faithplus1
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
25-09-07
15:51
Για μένα, ο όρος "χρήσιμα μαθήματα" δε θα έπρεπε να υφίσταται στο σχολείο. Χρήσιμα σε τί? Στην καθημερινότητα? Στην επαγγελματική αποκατάσταση? Κι εγώ δε χρησιμοποίησα κάπου τα αρχαία, αλλά νομίζω ότι ήταν απαραίτητο να τα διδαχτώ.Εγώ σιχαινόμουν τις φυσικές επιστήμες, πέρα από βασικά μαθηματικά (που έμαθα στο δημοτικό) δεν τις χρησιμοποιώ, αλλά παρόλα αυτά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αναγκάστηκα να τα παρακολουθώ και δεν έκανα στην θέση τους άλλα χρήσιμα μαθήματα όπως...
Το σχολείο δεν θα πρέπει ούτε να κοιτάει την καθημερινότητα ούτε να σχετίζεται με την επαγγελματική αποκατάσταση κάποιου ή τη συνέχιση της εκπαίδευσης σε 3βάθμιο επίπεδο. Η λεξη-κλειδί για μένα που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει το σχολείο είναι η σφαιρική παιδεία. Και παιδεία δε σημαίνει ξερές γνώσεις.
Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η πηγή των προβλημάτων. Και μάλιστα έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται αυτονόητο ότι ο ρόλος του σχολείου είναι η προετοιμασία για τις πανελλήνιες, άρα εδώ αποκτά νόημα και η έννοια του "χρήσιμου" μαθήματος. Είναι εντελώς λάθος αυτή η νοοτροπία.Το σχολείο απευθύνεται και σε αυτούς που δεν θέλουν να σπουδάσουν οπωσδήποτε. Ίσως η πολύχρονη λειτουργία του ως απλός προθάλαμος του πανεπιστημίου, γεγονός που έχει χαρακτηριστεί ως αρνητικό απ' όλους τους ειδικούς στο χώρο, έχει δώσει τροφή σε τέτοιου είδους σκέψεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
faithplus1
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο faithplus1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 42 ετών. Έχει γράψει 1,787 μηνύματα.
22-09-07
16:08
Το σχολείο έχει δύο στόχους. εξ'ίσου σημαντικούς: α) μα δώσει στο μαθητή κάποιες γνώσεις και β) να τον βοηθήσει να διαμορφώσει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του.
Κατά τη γνώμη μου, ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός με οποιοδήποτε κριτήριο εμποδίζει σοβαρά το δεύτερο σκοπό του σχολείου. Η κοινωνία αποτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικών δυνατοτήτων και έτσι πρέπει να είναι και μια σχολική τάξη.
Αν ο μέτριος ή κακός μαθητής ντρέπεται να ρωτήσει την απορία του, είναι δουλειά του δασκάλου να τον κάνει να μη ντρέπεται.
Στο κάτω κάτω ποιος είναι ο τελικός σκοπός του διαχωρισμού? Να μπουν οι καλοί σε δυσκολότερα κομμάτια ύλης? Πχ στα μαθηματικά, αφού οι καλοί εξαντλήσουν την ύλη του σχολείου να μπουν στην ύλη του πανεπιστημίου? Γιατί? Και μετά, στο πανεπιστήμιο, θα συνεχίζεται κι εκεί ο διαχωρισμός? Μέχρι ποιο σημείο?
Νομίζω ότι από όλα όσα χρειάζεται η παιδεία σήμερα αυτό ίσως είναι το τελευταίο.
Για τα ιδιαίτερα προικισμένα παιδιά, συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει μια ελαστικότητα στο σύστημα που να τους επιτρέπει να προχωρούν πιο γρήγορα.
Κατά τη γνώμη μου, ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός με οποιοδήποτε κριτήριο εμποδίζει σοβαρά το δεύτερο σκοπό του σχολείου. Η κοινωνία αποτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικών δυνατοτήτων και έτσι πρέπει να είναι και μια σχολική τάξη.
Αν ο μέτριος ή κακός μαθητής ντρέπεται να ρωτήσει την απορία του, είναι δουλειά του δασκάλου να τον κάνει να μη ντρέπεται.
Το φιλικό περιβάλλον πρέπει να δημιουργηθεί στην ήδη υπάρχουσα τάξη. Πρέπει ο καλός μαθητής να μάθει ότι κάποια πράγματα που σ'αυτόν φαίνονται απλά, άλλοι δυσκολεύονται να τα κατανοήσουν. Και αυτό δεν είναι λόγος να τους κοροϊδεύει. Όπως πρέπει να μάθει και ο κακός μαθητής ότι δεν είναι ντροπή να μην καταλαβαίνει κάτι και αν έχει κάποια απορία κανείς δεν θα τον κοροϊδέψει γι'αυτό, ίσα ίσα θα τον βοηθήσουν να τη λύσει.Κάποιος που έχει αδυναμία λόγω πχ μη κατανόησης της ύλης γιατί να τον αποκαλέσουμε χαζό? Γιατί να μην του δώσουμε την ευκαιρία να καλύψει τις απορίες του σε ένα πιο "φιλικό" για αυτόν περιβάλλον? Αυτό αναρωτιέμαι
Στο κάτω κάτω ποιος είναι ο τελικός σκοπός του διαχωρισμού? Να μπουν οι καλοί σε δυσκολότερα κομμάτια ύλης? Πχ στα μαθηματικά, αφού οι καλοί εξαντλήσουν την ύλη του σχολείου να μπουν στην ύλη του πανεπιστημίου? Γιατί? Και μετά, στο πανεπιστήμιο, θα συνεχίζεται κι εκεί ο διαχωρισμός? Μέχρι ποιο σημείο?
Νομίζω ότι από όλα όσα χρειάζεται η παιδεία σήμερα αυτό ίσως είναι το τελευταίο.
Για τα ιδιαίτερα προικισμένα παιδιά, συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει μια ελαστικότητα στο σύστημα που να τους επιτρέπει να προχωρούν πιο γρήγορα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.