Ελλαδα και στον Ελληνα. Οι σκεψεις μου προχωρουν περα απο τα στενα ορια μιας Ελλαδας ή ενος σαθρου οικονομικου συστηματος που υπηρετειται απο την πλειονοτητα των κρατων. Τα επουσιωδη,οπως τα χρεη,τα κρατη,οι κληρονομιες,τα περι ορυκτου πλουτου και ολα αυτα,εννοειται πως θα πρεπει να εχουν επιλυθει,προτου μπορεσει να δρομολογηθει αυτο που αναλυουμε.
Ενα παγκσμιο υπερεθνος δε βλεπω γιατι θα πρεπει να ξορκιζεται/αναθεματιζεται (ως ερμαφροδιτο ή αλλο). Εκτος και αν δεν εχουμε ή δε θα αποκτησουμε ποτε εμπιστοσυνη στο ειδος μας,εκτος κι αν θεωρουμε πως ειμαστε ως νοημονα οντα ανικανοι να δρομολογησουμε (αφου εκπληρωσουμε πρωτα καποια αναγκαια προαπαιτουμενα) μια τετοια εξελιξη (καποια στιγμη)....
Οταν αναφερομουν σε εξωγενεις παραγοντες που θα επιφερουν αμεσα αλλαγες (και προς την παγκοσμια διακυβερνηση),δεν ειχα κατα νου ενδογενεις (δηλ τετριμμενους ανθρωπινους) παραγοντες,αλλα εξωτερικους παραγοντες που θα καταστησουν εκ των πραγματων αναγκαια μια παγκοσμια κυβερνηση - και δη εναν συγκεκριμενο: την επαφη με αλλες μορφες ζωης.
Οταν και οποτε αυτο πραγματοποιηθει,θα επηρεασει καταλυτικα την περιχαρακωμενη (στα ορια μιας Ελλαδας ή μιας Αγγλιας ή μιας Αμερικης) σκεψη μας,θα αλλαξει το πλαισιο αυτοπροσδιορισμου και θα ανοιξει/δρομολογησει αλλους οριζοντες σκεψης.
Υπο φυσιολογικες συνθηκες βεβαια....
Και δε νομιζω πως διαφωνει κανεις με αυτο.
Μανιφεστου τελος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
04-01-13
02:25
Mια παγκοσμια νομοθεσια - και κατ' επεκταση και διακυβερνηση - ειναι μεταξυ αλλωςν εφικτη αν κυριως τα παμπολλα πλανητικα (θρησκευτικα) "κλασματα" γινουν ομωνυμα,ητοι: προκυψει ενα ελαχιστο κοινο [παγκοσμιο] (θρησκευτικο) πολλαπλασιο,ενας παγκοσμιος παρονομαστης. Οταν αποφασιστει/θεσπιστει - και ενδεχομενως επαν(απροσδι)οριστει και γινει αποδεκτη-σε παγκοσμιο επιπεδο η εννοια του Θεου,ουτως ωστε να εκλειψουν οι πολεμοι στο ονομα του. Γενικα,οταν επαναπροσδιοριστει το θρησκευτικο κατεστημενο,οταν ξαναμοιραστει η θρησκευτικη τραπουλα ετσι,ωστε να αγκαλιαζει το συνολο των ανθρωπων,οταν ολοι θα κερδιζουν.
Ολα αυτα,συνεπικουρουμενα απο μια κοινη-οικουμενικη αντιληψη/προσδιορισμο περι αξιας της ζωης,η οποια και θα αποτυπωθει και θα προστατευεται και στην αντιστοιχη νομοθεσια,καθως τα παντα ειναι θεμα ορισμου. Ως γνωστον,η ανθρωπινη ζωη εχει τοση αξια,οση της προσδιδουμε εμεις. Ειναι ανεκτικητη,επειδη εμεις αποφασιζουμε πως ειναι -βασικα, εχει τοση αξια,οση της επιτρεπει να εχει η κοινωνικοπολιτικη δομη μεσα στην οποια αυτη (η ζωη) υπαρχει/ενεργει.
Μια παγκοσμια νομοθεσια/διακυβερνηση απαιτει κατα την ταπεινη μου αποψη,μια συγκεκριμενη προεργασια: απαιτει κυριως μια ανθρωποτητα συλλογικα - και οχι ατομικα,οπως ειναι σημερα -, προσανατολισμενη. Μια ανθρωποτητα που δε θα ειναι χωρισμενη σε Αμερικανούς,Γερμανους,Κονγκολεζους,Ινδους,Ζουλου ή Αβοριγινες,μα θα αποτελει ενα συνολο ατομων που θα αισθανονται πρωτιστως πως ανηκουν σε ενα ευρυτερο συνολο,διχως ομως να (νιωθουν πως) εχουν χασει την εθνικοτητα τους.
Η παγκοσμια διακυβερνηση ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την καταργηση των κρατων. Δε μπορει να λειτουργησει μια τετοια κυβερνηση,εαν διατηρηθει ο ισχυων εδαφικος τεμαχισμος,αφου ο καθε ενας αντιπροσωπευει και απο ενα ισχυρο συμφερον που θα αντιπαλευει οτιδηποτε δρα εναντια του. Θα πρεπει συνεπως να αναπτυξουμε και να δρουμε πιο συλλογικα - να βλεπουμε εαυτους ως μερος ενος μεγαλου Ολου,ως πολιτες ενος Παγκοσμιου Εθνους.
Τα Κρατη-Εθνη,αποτελουν οργανισμους με ισχυρο ενστικτο αυτοσυντηρησης.Και αυτο θα πρεπει να καμφθει.
Προϋποθεση δηλ για το ζητουμενο ειναι μια καθολικη ομοιογενεια σε θεματα λογικης,αντιληψης,προσανατολισμου και προτεραιοτητων,πραγμα που προϋποθετει κυριως ατομικες θυσιες/ανατροπες/αυτοϋπερβασεις - μεταξυ αλλων και τιθασσευση/εξαλειψη των αγριων ενστικτων του. Μια κοινη λογικη και ηθικη - που δεν πρεπει απαραιτητα να ειναι ολοκληρωτικη,αρα και απευκταια. Ενα κοινο αισθημα του "ανηκειν" με τα παρελκομενα του,δε συνεπαγεται αφανισμο της ατομικοτητας ή ολοκληρωτισμο.
Η μεταπηδηση απο το ατομικο στο συλλογικο,απο τα παμπολλα και δυσδιακριτα σημεια αναφορας στο ενα και μοναδικο, θα συντελεστει - εαν ποτε συντελεστει - υπο φυσιολογικες συνθηκες καποια στιγμη σε γεωλογικο χρονο - εαν πρωτιστως δεν εχουμε αυτοεξοντωθει,ή θα ειναι απορροια ισχυρου εξωγενη παραγοντα,ο οποιος θα λειτουργησει ενωτικα με συνοπτικες διαδικασιες.
Ολα αυτα,συνεπικουρουμενα απο μια κοινη-οικουμενικη αντιληψη/προσδιορισμο περι αξιας της ζωης,η οποια και θα αποτυπωθει και θα προστατευεται και στην αντιστοιχη νομοθεσια,καθως τα παντα ειναι θεμα ορισμου. Ως γνωστον,η ανθρωπινη ζωη εχει τοση αξια,οση της προσδιδουμε εμεις. Ειναι ανεκτικητη,επειδη εμεις αποφασιζουμε πως ειναι -βασικα, εχει τοση αξια,οση της επιτρεπει να εχει η κοινωνικοπολιτικη δομη μεσα στην οποια αυτη (η ζωη) υπαρχει/ενεργει.
Μια παγκοσμια νομοθεσια/διακυβερνηση απαιτει κατα την ταπεινη μου αποψη,μια συγκεκριμενη προεργασια: απαιτει κυριως μια ανθρωποτητα συλλογικα - και οχι ατομικα,οπως ειναι σημερα -, προσανατολισμενη. Μια ανθρωποτητα που δε θα ειναι χωρισμενη σε Αμερικανούς,Γερμανους,Κονγκολεζους,Ινδους,Ζουλου ή Αβοριγινες,μα θα αποτελει ενα συνολο ατομων που θα αισθανονται πρωτιστως πως ανηκουν σε ενα ευρυτερο συνολο,διχως ομως να (νιωθουν πως) εχουν χασει την εθνικοτητα τους.
Η παγκοσμια διακυβερνηση ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την καταργηση των κρατων. Δε μπορει να λειτουργησει μια τετοια κυβερνηση,εαν διατηρηθει ο ισχυων εδαφικος τεμαχισμος,αφου ο καθε ενας αντιπροσωπευει και απο ενα ισχυρο συμφερον που θα αντιπαλευει οτιδηποτε δρα εναντια του. Θα πρεπει συνεπως να αναπτυξουμε και να δρουμε πιο συλλογικα - να βλεπουμε εαυτους ως μερος ενος μεγαλου Ολου,ως πολιτες ενος Παγκοσμιου Εθνους.
Τα Κρατη-Εθνη,αποτελουν οργανισμους με ισχυρο ενστικτο αυτοσυντηρησης.Και αυτο θα πρεπει να καμφθει.
Προϋποθεση δηλ για το ζητουμενο ειναι μια καθολικη ομοιογενεια σε θεματα λογικης,αντιληψης,προσανατολισμου και προτεραιοτητων,πραγμα που προϋποθετει κυριως ατομικες θυσιες/ανατροπες/αυτοϋπερβασεις - μεταξυ αλλων και τιθασσευση/εξαλειψη των αγριων ενστικτων του. Μια κοινη λογικη και ηθικη - που δεν πρεπει απαραιτητα να ειναι ολοκληρωτικη,αρα και απευκταια. Ενα κοινο αισθημα του "ανηκειν" με τα παρελκομενα του,δε συνεπαγεται αφανισμο της ατομικοτητας ή ολοκληρωτισμο.
Η μεταπηδηση απο το ατομικο στο συλλογικο,απο τα παμπολλα και δυσδιακριτα σημεια αναφορας στο ενα και μοναδικο, θα συντελεστει - εαν ποτε συντελεστει - υπο φυσιολογικες συνθηκες καποια στιγμη σε γεωλογικο χρονο - εαν πρωτιστως δεν εχουμε αυτοεξοντωθει,ή θα ειναι απορροια ισχυρου εξωγενη παραγοντα,ο οποιος θα λειτουργησει ενωτικα με συνοπτικες διαδικασιες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.