Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
30-12-12
02:12
Έχεις τον άμεσο σκοπό της ικανοποίησης του αισθήματος διαφωνίας που σε διακατέχει και τον απώτερο σκοπό της ψυχαγωγίας μέσω αυτού!
Στις 2 το βράδυ δεν το λες ψυχαγωγία, το λες OCD (=θα κολλήσει στο κεφάλι μου αν δεν απαντήσω).
Δεν είναι σκοπός, κι άρα δεν πέφτει εστίαση πουθενά. Δεν θέλω να βγάλω κάτι απ' όλο αυτό.
Α! Ίσως να σου αποδείξω ότι λες βλακείες, γενικεύσεις και λοιπά. Ναι.
Αλλά γενικά γίνεται επειδή γίνεται. Επειδή έτσι. Επειδή υπάρχει η τάση να διαφωνώ και επιλέγω να μην τη μαζέψω στη συγκεκριμένη.
Κι επειδή, σου είπα, υπάρχει ήδη λόγος διαφωνίας εξαρχής: επιλέγεις να ισοπεδώνεις κι επιλέγω να κωλώνω περισσότερο να βγάλω γενικά συμπεράσματα ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, για το πώς δουλεύουν τα πράγματα, για το τι σκέφτονται αναγκαστικά οι υπόλοιποι 7δις.
Ορίζεις ότι έτσι είναι τα πράγματα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ορίζω ότι έτσι είναι τα πράγματα ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Για τους άλλους δεν ξέρω.
Είναι αναγκαστικό αυτό που γίνεται τώρα, all in all, δεδομένων των απόψεών. Εντροπία, πώς αλλιώς το θες?
Κατά τα λοιπά,έχεις μπερδευτεί άσχημα γι'αυτό δεν το συνεχίζω,ότι κατάλαβες κατάλαβες!
Keep telling that to yourself.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
30-12-12
01:31
Διαφωνώ απλά για να διαφωνώ γενικά, ναι, ισχύει όσο δεν πάει. Είναι μικρόβιο, και μ'αρέσει πολύ-- άλλο θέμα.
Αλλά εδώ δεν παίζει αυτό, εδώ διαφωνώ επειδή απλά λες βλακείες και τσουβαλιάζεις κόσμο για την πλάκα. Καθαρά ζήτημα άποψης είναι δηλαδή, τίποτ' άλλο.
Καλές διακοπές και σε σένα, χο!
Ακριβώς: υποτίθεται. Δεν είμαι στο κεφάλι σου όμως, ευτυχώς (in retrospect), κι άρα χέστηκα τι σκέφτεσαι όταν πετάς αυτά που γράφεις. Ο άλλος καταλαβαίνει αυτά που βγαίνουν απ' αυτά που διαβάζει, όχι απ' αυτά που σκεφτόσουν αλλά δε μπόρεσες να περιγράψεις.
Καταλαβαινόμαστε τότε, ελπίζω, όταν λέμε ότι άλλο το "για πάντα" και άλλο το "για όσο ζήσει" ξεκάθαρα και, κυρίως, ανεξάρτητα απ' το πώς τα 'χεις εσύ στο κεφάλι σου. Είναι εντελώς ασύνδετες φάσεις, εντελώς όμως, στα πρώτα τους στάδια τουλάχιστον. Το να μην το βλέπεις απλά χρόνο χάνει και στους δύο τώρα.
Δυο παραδείγματα.
Σχέση για πάντα: Ξεκινάμε να κάνουμε κάτι μαζί αλλά θα με πειράξει χοντρά αν αύριο αυτό σπάσει για οποιονδήποτε λόγο.
Σχέση για όσο ζήσει: Ξεκινάμε να κάνουμε κάτι μαζί αλλά χέστηκα (κι εσύ το ίδιο) αν αύριο αυτό σπάσει για οποιονδήποτε λόγο.
Η διαφορά? Στο συναισθηματικό δέσιμο προφανώς. Είναι εντελώς διαφορετικά τα μυαλά δυο τύπων που πάνε να κάνουν κάτι για πάντα και εντελώς διαφορετικά δυο που απλά πάνε και βλέπουν. Οι πρώτοι έχουν ανάγκη να 'ναι μαζί, γιατί υπάρχουν συναισθήματα στη μέση, καλά ανεπτυγμένα συναισθήματα που θα σε κυνηγάνε μετά αν δε βγει η φάση, ενώ οι δεύτεροι είναι ψιλοσταρχίδια τους: υπάρχουν πράγματα, ίσως, που τους ωθούν να πειραματιστούν, αλλά τίποτα τελικό ρε φίλε, πώς το λένε, η πεμπτουσία του "πάμε και βλέπουμε" είναι, μπορεί να εξελιχθεί κάτι απ' αυτό μπορεί όχι. Σε κάθε περίπτωση δε μας πολυνοιάζει απ' τη στιγμή που δεν παίζουν χοντρά συναισθήματα μεταξύ μας-- αν παίζουν και καθόλου.
Η δεύτερη περίπτωση είναι αρκετές φορές το πρώτο στάδιο της πρώτης, αλλά αυτό δεν τις ταυτίζει όσο ψυχάκιας και να 'σαι.
Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν... ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Τι, θα βγάλουμε κανόνες και για τη ζωή τώρα? Να γενικεύσουμε για τον ορισμό της γενικότητας ξερωγώ κι άλλα τέτοια?
Γενικά τα εκδίδεις κάπου αυτά? Nα 'χω ένα σημείο αναφοράς τουλάχιστον, κάτι να καίω.
Εγώ, πάντως, που απαντάω τώρα δεν έχω κανέναν απολύτως σκοπό. Η αιτία είν' το μικρόβιο που 'λεγα πάνω, αλλά με καμιά προοπτική να σε πείσω ή κάτι ας πούμε. Σιγά.
Αρά να μια εξαίρεση. Ε, όλο και κάποια άλλη θα βρούμε, ε?
Αλλά εδώ δεν παίζει αυτό, εδώ διαφωνώ επειδή απλά λες βλακείες και τσουβαλιάζεις κόσμο για την πλάκα. Καθαρά ζήτημα άποψης είναι δηλαδή, τίποτ' άλλο.
Καλές διακοπές και σε σένα, χο!
1)Υποτίθεται ότι όταν λέω "για πάντα" εννοώ ουσιαστικά το "για όσο ζήσει"...εκτός αν έχεις ψευδαισθήσεις αθανασίας!
Ακριβώς: υποτίθεται. Δεν είμαι στο κεφάλι σου όμως, ευτυχώς (in retrospect), κι άρα χέστηκα τι σκέφτεσαι όταν πετάς αυτά που γράφεις. Ο άλλος καταλαβαίνει αυτά που βγαίνουν απ' αυτά που διαβάζει, όχι απ' αυτά που σκεφτόσουν αλλά δε μπόρεσες να περιγράψεις.
Καταλαβαινόμαστε τότε, ελπίζω, όταν λέμε ότι άλλο το "για πάντα" και άλλο το "για όσο ζήσει" ξεκάθαρα και, κυρίως, ανεξάρτητα απ' το πώς τα 'χεις εσύ στο κεφάλι σου. Είναι εντελώς ασύνδετες φάσεις, εντελώς όμως, στα πρώτα τους στάδια τουλάχιστον. Το να μην το βλέπεις απλά χρόνο χάνει και στους δύο τώρα.
Δυο παραδείγματα.
Σχέση για πάντα: Ξεκινάμε να κάνουμε κάτι μαζί αλλά θα με πειράξει χοντρά αν αύριο αυτό σπάσει για οποιονδήποτε λόγο.
Σχέση για όσο ζήσει: Ξεκινάμε να κάνουμε κάτι μαζί αλλά χέστηκα (κι εσύ το ίδιο) αν αύριο αυτό σπάσει για οποιονδήποτε λόγο.
Η διαφορά? Στο συναισθηματικό δέσιμο προφανώς. Είναι εντελώς διαφορετικά τα μυαλά δυο τύπων που πάνε να κάνουν κάτι για πάντα και εντελώς διαφορετικά δυο που απλά πάνε και βλέπουν. Οι πρώτοι έχουν ανάγκη να 'ναι μαζί, γιατί υπάρχουν συναισθήματα στη μέση, καλά ανεπτυγμένα συναισθήματα που θα σε κυνηγάνε μετά αν δε βγει η φάση, ενώ οι δεύτεροι είναι ψιλοσταρχίδια τους: υπάρχουν πράγματα, ίσως, που τους ωθούν να πειραματιστούν, αλλά τίποτα τελικό ρε φίλε, πώς το λένε, η πεμπτουσία του "πάμε και βλέπουμε" είναι, μπορεί να εξελιχθεί κάτι απ' αυτό μπορεί όχι. Σε κάθε περίπτωση δε μας πολυνοιάζει απ' τη στιγμή που δεν παίζουν χοντρά συναισθήματα μεταξύ μας-- αν παίζουν και καθόλου.
Η δεύτερη περίπτωση είναι αρκετές φορές το πρώτο στάδιο της πρώτης, αλλά αυτό δεν τις ταυτίζει όσο ψυχάκιας και να 'σαι.
3)Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν έναν άμεσο κι έναν απώτερο σκοπό...από εκεί και πέρα κάποιοι εστιάζουν στον άμεσο,κάποιοι στον απώτερο και κάποιοι εναρμονίζουν και τα δύο!
Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν... ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Τι, θα βγάλουμε κανόνες και για τη ζωή τώρα? Να γενικεύσουμε για τον ορισμό της γενικότητας ξερωγώ κι άλλα τέτοια?
Γενικά τα εκδίδεις κάπου αυτά? Nα 'χω ένα σημείο αναφοράς τουλάχιστον, κάτι να καίω.
Εγώ, πάντως, που απαντάω τώρα δεν έχω κανέναν απολύτως σκοπό. Η αιτία είν' το μικρόβιο που 'λεγα πάνω, αλλά με καμιά προοπτική να σε πείσω ή κάτι ας πούμε. Σιγά.
Αρά να μια εξαίρεση. Ε, όλο και κάποια άλλη θα βρούμε, ε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
27-12-12
17:52
Βρίσκεις συναισθηματική πληρότητα στο 'πάντα' αποκλειστικά, βρίσκω παντού με κάθε ευκαιρία.
Αυτή είν' η διαφορά, no need to build walls of texts or anything of the sort.
Σχέση είναι μόνο ότι έχει προοπτική το 'πάντα'? No. Fucking. Way.
Και για όλο αυτό το συναισθηματικοτέτοιο κάπως, γενικά ξεκαβαλήστε λίγο όλοι οι μπάτσοι των συναισθημάτων, ούτε αυτόματα καλύτερο είναι αυτό το 'βαθύτερο' που προτάσσετε συνέχεια όταν τύχει και μιλάμε για την ειδικότητά σας (=σχέσεις) --που ένας θεός, όχι ο δικός σας μάλλον, ξέρει αν ξέρετε κιόλας τι εννοείτε κάθε φορά που το πετάτε-- ούτε αποκλειστικότητα έχετε στη λέξη (=συναίσθημα) ούτε τίποτα άλλο τέτοιο δήθεν ελιτιστικό.
*Δήθεν ελιτιστικό γιατί ούτε καν τέτοιο είναι. Ο πρώτος θα 'μαι που θα κάτσει ν' ακούσει σοβαρά αν καταλάβω ότι κάτι το 'χεις ψάξει περισσότερο, κι άρα το ξέρεις καλύτερα, από μένα. Αλλά αυτό και στα συναισθήματα!? Τον ορισμό του υποκειμενισμού!? Ε, νταξ, ΟΚ.*
Γενικά αράξτε και δείτε και λίγο πέρα απ' τα (ψιλοσάπια) κεφάλια σας. Δεν ορίζουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο το βαθύ, το ουσιαστικό, το πάντα (*shivers*), το συναίσθημα τελικά. Ή, τέλος πάντων, αν μπορείς, απόδειξέ μου ότι αυτά που ζεις εσύ με προοπτική γάμου είναι ουσιαστικότερα απ' αυτά που ζω εγώ.
Μπα, ε??
Αυτή είν' η διαφορά, no need to build walls of texts or anything of the sort.
Σχέση είναι μόνο ότι έχει προοπτική το 'πάντα'? No. Fucking. Way.
Και για όλο αυτό το συναισθηματικοτέτοιο κάπως, γενικά ξεκαβαλήστε λίγο όλοι οι μπάτσοι των συναισθημάτων, ούτε αυτόματα καλύτερο είναι αυτό το 'βαθύτερο' που προτάσσετε συνέχεια όταν τύχει και μιλάμε για την ειδικότητά σας (=σχέσεις) --που ένας θεός, όχι ο δικός σας μάλλον, ξέρει αν ξέρετε κιόλας τι εννοείτε κάθε φορά που το πετάτε-- ούτε αποκλειστικότητα έχετε στη λέξη (=συναίσθημα) ούτε τίποτα άλλο τέτοιο δήθεν ελιτιστικό.
*Δήθεν ελιτιστικό γιατί ούτε καν τέτοιο είναι. Ο πρώτος θα 'μαι που θα κάτσει ν' ακούσει σοβαρά αν καταλάβω ότι κάτι το 'χεις ψάξει περισσότερο, κι άρα το ξέρεις καλύτερα, από μένα. Αλλά αυτό και στα συναισθήματα!? Τον ορισμό του υποκειμενισμού!? Ε, νταξ, ΟΚ.*
Γενικά αράξτε και δείτε και λίγο πέρα απ' τα (ψιλοσάπια) κεφάλια σας. Δεν ορίζουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο το βαθύ, το ουσιαστικό, το πάντα (*shivers*), το συναίσθημα τελικά. Ή, τέλος πάντων, αν μπορείς, απόδειξέ μου ότι αυτά που ζεις εσύ με προοπτική γάμου είναι ουσιαστικότερα απ' αυτά που ζω εγώ.
Μπα, ε??
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
27-12-12
17:05
@ Jack Δεν ξέρω, that's the point.
Τι μένει μωρέ απ' οτιδήποτε τελειώνει μ' αυτή τη λογική? Απ' όλα δηλαδή, αφού όλα τελειώνουν.
Όλα θες να τελειώνουν βασικά, αν δεν είσαι βλάκας. Μια ζωή στα ίδια.
Αλλά να, βλέπεις? Είναι γενικότερη κοσμοθεωρία. Αν προσεγγίζεις τον κόσμο με σταθερές, τέρμα λογικό μου φαίνεται αυτό που λες τελικά.
Τι μένει μωρέ απ' οτιδήποτε τελειώνει μ' αυτή τη λογική? Απ' όλα δηλαδή, αφού όλα τελειώνουν.
Όλα θες να τελειώνουν βασικά, αν δεν είσαι βλάκας. Μια ζωή στα ίδια.
Αλλά να, βλέπεις? Είναι γενικότερη κοσμοθεωρία. Αν προσεγγίζεις τον κόσμο με σταθερές, τέρμα λογικό μου φαίνεται αυτό που λες τελικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
27-12-12
16:51
Αυτή τη μπουρούχα έχω βαρεθεί να την ακούω και να τη διαβάζω εδώ κι εκεί,κυρίως από διάφορες (πιο "ελευθέρων αντιλήψεων" ας πούμε από τις υπόλοιπες) κοπέλες που τη χρησιμοποιούν κατά κόρων για να δικαιολογήσουν τη συχνή αλλαγή συντρόφων (δεν πάει προσωπικά σ'εσένα αυτό,προς Θεού!Just sayin')...
Άπαξ και η "Χ" σχέση τελείωσε ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ και ο χρόνος που επενδύθηκε σε αυτή ΧΑΜΕΝΟΣ!Τελεία και παύλα...
Μπα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.