nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
10-10-19
15:15
Εμένα μου λείπει, μπορεί να μην είχα όση ελευθερία έχω τώρα και ξεκάθαρα δεν πετούσαν οι κοπέλες το βρακί τους για την πάρτη μου. Ωστόσο πέρασα πολύ ωραία.
Με τα μαθήματα, το άγχος για πανελλήνιες, η ανυπομονησία να μεγαλώσω και να φύγω απ το σπίτι, ίσως και να υπήρξαν στιγμές που δεν χάρηκα όσο θα έπρεπε.
Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα χάραζα στον κώλο μου ένα: πέρνα καλά, μάθε τι είναι το bitcoin και ξεκίνα το mining.
Σε ποιον νταγλαρά οι Ελληνίδες κοπέλες πετάνε βρακί στο σχολείο; Δεν θυμάμαι να ήταν στις παροχές του Ελληνικού δημοσίου σχολείου...ούτε καν της εφορίας (να πετάνε βρακιά, εκεί μόνο παίρνουν βρακιά).
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
24-07-10
23:33
Πού να δεις στο Πανεπιστήμιο τι πλάκες θα κάνετε με τους καθηγητές. Πέραν του ότι πολλοί μιλάνε με ελεύθερο στόμα ή κάνουν σόκιν αστεία με υπονοούμενα ή λένε κρύα ανέκδοτα (ακαδημαϊκού κάφρικου στυλ). Οι πιο ωραίες πλάκες είναι των φοιτητών με τα σκονάκια και τις αντιγραφές στην εξεταστική και τα μαζικά κοψίματα μετά όταν βγαίνουν οι βαθμοί. Εκεί να δεις γέλια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
24-07-10
22:43
Μου λείπουν μόνο οι ωραίες στιγμές (εκτός μαθήματος), δηλ., οι ατελείωτες πλάκες υπό την εφηβική αγνότητα. Για κάτι άλλο δεν μου λείπει. Γενικά πιστεύω ότι η κάθε φάση της ζωής μας είναι μοναδική. Αν δεν ήταν η κάθε φάση της ζωής μας μοναδική, δεν θα άξιζε να την ζήσουμε την ζωή...
Οπότε κοιτάμε μπροστά και ας χαιρόμαστε την κάθε στιγμή. Μην αφήνουμε το σήμερα να είναι μια χθεσινή μέρα ρουτίνας.
Οπότε κοιτάμε μπροστά και ας χαιρόμαστε την κάθε στιγμή. Μην αφήνουμε το σήμερα να είναι μια χθεσινή μέρα ρουτίνας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.