nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
11-06-10
12:22
Και αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα φυσικα δεν υπαρχουν αλλα περιθωρια απο το να πιασουμε μια δουλεια, που αυτο φυσικα θα μπορουσε να το κανει καποιος ασχετα απο την οικονομικη κατασταση της οικεγενειας.
Στην σχολή μου, όσοι δουλεύουν (ή μας "δουλεύουν"), έχουν χάσει την μπάλα με τις σπουδές και είναι σε κάποιο ν-οστό έτος φοίτησης. Στην ζωή τα πάντα, έχουν κάποιο κόστος. Ο καθένας με τα δικά του κριτήρια διαλέγει και παίρνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
23-05-10
16:36
Και μεις την προσωπική μας άποψη εκφράσαμε. Οποιαδήποτε διαφορετική άποψη καλοδεχούμενη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,801 μηνύματα.
23-05-10
16:01
Όπως και να το κάνεις, εφόσον υπάρχει Πανεπιστημιακό Ίδρυμα ή ΤΕΙ στην περιοχη σου, είναι λίγο κάπως να θέλεις να περάσεις εκτός εστία σου. Οι γονείς όσο να' ναι είναι κρίμα να επιβαρυνθούν οικονομικά για άλλα 5+ χρόνια περίπου. Ήδη επιβαρύνθηκαν με τα άπειρα φροντιστήρια. Βέβαια, τα λεφτά που θα γλιτώσεις από τα ενοίκια μπορείς να τα επενδύσεις κάπου αλλού όπως για παράδειγμα, στην αγορά καλών ξενόγλωσσων ακριβών πανεπιστημιακών βοηθημάτων, στην προσωπική σου ζωή, σε ένα καλό μεταπτυχιακό σε ένα καλό (=ακριβό) Πανεπιστήμιο του εξωτερικού,...κ.α. Εξάλλου γιατί ντε και καλά πρέπει η οικογένεια να χαλάσει και άλλα λεφτά; Χρωστάει κάπου; Είναι κινήσεις υπό κάποιο πρόγραμμα σπατάλης; Προσωπικά, δεν νιώθω ότι έχω χάσει κάτι από την λεγόμενη "φοιτητική" ζωή, που σπουδάζω στην εστία μου.
Μια αρκετά οικονομική λύση, σε περίπτωση που θες να "ξεκολλήσεις" από τους γονείς, είναι η λύση που χρησιμοποιείται και στο εξωτερικό. Η συγκατοίκηση με "παιδικό" φίλο ή "παιδική" φίλη σου, από το γυμνάσιο-λύκειο. Έτσι τα όποια πάγια έξοδα, θα σου κοστίσουν λιγότερο. Στο εξωτερικό σαν ιδέα βρίσκει πολλούς οπαδούς. Στην Ελλάδα δεν...αλλά δεν ξέρω το γιατί...
Πάντως, το φαινόμενο να θέλεις να σπουδάζεις αλλού από την εστία σου, ενώ υπάρχει Πανεπιστήμιο σε κοντινή απόσταση (από την εστία σου), είναι Ελληνική πρωτοτυπία. Το θέμα αλλάζει, μόνο αν η απόσταση είναι μεγάλη. Παιδιά, μην σκέφτεστε μόνο την "ζωούλα" σας, με λεφτά άλλων. Αν θέλετε να ζήσετε μόνοι σας, καλό είναι να πληρώνετε τα έξοδά σας, χωρίς να πέφτει ούτε ένα σέντς από τον γονικό προϋπολογισμό. Αυτό γίνεται στο εξωτερικό. Ο γονιός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει μια ζωή το παιδί του... Το Πανεπιστήμιο δεν είναι συνέχεια του λυκείου. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική. Από την στιγμή που αποφασίζεις να σπουδάσεις, το πιο λογικό (και όχι Ελληνικό) είναι να αναλαμβάνεις και τα έξοδα σπουδών σου, από την στιγμή που θέλεις και να μείνεις μόνος-η σου. Θυμάμαι στο λύκειο, πολλές κοπελιές, που ήθελαν και πέρασαν εκτός πόλης μου, και τώρα έχουν μετανιώσει για πολλά πράγματα. Εξάλλου η επίκληση στην "ωριμότητα" από πολλούς ως απάντηση στην "φοιτητική" ζωή σε άλλη πόλη, είναι σχετική. Βλέπω πολλούς ανώριμους που σπουδάζουν μακρυά από τους γονείς τους. Εξάλλου ανωριμότητα σε τι; Δηλ., όσοι σπουδάζουμε με τους δικούς μας είμαστε ανώριμοι; Όλα σχετικά είναι. Η ανωριμότητα έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά...
Μια αρκετά οικονομική λύση, σε περίπτωση που θες να "ξεκολλήσεις" από τους γονείς, είναι η λύση που χρησιμοποιείται και στο εξωτερικό. Η συγκατοίκηση με "παιδικό" φίλο ή "παιδική" φίλη σου, από το γυμνάσιο-λύκειο. Έτσι τα όποια πάγια έξοδα, θα σου κοστίσουν λιγότερο. Στο εξωτερικό σαν ιδέα βρίσκει πολλούς οπαδούς. Στην Ελλάδα δεν...αλλά δεν ξέρω το γιατί...
Πάντως, το φαινόμενο να θέλεις να σπουδάζεις αλλού από την εστία σου, ενώ υπάρχει Πανεπιστήμιο σε κοντινή απόσταση (από την εστία σου), είναι Ελληνική πρωτοτυπία. Το θέμα αλλάζει, μόνο αν η απόσταση είναι μεγάλη. Παιδιά, μην σκέφτεστε μόνο την "ζωούλα" σας, με λεφτά άλλων. Αν θέλετε να ζήσετε μόνοι σας, καλό είναι να πληρώνετε τα έξοδά σας, χωρίς να πέφτει ούτε ένα σέντς από τον γονικό προϋπολογισμό. Αυτό γίνεται στο εξωτερικό. Ο γονιός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει μια ζωή το παιδί του... Το Πανεπιστήμιο δεν είναι συνέχεια του λυκείου. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική. Από την στιγμή που αποφασίζεις να σπουδάσεις, το πιο λογικό (και όχι Ελληνικό) είναι να αναλαμβάνεις και τα έξοδα σπουδών σου, από την στιγμή που θέλεις και να μείνεις μόνος-η σου. Θυμάμαι στο λύκειο, πολλές κοπελιές, που ήθελαν και πέρασαν εκτός πόλης μου, και τώρα έχουν μετανιώσει για πολλά πράγματα. Εξάλλου η επίκληση στην "ωριμότητα" από πολλούς ως απάντηση στην "φοιτητική" ζωή σε άλλη πόλη, είναι σχετική. Βλέπω πολλούς ανώριμους που σπουδάζουν μακρυά από τους γονείς τους. Εξάλλου ανωριμότητα σε τι; Δηλ., όσοι σπουδάζουμε με τους δικούς μας είμαστε ανώριμοι; Όλα σχετικά είναι. Η ανωριμότητα έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.