Sourotiri
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Sourotiri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Στέλεχος Φροντιστηρίου. Έχει γράψει 1,038 μηνύματα.
25-10-10
19:45
μπράβο ρε soyrotiri,πες τα
αυτός είναι ένας λόγος που φοβάμαι να γίνω καθηγητής,δεν θέλω να βαθμολογήσω κανέναν,όπλο του καθηγητή δεν είναι η βαθμολογία,όπλο του είναι οι γνώσεις του.όπλο του καθηγητή είναι και η αγάπη που οφείλει να δείχνει και να διδάσκει στους μαθητές του.
Να μην φοβασαι αγορι μου, αν οντως αγαπας αυτο που κανεις, αυτο θα φαινεται και θα επρεπε να φτανει και να περισσευει για σενα. Αν εισαι ενταξει με τον εαυτο σου, δεν εχεις να φοβασαι τιποτα.
Σωστό, πολύ σωστό...
Τώρα εσένα, σε βαθμολογώ με 4.
ΛΟΛ :Ρ
Με συγχωρείτε και πάλι, αλλά εγώ ρώτησα τί ισχύει στον κανονισμό. Δεν καταλαβαίνω τί σχέση έχει αυτό που λέτε. Κι εγώ συμφωνώ ότι το παιδί δεν πρέπει να αξιολογείται με ένα νούμερο, αλλά από την άλλη, αφού ισχύει ένα συγκεκριμένο καθεστώς, με ποιά λογική αυτό καταστρατηγείται; Και αν μεν δε μετράει ο βαθμός, τότε ας μπουν όλοι στην κλήρωση, ανεξάρτητα από το βαθμό τους. Όχι όμως να υπάρχει αυτή η ανομοιομορφία στον τρόπο λειτουργίας ανάλογα με το πώς επιθυμεί ο κάθε διευθυντής...
Να σου πω κατι; Αν ενα παιδι εχει βιωσει κατι δυσκολο, οπως ας πουμε καποιος θανατος, καποιο διαζυγιο, αν βιωνει ξυλοδαρμους στο σπιτι, αν ειναι απο αλλη χωρα και δεν ξερει την γλωσσα αλλα παρολαυτα προσπαθει, και παει λεγοντας στα παλια μου τα παπουτσια τον γραφω τον κανονισμο. Το ξερω οτι στην ενηλικη ζωη πολλα πραγματα κινουνται βασει κανονισμων, και πιστευω οτι ετσι θα επρεπε να ειναι, αλλα οταν μιλαμε για ηλικιες κατω των 12, πιστευω οτι θα επρεπε στους κανονισμους να συνυπολογιζονται και να λαμβανονται υποψιν και αλλοι ποιοτικοι παραγοντες, οταν προκειται για μια επιβραβευση ενος παιδιου [που εν προκειμενω κακως βεβαια, η επιβραβευση ειναι η θεση του παιδιου στην παρελαση].
Την προσπάθεια που έκανε το παιδί την έχει αξιολογήσει ο διδάσκων και έχει βάλει τον αντίστοιχο βαθμό. Από εκεί κι ύστερα, εφ' όσον δεν υπάρχει κάποιο άλλο κριτήριο, ορίζεται ο σημαιοφόρος με βάση το βαθμό. Αν είναι να αλλάξουν τα κριτήρια, ας γίνουν για όλους. Σε αυτό επιμένω.
Δεν εχεις πολλα περιθωρια να πραξεις, οταν σου ζητειται αξιολογηση με ενα νουμερο. Δηλαδη ναι μεν ενα παιδι μπορει να βγαζει Μ.Ο. 9, αλλα ειναι χρυσο παιδι και ενα αλλο που βγαζει 10 να ειναι κωλοπαιδο. Στο δημοτικο τουλαχιστον, δεν θα επρεπε το πρωτο παιδι να θεωρειται "κατωτερο" του δευτερου". Σαφως και ο καθε διευθυντης θα μπορουσε να παει με τον κανονισμο και να εχει ησυχο το κεφαλι του, ως προς το τυπικο της πραξης του, αλλα εγω προσωπικα, αν θεωρουσα οτι παιδαγωγικα αυτη η πραξη ειναι λαθος, δεν θα την εκανα. Αν θελουμε το σχολειο να ειναι ενα ιδρυμα που αποδιδει βαθμους και οχι ενα ιδρυμα στο οποιο τα παιδια μας διαπαιδαγωγουνται, πειτε μου να το ξερω.
Όπως νομίζετε. Πάντως έφερα ένα παράδειγμα για να δείξω πώς το να μην αντιδράς σε κραυγαλέες περιπτώσεις, στην ουσία διαιωνίζει μια νοσηρή κατάσταση.
Φυσικα και να αντιδρασεις, αφου πρωτα εχεις μπει στον κοπο να ακουσεις και την αλλη πλευρα και να καταλαβεις τους λογους για τους οποιους γινονται καποια πραγματα.
Υποβάθμιση των δασκάλων; Μήπως οι ίδιοι οι δάσκαλοι με τη λάθος νοοτροπία τους έχουν υποβαθμίσει τους εαυτούς τους και το λειτούργημά τους; Και μπορεί πολλές φορές να προτάσσουν «παιδαγωγικό επιχείρημα» και στην ουσία να προβαίνουν σε μια ενέργεια για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς. Τώρα εκφράσεις του τύπου «κανένας γονέας δεν κάθεται να το ακούσει», τις βρίσκω άκρως αφοριστικές και νομίζω ότι καλό θα ήταν να αποφεύγονταν σε μια συζήτηση.
Απλα ανεφερα αυτο που βλεπω εγω, αφοριστικο ξε-αφοριστικο, αυτο βλεπω. Βλεπω γονεις να απευθυνονται στους δασκαλους λες και ειναι οι παρκαδοροι των παιδιων τους, να εχουν αποψη για το πως πρεπει καποιος δασκαλος να κανει την δουλεια του, και τα λοιπα. Αν ομως σου προτεινει το παιδαγωγικο επιχειρημα ενας ανθρωπος που ειναι παιδαγωγος, καλο ειναι να τον ακουσεις. Οπως και εγω, αν και οικονομολογος, θα σταθω σουζα μπροστα σε εναν Χημικο οταν μου μιλαει για Χημεια. Πολυ απλα, δεν θα μπορεσω να αποδειξω οτι αυτο που λεει ειναι λαθος, ακομη κι αν μου φαινεται παραξενο, γιατι δεν το κατεχω.
Σε αυτό έχετε δίκιο, απλώς οι καταστάσεις δεν είναι άσπρο-μαύρο. Αδιαφορώ ή αρχίζω τα ξεκατινιάσματα. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις και άνθρωποι οι οποίοι χειρίζονται αλλιώς τα πράγματα. Δεν ξέρω πάντως αν γελάσατε με αυτά που ανέφερα περί δηλητηριασμού, πάντως οι δάσκαλοι ως υπεύθυνοι και για τις ψυχές των παιδιών, πολλές φορές με τις άγαρμπες ενέργειές τους, καταφέρνουν και τις δηλητηριάζουν. Και μπορώ να αναφέρω πλείστα όσα παραδείγματα από το δικό μου σχολείο αλλά μάλλον θα είναι και πάλι «τελείως άσχετα»...
Αν υπαρχουν ενδιαμεσες καταστασεις οπως λες, και αν οι δασκαλοι ειναι υπευθυνοι για τις ψυχες των παιδιων, καλο ειναι να μην μενουμε σε μια ακραια κατασταση (=βαθμος και τιποτα αλλο) και να κοιταμε και λιγο παραπερα.
Θα έπρεπε να είναι το γεγονός της χρονιάς...Σε καμία περίπτωση δεν είναι όπως τη χαρακτηρίσατε....Ίσως έτσι την καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι...Δυστυχώς στην Ελλάδα του 2010 άλλα θέματα κλέβουν την παράσταση, όπως τα καλλιστεία και η eurovision...
Ειναι μεγαλη κουβεντα αυτο, ας το αφησουμε καλυτερα γιατι σιγουρα θα βγουμε εκτος θεματος.
Η πλάκα είναι ότι η γυναίκα ήρθε και κάνει μια ερώτηση και όλοι πέφτουν και της λένε την άποψή τους για τη στάση της και το πως διαπαιδαγωγεί το παιδί της λες και τους ρώτησε.Τέσπα,συνήθως στα δημοτικά γίνεται κλήρωση,by the book ο κανόνας τηρείται απ'το γυμνάσιο και μετά.
Οπως καταλαβαινεις, προφανως και το θεμα εχει ξεφυγει απο την συγκεκριμενη περιπτωση της κυριας που δημιουργησε το θεμα. Απλα, ορμωμενος απο αυτην και φυσικα χωρις να απευθυνομαι σε αυτην, μιλαω για το τι γινεται γενικα στα σχολεια καθε χρονο τετοια εποχη με αφορμη την παρελαση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sourotiri
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Sourotiri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Στέλεχος Φροντιστηρίου. Έχει γράψει 1,038 μηνύματα.
25-10-10
18:57
Με συγχωρείτε, αλλά το ότι πολλοί γονείς μπορεί να έχουν λανθασμένη νοοτροπία δεν αναιρεί το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται αδικίες. Θέλω να πω ότι, αν τελικά πράγματι τα παιδιά που έχουν τους πιο υψηλούς βαθμούς δικαιούνται να πάρουν τη σημαία, τότε με ποιά λογική κάποιοι προβαίνουν σε μια κλήρωση μεταξύ και των άλλων; Σε αυτό μπορείτε να απαντήσετε;
Φυσικα και μπορω να σου απαντησω. Η απαντηση ειναι οτι σχεδον ποτε δεν ειναι παιδαγωγικα σωστο να αξιολογεις ενα παιδι με ενα νουμερο. Αυτο το φανερωνουν ολοενα και περισσοτερες παιδαγωγικες μελετες ανα τον κοσμο τα τελευταια χρονια.
Το ότι ένας γονέας αντιδρά σε μια αδικία στο παιδί του πιστεύετε ότι γίνεται πάντα από φθόνο για τους άλλους; Είστε σε θέση να κρίνετε κάθε φορά τα κίνητρα με τα οποία κάποιος προβαίνει σε μια πράξη; Τί σχέση έχει η προσπάθεια που κάνει το κάθε παιδί; Αν δηλαδή εγώ, που σκίζομαι στο διάβασμα, βγάζω 9, και ο άλλος επειδή είναι πιο έξυπνος βγάζει 10, σημαίνει ότι εγώ δικαιούμαι να πάρω τη σημαία έστω κι αν ισχύει κάτι άλλο;
Πιστευω οτι παντα φαινεται ο γονεας που δρα με κινητρο τον φθονο. Αν δεν αναγνωριζεις την σχεση που εχει η προσπαθεια που κανει το καθε παιδι, εισαι εκτος καθε παιδαγωγικης λογικης, οποτε καλυτερο θα ηταν να μην διατυπωνεις τετοιες αφελεις ερωτησεις.
Τσακωμοί προκαλούνται συχνά στο σχολείο και η κυριότερη αιτία είναι η σκανδαλώδης εύνοια την οποία δείχνουν κάποιοι καθηγητές σε μαθητές. Σίγουρα η καλύτερη λύση δεν είναι να αρχίσουν τα ξεκατινιάσματα αλλά όμως δεν μπορεί κάποιος μαθητής ή γονέας να μην αντιδράσει σε μαι τρανταχτή αδικία. Και στο λέω εγώ οποίος και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν αντέδρασα παρά ελάχιστες φορές σε καταφανείς αδικίες που είχαν γίνει εις βάρος μου. Και δε λέω ότι οι καθηγητές τις έκαναν επειδή με αντιπαθούσαν. Απλώς, τις περισσότερες φορές διάλεγαν να μη συγκρουστούν με την καθεστηκυία τάξη των «εκλεκτών» μαθητών προκειμένου να δώσουν λύση στο πρόβλημά μου
Αυτο βεβαια ειναι κατι εντελως ασχετο.
Αυτό ισχύει που λέτε, μόνο που πολλές φορές οι υπαίτιοι αυτής της άσχημης κατάστασης δεν είναι οι γονείς αλλά είναι και οι ίδιοι οι καθηγητές οι οποίοι αντί να κρίνουν με βάση το δίκαιο και τους κανονισμούς, κρίνουν με βάση άλλα κριτήρια, τελείως υποκειμενικά. Π.χ. μη στενοχωρήσουμε το τάδε παιδί, μη μου διαμαρτυρηθούν οι δικοί του κλπ.
Αν καποιος γονεας δεν αναγνωριζει την επιστημονικη διασταση του ανθρωπου που εχει απεναντι του, εν προκειμενω τον παιδαγωγο, να φυγει, να παει αλλου. Ελεος πια με την υποβαθμιση των δασκαλων. Αν πας στον γιατρο τολμας να του φερεις αντιρρηση; Δεν λεω οτι δεν υπαρχουν περιπτωσεις που ο δασκαλος κρινει με ο,τι να'ναι κριτηρια, αλλα στις περισσοτερες που ακουω, ο δασκαλος εχει ενα παιδαγωγικο επιχειρημα απο πισω. Αλλα κανεις γονεας δεν καθεται να το ακουσει, γιατι δεν τον ενδιαφερεει.
Και εντέλει, μπορεί να είναι απλώς μια παρέλαση, αλλά για ένα παιδί 12 ετών, είναι κάτι πολύ σημαντικό και είναι κρίμα οι ίδιοι οι καθηγητές να δηλητηριάζουν τα παιδιά τηρώντας τους κανονισμούς ανάλογα με το πώς τους βολεύει κάθε φορα...
Το παιδι σε αυτην την ηλικια και για τετοιου ειδους γεγονοτα, δειχνει το ενδιαφερον του αναλογα με το ενδιαφερον που δειχνουν οι γονεις του. Τα περι δηλητηριασμου απλα να αναφερω πως μου προσφεραν ενα ωραιο χαμογελο στα χειλη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.