Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
ανικανοποιητη
Μίλα ψιθυριστά, αν μου μιλάς γι' αγάπη.
πες λόγια πρόστυχα,
άστο ρίγος του πηγαίου να σε οδηγήσει
στους παφλασμούς ερωτικών ήχων και μουσικής των κορμιών
αλλά μη ψιθυρίζεις.
Οι ψίθυροι βλάπτουν σοβαρά την επίτευξη δυνατών οργασμικών κυματοειδών.
πι-ες: ο μεσίας σου είσαι εσύ.
άσε να μεσουρανήσει και το ανικανοποίητο.
Ποιός δεν έφυγε από το σπίτι του και το δαιμόνιο μιας φωνής να μην του αφήνει στο βλέμμα έναν γκρεμισμένο άγγελο…
ποιοοοοοοοοοοοος?
ποιος μωρό μου ποιος..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας... Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει... Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε... Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι... Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τούς περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες... Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
Αν ήταν όλα…αλλιώς, είπες; Χα! Κι εμείς, τότε, ποιοι θα ήμασταν; Οι άλλοι
Αλκυόνη Παπαδάκη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Άμα κάνω τον Μόργαν Φρίμαν θα με πάρεις μαζί; Μιλιά δεν θα βγάζω...
Όχι γιατί:
1. είσαι ήδη φαντασμένος, που θα πει ότι είσαι ήδη στο Νιου Μέξικο, που παναπει ότι ΕΓΩ πρέπει να 'ρθω μαζί σου που τελικά αλλάζει το ρου της υπόθεσης (αφού εσύ θα οδηγηθείς με ακρίβεια χιλιοστού στην fanta-land, έξω απ'το Περτούλι), άρα δε μιλάμε για την ίδια ταινία πια, άρα δεν έχει νόημα να σε πάρω μαζί μου γιατί είμαστε σε διαφορετικά πλατώ..
2. έχεις ιδρυματοποιηθεί και διαλέγεις το "get busy dying" αφού ουσιαστικά εξαρτήθηκε η ελπίδα σου από ένα "approved" ενώ ο φουκαράκος ο Άντυ το πήρε όλο πάνω του. Ατόφια ελπίδα, όχι δανεισμένη
3. το να είναι ένας φαντασμένος εις άγραν μιας ηφαιστειογενούς πέτρας σε ένα χωράφι δίπλα σε ένα μεγάλο δέντρο στην άκρη του βορρά θα´ταν σα να περίμενε να ξεχυθεί μέσα απο το σακουλάκι με τα ντόλαρς και λίγη λάβα.
4. δε μοιάζεις με νέγρο βαρυποινίτη και σίγουρα δε μοιάζεις με αμίλητο νέγρο!
5. είχες τόσες πολλές ιστορίες να μας πεις και όμως προτίμησες να παίξεις φυσαρμόνικα δίχως ελπίδα. Αλήθεια τα πνευμόνια σου από που την ξάφρισαν την ελπίδα κι ήταν γεμάτα αέρα;
6. ελπίζω να ´χεις όρεξη για επαναστατικό τρίψιμο καρίνας σκάφους όσο εγώ θα τρώω πίνατς και θα πίνω καμπάρι με σπράϊτ. Η ελπίδα έχει και τα σπασίματά της...
7. αν μπεις στο μέιλ σου σου εχει σταλει μια επιστολή απο το πανεπιστημιο της Οξφόρδης για την εκτροφή πτηνών και συγκεκριμένα χήνων και περιστεριών. Δε φτουράει το όνειρο να τρίβεις σαπιόβαρκες μπροστά του
Και μη νομίζεις, κι οι ωκεανοί ξεβράζουν σκατά σαν ωραία κοτρόνια και μάλιστα δίχως τέλος.
8. Η έλλειψη της ελπίδας σου μεταγράφει και ερμηνεύει αδρανειακά τον πόνο και την οργή, την απόγνωση και τη νοσταλγία, τη πικρα και το σαρκασμό όσων ακόμα την έχουν μέσα τους...
Καλή αντάμωση στα τρίκαλα
υγ. μην αυτοκτονήσετε κι εσείς. Το σχοινί δε θα συγκρατήσει το βάρος σας. Το πολύ να αφήσει πιπιλιές στο λαιμουδάκι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
- ότι θέλω να διατάξω τα όνειρά μου προτάσσοντας την πεταλουδένια ελπίδα πολύ κοντά στο μάτι, σαν τον Τιμ Ρόμπινς με το Ζουατανέϊχο και την ύστατη ελπίδα του Pasific Ocean στην τελευταία έξοδο
(πώς δεν παραιτήθηκα από τη δουλειά την επόμενη μέρα, ακόμη απορώ...)
- λαχταρεμένος να στεριώσω μέσα μου μπας κι έτσι (μόνο) καταφέρω να λάμψει κι ο κόσμος...
- ότι δεν ξέρω που θα σε τρακάρω πάλι. Σε ξενώνα ή σε κρησφύγετο;
- ότι κανείς δε σκέφτηκε να κλείσει φεύγοντας την πόρτα,
κανείς δε σκέφτηκε τον άνεμο που θα ερχόταν σε λίγο,
κανείς δε σκέφθηκε τι άφηνε και τι έπαιρνε κοντά του,
ημερολόγια, τσάντες, εκτυπωμένα χαρτιά, σπαραξικάρδιοι εναγκαλισμοί, βλέμματα ή τα τελευταία λόγια που θα'διναν στην παρεξήγηση ένα τέλος..
- ότι θέλω να σ'αγαπήσω μα δε γίνεται, έχω αργήσει,
να σκιστώ για σένα, ν'αλλάξω γειτονιά, ν'αλλάξω στέκια..
(ρομαντικοί όλου του κόσμου ενωθείτε )
- ένας χαμάλης σκλάβος του στήθους σου και των γοφών σου που ξεδιψούν μισά πάθη, τα άλλα μισά μισοκλαίνε (όχι γιατί πλήρωσαν τη Νόβα κι αυτή μισή ) γιατί η ζάχαρη στη κλεψύδρα λιγοστή (και πικρίζει).
-ότι μου φεύγουν οι λέξεις σαν πρωινά πουλιά, ξαναγυρίζουν το βραδάκι, γίνονται χάδι για την καρδιά, κατεβαίνουν τις πλαγιές της αορτής και με βρίσκουν με παγωμένο σβέρκο γιατί ακόμα φορώ κοντομάνικο φανελάκι κι έχω ανοιχτή βεράντα!
και τέλος:
σήμερα αισθάνομαι καλύτερα γιατί δεν χτύπησα εισιτήριο στο μετρό και δεν με έπιασε ο ελεγκτής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
....έτσι ακριβώςοεεεεοοοοεεεε οεεεεοεεεε οεεεεεεοοο οεεεεεεε!
ερχεται η μπιγιονσε! οεεεε οεεε!
καπως ετσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Στο χωριό σου εσένα τα τζίνια τα βάζουν σε αμφορείς? Ουαου...
Κι όχι μόνο αυτό αλλά στου χουργιόμ' (desmotville) το τζίνι είναι ξενική λέξη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Λίγα με το κεφάλι της φίλης μου
...και με το γάτο λιγότερα
Πώς αισθάνεστε;
Σαν χαμένο τζίνι που πρέπει να επιστρέψει στον αμφορέα του.
Γκούτε Ναχτ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Θλιμμένη και ευάλωτη.
Με τέτοιο κεφάλι και τέτοιο ψιψίνο, επόμενο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σκαλίζουν αναμνήσεις τα παλιοπρωϊνάδικα. Στα διάλα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Πάω να φύγω από δώ at once, μη κολλήσω τίποτα contagious από αδέσποτο και πέσω τάβλα ...
Νο offence adespotoulini!
Περαστικουλίνια και πίνε soaps...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ouch! Αυτό πόνεσε!
«Heil ubermensch avaptistos! Gott mit uns! Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι!»
Άπλωσε, Μιχάλενα, μια αγκαλιά για το avaptistaki το καλό που είναι τόσο πονεμένο..
Μία "αντμινιάρικη" αγκαλιά αποζητώ..
Νιώθω μια φλόγωση, μια ψυχοπυρπόληση...λές οι τσέπες μου να πήραν φωτιά ?
Πώς θα περάσει αυτός ο μήνας? Πώς....
Και τα καλοριφέρ στο full...ίδρωσα, πανάθεμα τη διαχερίστρια..(βάζω στοίχημα ότι το σωστό είναι διαχερίστρια και όχι διαχειρίστρια..ποιός πάει για 200 ευρώπουλα, να ρεφάρω?)
Συμπέρασμα: η βλακεία ποτέ δε πεθαίνει, δε τη σκιάζει φοβέρα καμιά...μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει, μα ξανά προς τη δόξα τραβά τραβά τραβά...
Αρχική Δημοσίευση από XRZ:avaptiste μπορείς να πονάς [σωματικά!] αλλά να έχεις καλή διάθεση και να γελάς...
Take a horny, filthy decision and tell me at last: πονάς σωματικά ή έχεις αγάπης πόνο ?
Να ξέρω αν είναι να πάρω συκαλάκι Θάσου μέχρι να μου φέρεις το λουκούμι μου...
Ή μήπως εννοείς ότι υφίστασαι συνδυασμό σωματικού και ερωτικού πόνου κατά το ρητό "της αγάπης μαχαιριά" ?
Του κυρίου δεηθόμεν..
Τα κοριτσάκια πονάνε επειδή αγαπάνε...ΧRZ included?
Τα πονάκια κοριτσάνε επειδή αγαπάνε?
Του κυρίου δεηθόμεν εις το τετράγωνο...(αυτό μπορεί να μπεί στο θέμα "Μαθηματικά", στις δυνάμεις με εκθέτη φυσικό αριθμό και βάση μια θρησκευτική μεταβλητή)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Μόλις έχασα 200 Ευρώ σε στοίχημα...
Η ισχυρογνωμοσύνη βλάπτει σοβαρά τη τσέπη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
αχ βρε avaptiste... ένα κακό έχεις..."έπαιξες" με τα τετριμμένα και πήγες με τις πιθανότητες...
Τετριμμένα η αγάπη, ο πόνος κι η αέναη μελαγχολία των ανθρώπων ? Επειδή είναι πολυσυζητημένα αυτό τα καθιστά και συνηθισμένα ?
Το μεδούλι της ζωής μας αποτελείται από αγάπη και πόνο...και συχνά το ένα είναι το αποτέλεσμα του άλλου..
Η πιθανότητα ο πόνος να είναι ψυχοσωματικός είναι μεγαλύτερη από τη πιθανότητα να είναι απλώς σωματικός...
Οι πιθανότητες δεν είναι τίποτε άλλο από καμπανάκια ότι οι ευνοϊκές περιπτώσεις θέλουν να ταυτιστούν με τις δυνατές περιπτώσεις για να αγγίξουμε την όποια ελπίδα με τα ακροδάχτυλα μας..ελπίδα για νίκες, επιτυχίες και εξέλιξη ...
Γιατί, είναι κακό να θέλω την ελπίδα να τη ντύσω με τρίχες, φλέβες αίμα και δέρμα ?
Τα κοριτσάκια πονάνε επειδή αγαπάνε (ή στην κοσμοθεωρία σου... "έτσι νομίζουν")...
Υπάρχει άραγε αναλγητικό του αγαπόπονου ?
Ψυχική θύελλα..! Το λέει και ο καθηγητής Μουίλεεεερ (Βογιατζής αθάνατος με ψυχιατρική ποδιά!)
Αγαπάς μαρή ζουρλοπαντιέρα?
Η κοσμοθεωρία μου είναι πολύ ρευστή, πιο ρευστή κι απο αραιωμένο μέλι θυμαρίσιο και σαφώς ρευστότερη από το ρήμα "νομίζω" !
Αν τα κοριτσούδια αγαπούν γιατί να θεωρήσω ότι το νομίζουν...γιατί να το αμφισβητήσω..ε ?
who am i to disagree ? tourourou..tou..rou..tarararirariiiroro...
Δε πίνω και Cutty Shark για να σε ακολουθήσω στα κρυφά σου νοήματα...
ZONGGGGGGG!!!!!Την πάτησες φίλε μου... Δεν έχει λουκούμι για σήμερα! Αύριο πάλι έχεις μια νέα ευκαιρία...να θυμάσαι όμως... στις 3 καίγεσαι!!!
ουαχαχα ZONK! Τον είδες τον τυπάκο που κάνει τον Ζόνκ? Θεός..
Εξ'επι τούτου και εξ'απαρχής λέγω ότι επιθυμώ διακαώς το λουκούμι μου...
καλώς ή κακώς έχω μπόλικο απόθεμα και στα 2, οπότε τι περισσεύει κάθε φορά εξαρτάται... για σήμερα όπως καταλαβαίνεις περισσεύει το γέλιο πάντως...
Περισσεύει το γέλιο, σήμερα? Τελικά πονάς η γελάς?
Με έχει εκμαυλίσει ο τρόπος γραφής σου...
ps. το -πολύ ωραίο- ποίημα μπορώ να στο ερμηνεύσω με 2-3 ενναλακτικούς τρόπους αλλά λέω να σταματήσω εδώ (γενικώς) μην το απο...τελειώσουμε το θέμα που από αλλού ξεκίνησε και αλλού έχει πάει...
Θέλω τους τρόπους....θέλω το λουκούμι μου...θέλω θέλω θέλω...θέλωωωωωωω
Στο θέμα μας:
Σα κουλούρι Θεσσαλονίκης αισθάνομαι..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Λοιπόν με εσένα δεν έχω καταλήξει αν πρέπει να "θυμώνω" ή να σε παίρνω 100% στην πλάκα
"Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ'είχε κάνει πέτρα ο πόνος".
Αγάπη - Κ.Γ. Καρυωτάκης (από τη ποιητική συλλογή "Ο Πόνος Του Ανθρώπου Και Των Πραγμάτων" - 1919)
Αυτό τι να'ταν τώρα, πλάκα ή θυμός ?
Θύμωνε με χαμόγελα και ο,τι απ'τα δύο περισσεύει κάντο μπρασελέ και πέρνα το στο χεράκι σου, XRZούλι μου, να σου θυμίζει τη δεντροστοιχία του κήπου μιας βαθιάς μελαγχολίας..
πάντως για να σου λείψω την απορία το πέτυχες...ΕΝΑ από όλα τα εμπνευσμένα είναι το σωστό!!!
Αξημέρωτη μαντεψιά μου, τώρα που ήρθες κάποια πονά...την ανταλάσσω με το να μη πονά...
Άντε κι άμα βρεις ποιο είναι κερδίζεις και λουκούμι!
Μακάρι το πάθος σου να γαλήνευε ακόμα κι αν η καρτερικότητα σου για τη παύση της ανάσας της ρέουσας ζωής στα πόδια σου τελείωνε νωρίς...
Θέλω Το λουκουυυυυυυυμι μουυυυυυυυυυυ ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Τί έχεις XRZ ?
Μην είναι πόνος θύμισης?
Μην είναι η τέφρα του έρωτα σου που φύσηξε ούριος άνεμος και τη διασκόρπισε ολούθε? (λυσσομανάει σήμερα!)
Μην είναι κράμπα στομάχου από τους πολλούς καφέδες?
Μην ήρθαν οι Ρώσσοι ?
Τί σε πονάει ανθισμένο μπουμπούκι?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.