06-05-10
12:19
Τωρα, τα βαριδια που συνοδευουν τις σακουλες με την ευτυχια μεσα τους(σπουδες, ανεξαρτησια, δουλειες, οικογενεια και πολλα πολλα αλλα παραλληλα), ειναι δικη τους αγορα. Γνωριζαν πως θα υπαρχουν μεσα.
Εχεις την επιλογη Χιμ, αν θα πιασεις στα χερια σου αυτη τη σακουλα η αν θα την αφησεις κατω.
Δε χαιρεσαι που χεις σημερα και αυτη την επιλογη? Καποτε... δε θα ειχες ουτε αυτη...
Όταν κάτι δεν ξέρεις οτι υπάρχει δε σου λείπει. Αν ας πούμε δω μια φούστα σε κόκκινο χρώμα και μου αρέσει και δεν ξέρω οτι υπάρχει και σε άλλα δέκα χρώματα, δε θα μου λείψουν, θα πάρω την κόκκινη. Ο άνθρωπος προσαρμόζεται σε όλες τις καταστάσεις και μαθαίνει να είναι ευτυχής με αυτά που έχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
03-05-10
11:57
Ολες αυτές οι δυνατότητες επιλογών έχουν δυο επιπτώσεις, δυο αρνητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους. Η μια επίπτωση, κατά παράδοξο τρόπο, είναι ότι επιφέρει παραλυσία μάλλον παρά απελευθέρωση. Με τόσες πολλές εναλλακτικές επιλογές, οι άνθρωποι το βρίσκουν πολύ δύσκολο να κάνουν έστω και μια επιλογή.
Ναι για μένα η πληθώρα επιλογών με αποπροσανατολίζει, με μπερδεύει, με βγάζει έξω από τα νερά μου και με κάνει δυστυχή. Θα προτιμούσα πολύ λιγότερες επιλογές κι ας περιόριζε αυτό την ελευθερία.
Θεωρώ οτι αυτός είναι ο λόγος δυστυχίας της σημερινής γυναίκας ιδιαίτερα. Το φαντάζομαι σαν έναν κατοχικό άνθρωπο που ξαφνικά του ανοίγεις το σούπερ μάρκετ, μπαίνει μέσα με το καρότσι, το γεμίζει πράγματα, τα πληρώνει και όταν πάει να βγει σπάει το καρότσι από το βάρος και σκορπίζονται όλα χάμω. Η γυναίκα πήρε απότομα απεριόριστη ελευθερία και δεν ξέρει πώς να τη διαχειριστεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.