DiaVolita69
Νεοφερμένος
Η DiaVolita69 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Σέρρες (Σέρρες). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
26-10-07
11:21
... Όλοι έχουν τις πληγές τους, όπως έχουν και την ευθύνη των πράξεών τους, από τη στιγμή που ενηλικιώνονται.
Από την άλλη μεριά η κοινωνία μοιράζεται σ' έναν βαθμό τη συλλογική ευθύνη για κάποια φαινόμενα που θεωρείται ότι η ίδια γεννά κι αναπαράγει. Η κοινωνία διδάσκει τη βία, την εκμετάλλευση, την αδιαφορία, το κυνήγι του χρήματος, την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, γι' αυτό και η διαστροφή, η φρίκη και τα ακραία φαινόμενα συνεχώς μεγεθύνονται. Δε ζούμε δα και στην Πολιτεία του Πλάτωνα. Πάντα οι εξουσιαστικές κοινωνίες είχαν τέτοια φαινόμενα, σήμερα ο "πολιτισμός" μας μάλλον τα προάγει, για λόγους καθαρά δομικούς.
Έχουμε όλοι λίγη απ' την ευθύνη, έστω για το ότι ξέρουμε αλλά προτιμούμε να γυρνάμε την πλάτη και να κάνουμε πως δεν είδαμε, βολεμένοι μέσα στο μικρόκοσμο της τύρβης μας. Ας μην ξεχνούμε με πόση λαιμαργία καταναλώνουμε από τηλοψίας κάθε φρικιαστικό περιστατικό που μας σερβίρουν τα εξουσιαστικά ΜΜΕ..
Αυτό το υπογράμμισα γιατί από τη μία είναι κοινώς παραδεκτό αλλά εγώ ενίσταμαι. Η κοινωνία μπορεί να διδάσκει από μόνη της τη βία γιατί η ίδια έχει απαξιώσει τον εαυτό της και τους κανόνες της είτε ηθικούς είτε τους γραπτούς ή άγραφους νόμους της.Τα φαινόμενα που βλέπεις να συμβαίνουν είναι θέμα πολιτικής;
....
Αυτό είναι πέρα για πέρα απαράδεκτο και πραγματικά φρίττω όταν ακούω μέχρι που μπορεί να φτάσει η ... αγάπη. Αυτό που περιέγραψες είναι τελείως υποκειμενικό, και σε μια πολιτισμένη κοινωνία, δεν έχει υποκειμενικότητες. Αυτό που ενστερνίζεσαι ως "πολλή αγάπη" δηλαδή αν ήταν υπερβολική η αγάπη θα ήταν και περισσότερο το ξύλο;;;; [smilie=4,6,5]Το κράτος αυτό έπαιρνε τα παιδιά των ιθαγενών από τους γονείς τους για να τα "μορφώσει" με τη βρεττανική παιδεία, για "το καλό τους", γεγονός που αργότερα θεωρήθηκε ως έγκλημα και ακόμη πληρώνει αποζημιώσεις. Δείτε την ταινία "Rabbitproof Fence" για περισσότερες πληροφορίες. Δεν μας έχει πείσει, το Αυστραλιανό αλλά και κάθε άλλο κράτος, ότι θα μεγαλώσει ένα παιδί καλύτερα από τη μάνα μου, που μου έριχνε και καμιά ξυλιά. Κι όμως, εκείνη η ξυλιά είχε τόση αγάπη μέσα της, που κανένα κρατικό ίδρυμα δεν θα μπορούσε να μου εξασφαλίσει. Ξαναρωτώ: Εμείς, που βγήκε το ξύλο απ' τον παράδεισο, έχουμε περισσότερη ή λιγότερη βία από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία; Εφόσον μιλάμε απλά για ένα χαστούκι, η άποψη αυτή καταλήγει στο "Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο" του Άλντους Χάξλεϋ, μια ακόμη προφητική δυστοπία.Και μία αυστραλιανή πελάτισσα του μαγαζιού την σταμάτησε λέγοντας ότι θα καλέσει την αστυνομία και απο εκει, όπως έμαθε αργότερα αυτη η θεία μου, θα της έπερναν το παιδί γιατι ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ να μην χτυπάνε τα παιδιά ούτε για "παιδαγωγικούς" σκοπούς... Γιατί είναι μορφή βίας όπως και να το δεί κανείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DiaVolita69
Νεοφερμένος
Η DiaVolita69 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Σέρρες (Σέρρες). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
24-10-07
13:18
Έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις σκέψεις σας για το θέμα αυτό και πραγματικά, να σας πω την αλήθεια μου στάθηκα περισσότερο σε αυτο και με θλίβει το γεγονός ότι περιμένουμε να αναδειχθεί απο τα ΜΜΕ κάποιο τραγικό γεγονός...\Οχι.. Θα παρει τα μετρα του ΜΟΝΟ οταν αρχισει να γινεται τζερτζελες στα ΜΜΕ, κι αυτο για οσο διαρκεσει αυτο το πανηγυρι!
Ενώ μπορεί και να συμβαίνει δίπλα μας, και να μην το γνωρίζουμε ή να το γνωρίζουμε και να μην μπορούμε να επέμβουμε. Ποιο νομικό πλαίσιο μας δίνει το δικαίωμα να επεμβαίνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Κανένα. Πόσοι σύλλογοι για κακοποιημένα παιδιά υπάρχουν στη χώρα; Λειτουργούν;
Θυμάμαι μια μέρα, αυτο που είπε μία θεία μου που είναι στην Αυστραλία εδώ και χρόνια. Όταν πρωτοπήγε είχε την μεγάλη κόρη της, και σε ένα μαγαζί, η μικρή έκλεγε επίμονα για να της παρουν κάτι. Η θεία μου την χτύπησε -όπως κάναμε εδώ στην Ελλάδα για χρόνια- για να σταματήσει. Και μία αυστραλιανή πελάτισσα του μαγαζιού την σταμάτησε λέγοντας ότι θα καλέσει την αστυνομία και απο εκει, όπως έμαθε αργότερα αυτη η θεία μου, θα της έπερναν το παιδί γιατι ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ να μην χτυπάνε τα παιδιά ούτε για "παιδαγωγικούς" σκοπούς... Γιατί είναι μορφή βίας όπως και να το δεί κανείς.
Ενώ εδώ εμείς τι λέμε; <<το ξύλο βγήκε απ τον παράδεισο>> Αυτό θα μου πείτε είναι μια ρήση. Αλλα υπάρχει κανής να μην την ...."ασπάζεται" και να μην την πραγματοποιεί;
Φοβάμαι ότι είμαστε καλοί στα λόγια μόνο στα "ΘΑ" αλλά χρεισημοποιούμε το ξύλο για πειθώ.
Έν κατακλείδη, δεν πιστεύω ότι τα παιδικά βιώματα μιας μάνας όσο άσχημα και να είναι, είναι το ελαφρυντικό σε μια τετοια πράξη. Ακόμα και το γεγονός ότι είχε και άλλα παιδιά, και ήταν χωρίς σύζυγο, εμένα μου λέει ότι δεν ήταν ισοροπημένο άτομο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.