04-02-07
18:49
Μπορω να σε ρωτησω εαν εχεις φαει ή εχει φαει καποιος γνωστος σου ξυλο απο δασκαλο;(εντελως εγκυκλοπεδικα ρωταω.χωρις παρεξηγηση)
Μπορω πολυ ευκολα να σου πω οτι ειναι απιστευτα ασχημο συναισθημα και ισως οτι πιο υποτιμητικο μπορει να αισθανθει καποιο παιδι...
Να μην εχει γινει μονο μια φορα (αυτο που λεμε του εριξε μια στον κωλο ή του τραβηξε λιγο το αυτι), αλλα να εχει φτασει σε σημειο οπου το "μπραβο" να συνοδευεται με χαστουκι.Σε σημειο που δοντι το οποιο μου κουνιοταν να εφευγε απο χαστουκι.
Χαστουκι επιβραβευσης φυσικα.
Σε περιπτωση που επεφτε στην υποληψη του οτι κατι εκανες λαθος, να τρως χαστουκια,να σου τραβαει τ'αυτια μεχρι που να νομιζεις οτι θα ξεκολλησουν,τις φαβοριτες κτλ κτλ πριν καν μπορεσεις να του εξηγησεις εαν εφταιγες ή οχι.
Βλεπεις ηταν ο δασκαλος και ηταν αλαθανστος!
Και φυσικα να μην αναφερεται τιποτα στους γονεις γιατι σε εκεινη την ηλικια ηταν αρκετα ευκολο να μας περασουν υποσυνειδητα οτι και να το καναμε θα ηταν αδικος κοπος μιας και ουσιαστικα γι' αυτο μας εστελναν οι γονεις μας εκει.
Φυσικα και δεν ισχυε κατι τετοιο, αλλα αυτο μας ειχε περαστει και δεν το αναφεραμε καν.
Το ξυλο στην ταξη φυσικα ειχε και αντικτυπο να παλκωνομαστε στο ξυλο σε καθε διαλλειμα.
Λογικο μιας και τα αποθημενα μας ηταν τοσα που εκτονωνονταν ετσι.
Ο σεβασμος μας στο προσωπο τους;
Θα σου απαντησω προσωπικα και με καθε ειλικρινια.Κανενας.Ζει δεν ζει δεν με ενδιαφερει καθολου.Προσωπικα ειναι ελαχιστα τα ατομα για τα οποια θα πω "δεν τα σεβομαι".Ανηκουν σ'αυτους.
Ο φοβος μου οπως απεναντι τους ηταν απεριγραπτος!
Μπορω πολυ ευκολα να σου πω οτι ειναι απιστευτα ασχημο συναισθημα και ισως οτι πιο υποτιμητικο μπορει να αισθανθει καποιο παιδι...
Να μην εχει γινει μονο μια φορα (αυτο που λεμε του εριξε μια στον κωλο ή του τραβηξε λιγο το αυτι), αλλα να εχει φτασει σε σημειο οπου το "μπραβο" να συνοδευεται με χαστουκι.Σε σημειο που δοντι το οποιο μου κουνιοταν να εφευγε απο χαστουκι.
Χαστουκι επιβραβευσης φυσικα.
Σε περιπτωση που επεφτε στην υποληψη του οτι κατι εκανες λαθος, να τρως χαστουκια,να σου τραβαει τ'αυτια μεχρι που να νομιζεις οτι θα ξεκολλησουν,τις φαβοριτες κτλ κτλ πριν καν μπορεσεις να του εξηγησεις εαν εφταιγες ή οχι.
Βλεπεις ηταν ο δασκαλος και ηταν αλαθανστος!
Και φυσικα να μην αναφερεται τιποτα στους γονεις γιατι σε εκεινη την ηλικια ηταν αρκετα ευκολο να μας περασουν υποσυνειδητα οτι και να το καναμε θα ηταν αδικος κοπος μιας και ουσιαστικα γι' αυτο μας εστελναν οι γονεις μας εκει.
Φυσικα και δεν ισχυε κατι τετοιο, αλλα αυτο μας ειχε περαστει και δεν το αναφεραμε καν.
Το ξυλο στην ταξη φυσικα ειχε και αντικτυπο να παλκωνομαστε στο ξυλο σε καθε διαλλειμα.
Λογικο μιας και τα αποθημενα μας ηταν τοσα που εκτονωνονταν ετσι.
Ο σεβασμος μας στο προσωπο τους;
Θα σου απαντησω προσωπικα και με καθε ειλικρινια.Κανενας.Ζει δεν ζει δεν με ενδιαφερει καθολου.Προσωπικα ειναι ελαχιστα τα ατομα για τα οποια θα πω "δεν τα σεβομαι".Ανηκουν σ'αυτους.
Ο φοβος μου οπως απεναντι τους ηταν απεριγραπτος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.