Admiral
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Admiral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 187 μηνύματα.
22-06-11
11:48
Μη σε απασχολει το γεγονος οτι μερικες ειναι και στα δυο πεδια. Και με αλλα πεδια εχουν κοινες. Θελεις να μας πεις συγκεκριμενα για ποιες σχολες εχεις αμφιβολιες? Δεν εχω δει την ηλεκτρονικη φορμα που θα χρησιμοποιησετε φετος αλλα το θεωρω αυτονοητο οτι καπως θα διαχωριζονται τα πεδια, οπως γινοταν με το εντυπο μεχρι περσυ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Admiral
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Admiral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 187 μηνύματα.
11-07-10
17:09
φυσικη στην ελλαδα μονο καθηγητης μπορεις να γινεις
Τι παει να πει "στην Ελλαδα"? Πλεον η Ευρωπη εχει γινει χωρα μας. Ξερω προσωπικα ενα παιδι που σπουδασε φυσικος και τωρα κανει μετεκπαιδευση μεσα στο CERN! Αρα οι επαγγελματικες προοπτικες ας μην γινονται το Νο1 κριτηριο. Αν σου πω τη γνωμη μου θα κλινω υπερ της Πληροφορικης γιατι ηταν ο ενας απο τους δυο τομεις που σκεφτομουν για τον εαυτο μου. Η Πληροφορικη σου δινει σιγουρα περισσοτερες δυνατοτητες, απο την αποψη του σχετικα ανεξερευνητου ακομα τομεα. Επισης αν εχεις τα κοτσια και την τυχη θα μπορουσες να φτασεις σε θεσεις με πολυ prestige και να σε βλεπουμε στις μεγαλες διεθνεις εκθεσεις software . Ενω η φυσικη ειναι λιγοτερο "cool" επιστημη. Ακομη και αν φτασεις σε μια θεση που οι φυσικοι μεταξυ τους θα λενε "wow, ειναι ο ταδε", ο πολυς κοσμος δεν θα καταλαβει τη σημασια της θεσης σου.
Ηθελα απλα να αναφερω το στοιχειο prestige στην επιλογη σταδιοδρομιας. Ασφαλως υπαρχουν και τα στοιχεια της δυσκολιας/ελευθερου χρονου/επαγγελματικης ασφαλειας/χρηματων. Πρεπει να δεις ποια κριτηρια ειναι πιο σημαντικα για εσενα και επειτα θα δουμε ποια επιστημη τα ικανοποιει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Admiral
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Admiral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 187 μηνύματα.
11-07-10
16:44
Φυσικό ή Πληροφορική και γιατί; Πείτε μου τη γνώμη σας...
Δεν ειναι ακριβως το ιδιο πραγμα... Σου αρεσει καποια απο τις δυο επιστημες? Και αν ναι με ποιο τροπο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Admiral
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Admiral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 187 μηνύματα.
03-06-10
20:46
ΟΛΕΣ τις αποφασεις μας ΚΑΙ τις αποψεις μας, ειτε το καταλαβαινουμε ειτε οχι, τις υπαγορευουν οι αναγκες μας οι οποιες αναποφευκτα μας κυβερνουν. Ας παρουμε για παραδειγμα την ιατρικη. Ενας γιατρος εξασκει το επαγγελμα για να βγαζει 10,000 το μηνα. Ενας αλλος που το ειχε ονειρο να γινει γιατρος το κανει για να σωζει ζωες και να νιωθει οτι ειναι μια θετικη δυναμη στο συμπαν, και θα το εκανε και χωρις λεφτα στην Αφρικη. Ο Dr House (STAR 18:45 καθημερινα) απο την αλλη θα το εκανε μονο για να λυνει το γριφο του "τι εχει" ο ασθενης. Κανενας απο τους τρεις δεν ειναι δυστυχισμενος γιατι και οι τρεις ικανοποιουν την αναγκη τους. Και οποιος πει οτι οι δυο τελευταιοι ειναι μαλακες γιατι χωρις χρηματα δεν πας πουθενα ειναι απλα φιλαργυρος και υπαρχουν λαϊκοι μυθοι, παροιμιες και ανεκδοτα για το ποσο κακη αντιληψη της ζωης ειναι αυτη.
Εγω προσωπικα δε λεω οτι θα μπορουσα να ζω και στην ψαθα. Θελω η εργασια μου να μου εξασφαλιζει 1 χιλιαρικο (για αρχη ). Aπο κει και επειτα ομως, ερχονται μια πληθορα αλλα πραγματα και κατω απο αυτα παει η μεταβαση στα 15 χιλιαρικα. Οσο για το ποσο ευκολα βρισκεις δουλεια με μια επιστημη ειμαι της αποψης οτι, δε μπορει, ΜΙΑ θεση θα υπαρχει. Εγω ειμαι επισης μονο ΕΝΑΣ. Ε λοιπον αυτη τη μια θεση θα τη διεκδικησω, ξεκινωντας με την πεποιθηση οτι ειμαι καλυτερος απο οποιον αλλο τη διεκδικει. Βεβαια στην πορεια, οσο μεγαλωνουμε και κουραζομαστε, και πολυ απλα η ξεκουραση και τα χρηματα γινονται αναγκη πιο σημαντικη απο την προσφορα στους αλλους ή το γουστο, τοτε αναθεωρουμε την στρατηγικη μας. Αυτο το συμβιβασμο ομως εγω δεν ειμαι διατεθειμενος να τον καταπιω πριν καλα-καλα μπω στη σχολη. Θα μπω με ονειρα, θα βρω ελλειπη πανεπιστημια, Ελλαδισταν, ανεργια, οικογενειοκρατια, σκατα, βλαμενους και στη χειροτερη περιπτωση θα γινω αυτο που θα γινομουν αν ειχα ταπεινα και πεζα κινητρα οταν ημουν 18. Στην καλυτερη ομως περιπτωση θα μου "κατσει" το κατι διαφορετικο, θα μπορω και λεφτα να βγαζω και να κανω αυτο που γουσταρω και τοτε "θε με θυμηθω".
Το εγραψα και στη φετινη μου εκθεση οτι αυτη η νοοτροπια η μαθηση ειναι για τα μαθητουδια πρεπει να ξεριζωθει. Ολοι πρεπει να συνεχιζουν να διευρυνουν και να εμβαθυνουν τη γνωση τους πανω στο αντικειμενο τους. Εκτος αν το αντικειμενο τους ειναι να βαζουν σφραγιδες σε μια δημοσια υπηρεσια βγαζοντας τα πολυποθητα 2 χιλιαδες το μηνα. Εκει τι να εμβαθυνεις, πως θα βαρας ισια τη σφραγιδα?
Υ.Γ. Ευχαριστω τον sourotiri για το αρχικο post ρο οποιο ειναι κορυφαιο! και ευχαριστω ολους οσους συμετεχουν σε αυτη τη συζητηση και μου δωσατε τροφη για να σκεφτω, να βαλω σε ταξη και να διατυπωσω τον παραπανω προβληματισμο. Γιατι φυσικα και εγω ο ιδιος ανησυχω για το μελλον μου και αυτο το post με "αυτοενθαρρυνει"
Εγω προσωπικα δε λεω οτι θα μπορουσα να ζω και στην ψαθα. Θελω η εργασια μου να μου εξασφαλιζει 1 χιλιαρικο (για αρχη ). Aπο κει και επειτα ομως, ερχονται μια πληθορα αλλα πραγματα και κατω απο αυτα παει η μεταβαση στα 15 χιλιαρικα. Οσο για το ποσο ευκολα βρισκεις δουλεια με μια επιστημη ειμαι της αποψης οτι, δε μπορει, ΜΙΑ θεση θα υπαρχει. Εγω ειμαι επισης μονο ΕΝΑΣ. Ε λοιπον αυτη τη μια θεση θα τη διεκδικησω, ξεκινωντας με την πεποιθηση οτι ειμαι καλυτερος απο οποιον αλλο τη διεκδικει. Βεβαια στην πορεια, οσο μεγαλωνουμε και κουραζομαστε, και πολυ απλα η ξεκουραση και τα χρηματα γινονται αναγκη πιο σημαντικη απο την προσφορα στους αλλους ή το γουστο, τοτε αναθεωρουμε την στρατηγικη μας. Αυτο το συμβιβασμο ομως εγω δεν ειμαι διατεθειμενος να τον καταπιω πριν καλα-καλα μπω στη σχολη. Θα μπω με ονειρα, θα βρω ελλειπη πανεπιστημια, Ελλαδισταν, ανεργια, οικογενειοκρατια, σκατα, βλαμενους και στη χειροτερη περιπτωση θα γινω αυτο που θα γινομουν αν ειχα ταπεινα και πεζα κινητρα οταν ημουν 18. Στην καλυτερη ομως περιπτωση θα μου "κατσει" το κατι διαφορετικο, θα μπορω και λεφτα να βγαζω και να κανω αυτο που γουσταρω και τοτε "θε με θυμηθω".
Η δια βιου μαθηση δεν εμποδιζει σε τιποτα την οικονομικη ανεξαρτησια. Δηλαδη αν αρχισεις να δουλευεις τι παθαινεις? Πεφτει η συνδεση, γεμιζει ο σκληρος και δε μπορεις να μαθεις αλλα? Εννοειται οτι απο τα προπτυχιακα σου ακομη χρονια πρεπει να βρεις δουλεια, αλλα επισης εννοειται οτι πρεπει να "γηρασκεις αει δε διδασκομενος".Οσον αφορα τη "δια βιου μαθηση", αν ο αλλος δεν εχει προβλημα να φτασει τα 30 και να τον ζει η μανα του τοτε οκ τι να πω..
Το εγραψα και στη φετινη μου εκθεση οτι αυτη η νοοτροπια η μαθηση ειναι για τα μαθητουδια πρεπει να ξεριζωθει. Ολοι πρεπει να συνεχιζουν να διευρυνουν και να εμβαθυνουν τη γνωση τους πανω στο αντικειμενο τους. Εκτος αν το αντικειμενο τους ειναι να βαζουν σφραγιδες σε μια δημοσια υπηρεσια βγαζοντας τα πολυποθητα 2 χιλιαδες το μηνα. Εκει τι να εμβαθυνεις, πως θα βαρας ισια τη σφραγιδα?
Υ.Γ. Ευχαριστω τον sourotiri για το αρχικο post ρο οποιο ειναι κορυφαιο! και ευχαριστω ολους οσους συμετεχουν σε αυτη τη συζητηση και μου δωσατε τροφη για να σκεφτω, να βαλω σε ταξη και να διατυπωσω τον παραπανω προβληματισμο. Γιατι φυσικα και εγω ο ιδιος ανησυχω για το μελλον μου και αυτο το post με "αυτοενθαρρυνει"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.