13-07-07
00:27
Για τον Αριστοφάνη αυτό πού ονομάζεται έρωτας, είναι η επιθυμία και ό πόθος να ολοκληρωθούμε,να ξαναγίνουμε πάλι κάτι το ενιαίο, όπως ήμασταν,όταν πρωτοδημιουργηθήκαμε.
Σύγχρονα ο μύθος εξηγεί και τον ομοφυλοφιλικό έρωτα,γιατί αναζητούμε τό έτερο ήμισύ μας στό αντίθετο φύλο,άν ανήκαμε στο αντρόγυνο,αλλά στόν άλλο άντρα ή στην άλλη γυναίκα,άν ανήκαμε στον διπλό άντρα ή στη διπλή γυναίκα.
Πραγματικά εκπληκτικός μύθος για να εξηγήσει το ερωτικό πάθος πού αισθάνεται ό άνθρωπος,άντρας ή γυναίκα,γι'αυτόν πού πιστεύει ό,τι τόν αλληλοσυμπληρώνει.
Μ'αυτόν τον μύθο ο Πλάτωνας ήθελα να τονίσει ότι ό άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνος του χωρίς ερωτικό σύντροφο,μέσα στην αγκαλιά τού οποίου θέλει να μείνει για πάντα!!!
Αυτή η τάση και αυτός ο πόθος είναι έμφυτος στην ανθρώπινη φύση και εξηγεί όχι μόνο γιατί ό Έρωτας μπορεί να μας δώσει φτερά, αλλά και γιατί σε περίπτωση πού θα απογοητευτούμε ερωτικά και θα χάσουμε τό ταίρι μας,μπαίνουμε σε κατάσταση βαθιάς υπαρξιακής κρίσης και έχουμε το συναίσθημα της απώλειας και της μοναξιάς.
Σύγχρονα ο μύθος εξηγεί και τον ομοφυλοφιλικό έρωτα,γιατί αναζητούμε τό έτερο ήμισύ μας στό αντίθετο φύλο,άν ανήκαμε στο αντρόγυνο,αλλά στόν άλλο άντρα ή στην άλλη γυναίκα,άν ανήκαμε στον διπλό άντρα ή στη διπλή γυναίκα.
Πραγματικά εκπληκτικός μύθος για να εξηγήσει το ερωτικό πάθος πού αισθάνεται ό άνθρωπος,άντρας ή γυναίκα,γι'αυτόν πού πιστεύει ό,τι τόν αλληλοσυμπληρώνει.
Μ'αυτόν τον μύθο ο Πλάτωνας ήθελα να τονίσει ότι ό άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνος του χωρίς ερωτικό σύντροφο,μέσα στην αγκαλιά τού οποίου θέλει να μείνει για πάντα!!!
Αυτή η τάση και αυτός ο πόθος είναι έμφυτος στην ανθρώπινη φύση και εξηγεί όχι μόνο γιατί ό Έρωτας μπορεί να μας δώσει φτερά, αλλά και γιατί σε περίπτωση πού θα απογοητευτούμε ερωτικά και θα χάσουμε τό ταίρι μας,μπαίνουμε σε κατάσταση βαθιάς υπαρξιακής κρίσης και έχουμε το συναίσθημα της απώλειας και της μοναξιάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-07-07
00:09
Υπάρχουν δύο μύθοι για τις σχέσεις των δύο φύλων. Ο μύθος του Αδάμ και της Εύας και αυτός του πρώτου ανθρώπου,όπως διατυπώθηκε από τον Πλάτωνα στο Συμπόσιο.
Στη Γένεση ο Θεός για να μην αφήσει τον Αδάμ μόνο του έπλασε από το πλευρό του την Εύα.Πέρα από τις φεμινιστικές ενστάσεις ότι η γυναίκα παρουσιάζεται σαν προέκταση του άντρα,άρα είναι κατώτερή του,η σωστή ερμηνεία αυτής της διήγησης είναι ότι ο Θεός δημιούργησε την Εύα,έχοντας σαν σκοπό της δημιουργίας των δύο φύλων την συντροφιά και την αλληλοσυμπλήρωση. Το γεγονός ότι η Εύα προέρχεται από το πλευρό του Αδάμ δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερή του,αλλά ότι έχει την ίδια φύση μ'αυτόν. Η ανθρώπινη φύση είναι κοινή και για τα δύο φύλα,γεγονός που σημαίνει ότι είναι ισότιμα,αλληλοεξαρτώνται και αλληλοσυμπληρώνονται.Ας μην λησμονείται,άλλωστε,ότι η γυναίκα στον Χριστιανισμό αντιμετωπίστηκε ώς ίση με τον άντρα.
Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα,διάλογο αφιερωμένο στον Θεό Έρωτα,κάποια στιγμή παίρνει τον λόγο ο Αριστοφάνης.Γι'αυτόν ο Έρωτας είναι προστάτης των ανθρώπων και γιατρός των πόνων,που τους εμποδίζουν να αισθάνονται ευτυχισμένοι. Ο Αριστοφάνης διηγείται ότι στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας υπήρχαν τρία γένη ανθρώπων: ο διπλός άντρας,η διπλή γυναίκα και ο άντρας-γυναίκα,τό αντρόγυνο.
Είχαν στρογγυλό σχήμα,τέσσερα πόδια,τέσσερα χέρια,δύο πρόσωπα στίς δύο πλευρές του κεφαλιού, πού το καθένα κοίταζε σε άλλη κατεύθυνση. Ήταν φιλόδοξοι και θέλησαν ν'ανέβουν στον ουρανό.Ο Δίας εξοργίστηκε και για να τους τιμωρήσει,τους έκοψε στα δυό και έστρεψε τό πρόσωπό τους να κοιτάζει την πληγή από το κόψιμο για να είναι πιό φρόνιμοι. Είναι αυτό πού λέμε σήμερα αφαλό.Την πληγή την θεράπευσε ο Απόλλων. Από τότε όλοι οι άνθρωποι αναζητούν τό άλλο τους μισό,το γνωστό και στις μέρες μας έτερον ήμισυ, και όταν το βρούν,δείχνουν τόση αγάπη κα πόθο,ώστε μπορούν να πεθάνουν για χάρη του.
Στη Γένεση ο Θεός για να μην αφήσει τον Αδάμ μόνο του έπλασε από το πλευρό του την Εύα.Πέρα από τις φεμινιστικές ενστάσεις ότι η γυναίκα παρουσιάζεται σαν προέκταση του άντρα,άρα είναι κατώτερή του,η σωστή ερμηνεία αυτής της διήγησης είναι ότι ο Θεός δημιούργησε την Εύα,έχοντας σαν σκοπό της δημιουργίας των δύο φύλων την συντροφιά και την αλληλοσυμπλήρωση. Το γεγονός ότι η Εύα προέρχεται από το πλευρό του Αδάμ δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερή του,αλλά ότι έχει την ίδια φύση μ'αυτόν. Η ανθρώπινη φύση είναι κοινή και για τα δύο φύλα,γεγονός που σημαίνει ότι είναι ισότιμα,αλληλοεξαρτώνται και αλληλοσυμπληρώνονται.Ας μην λησμονείται,άλλωστε,ότι η γυναίκα στον Χριστιανισμό αντιμετωπίστηκε ώς ίση με τον άντρα.
Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα,διάλογο αφιερωμένο στον Θεό Έρωτα,κάποια στιγμή παίρνει τον λόγο ο Αριστοφάνης.Γι'αυτόν ο Έρωτας είναι προστάτης των ανθρώπων και γιατρός των πόνων,που τους εμποδίζουν να αισθάνονται ευτυχισμένοι. Ο Αριστοφάνης διηγείται ότι στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας υπήρχαν τρία γένη ανθρώπων: ο διπλός άντρας,η διπλή γυναίκα και ο άντρας-γυναίκα,τό αντρόγυνο.
Είχαν στρογγυλό σχήμα,τέσσερα πόδια,τέσσερα χέρια,δύο πρόσωπα στίς δύο πλευρές του κεφαλιού, πού το καθένα κοίταζε σε άλλη κατεύθυνση. Ήταν φιλόδοξοι και θέλησαν ν'ανέβουν στον ουρανό.Ο Δίας εξοργίστηκε και για να τους τιμωρήσει,τους έκοψε στα δυό και έστρεψε τό πρόσωπό τους να κοιτάζει την πληγή από το κόψιμο για να είναι πιό φρόνιμοι. Είναι αυτό πού λέμε σήμερα αφαλό.Την πληγή την θεράπευσε ο Απόλλων. Από τότε όλοι οι άνθρωποι αναζητούν τό άλλο τους μισό,το γνωστό και στις μέρες μας έτερον ήμισυ, και όταν το βρούν,δείχνουν τόση αγάπη κα πόθο,ώστε μπορούν να πεθάνουν για χάρη του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
06-07-07
17:56
@DrStrangelove:Δεν στέκεται η Λίλιθ δίπλα σου, πάντα περαστική είναι, αλλά τέλος πάντων, μην το τραβήξουμε πολύ γιατί θα μας κράξουν. ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠ'ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ. Αυτά είναι απόψεις....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έχεις δίκιο , . Έβαλα κι εγώ "λίγο το χεράκι μου " σ'αυτό φοβάμαι...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έχεις δίκιο , . Έβαλα κι εγώ "λίγο το χεράκι μου " σ'αυτό φοβάμαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
06-07-07
04:40
@lilith : "Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να το καταλάβω ποτέ !!!
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" καταστάσεις...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά, τα οποία έλκουν έναν άντρα κοντά σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια."
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμουν σίγουρη πώς θα καταλάβεις τι εννοώ, απ'την πρώτη στιγμή.....σύμπτωση???
Δεν ξέρω άν είμαι, εκτός θέματος , αλλά εδώ ακριβώς είναι και ο προβληματισμός μου !!! Παρακολουθώ την συζήτηση καιρό...αλλά αναποφάσιστη ήμουν, αν πρέπει "να μιλήσω".
Φόβος της απόρριψης ίσως...., ακόμα "κι'εδώ" , που καλά "κρυμμένη" πίσω από μιά οθόνη, μπορώ να συζητάω.
Μόνο πού δεν θέλω πιά να'μαι "κρυμμένη".....έχω "ανάγκη" να "βγάλω τη μάσκα" της "ΟΧΙ Λίλιθ "...οριστικά....κι ας γίνει ό,τι θέλει..., πώς να κρατήσει μέσα της, αγαπητοί συνομιλητές, μια "Λίλιθ"....αυτό που την κυριεύει???
Τί κάνει όταν την βλέπουν σαν θεριό....όταν, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει η φίλη μας, μεταλλάσσεται σε εφιάλτη...???
Πόσα μονοπάτια έχει αυτός ο δρόμος ??? Πολύ "φοβάμαι", πώς μόνο ένα...την μοναξιά, την απομόνωση.
Γιατί ακόμα κι αν λάχει στο "δρόμο" της κι ίσως στο τέλος του μονοπατιού, κάποιος "πρόθυμος, μικρός θεός" να γίνει....ΤΟΤΕ φοβάμαι ( αγαπητέ "ποητή" κι ιδού κι ο λόγος των δακρύων, πού τόσο καταλυτικά ήταν και καθόλου πόνο δεν προκάλεσαν, αλλά μάλλον ανακούφιση...), τότε, έχει τρέξει με τέτοια ταχύτητα μακριά.....από κάθε ψεύτικη Εδέμ ή ίσως καλύτερα ....μακριά από κάθε Κόλαση .
Τον έρωτα, μόνο με μιά "Λίλιθ" μπορεί να τον ζήσει κανείς......κι ίσως υπάρχουν αρκετές εκεί "έξω".....μόνο πού οι "μικροί θεοί" ...είναι όλοι κουρασμένοι!!!
Λυπάμαι άν είπα πολλά και τίποτα δεν είπα αλλά θα "τολμήσω" να "δανειστώ" την υπογραφή κάποιου άλλου ( κι ας με συγχωρέσει )
Μικρές Ώρες, Αργές Ώρες
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" καταστάσεις...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά, τα οποία έλκουν έναν άντρα κοντά σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια."
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμουν σίγουρη πώς θα καταλάβεις τι εννοώ, απ'την πρώτη στιγμή.....σύμπτωση???
Δεν ξέρω άν είμαι, εκτός θέματος , αλλά εδώ ακριβώς είναι και ο προβληματισμός μου !!! Παρακολουθώ την συζήτηση καιρό...αλλά αναποφάσιστη ήμουν, αν πρέπει "να μιλήσω".
Φόβος της απόρριψης ίσως...., ακόμα "κι'εδώ" , που καλά "κρυμμένη" πίσω από μιά οθόνη, μπορώ να συζητάω.
Μόνο πού δεν θέλω πιά να'μαι "κρυμμένη".....έχω "ανάγκη" να "βγάλω τη μάσκα" της "ΟΧΙ Λίλιθ "...οριστικά....κι ας γίνει ό,τι θέλει..., πώς να κρατήσει μέσα της, αγαπητοί συνομιλητές, μια "Λίλιθ"....αυτό που την κυριεύει???
Τί κάνει όταν την βλέπουν σαν θεριό....όταν, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει η φίλη μας, μεταλλάσσεται σε εφιάλτη...???
Πόσα μονοπάτια έχει αυτός ο δρόμος ??? Πολύ "φοβάμαι", πώς μόνο ένα...την μοναξιά, την απομόνωση.
Γιατί ακόμα κι αν λάχει στο "δρόμο" της κι ίσως στο τέλος του μονοπατιού, κάποιος "πρόθυμος, μικρός θεός" να γίνει....ΤΟΤΕ φοβάμαι ( αγαπητέ "ποητή" κι ιδού κι ο λόγος των δακρύων, πού τόσο καταλυτικά ήταν και καθόλου πόνο δεν προκάλεσαν, αλλά μάλλον ανακούφιση...), τότε, έχει τρέξει με τέτοια ταχύτητα μακριά.....από κάθε ψεύτικη Εδέμ ή ίσως καλύτερα ....μακριά από κάθε Κόλαση .
Τον έρωτα, μόνο με μιά "Λίλιθ" μπορεί να τον ζήσει κανείς......κι ίσως υπάρχουν αρκετές εκεί "έξω".....μόνο πού οι "μικροί θεοί" ...είναι όλοι κουρασμένοι!!!
Λυπάμαι άν είπα πολλά και τίποτα δεν είπα αλλά θα "τολμήσω" να "δανειστώ" την υπογραφή κάποιου άλλου ( κι ας με συγχωρέσει )
Μικρές Ώρες, Αργές Ώρες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
06-07-07
02:11
@ Great Chaos Κανείς άντρας δεν μπορεί να βιώσει τον απόλυτο ερωτισμό αν δεν αφεθεί να τον καταπιεί η Λίλιθ. Αυτός που είναι άξιος να επιβιώσει ανασταίνεται μετά από "3 ημέρες" ως ένας μικρός Θεός. Η φυσική επιλογή είναι αμείλικτη. Το αρσενικό περνά συνέχεια από αυτήν τη Δαμόκλειο Σπάθη. Ακόμη και η λειτουργία της γονιμοποίησης, με εκατοντάδες εκατομμύρια σπερματοζωάρια ν' ανταγωνίζονται σαν Χαϊλάντερ (στο τέλος θα μείνει μόνο ένας) για την πρόσβαση στο μοναδικό ωάριο που περιμένει καρτερικά, είναι μια διαδικασία φυσικής επιλογής.
-------------------------------------------------------------------
Ακριβώς..."3 μέρες κρατάει το θαύμα"....!!!
Αναρωτιέμαι όμως,σαν γυναίκα, και η @lillith ξέρω πώς θα με καταλάβει...,γιατί άραγε να υπάρχουν τόσο λίγοι άντρες πρόθυμοι να βιώσουν τον απόλυτο ερωτισμό, πρόθυμοι ν'αφεθούν "σ'αυτό" που λέγεται "Λίλιθ"???
Γιατί άραγε τρομάζουν, τι είναι αυτό πού τόσο "φόβο" προκαλεί ???
Μήπως δεν είναι μέγα "τύχη" για ένα αρσενικό, να συναντήσει στη ζωή του ένα τέτοιο θηλυκό...??? " Το απόλυτο θηλυκό", ας μου επιτραπεί η έκφραση !!!
Γιατί εξ'αποστάσεως "κοιτάνε"...λες και βλέπουν ένα "θεριό" ?
Κι αυτή η "Λίλιθ"....τι πρέπει να κάνει μετά?
Όταν γυρεύει να "δωθεί", έτσι όπως αυτή το αποζητά....αλλά , "μικροί θεοί"....ελάχιστοι υπάρχουν?
Ελπίζω να μην "ακούγονται" ανόητες οι σκέψεις μου, σε "σας" πού έχετε ήδη πολλά "πει"......αλλά είναι οι σκέψεις μου. απλά!
------------------------------------------------------------------- @DrStrangelove
Συμφωνώ να μην μονοπωλήσουμε το θέμα Λίλιθ. Δεν ήθελα να προκαλέσω δάκρυα στον έναν από τους συνταξιδιώτες μου αλλά καμμιά φορά ο Οδυσσέας γινόταν σκληρός μέσα από την πολύ ευαισθησία του να φτάσει στην Πηνελόπη του, που συμβολίζει την ψυχή, την επιστροφή στον εαυτό μας. Είμαστε στην Πύλη ? Εγώ νομίζω ότι ακόμα είμαστε στη μέση. Η επόμενη κάρτα πονάει φίλε, και μπορεί να παραμείνω σιωπηλός. Το ταξίδι το νοιώθω πολύ μακρύ ακόμα κι έχω αλλού το νου μου. Κολλημένος με την Πηνελόπη
------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσο για τα δάκρυα....που αναφέρατε,.....δεν "μίλησα" για δάκρυα πόνου αλλά για δάκρυα "λυτρωμού". Δάκρυα που ξεχειλίζουν όταν απλές λέξεις, συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που νοιώθεις, έστω και για μιά φευγαλέα στιγμή πώς "βλέπεις" την "ψυχή" σου....."ν'αποτυπώνεται" πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί...!!!
( Γι'αυτό άλλωστε "ζήτησα"....και να με συντροφεύει!!! )
Πράγματι, είμαστε στην Πύλη....ή μάλλον ακόμα στην αρχή? ( για μένανε μιλάω...)
------------------------------------------------------------------- @Great Chaos
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Βοήθησέ με στο σημείο αυτό..... ??????? "Να σχολιαστεί"....????
-------------------------------------------------------------------
Ακριβώς..."3 μέρες κρατάει το θαύμα"....!!!
Αναρωτιέμαι όμως,σαν γυναίκα, και η @lillith ξέρω πώς θα με καταλάβει...,γιατί άραγε να υπάρχουν τόσο λίγοι άντρες πρόθυμοι να βιώσουν τον απόλυτο ερωτισμό, πρόθυμοι ν'αφεθούν "σ'αυτό" που λέγεται "Λίλιθ"???
Γιατί άραγε τρομάζουν, τι είναι αυτό πού τόσο "φόβο" προκαλεί ???
Μήπως δεν είναι μέγα "τύχη" για ένα αρσενικό, να συναντήσει στη ζωή του ένα τέτοιο θηλυκό...??? " Το απόλυτο θηλυκό", ας μου επιτραπεί η έκφραση !!!
Γιατί εξ'αποστάσεως "κοιτάνε"...λες και βλέπουν ένα "θεριό" ?
Κι αυτή η "Λίλιθ"....τι πρέπει να κάνει μετά?
Όταν γυρεύει να "δωθεί", έτσι όπως αυτή το αποζητά....αλλά , "μικροί θεοί"....ελάχιστοι υπάρχουν?
Ελπίζω να μην "ακούγονται" ανόητες οι σκέψεις μου, σε "σας" πού έχετε ήδη πολλά "πει"......αλλά είναι οι σκέψεις μου. απλά!
------------------------------------------------------------------- @DrStrangelove
Συμφωνώ να μην μονοπωλήσουμε το θέμα Λίλιθ. Δεν ήθελα να προκαλέσω δάκρυα στον έναν από τους συνταξιδιώτες μου αλλά καμμιά φορά ο Οδυσσέας γινόταν σκληρός μέσα από την πολύ ευαισθησία του να φτάσει στην Πηνελόπη του, που συμβολίζει την ψυχή, την επιστροφή στον εαυτό μας. Είμαστε στην Πύλη ? Εγώ νομίζω ότι ακόμα είμαστε στη μέση. Η επόμενη κάρτα πονάει φίλε, και μπορεί να παραμείνω σιωπηλός. Το ταξίδι το νοιώθω πολύ μακρύ ακόμα κι έχω αλλού το νου μου. Κολλημένος με την Πηνελόπη
------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσο για τα δάκρυα....που αναφέρατε,.....δεν "μίλησα" για δάκρυα πόνου αλλά για δάκρυα "λυτρωμού". Δάκρυα που ξεχειλίζουν όταν απλές λέξεις, συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που νοιώθεις, έστω και για μιά φευγαλέα στιγμή πώς "βλέπεις" την "ψυχή" σου....."ν'αποτυπώνεται" πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί...!!!
( Γι'αυτό άλλωστε "ζήτησα"....και να με συντροφεύει!!! )
Πράγματι, είμαστε στην Πύλη....ή μάλλον ακόμα στην αρχή? ( για μένανε μιλάω...)
------------------------------------------------------------------- @Great Chaos
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Βοήθησέ με στο σημείο αυτό..... ??????? "Να σχολιαστεί"....????
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
05-07-07
03:41
Αυτό όλο ήθελα να το ξαναδημοσιεύσω σαν αναφορά και να ρωτήσω μόνο Αν κανείς μπορεί να φανταστεί την Ελευθερία που προσφέρει, περιγράφει.
-------------------------------------------------------------------------------------------
Άν κι "ανάξια" ίσως νοιώθω στην παρέα σας να μπώ,
θα τολμήσω όμως απόψε...να το κάνω καί αυτό...
" Ναί", μπορώ έστω και για λίγο..."τούτο" να το Φανταστώ !!!
Όμως δάκρυα με πνίγουν....πλημμυρίζουν την ψυχή...κομματιάζουν το μυαλό μου...κι έχω ανάγκη από "σιωπή"......
( Απαραίτητο όμως ήταν....πρός τιμήν τού "ποιητή"....!!! )
Άλλες λέξεις δεν θα πω......μόνο, "σας ακολουθώ"....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.