schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
14-11-11
18:31
Αυτό που εννοώ είναι πως μπορεί και τα καταφέρνει με ευκολία, επειδή ξέρει να χειρίζεται σωστά τα μαθήματά του, να αφομοιώνει εύκολα, να διαβάζει σωστά, προσέχει στο μάθημα, ψάχνετε και τέτοια. Όχι πως δεν δουλεύει αρκετά, όχι πως είναι αργόσχολος...αλλά είναι αρκετά έξυπνος ώστε κάποια πράματα να τα διαχειριστεί πιο σωστά απ' ότι άλλοι. Μάλλον η έκφραση "χωρίς κόπο" δεν ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτό που θέλω να πω....
Συμφωνούμε απόλυτα. Και γω γι' αυτό το μαθητή μιλώ. Και οι στόχοι που αναφέρω, είναι προφανές ότι δεν έχουν καμιά σχέση με βαθμούς που παίρνει για τη μαμά ή για να κατατροπώσει συμμαθητές. Μιλώ για τις σπουδές στο αντικείμενο που αγαπά.
Συμφωνώ και με το τελευταίο κείμενό σου για την παπαγαλία.
Ας κλείσω την παρέμβασή μου σ' αυτή τη συζήτηση της Α' Λυκείου με μια συμβουλή. Δεν υπάρχουν χρήσιμα και άχρηστα πράγματα στα μαθήματα που μας ενδιαφέρουν. Ολα προσθέτουν ένα λιθαράκι στη γνώση του αντικειμένου.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα προς αποφυγή, της απόλυτης χρησιμοθηρίας.
Στη Γ' Λυκείου, ένας συμμαθητής μου διάβαζε στα μαθηματικά μόνο ότι υποτίθεται ότι ήταν χρήσιμο για τις πανελλήνιες. Στη Β΄Λυκείου δεν ασχολούνταν με γεωμετρία, τριγωνομετρία, διανύσματα, κωνικές τομές εκτός από κύκλο (καμιά φορά τυχαίνει γεωμετρικός τόπος στους μιγαδικούς). Αυτά υποτίθεται ότι δεν έχουν σχέση με την ύλη της Γ' Λυκείου (μιγαδικοί, ανάλυση).
Έμαθε μαθηματικά; Όχι, παρόλο που παπαγάλισε τέλεια όσα του είπε ο φροντιστής του ότι χρειάζονται.
Έγραψε καλά; Όχι, διότι αφ' ενός τα μαθηματικά δεν είναι παπαγαλία και αφ' ετέρου έχουν μια συνέχεια. Δε μπορείς να κόψεις και να ράψεις. Η ύλη, από τη Γ' Γυμνασίου και μετά, είναι ουσιαστικά ύλη των πανελληνίων.
Τα ίδια ακριβώς έκανε και στη Φυσική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
13-11-11
23:26
santwno
Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές για τους κυρίους 2), 3) και 4).
Νομίζω όμως ότι αδικείς αυτόν που ονομάζεις "πραγματικά καλό μαθητή".
Ξεκινάς καλά: "συνήθως είναι low profile, είναι συνεπής στις εργασίες του, και δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον στο μάθημα, χωρίς να οργιάζει όταν σηκώνει το χέρι του".
Μετά όμως περιγράφεις ένα μαθητή έξυπνο μεν, της ελάσσονος προσπάθειας δε. Γράφεις "μιας και είναι αρκετά έξυπνος για να το κάνει χωρίς κόπο".
Εδώ διαφωνούμε. Για μένα, ο πραγματικά καλός μαθητής είναι έξυπνος και παράλληλα δουλεύει πολύ για να πετύχει τους στόχους του. Οι στόχοι αυτοί θα δώσουν και το προφίλ του μαθητή.
Αν ενδιαφέρεται για τις Πανελλήνιες, θα δώσει ιδιαίτερο βάρος στα μαθήματα που εξετάζονται, χωρίς να είναι αδιάφορος στα άλλα.
Αν τον απασχολούν οι σπουδές στο εξωτερικό, και έχει σημασία ο βαθμός του απολυτηρίου και η κατάταξη στο σχολείο του, θα προσπαθήσει να πάρει τον καλύτερο βαθμό που μπορεί. Σε κάποια μαθήματα, θα αναγκαστεί να αποστηθίσει.
Αν αγαπάει ιδιαίτερα μια επιστήμη, μπορεί να συμμετέχει σε διαγωνισμούς. Αν έχει επιτυχίες εκεί, που θα τον βοηθήσουν στους στόχους του, ακόμα καλύτερα.
Όλα αυτά θέλουν δουλειά. Όμως δεν έχουν καμιά σχέση με "πόλεμο" με συμμαθητές. Δε λέω, μπορεί να συμβεί καμιά φορά. Είναι όμως μεγάλο λάθος να κυριαρχεί. Θα του δίνει μια ψευδή ικανοποίηση, που θα τον βγάλει από τους στόχους του.
Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ότι το σχολείο δημιουργεί δυστυχώς ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου η συνεργασία είναι λέξη απαγορευμένη.
Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές για τους κυρίους 2), 3) και 4).
Νομίζω όμως ότι αδικείς αυτόν που ονομάζεις "πραγματικά καλό μαθητή".
Ξεκινάς καλά: "συνήθως είναι low profile, είναι συνεπής στις εργασίες του, και δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον στο μάθημα, χωρίς να οργιάζει όταν σηκώνει το χέρι του".
Μετά όμως περιγράφεις ένα μαθητή έξυπνο μεν, της ελάσσονος προσπάθειας δε. Γράφεις "μιας και είναι αρκετά έξυπνος για να το κάνει χωρίς κόπο".
Εδώ διαφωνούμε. Για μένα, ο πραγματικά καλός μαθητής είναι έξυπνος και παράλληλα δουλεύει πολύ για να πετύχει τους στόχους του. Οι στόχοι αυτοί θα δώσουν και το προφίλ του μαθητή.
Αν ενδιαφέρεται για τις Πανελλήνιες, θα δώσει ιδιαίτερο βάρος στα μαθήματα που εξετάζονται, χωρίς να είναι αδιάφορος στα άλλα.
Αν τον απασχολούν οι σπουδές στο εξωτερικό, και έχει σημασία ο βαθμός του απολυτηρίου και η κατάταξη στο σχολείο του, θα προσπαθήσει να πάρει τον καλύτερο βαθμό που μπορεί. Σε κάποια μαθήματα, θα αναγκαστεί να αποστηθίσει.
Αν αγαπάει ιδιαίτερα μια επιστήμη, μπορεί να συμμετέχει σε διαγωνισμούς. Αν έχει επιτυχίες εκεί, που θα τον βοηθήσουν στους στόχους του, ακόμα καλύτερα.
Όλα αυτά θέλουν δουλειά. Όμως δεν έχουν καμιά σχέση με "πόλεμο" με συμμαθητές. Δε λέω, μπορεί να συμβεί καμιά φορά. Είναι όμως μεγάλο λάθος να κυριαρχεί. Θα του δίνει μια ψευδή ικανοποίηση, που θα τον βγάλει από τους στόχους του.
Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ότι το σχολείο δημιουργεί δυστυχώς ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου η συνεργασία είναι λέξη απαγορευμένη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
13-11-11
19:14
Τώρα βέβαια και κάτι άλλο, επειδή το άκουσα κι αυτό. Όσο σπαστικός ή ανταγωνιστικός κι αν είναι ο άλλος δεν σημαίνει απαραίτητα και ότι δεν είναι ικανός ή ότι δεν μπορεί να διαπρέψει και ως επιστήμονας. Μπορεί βαθιά μέσα μας να το θέλουμε ή να το ευχόμαστε αλλά δεν ισχύει. Ένα απλό παράδειγμα, ο Νεύτωνας. Αυτά είναι απλά θέμα χαρακτήρα.
Απλά έκανα ένα θυμωμένο σχόλιο γι' αυτά που διάβασα.
Ασφαλώς και ένας έξυπνος άνθρωπος με άσχημο χαρακτήρα μπορεί να διαπρέψει σαν επιστήμονας. Δεν είναι όμως και το καλύτερο εφόδιο που μπορεί να κουβαλάει.
Επιμένω. Επιστήμη σήμερα σημαίνει συνεργασία. Δεν υπάρχουν πια μοναχικοί λύκοι. Ο Νεύτονας έζησε και δημιούργησε πριν 300 χρόνια (Είναι αλήθεια ότι έστειλε πολλούς παραχαράκτες στην κρεμάλα όταν ήταν διευθυντής του Νομισματοκοπείου, στα τελευταία χρόνια της ζωής του). Τότε, και μέχρι τον εικοστό αιώνα, οι επιστήμονες το πολύ να είχαν ένα βοηθό, κάποιες φορές άσχετο με το αντικείμενο. Τώρα η επιστήμη προχωρά κυρίως μέσα από ερευνητικές ομάδες, διότι η συσσωρευμένη γνώση είναι τεράστια. Κάθε μέλος της έχει συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο, με απόλυτη ειδίκευση. Ακόμα και αν τα φώτα της προβολής πέφτουν σε κάποιον, πίσω από αυτόν υπάρχει πάντα η ομάδα. Είναι προφανές ότι για τη λειτουργία της απαιτείται τουλάχιστον ένας στοιχειώδης σεβασμός μεταξύ των μελών της. Δύσκολα λοιπόν χωράει ένας "σπαστικός", όσο έξυπνος και ικανός και αν είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
12-11-11
16:41
Η τακτικη μου ειναι η εξης : σηκωνω χαλαρα το χερι χωρις να πεταγομαι ξεσκιζω στα διαγωνισματα το βουλωνω στους παντες και αμα παιξει κανα σκηνικο με ανταγωνισμους και ιστοριες φορτωνω και ανταποδιδω κανοντας τον να μισησει αυτο που πηγε να κανει οταν δει καποιον να το κανει καλυτερα ( βλεπε πεταγματα , σωστες απαντησεις ) απο αυτον και ετσι σταματαει η ιστορια και So far so good.
ΥΣ: οσο για τα προαναφερθεντα για το schooligans ο Mr Crowley με καλυψε απολυτα ωστοσο πρεπει να προσθεσω πως καθε ΜΜΕ οποιαςδηποτε μορφης που δεν περιοριζεται στην αναφορα ειδησεωγραφικων γεγονοτων σκοπο εχει την δημιουργια προτυπων που εξυπηρετει σε αλλους σκοπους . ( δεν θα μπω στο τρυπακι να εξηγησω παραπανω )
Τέλειος! Δε νομίζω βεβαίως ότι θα γίνεις καλός επιστήμονας, γιατί η επιστήμη θέλει δουλειά και σεμνότητα, αν βέβαια γνωρίζεις αυτή τη λέξη. Σίγουρα όμως θα πετύχεις οικονομικά στη ζωή σου, έχεις όλα τα προσόντα. Αν στα 15 σου χρόνια είσαι τόσο ανταγωνιστικός, μαύρο φίδι που έφαγε τους γύρω σου. Ευτυχώς εγώ είμαι έξω από την ακτίνα δράσης σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.