Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
25-10-10
19:23
Φυσικα και μπορω να σου απαντησω. Η απαντηση ειναι οτι σχεδον ποτε δεν ειναι παιδαγωγικα σωστο να αξιολογεις ενα παιδι με ενα νουμερο. Αυτο το φανερωνουν ολοενα και περισσοτερες παιδαγωγικες μελετες ανα τον κοσμο τα τελευταια χρονια.
Με συγχωρείτε και πάλι, αλλά εγώ ρώτησα τί ισχύει στον κανονισμό. Δεν καταλαβαίνω τί σχέση έχει αυτό που λέτε. Κι εγώ συμφωνώ ότι το παιδί δεν πρέπει να αξιολογείται με ένα νούμερο, αλλά από την άλλη, αφού ισχύει ένα συγκεκριμένο καθεστώς, με ποιά λογική αυτό καταστρατηγείται; Και αν μεν δε μετράει ο βαθμός, τότε ας μπουν όλοι στην κλήρωση, ανεξάρτητα από το βαθμό τους. Όχι όμως να υπάρχει αυτή η ανομοιομορφία στον τρόπο λειτουργίας ανάλογα με το πώς επιθυμεί ο κάθε διευθυντής...
Πιστευω οτι παντα φαινεται ο γονεας που δρα με κινητρο τον φθονο. Αν δεν αναγνωριζεις την σχεση που εχει η προσπαθεια που κανει το καθε παιδι, εισαι εκτος καθε παιδαγωγικης λογικης, οποτε καλυτερο θα ηταν να μην διατυπωνεις τετοιες αφελεις ερωτησεις.
Την προσπάθεια που έκανε το παιδί την έχει αξιολογήσει ο διδάσκων και έχει βάλει τον αντίστοιχο βαθμό. Από εκεί κι ύστερα, εφ' όσον δεν υπάρχει κάποιο άλλο κριτήριο, ορίζεται ο σημαιοφόρος με βάση το βαθμό. Αν είναι να αλλάξουν τα κριτήρια, ας γίνουν για όλους. Σε αυτό επιμένω.
Αυτο βεβαια ειναι κατι εντελως ασχετο.
Όπως νομίζετε. Πάντως έφερα ένα παράδειγμα για να δείξω πώς το να μην αντιδράς σε κραυγαλέες περιπτώσεις, στην ουσία διαιωνίζει μια νοσηρή κατάσταση.
Αν καποιος γονεας δεν αναγνωριζει την επιστημονικη διασταση του ανθρωπου που εχει απεναντι του, εν προκειμενω τον παιδαγωγο, να φυγει, να παει αλλου. Ελεος πια με την υποβαθμιση των δασκαλων. Αν πας στον γιατρο τολμας να του φερεις αντιρρηση; Δεν λεω οτι δεν υπαρχουν περιπτωσεις που ο δασκαλος κρινει με ο,τι να'ναι κριτηρια, αλλα στις περισσοτερες που ακουω, ο δασκαλος εχει ενα παιδαγωγικο επιχειρημα απο πισω. Αλλα κανεις γονεας δεν καθεται να το ακουσει, γιατι δεν τον ενδιαφερεει.
Υποβάθμιση των δασκάλων; Μήπως οι ίδιοι οι δάσκαλοι με τη λάθος νοοτροπία τους έχουν υποβαθμίσει τους εαυτούς τους και το λειτούργημά τους; Και μπορεί πολλές φορές να προτάσσουν «παιδαγωγικό επιχείρημα» και στην ουσία να προβαίνουν σε μια ενέργεια για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς. Τώρα εκφράσεις του τύπου «κανένας γονέας δεν κάθεται να το ακούσει», τις βρίσκω άκρως αφοριστικές και νομίζω ότι καλό θα ήταν να αποφεύγονταν σε μια συζήτηση.
Το παιδι σε αυτην την ηλικια και για τετοιου ειδους γεγονοτα, δειχνει το ενδιαφερον του αναλογα με το ενδιαφερον που δειχνουν οι γονεις του. Τα περι δηλητηριασμου απλα να αναφερω πως μου προσφεραν ενα ωραιο χαμογελο στα χειλη.
Σε αυτό έχετε δίκιο, απλώς οι καταστάσεις δεν είναι άσπρο-μαύρο. Αδιαφορώ ή αρχίζω τα ξεκατινιάσματα. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις και άνθρωποι οι οποίοι χειρίζονται αλλιώς τα πράγματα. Δεν ξέρω πάντως αν γελάσατε με αυτά που ανέφερα περί δηλητηριασμού, πάντως οι δάσκαλοι ως υπεύθυνοι και για τις ψυχές των παιδιών, πολλές φορές με τις άγαρμπες ενέργειές τους, καταφέρνουν και τις δηλητηριάζουν. Και μπορώ να αναφέρω πλείστα όσα παραδείγματα από το δικό μου σχολείο αλλά μάλλον θα είναι και πάλι «τελείως άσχετα»...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
25-10-10
18:43
Δυστυχως αυτη η νοοτροπια ειναι βαθια ριζωμενη στα μυαλα των περισσοτερων γονεων. Στο σχολειο που διδασκει η αρραβωνιαστικια μου, οι γονεις λενε τις ιδιες και χειροτερες μαλακιες. Ειναι οι ιδιοι γονεις που προκαλουν συνεχεια προβληματα στο διδακτικο προσωπικο των σχολειων και δεν το αφηνουν να κανει την δουλεια του. Ειναι εκεινοι οι γονεις που καλλιεργουν τον κακως εννοουμενο ανταγωνισμο μεταξυ παιδιων 10 και 11 χρονων, και κοιτανε τα παιδια των αλλων αν ειναι καλυτερα ή χειροτερα, παραβλεποντας το δικο τους παιδι που το κανουν σαν τα μουτρα τους.
Με συγχωρείτε, αλλά το ότι πολλοί γονείς μπορεί να έχουν λανθασμένη νοοτροπία δεν αναιρεί το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται αδικίες. Θέλω να πω ότι, αν τελικά πράγματι τα παιδιά που έχουν τους πιο υψηλούς βαθμούς δικαιούνται να πάρουν τη σημαία, τότε με ποιά λογική κάποιοι προβαίνουν σε μια κλήρωση μεταξύ και των άλλων; Σε αυτό μπορείτε να απαντήσετε;
Θεωρουν καποια παιδια κατωτερα απο τα δικα τους, παραβλεποντας την προσπαθεια που μπορει να κανει το καθε παιδι για να φτασει στον βαθμο που εχει. Το μονο που νοιαζει ειναι το δικο τους παιδι να φαινεται, να κραταει ενα κονταρι με την σημαια, να παρελασει μπροστα απο τον Δημαρχο, και ολα καλα. Δεν εχει σημασια τιποτα αλλο, αρκει το δικο μας το παιδι να παρελασει και του γειτονα να ειναι πισω απο το δικο μας. Αν ηταν δυνατον να βαλουμε το παιδι μας να σερνει το παιδι του γειτονα με ενα δερματινο λουρι και να του δινει μερικες στον κωλο με κανενα μαστιγιο, ακομη καλυτερα. Αλλα δυστυχως δεν μπορουμε.
Το ότι ένας γονέας αντιδρά σε μια αδικία στο παιδί του πιστεύετε ότι γίνεται πάντα από φθόνο για τους άλλους; Είστε σε θέση να κρίνετε κάθε φορά τα κίνητρα με τα οποία κάποιος προβαίνει σε μια πράξη; Τί σχέση έχει η προσπάθεια που κάνει το κάθε παιδί; Αν δηλαδή εγώ, που σκίζομαι στο διάβασμα, βγάζω 9, και ο άλλος επειδή είναι πιο έξυπνος βγάζει 10, σημαίνει ότι εγώ δικαιούμαι να πάρω τη σημαία έστω κι αν ισχύει κάτι άλλο;
Οχι τιποτα, αλλα τα ιδια τα παιδια δεν φταινε και σε τιποτα. Σε αυτην την ηλικια, θα αναμασησουν τις γονεϊκες παπαριες. Θα βλεπουν με μισο ματι καποιους συμμαθητες τους, ισως και τους δασκαλους τους, θα προκαλουνται τσακωμοι, και αν μη τι αλλο, δεν υπαρχει περιπτωση να τα αφησει ανεπηρρεαστα. Μερικες φορες ειναι καλυτερα να κανεις τον χαζο παρα τον καραγκιοζη. Τελος παντων.
Τσακωμοί προκαλούνται συχνά στο σχολείο και η κυριότερη αιτία είναι η σκανδαλώδης εύνοια την οποία δείχνουν κάποιοι καθηγητές σε μαθητές. Σίγουρα η καλύτερη λύση δεν είναι να αρχίσουν τα ξεκατινιάσματα αλλά όμως δεν μπορεί κάποιος μαθητής ή γονέας να μην αντιδράσει σε μαι τρανταχτή αδικία. Και στο λέω εγώ οποίος και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν αντέδρασα παρά ελάχιστες φορές σε καταφανείς αδικίες που είχαν γίνει εις βάρος μου. Και δε λέω ότι οι καθηγητές τις έκαναν επειδή με αντιπαθούσαν. Απλώς, τις περισσότερες φορές διάλεγαν να μη συγκρουστούν με την καθεστηκυία τάξη των «εκλεκτών» μαθητών προκειμένου να δώσουν λύση στο πρόβλημά μου
Ας μου συγχωρεθει το υφος και το λεξιλογιο, αλλα καθημερινα συναναστρεφομαι με δασκαλους και δασκαλες που αντιμετωπιζουν γονεις που εχουν κανει την τριχα τριχια, πραττουν χωρις να ξερουν, και τα βλεπουν ολα ευθεια, ωστε να θρεψουν το εγω τους.
Μια γαμω-παρελαση ειναι, δεν ειναι και το γεγονος της χρονιας.
Αυτό ισχύει που λέτε, μόνο που πολλές φορές οι υπαίτιοι αυτής της άσχημης κατάστασης δεν είναι οι γονείς αλλά είναι και οι ίδιοι οι καθηγητές οι οποίοι αντί να κρίνουν με βάση το δίκαιο και τους κανονισμούς, κρίνουν με βάση άλλα κριτήρια, τελείως υποκειμενικά. Π.χ. μη στενοχωρήσουμε το τάδε παιδί, μη μου διαμαρτυρηθούν οι δικοί του κλπ.
Και εντέλει, μπορεί να είναι απλώς μια παρέλαση, αλλά για ένα παιδί 12 ετών, είναι κάτι πολύ σημαντικό και είναι κρίμα οι ίδιοι οι καθηγητές να δηλητηριάζουν τα παιδιά τηρώντας τους κανονισμούς ανάλογα με το πώς τους βολεύει κάθε φορα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.