adespoto
Περιβόητο μέλος
Η adespoto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 5,603 μηνύματα.
02-01-07
21:51
Γκρρρρρ, η "καλύτερή μου φίλη" από την 5η δημοτικού, έχει σχέση εδώ και πολύ καιρό με έναν (ας μην τον χαρακτηρισω) ο οποίος με θάβει. Βέβαια αυτή συμφωνεί και γενικά με έχει γράψει. Με κορυφή εχθές που μου έστειλε ένα ξερό μήνυμα "Καλή χρονιά, χρόνια πολλά". Απάντησα με ένα απλό "καλή χρονιά" και δεν ασχολήθηκα άλλο. Πώς μπορούν να σε γράφουν κάποιοι άνθρωποι που έχετε μεγαλώσει μαζί; Δεν ασχολούμαι πλέον.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Η adespoto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 5,603 μηνύματα.
17-09-06
02:20
Με μια από τις ξαδέρφες μου, η οποία είναι ένα χρόνο μεγαλύτερή μου, πάντα συνεννοούμασταν άψογα. Κάναμε καλή παρέα από μικρές αλλά το "κολλητιλίκι" ξεκίνησε όταν ήμουν γύρω στα 15. Θυμάμαι ερχόταν κι έμενε σπίτι μας, είχαμε πάει 2-3 καλοκαίρια διακοπές (με έξοδα δικά μας γιατί δεν είχε οικονομική άνεση), όταν πέρασε στην επαρχία πήγε η μητέρα μου μαζί της για να γραφτεί και γενικά μπορώ να πω οτι είχαμε μια γερή φιλία (ή μάλλον έτσι νόμιζα). Το πρόβλημα ήταν οτι με ψιλοέγραφε καμιά φορά (της έλεγα πχ να βγούμε και μου έλεγε πολλές φορές οτι δε μπορεί κι εγώ νόμιζα οτι πράγματι δεν μπορούσε γιατί γενικά τσακωνόταν πού και πού με τους γονείς της). Το μεγάλο πλήγμα το δέχτηκα όταν τελείωσα το λύκειο. Είχε παρεξηγηθεί μαζί μου χωρίς όμως να μου πει κάτι και εγώ πίστευα οτι δεν είχε όρεξη ή τελοσπάντων οτι κάτι άλλο της έφταιγε. Αφού λοιπόν μου έστειλε ένα ξερό μήνυμα "συγχαρητήρια" όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και πέρασα στη σχολή μου, της απάντησα και ανταλλάξαμε κάποια sms γανικά για το τι κάνουμε στη ζωή μας και πώς περνάμε (εγώ ήμουν διακοπές κι εκείνη στην Αθήνα). Αφού λοιπόν είπαμε "καληνύχτα" και ετοιμαζόμουν να πέσω για ύπνο, λαμβάνω το εξής μήνυμα: "Άρχισε να μου μιλάει χωρίς να συμβαίνειι τίποτα και κατάφερε έτσι ώστε να της μιλήσω. Σπάστηκα" το οποίο ή το έστειλε κατά λάθος σε εμένα ή το έκανε επίτηδες. Το πιθανότερο ήταν οτι το έστειλε κατά λάθος (παρεμπιπτόντως επειδή δεν είχαμε και πολλές κοινές φίλες, ξέγραψα και αυτήν στην οποία το έστελνε- δεν έχασα και τίποτα τελικά). Της απάντησα κι εγώ οτι αν δεν θέλει να ξαναμιλήσουμε να μου το πει να το ξέρω και από τότε και για 2,5 χρόνια δεν ξαναμιλήσαμε (ούτε γειά όμως). Άλλαξα και αριθμό και έκοψα κάθε επαφή μαζί της. Η αλήθεια είναι οτι με πόνεσε πάρα πολύ αυτό το πράγμα γιατί την αισθανόμουν πολύ δικό μου άνθρωπο και τελικά αποδείχτηκε οτι για εκείνην δεν ήμουν τίποτα. Η ιστορία όμως έχει και συνέχεια! Μετά από 2,5 χρόνια λοιπόν πέθανε η μητέρα της (θεία μου) και από τότε ξεκινήσαμε ξανά να επικοινωνούμε, καμία σχέση όμως με πριν. Τώρα απλά βγαίνουμε αραιά και πού και λέμε κάποια νέα μας. Πραγματικά ήταν η μεγαλύτερη προδωσία που έχω νιώσει από φίλο. Τώρα απλά έχω δεχτεί τα πράγματα όπως είναι. Εκείνη είναι αυτή που είναι κι εγώ αυτή που είμαι. Έχω βρει άλλους φίλους που με αγαπούν και με στηρίζουν και είμαι καλά. Για να είμαι ειλικρινής είχε κι ένα καλό αυτή η ιστορία. Οτι ξεκόλλησα από αυτήν και ανοίχτηκα και γνώρισα κι άλλους ανθρώπους.
Κάθε εμπόδιο για καλό λοιπόν
Κάθε εμπόδιο για καλό λοιπόν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.