Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
02-06-12
23:50
Όταν έγραφα το πρώτο μήνυμα του θέματος, σκεφτόμουν τη (γραφική και προβλέψιμη) απάντηση που θα έδινες, καθώς μας έχεις συνηθίσει να παίρνεις πάντα θέση υπέρ κάτι "<<"επαναστατικού">>" (μέσα σε πολλά εισαγωγικά, καθώς κάποια πράγματα όπως το κάψιμο βιβλίων ή οι καταλήψεις, αποτελούν πλέον καταστημένο). Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα λιγάκι, καθώς περίμενα την αντίδρασή σου πολύ πιο έντονη.Εγώ το γουστάρω φουλ,αλλά είχα μια συζήτηση περί εκπαίδευσης πρόσφατα,οπότε τώρα βαριέμαι να συζητάω πάλι τα ίδια.
Ακριβώς. Διαφωνώ έντονα με το συμβολισμό του (δημόσιου) καψίματος των βιβλίων, όπως επίσης διαφωνώ και οικολογικά. Έχω εξηγήσει πλήρως τη θέση μου σε προηγούμενο μήνυμά μου.Το να κάψεις το βιβλίο σου,αντίθετα με το να κάψεις όλα τα βιβλία,έχει χαρακτήρα συμβολικό:μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς με τον εν λόγω συμβολισμό,αλλά δεν είναι κάτι παραπάνω από συμβολισμός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
02-06-12
13:05
-- Μερικές παρατηρήσεις για τους υποστηρικτές του συνθήματος “τα βιβλία στην πυρά”.
1) Το βιβλίο δεν είναι απλά “χαρτί” (όπως και μια σημαία δεν είναι απλά “πανί”). Είναι διαχρονικά φορτωμένο με ιδέες και αξίες, όπως “Γνώση”και “διακίνηση Ιδεών”. Το κάψιμο των βιβλίων έχει ιστορικά συνδεθεί με το ναζισμό και την “ιερά εξέταση”.
2) Όταν πήγαινα στη Β γυμνασίου, κάναμε κι εμείς την ηλίθια “τελετή” του καψίματος των βιβλίων. Ίσως για 13χρονα να ήταν χαβαλές, αλλά δεν βλέπω την ίδια δικαιολογία για άτομα 18 ετών, τα οποία είναι πολίτες με πλήρη δικαιώματα, ψηφίζουν και οδηγούν αυτοκίνητο.
3) Δεκτή η οργή για κάποια μαθήματα που μας βασάνισαν ή για το εξεταστικό σύστημα. Όμως, το κάψιμο των βιβλίων αποτελεί την επαλήθευση της παροιμίας “Δεν μπορούμε να χτυπήσουμε το γάιδαρο και χτυπάμε το σαμάρι”. Κάποιοι μιλάνε για “εκτόνωση”, όμως για μένα πρόκειται για ανωριμότητα.
4) Κλασικό “επιχείρημα” των “εμπρηστών” αποτελεί το πόσο “χάλια” είναι τα σχολικά βιβλία. Δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλα. (Αν και πολλοί που το υποστηρίζουν δεν τα έχουν ανοίξει ποτέ). Για αυτά τα “χάλια” βιβλία που δεν υπήρχαν έγιναν οι καταλήψεις;
5) Η οργή περιορίζεται για τα βιβλία που “παρέχονται δωρεάν”,(αν και στην πραγματικότητα έχουν χρυσοπληρωθεί). Δεν είδα ποτέ κανέναν να καίει το βοήθημα ή τις σημειώσεις του φροντιστηρίου. Μήπως σεβόμαστε μόνον αυτό που άμεσα πληρώνουμε;
6) Δεν θεωρώ “άχρηστο” κανένα βιβλίο. Έχω φυλάξει όλα μου τα σχολικά βιβλία (γυμνασίου και λυκείου) και όχι λίγες φορές έχω ανατρέξει σε αρκετά από αυτά. Ακόμα, στο σπίτι μου υπάρχουν και τα βιβλία των γονιών μου, τα οποία κάποιες φορές μου έχουν χρειαστεί.
7) Το οικολογικό είναι επίσης θέμα. Αν κάποιος πιστεύει ότι κάποιο βιβλίο δεν πρόκειται να του χρειαστεί ποτέ, γιατί να μη σκεφτεί λίγο και το περιβάλλον; Στο κάτω-κάτω τα ...βασανιστήρια που θα υποστεί ένα βιβλίο κατά την ανακύκλωση, θα είναι πολύ χειρότερα από το κάψιμο.
8 ) Δεν δέχομαι την άποψη “δικό μου είναι ότι θέλω το κάνω”. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν κάποιος έκαιγε τα βιβλία του μόνος μέσα στη μπανιέρα του σπιτιού του. Όμως οι “τελετές” αυτές γίνονται σε σχολεία, δρόμους, πάρκα, δηλαδή σε δημόσιους χώρους, οπότε θίγουν όσους δεν συμφωνούν.
9) Πέρυσι που δεν πήγαν τα βιβλία στα σχολεία, υπήρχαν μαθητές που τα έψαχναν εναγωνίως. Τα ζητούσαν από τους παλιούς και έπαιρναν την απάντηση “τα έκαψα”. Δεν θα ήταν καλύτερο να τα είχαν δώσει σε κάποιους που τα ήθελαν;
10) Τι εικόνα δίνει αισθητικά μια ομάδα μαθητών γύρω από μια φωτιά στην οποία πετάει βιβλία και βρίζει; Για μένα δείχνει βαρβαρότητα και καφρίλα. Αναπόφευκτα ο περαστικός θα σκεφτεί ότι για τέτοια παιδιά κακώς δίνονται δωρεάν τα βιβλία. Αλήθεια, καίνε και σε άλλα κράτη βιβλία;
1) Το βιβλίο δεν είναι απλά “χαρτί” (όπως και μια σημαία δεν είναι απλά “πανί”). Είναι διαχρονικά φορτωμένο με ιδέες και αξίες, όπως “Γνώση”και “διακίνηση Ιδεών”. Το κάψιμο των βιβλίων έχει ιστορικά συνδεθεί με το ναζισμό και την “ιερά εξέταση”.
2) Όταν πήγαινα στη Β γυμνασίου, κάναμε κι εμείς την ηλίθια “τελετή” του καψίματος των βιβλίων. Ίσως για 13χρονα να ήταν χαβαλές, αλλά δεν βλέπω την ίδια δικαιολογία για άτομα 18 ετών, τα οποία είναι πολίτες με πλήρη δικαιώματα, ψηφίζουν και οδηγούν αυτοκίνητο.
3) Δεκτή η οργή για κάποια μαθήματα που μας βασάνισαν ή για το εξεταστικό σύστημα. Όμως, το κάψιμο των βιβλίων αποτελεί την επαλήθευση της παροιμίας “Δεν μπορούμε να χτυπήσουμε το γάιδαρο και χτυπάμε το σαμάρι”. Κάποιοι μιλάνε για “εκτόνωση”, όμως για μένα πρόκειται για ανωριμότητα.
4) Κλασικό “επιχείρημα” των “εμπρηστών” αποτελεί το πόσο “χάλια” είναι τα σχολικά βιβλία. Δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλα. (Αν και πολλοί που το υποστηρίζουν δεν τα έχουν ανοίξει ποτέ). Για αυτά τα “χάλια” βιβλία που δεν υπήρχαν έγιναν οι καταλήψεις;
5) Η οργή περιορίζεται για τα βιβλία που “παρέχονται δωρεάν”,(αν και στην πραγματικότητα έχουν χρυσοπληρωθεί). Δεν είδα ποτέ κανέναν να καίει το βοήθημα ή τις σημειώσεις του φροντιστηρίου. Μήπως σεβόμαστε μόνον αυτό που άμεσα πληρώνουμε;
6) Δεν θεωρώ “άχρηστο” κανένα βιβλίο. Έχω φυλάξει όλα μου τα σχολικά βιβλία (γυμνασίου και λυκείου) και όχι λίγες φορές έχω ανατρέξει σε αρκετά από αυτά. Ακόμα, στο σπίτι μου υπάρχουν και τα βιβλία των γονιών μου, τα οποία κάποιες φορές μου έχουν χρειαστεί.
7) Το οικολογικό είναι επίσης θέμα. Αν κάποιος πιστεύει ότι κάποιο βιβλίο δεν πρόκειται να του χρειαστεί ποτέ, γιατί να μη σκεφτεί λίγο και το περιβάλλον; Στο κάτω-κάτω τα ...βασανιστήρια που θα υποστεί ένα βιβλίο κατά την ανακύκλωση, θα είναι πολύ χειρότερα από το κάψιμο.
8 ) Δεν δέχομαι την άποψη “δικό μου είναι ότι θέλω το κάνω”. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν κάποιος έκαιγε τα βιβλία του μόνος μέσα στη μπανιέρα του σπιτιού του. Όμως οι “τελετές” αυτές γίνονται σε σχολεία, δρόμους, πάρκα, δηλαδή σε δημόσιους χώρους, οπότε θίγουν όσους δεν συμφωνούν.
9) Πέρυσι που δεν πήγαν τα βιβλία στα σχολεία, υπήρχαν μαθητές που τα έψαχναν εναγωνίως. Τα ζητούσαν από τους παλιούς και έπαιρναν την απάντηση “τα έκαψα”. Δεν θα ήταν καλύτερο να τα είχαν δώσει σε κάποιους που τα ήθελαν;
10) Τι εικόνα δίνει αισθητικά μια ομάδα μαθητών γύρω από μια φωτιά στην οποία πετάει βιβλία και βρίζει; Για μένα δείχνει βαρβαρότητα και καφρίλα. Αναπόφευκτα ο περαστικός θα σκεφτεί ότι για τέτοια παιδιά κακώς δίνονται δωρεάν τα βιβλία. Αλήθεια, καίνε και σε άλλα κράτη βιβλία;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
01-06-12
22:30
Αφορμή για να ανοίξω το θέμα ήταν το παρακάτω μήνυμα:
Ο Μπρεχτ είχε πει: " εκεί που καίνε βιβλία μια μέρα θα καίνε ανθρώπους ".
Λυπάμαι, αλλά διαφωνώ έντονα με τέτοιες ενέργειες. (Δεν απευθύνομαι προσωπικά στο συντάκτη του μηνύματος που ίσως και να μην εννοεί πραγματικά αυτά που λέει, αλλά απλά να ξεσπάει).....να καψω εκεινα τα βιβλια που με τυρρανισαν καθ' ολη τη διαρκεια της χρονιας. Με μια φιλη μου μαλιστα ειπαμε να το κανουμε πιο επισημο, να συγκεντρωθουμε δηλαδη ενα βραδυ σε παραλια και να αναψουμε μια φωτια, να τα καψουμε μια για παντα τα ρημαδια τα βιβλια μας (γιατι στην προκειμενη περιπτωση δεν παιζουν λεφτα, που να τα καιμε κιολας)...
Θεωρώ το κάψιμο των βιβλίων απαράδεκτο ! ! !
Μερικοί λόγοι: Περιβαλλοντολογικά μπορεί και πρέπει να γίνεται ανακύκλωση, κάποια βιβλία χρειάζονται να μείνουν στη βιβλιοθήκη, ίσως κάποιος άλλος τα χρειάζεται, δείχνει την καφρίλα όσων το κάνουν, δημιουργεί όχι άδικα κακή εντύπωση για τους μαθητές γενικά, κάψιμο βιβλίων έκανε σε δημόσιες τελετές ο Χίτλερ στη ναζιστική Γερμανία. Ο Μπρεχτ είχε πει: " εκεί που καίνε βιβλία μια μέρα θα καίνε ανθρώπους ".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.